تحلیل روز؛ ضعف مفرط در فاز دفاعی تیم ملی یا پنهان کردن ساختار دفاعی؟
تاریخ انتشار: ۸ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۸۴۶۱۵۳
فاز دفاعی تیم ملی در دیدار دوستانه برابر ترکیه، از صلابت همیشگی برخوردار نبود.
طرفداری - تیم ملی در شرایطی مقابل ترکیه تن به شکست داد که ویژگی های دفاعی خود را از دید حریفان پنهان کرد!
برای رسیدن به تحلیل و بررسی شرایطِ فعلی تیم ملی، جا دارد یادی از جام جهانی 2014 کنیم، جایی که ملی پوشان کشورمان در دیدار برابر نیجریه و آرژانتین از ساختار دفاعی مدرنی سود بردند و در دیدار برابر بوسنی نیز به دلیل تحلیل قوای جسمانی، بستر لازم برای پیاده سازی آن دفاع مستحکم، فراهم نبود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بر کسی پوشیده نیست که با نداشتن هافبک دفاعی شش دانگ، عملا پوشش فضای جلوی مدافعان کاری غیرممکن است. به عنوان مثال در صحنه گل دوم این خلأ به وضوح مشاهده شد و مسلما از سوی کادرفنی نیز قابل پیش بینی بود. فکرِ اینکه تیم ملی در جام جهانی بدون هافبک دفاعی شش دانگ به مصاف مراکش، پرتغال و اسپانیا رود، تصوری ساده انگارانه است.
تمامی این تفاسیر مشخص می کند کادرفنی تیم ملی کار سختی برای پیش بینی این ایرادِ بزرگ در مصاف با ترکیه نداشته و به تعبیری نمایش آسیب پذیر عمق خط دفاعی تیم ملی در نبودِ هافبک دفاعی تخصصی، به روشنیِ روز بود!
حال سوالی به ذهن ها خطور می کند. آیا کادرفنی سایر تیم ها شناخت کاملی از بازیکنان ایران ندارند؟ مسلما تیم های مقابل نیز شناخت کاملی از حریفان خود دارند اما چیزی که کی روش سعی در پنهان کردن آن دارد، ابزار و بازیکنان نیست، بلکه روش و ساختار دفاعی تیم ملی است. فرض کنیم ایران در دیدارهای دوستانه از ساختار دفاعی اصلی خود رونمایی کند، آن گاه تیم های مقابل برای بازکردن آن تدابیر لازم را اتخاذ خواهند کرد و فرصت مناسبی برای شناسایی نقاط ضعف و قوت آن ساختار خواهند داشت. اما اگر ساختار دفاعی تیم ملی از نگاه ها دوربماند، تیم های مقابل با تصورات دیگری وارد میدان می شوند و در زمین عملا با شرایط جدیدی رو به رو خواهند شد.
در پایان سراغ بریده ای از تحلیل آن زمانِ مصاف ایران با آرژانتین می رویم: « سازمانِ دفاعیِ ایران به گونه ای بود که در اکثر موارد تنها یک انتخاب به بازیکنان آرژانتین داده می شد و آن هم امتحان کانال های کناری زمین بود و با توجه به مسلط بودن مدافعان ایران در نبردهای هوایی از بروز موقعیت های خطرناک جلوگیری می شد»؛ به تعبیری تیم ملی در مصاف با آرژانتین، سعی داشت تیم حریف را وادار به بازی در کانال های کناری کند و حالا فرض کنیم جلوی مدافعان و عمق خط دفاعیِ ایران به عنوان نقطه ضعف این تیم شناسایی شود و حریفان تمرکز ویژه ای برای ضربه زنی از این ناحیه داشته باشند ولی عملا در زمین مجبور به انتخاب کانال های کناری شوند!
با تمامی این تفاسیر قضاوت درخصوص فاز دفاعی تیم ملی زود است و تیمی بدون هافبک دفاعی شش دانگ در جام جهانی حاضر نخواهد شد!
منبع: طرفداری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۸۴۶۱۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تحلیل دانشجوی فلسطینی از حمله ایران به اسرائیل
فادی قرآن، دانشجوی فلسطینی دانشگاه استنفورد در ایکس (توییتر سابق) نوشت: امروز در استنفورد، در کلاس یک استاد استراتژی نظامی شرکت کردم که توسط فردی با چندین دهه تجربه، از جمله خدمت در بالاترین سطوح در ارتش و دولت، ارائه می‌شد.از ما پرسید: آمریکا تصمیم گرفت با جت رادارگریز جدیدی که قبلاً از آن استفاده نکرده بود به عراق حمله کند و همه رادار‌ها را دور زد؟ حمله موفقیت‌آمیز بود؟ استراتژیک بود؟
بسیاری از همکلاسی‌ها دستان خود را بالا بردند تا بگویند بله، به هدف خود رسید، اما استاد گفت: «شاید این‌طور نبوده است! چرا؟ زیرا اکنون دشمنان توانایی شما را می‌داند و زمان زیادی نمی‌برد که راه‌های دور زدن آنها را بیابند. اگر حمله را می‌توان با سلاح‌های معمولی انجام داد، بهتر است سلاح‌های برتر خود را تا زمانی که به آنها نیاز دارید نگه دارید. استفاده از آنها ایجاد ضرر می‌کند.»
تحلیل من این است که مقیاس حمله ایران، تنوع مکان‌هایی که هدف قرار داد و تسلیحاتی که استفاده کرد، اسرائیل را مجبور کرد که اکثر فناوری‌های ضدموشکی آمریکا و این کشور را در سراسر منطقه رونمایی کند.
در مقابل، ایرانی‌ها از هیچ سلاحی که اسرائیل نمی‌دانست استفاده نکردند، فقط تعداد زیادی از سلاح‌های معمولش را به‌کار برد. اما ایران اکنون تقریباً نقشه کاملی از ظاهر سیستم دفاع موشکی اسرائیل و همچنین مکان‌هایی که آمریکا در اردن و خلیج فارس دارد، در اختیار دارد.
همچنین می‌داند که چقدر طول می‌کشد اسرائیل این تجهیزات را آماده کند، جامعه اسرائیل چگونه واکنش نشان می‌دهد و این هزینه استراتژیک هنگفتی برای اسرائیل است، در حالی که رژیم‌های عربی به‌ویژه سلطنت اردن، اکنون از سوی مردم خود، بخاطر اینکه کاری برای حفاظت از غزه انجام نداده‌اند، اما تمام تلاش خود را برای حفاظت از اسرائیل بکار گرفتند، مورد انتقاد قرار می‌گیرند.
مهم این است که ایران حالا می‌تواند تمام اطلاعات جمع‌آوری‌شده از این حمله را مهندسی معکوس کند تا حمله مرگبار اصلی را معتبرتر کند. در حالی که ایالات متحده و اسرائیل باید به دور از مدل فعلی خود که به خطر افتاده است، دست به باز طراحی بزنند که موفقیتش در توقف این حمله طراحی شده هنوز بسیار پرهزینه است.
علاوه بر این، با تهدید یک جنگ منطقه‌ای که نه آمریکا و نه رژیم‌های عربی نمی‌خواهند نزدیک‌تر شود، احتمالاً فشار آنها بر اسرائیل برای عقب‌نشینی افزایش می‌یابد و آتش‌بس را عملی‌تر می‌کند.
هر کسی که فرض کند این فقط جنبه نمایشی است، زمینه ارزیابی استراتژی در مقابل تاکتیک توسط ارتش را از دست داده است.نمایش قدرت مهم است، اما جمع‌آوری اطلاعات از وضعیت «دشمن» ارزشمندتر است، بخصوص اگر کسی بر این باور باشد که یک جنگ فرسایشی طولانی پیش رو دارد.
نتانیاهو و دولت اسرائیل یک جنگ سریع و فوری را ترجیح می‌دهند تا بتوانند پای آمریکا را وسط بکشند. ایرانی‌ها جنگ فرسایشی طولانی‌تری را ترجیح می‌دهند که توانایی‌های بازدارندگی اسرائیل را از بین ببرد.
در نهایت، اگر از جنگ متنفر هستید، اگر خواهان صلح هستید، بهترین و تنها راه برای رسیدن به آن، حمایت از مبارزات فلسطین برای آزادی، عدالت و کرامت است. تا زمانی که فلسطینی‌ها تحت سیستم ظلم آپارتاید زندگی می‌کنند، صلح پایدار امکان‌پذیر نیست.
باشگاه خبرنگاران جوان بین‌الملل خاورمیانه
فوری/ انفجار در مناطق مرکزی ایران / اسرائیل به ایران، عراق و سوریه حمله کرد