به نقل از «پارسینه»

سوره‌ای که زود رنجی را از ما می‌گیرد

تاریخ انتشار: ۱۱ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۹۱۹۰۵۸

سوره مبارکه «همزه» را که میخوانیم جهنم را به عنوان یک حقیقت می شناسیم و بر خطر آن با بندبند وجودمان شهادت می دهیم. این سوره را که می خوانیم طعن و سرزنش و تحقیر دیگران در چشمانمان با جهنم برابر می شوند. زمینه های طعنه زدن در ما، که شامل رویکرد نادرستمان به دنیا و نسبت آن با تحلیل نادرست تر از جاودانگی، از بین می روند؛ زیرا وقتی تصوراتمان درمی مانند از عظمت شعله هایی که خداوند بر افروخته باشد، و طلوعش از دل هاست، احدی از آن بیرون نمی ماند و امتدادش همه مراتب موجودیت انسان است؛ جایی و زمینه ای برای همز و لمز نمی ماند؛ پس آیینه ای می شویم، که به اقتضای آیینه بودن، برایش منظر‌های سه گانه ای را از تصور شکسته شدن، آداب و قواعد شکسته نشدن و نشکستن و مصادیق عینی کسانی که نمی شکنند تصویر می شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این سوره، زودرنجی و شکنندگی را از تو می گیرد و پاکت می کند.

در مطلب قبلی با موضوعیت علل وتبعات صفت عیب جویی و تحقیر دیگران وعاملی که موجب تحقیر و خرد شدن انسان طعنه زن می‌شود با عنوان خردشدن انسان متلک گو!/حرف‌هایی که آتشت میزند اشاره کردیم.


در ادامه ،این مطلب بر اساس آیات ابتدا تا انتهای سوره مبارکه همزه به اشکال و انواع بازگو کردن عیوب دیگران را اشاره می کنیم

قانون آینه بودن دیگران/عیوبی که تضمینی نیست پیدا نکنیم

وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ ﴿۱﴾ واى بر هر بدگوى عيبجويى (۱)

قانون آینه ها می گوید اگر عیبی در کسی دیدیم به حکم آینه بودنِ او برای ما، باید به دنبال آن عیب درخودمان بگردیم. خیلی وقتها مثل آن عیب در خودمان هم پیدا میشود، اما جور دیگری . پس دستی می کشیم و عیب خودمان را برطرف می کنیم و این می شود که ما رشد می کنیم، شکوفا می شویم.

اگر هم مثل آن عیب را در خودمان پیدا نکردیم، خوب می دانیم که تضمینی نیست برای همیشه آن عیب را پیدا نکنیم، پس فکرمیکنیم و خودمان را بیشتر آماده میکنیم، و جلوی خیلی از عیب ها و نقص ها را ازقبل می گیریم، این می شود که باز هم رشد می کنیم وشکوفا می شویم.

وقتی نقصی را در دیگران می بینی معلوم نیست که اصلا درست دیده باشیم، اصلاً شاید شرایط او را درست درک نکرده باشیم، و خلاصه خیلی اگر و اما و شاید دیگردر کار است، اما نواقص و اشتباهات خودمان را خوب می دانیم بر ضعف خودمان به خوبی واقفیم؛ پس این است که دیگر جایی برای عیب گرفتن از دیگران وجود ندارد.

تازه وقتی دیگران با کارهایشان عیب هایمان را به ما نشان می دهند و یا زمینه ایجاد آنها را برطرف می کنند، دیگر جایی نمی ماند برای عیب جویی از آنها فقط می ماند یک مسأله و آن هم اینکه آیا ما هم برای دیگران آینه خوبی هستیم؟ که اگر ما هم قانون آینه بودن را رعایت کنیم، آن وقت است که می شویم مؤمن! همان که آینه است برای برادر مؤمنش

خود را جای دیگران بگذار

وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ ﴿۱﴾ واى بر هر بدگوى عيبجويى (۱)

همه ما در موقعیت‌هایی بوده‌ایم که رفتار یا گفتار یک نفر، بد و پر عیب و ایراد به نظرمان برسد. آن رفتار، ممکن است واقعا عیب هم باشد، اما نه آنقدر که ما فکر می کنیم! مثلا یک نفر می‌آید داخل مترو، هول می‌زند که زود روی صندلی بنشیند ،فکر می‌کنی: چه بی ملاحظه! چه خودخواه! حالا دو تا ایستگاه هم بایستی، نمی‌میری که!


دوربین را از خودت بردار بگذار روی او و بگذار روی محیط اطراف، حالا خوبِ خوب نگاه کن دو سکانس عقب‌ترمی رویم.

تمام شب روی پا ایستاده و کار کرده، برسد خانه باید بایستد پای گاز و برای خواهر و برادرهای کوچکش غذا درست کند. اگر اینها را بدانی، هنوز هم به نظرت خودخواه و بی‌ملاحظه می‌رسد؟ باز هم کارش به نظرت یک عیب بزرگ می‌آید؟ بلند نمی‌شوی جایت را به او بدهی ؟! و هزاران اتفاقاق دیگر که درزندگیمان می افتد به نظرت اگر تو جای او بودی، ممکن نبود همین طوری بشوی؟

نگاه به آدم ها هر چه که هستند با در نظر گرفتن پس‌زمینه اجتماعی و خانوادگی‌شان کمک می‌کند آنها را بیشتر دوست داشته‌باشیم. بدی‌هایشان را از خودشان جدا ببینیم و فکر کنیم آنها هم می‌توانند خوب باشند. و ما هم می‌توانیم بد بشویم و بد باشیم. منبع: فردانیوز

منبع: پارسینه

کلیدواژه: سوره قرآن سوره همزه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۹۱۹۰۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۸ نکته درباره‌ افکار و خطاهای شناختی/ چطور خشم خود را کنترل کنیم؟

همه انسان‌ها از استعداد لازم برای منفی فکرکردن برخوردارند. گرچه ممکن است بیماران مبتلا به بیماری‌های روان‌پزشکی یا کسانی که افسردگی، خشم، اضطراب، ترس وعشق را تجربه می‌کنند، در مقایسه با افراد عادی افکارغیرمنطقی و منفی بیشتری داشته باشند. 

افراد به‌هنجار و عادی نیز در موقعیت‌های خاص مانند زمانی که هیجان خاصی را تجربه می‌کنند، آمادگی تولید افکار منفی را دارند. بنابراین یکی از راه‌های به دام کشیدن افکار منفی، توجه به هیجانات است.

وقتی برانگیخته هستید یا زمانی که در حال گذر از مرحله‌ پیش از خشم به مرحله‌ خشم و پرخاشگری هستید، بدانید که «افکار برانگیزاننده» نقش کلیدی را بازی می‌کنند و کنترل خشم بدون مهار این افکار امکان پذیر نیست. از طرفی برانگیختگی و هیجان، در فرآیند پردازش اطلاعات تداخل ایجاد می‌کنند و سبب می‌شوند که فرد به گونه‌ای خاص فکر کند. سوگیری در پردازش اطلاعات که تحت تأثیر خطاهای شناختی است، نه تنها به خشم دامن می‌زند، بلکه فرد را از دسترسی به اطلاعات ناب نیز محروم می‌کند. اولین گام شناسایی خطاهای شناختی در فکر است. این خطاها عبارتند از:

۱- برچسب‌ها:

برچسب‌هایی مانند بی انصاف، گستاخ، احمق، سوء استفاده‌گر، رذل و... می‌توانند شما را خشمگین‌تر کنند و به همین دلیل واکنش‌های پرخاشگرانه‌ شدیدتری از خود نشان دهید. زیرا برچسب‌هایی که به دیگران می‌زنید، سبب می‌شود که دیگران را تحقیر یا سرزنش کنید و دقیقاً به خاطر همین برچسب‌ها، حق مسلم خود می‌دانید که آنها را بکوبید یا زیر سؤال ببرید. شما ممکن است حتی به خودتان برچسب‌هایی مانند از بدشانسی من است، آدمی ابله‌تر از من پیدا نکردند ، از بس ملاحظه کار هستم چنین دردسرهایی برای من پیش می‌آید بزنید.

حال وقتی به خود یا دیگری برچسب می‌زنید از خود بپرسید آیا کلی قضاوت نمی‌کنم؟ این برچسب مرا بیشتر عصبانی می‌کند یا آرام می‌کند؟ پاسخ دادن به این سؤالات می‌تواند به شما کمک کند تا برچسب زدن را متوقف کنید و برچسب ها را زیر سؤال ببرید. برای مثال ممکن است فردی در بسیاری از زمینه ها مسئولانه عمل کند اما در زمینه‌ی خاصی غیرمسئول باشد پس نمی‌توان به او برچسب کلی زد.

۲- قصد و عمد:

اگر کسی به شما وعده‌ای دهد و نتواند در زمان مقرر شده به وعده‌ی خود عمل کند، ممکن است دلایل زیادی برای این خلف وعده وجود داشته باشد اما اگر پیش خود فکر کنید که حتماً قصدی در کار بوده و فرد از روی عمد دست به چنین کاری زده است، خشمگین می‌شوید؛ زیرا احساس می‌کنید از شما سوء استفاده شده است. در این حالت نمره‌ی برانگیختگی شما در چند ثانیه از ۳ به ۱۰ می‌رسد و به سرعت به مرحله‌ی خشم و پرخاشگری می‌رسید، زیرا وقتی احساس کنید قربانی هستید و طرف به عمد خواسته است برای شما مشکلی ایجاد کند، تنها با تنبیه و حمله به طرف مقابل آتش خشم درون‌تان خاموش می‌شود. برای مثال، کسی گوشی تلفن را برنمی‌دارد و شما پیش خود می‌گویید: «عمداً گوشی را برنمی‌دارد و پاسخ تلفن مرا نمی‌دهد.»

۳- ذهن خوانی:

خواندن ذهن دیگران، عادت بیمارگونه‌ی بسیاری از انسان هاست. زمانی که هیجان خاصی را تجربه می‌کنیم، بیشتر از مواقع دیگر به ذهن خوانی دست می‌زنیم. وقتی اندکی برانگیخته هستید و میزان برانگیختگی شما به نمره‌ی ۳ یا ۴ رسیده است، تنها یک یا دو ذهن خوانی کافی است که به نقطه‌ی انفجار برسید. وقتی ذهن‌خوانی می‌کنید در مورد این که دیگران چه فکرهایی درباره شما دارند، پیش خودتان حدس‌هایی می‌زنید و سپس فرض را بر این می‌گذارید که این فرض‌ها درست است و دیگران در مورد شما این گونه فکر می‌کنند.

۴- فاجعه سازی:

فاجعه سازی از اتفاق پیش آمده یا عملکرد طرف مقابل می‌تواند شما را از نقطه‌ ۰ به نقطه  ۱۰ در مقیاس برانگیختگی برساند. فاجعه‌سازی اغلب در قالب جملات این وحشتناک است، فاجعه است و  غیرممکن است، می‌باشد.

نوع دیگری از فاجعه‌سازی «مطلق نگری» است. مطلق نگری در برابر نسبی‌نگری قرار دارد و با واژه‌هایی مانند «او همیشه... او هیچ وقت..... او هرگز...» همراه است.

طبیعی است که وقتی احساس قربانی شدن کنید، یا احساس کنید دیگری نسبت به شما ظلم کرده است و حق شما را تضییع نموده است، احساس خشم کنید و دست به پرخاشگری بزنید. برای مقابله با بزرگ‌نمایی و فاجعه‌سازی از فنون همدلی، پرس وجو، کاوش و بررسی سود و زیان استفاده کنید.

۵- دنبال مقصر گشتن:

در صورتی که با مشاهده‌ی یک رویداد ناخوشایند، درصدد یافتن یک فرد مقصر یا گناه کار باشید تا همه‌ی تقصیرها را به گردن او بیندازید، خشمگین‌تر خواهید شد و ممکن است دست به پرخاشگری بزنید. برای مثال: همه اش تقصیر اوست. اگر او دیر نمی‌کرد این اتفاق نمی افتاد.

به جمله‌ی بالا نگاه کنید و تأثیر آن را در ایجاد خشم ببینید.

۶- نتیجه‌گیری شتاب‌زده:

از یک رویداد یا اتفاق خاص، سریع نتیجه گیری می‌کنید و بر اساس آن واکنش نشان می‌دهید. برای مثال، اگر کسی به موقع سر قرار حاضر نشود، بلافاصله نتیجه می‌گیرید که شما را عمدا معطل کرده و سر کار گذاشته است. با این نتیجه‌گیری زودرس، به سرعت خشمگین می‌شوید و واکنش منفی نشان می‌دهید.

۷- پیش‌بینی منفی:

پیش‌بینی منفی رفتارهای احتمالی دیگران، می‌تواند برانگیزاننده خشم باشد. برای مثال کسی از شما کتابی امانت می‌گیرد و به موقع به شما نمی‌رساند با خود می‌گویید: «اگر با او برخورد نکنم و به اصطلاح او را سر جایش ننشانم دفعه‌ بعد هم این کار را خواهد کرد.» «اگر از من حساب نبرد به این رفتارها ادامه خواهد داد.» همان طور که می‌بینید پیش‌بینی منفی برای رفتار دیگران می‌تواند برانگیزاننده‌ی خشم باشد و سبب می‌شود واکنش منفی شدیدی از خود نشان دهید.

۸- تعمیم:

در تعمیم فرد با استفاده از کلماتی مانند «همیشه»، «هرگز»، «هیچوقت» یک رویداد را تعمیم می‌دهد. برای مثال: «دیر کردن کار همیشگی‌اش است.»

الهه ضمیری - خبرنگار تحریریه جوان قدس