نگاه به قرآن تنها از مکتب اهل بیت(ع) صحیح و هدایت‌گر است/ همکاری دو نهاد شهرداری در برپایی «عمری با قرآن»
تاریخ انتشار: ۱۱ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۹۲۱۰۶۶
به گزارش خبرنگار ایکنا؛ احمد مسجدجامعی از اعضای شورای اسلامی شهر تهران در هفدهمین همایش عمری با قرآن که امروز، 11 خردادماه به سخنرانی پرداخت و ضمن ابراز خرسندی از حضور در این مراسم، اظهار کرد: امیدورایم این برنامه را بتوانیم در سالهای آینده در سطوح وسیع‌تری داشته باشیم.
وی ادامه داد: این برنامه سالهای سال است که برپا می‌شود اما امروز با شرایط ویژه‌ای برگزار می‌شود و این شاید نوعی آموزه معنوی و ایمانی باشد و همه دست به دست هم دهیم و کار را به صورت یکپارچه برگزار کنیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مسجد جامعی با تأکید بر اینکه در ذات فرهنگ ایران به گونه‌ایست که نمی‌توان کار قرآنی نکرد، اظهار کرد: هیچ دوره‌ای از تاریخ نبوده است که قرآن حرف اول را در فرهنگ این سرزمین نزده باشد. همه افتخار ایرانیان این است که بیشترین خدمت را به قرآن داشته‌اند حتی در دوران‌هایی که دوره‌هایی تاریکی و سیاهی بوده است.
وی ادامه داد: جلسات قرآنی در تهران و یا جای‌جای ایران هستند که سالیان سال خدمت دارند، چون اساتید مرحوم سرهنگ حسن بیگلری، ابراهیم پورفرزیب (مولایی)، سرهنگ مسگرها و ... جلسات قرآنی که از دوره مشروط تا کنون به صورت یکسره ادامه داشته است و همه قاریان بزرگ از متن و بطن آن به وجود آمده‌اند.
مسجدجامعی با اشاره به برپایی مراسم گرامیداشت برای استاد مرحوم علی اربابی که حق بزرگی به گردن این نسل دارد، اظهار کرد: این نام‌ها همه در شرایط سخت و دشوار چراغ قرآن را روشن نگه داشته‌اند؛ یعنی این سرزمین می‌طلبد که نام و مشی و روش و مکتب قرآن حتی در بدترین شرایط حضور داشته باشد.
وی با اشاره به اینکه قدیمی‌ترین افرادی که کتابت قرآن را کرده‌اند و قرآن را نگاشته‌اند چه افرادی بوده‌اند، بیان کرد: «ابن‌بغداد» که کامل‌ترین قرآن که جهت ارزش‌های هنری آن در عالم چاپ شده است، نگارش ان توسط فردی ایرانی بوده است. نکته دیگر این است که مگر نه‌اینکه اینها همه محب اهل بیت(ع) و خاندان رسول(ص) بودند. چون قرآن بدون این خاندان راه به جایی نمی‌برد.
مسجد جامعی با اشاره به اینکه قرآن برای مؤمنین هدایت است و برای ظالمین راه به جایی ندارد، اظهار کرد: مگر گروه‌های افراطی قرآن نمی‌خوانند؟ آنها به نظر خودشان عامل به قرآن هستند اما همین افراد هستند که جز خسارت از قرآن بهره‌ای ندارند، چون قرآن منهای علی بن ابیطالب(ع) معنا ندارد.
وی با اشاره به بخشی از حدیث ثقلین و جدا نشدن این دو ثقل گرانبها از یگدیگر، تصریح کرد: نگاه به قرآن جز از مکتب اهل بیت(ع) نگاهی صحیحی و نگاه منجر به هدایت نیست. این در فرهنگ ایرانی به اوج خود رسیده است. اگر این ایرانیان نبودن که قرآن را عمومی کنند و فهم عمومی نسبت به قرآن را افزایش دهند و آن مباحث در آن دوره تاریخی مطرح شد که می‌توان قرآن را ترجمه کرد و یا نه و بالاخره به این رسیدند که می‌توان قرآن را ترجمه کرد و این ترجمه مبنای سیر تطور زبان و ادب فارسی تاکنون شده است.
مسجد جامعی با اشاره به اینکه افرادی که می واهند به زبان و ادبیات فارسی بپردازند بی نیاز از ترجمه های قرآن در طول این اعصار طولانی نیستند، عنوان کرد: ایران منهای زبان فارسی میسر نیست و این زبان فارسی در کچا جلوه تام و تمامش است و می توان سیر تحول و تطور آن را دانست و فهم فرهنگی را توضیح داد، آن با قرآن محقق می شود.
وی با تأکید براینکه این سرزمین بدون قرآن معنی ندارد و میسر نیست و تصور نمی شود کرد، تصریح کرد: مهمترین آثار ادبی ما که در جهان به آن افتخار می کنیم برگرفته از قرآن است. از کتاب شش دفتر مثنوی یک دفتر آیات مثنوی استخراج شد و چه کسی می تواند این فرهنگ را نفی کند.
مسجد جامعی تأکید کرد: تصور این مسئله که ما می خواهیم در دوره ای توجه به قرآن را کم کنیم، اشتباه است. از این روست که طبعا به عنوان وظیفه شخصی و اداری و سازمانی باید به این مسئله بپردازیم و خواهیم پرداخت و حتی بیش از گذشته خواهیم پرداخت. قرآن در دوره مدیریت و تحولات جدید در شهرداری جلوه بیشتری در فرهنگ و جامعه امروز ما خواهد یافت.
وی ادامه داد: قرآن کتابیست که باهنر آمیخته شده است و تمام هنرهای ایرانی در کنار قرآن به اوج خود رسیده است. هیچ موزه ای در عالم نیست که نمونه ای از قران های ایرانی را در خود نداشته باشد و بر این امر تأکید می کنم.
مسجد جامعی تصریح کرد: ما امروز می توانیم با فرهنگ و هنر جدید معانی قرآن را متبلور کنیم واین کاریست که از سالهای گذشته آغاز شده است . زمانی در آمارها این بود که ایران در پایتخت خود (تهران) بالاترین تولید آثار قرآنی را در رشته های مختلف دارد. صدها پایان نامه های قران در رشته های مختلف و حوزه های مختلف درایران داریم که با هیچ کجای دیگر قابل مقایسه نیست.
وی عنوان کرد: تهران بیشترین آثار قرآنی را عرضه کرده و می کند و این پایتخت سرزمین ماست و شهریست که روزگاری که سنگ بنای آن را نهاده اند و روستای تهران به شهر تهران تبدیل شد وقتی دور تا دور آن را حصار کشیدند 114 برج و بارو ساختند و در هر برج و باروی آن یک سوره قرآن را نهادند و هیچ شهری را نداریم که اساس و پایه اش بر این نگاه و نگرش قرآنی گذاشته شده باشد.
مسجد جامعی با تأکید بر اینکه این شهر باید جلوه تام و تمام فهم قرآنی، هنر قرآنی و نگاه قرآنی باشد، افزود: این رویکردیست که همه ما داریم و این رویکردیست که تاریخ برای ما رقم زده و در خاطره ازلی ما ثبت شده است. این سرنوشت این سرزمین است که ما باید شکرگزار آن باشیم که تولد این شهر را به پای قرآن گذاشتندو رشد آن را به پای قرآن بگذاریم و اعتلای آن را نیز به پای قرآن بگذاریم.
وی درپایان بیان کرد: امیدواریم فعالیت های ما در ظاهر و باطن هرچه بیشتر به معارف قرآن از نگاه اهل بیت نزدیک شود.
انتهای پیام
منبع: ایکنا
کلیدواژه: خبرگزاری قرآن ایکنا فعالیت های قرآنی مؤسسات قرآنی همایش عمری با قرآن قرآن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۹۲۱۰۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فلسفه چینی: سفری به ژرفای اندیشه شرقی
فلسفه چینی، گوهر درخشان تمدن کهن چین، با قدمتی چند هزار ساله، همچنان درخشش خود را حفظ کرده و بر اندیشه و فرهنگ جوامع مختلف تاثیر گذاشته است. این فلسفه پهناور، طیف وسیعی از مکاتب فکری را در بر می‌گیرد که هر یک به جنبه‌ای خاص از هستی، انسان و جامعه می‌پردازند.
به گزارش بیتوته، فلسفه چینی در دوره‌های مختلف تاریخی، از جمله دوره بهار و پاییز و دوره کشورهای متخاصم، سرچشمه گرفته است. در دوره‌ای به نام "صد مکتب فکری"، تحولات فکری و فرهنگی قابل توجهی در فلسفه چینی رخ داد. اگرچه بسیاری از اصول فلسفه چینی در دوره کشورهای متخاصم شکل گرفت، اما عناصر اساسی آن برای چندین هزار سال وجود داشته است.
در باورهای اولیه دوره سلسله شانگ، تصوراتی از نظم و تنظیم طبیعت به وضوح مشاهده می‌شود. این باورها بر اساس مشاهدات مردم از چرخه‌های زمینی، همچون روز و شب و فصل‌ها، شکل گرفته و نظم طبیعت را منعکس می‌کنند.
در مقابل باورهای فلسفی غرب، که زمان را به عنوان یک پیشرفت خطی می‌پذیرند، در این باورها تمایز اساسی وجود دارد. همچنین، در این دوره پرستش اجداد به رسمیت شناخته شده و جایگاه مهمی در فرهنگ و مذهب داشته است.
با سقوط سلسله شانگ، یک مفهوم جدید به نام "فرمان بهشت" معرفی شد که نقضی بر حکومت ژو بود. این دستور به عنوان یک توجیه برای ناکارآمدی حکومت ژو مطرح شد و شایستگی حاکمان را مورد سوال قرار داد.
دوک ژو اصطلاحات اولیه خورشیدی را ایجاد کرد و از مربع‌های آزمایشی و ژوبی سوانجینگ استفاده کرد. این باورهای اولیه ممکن است در متونی مانند "Guicang" و "تقویم کوچک شیا" یافت شوند، که احتمالاً اولین کتب چینی هستند و از وجود سلسله شیا مشتق شده‌اند.
در طول دوره بهار و پاییز، آیین کنفوسیوس از آموزه‌های فیلسوف چینی کنفوسیوس که خود را انتقال دهنده مجدد ارزش‌های ژو می‌دانست، توسعه یافت. فلسفه او در زمینه‌های اخلاق و سیاست با تأکید بر اخلاق فردی و حکومتی، صحت روابط اجتماعی، عدالت، سنت‌گرایی و اخلاص است.
آیین کنفوسیوس همراه با قانون‌گرایی، مسئول ایجاد اولین شایسته‌سالاری در جهان است که معتقد است وضعیت فرد باید بر اساس تحصیلات و شخصیت، نه اصل و نسب، ثروت یا دوستی تعیین شود.
قبل از سلسله هان، بزرگترین رقبای کنفوسیوس قانون‌گرایی چینی و موهیسم بودند. آیین کنفوسیوس تا حد زیادی به مکتب فلسفی مسلط چین در اوایل سلسله هان تبدیل شد و پس از جایگزینی مکتب معاصر خود، یعنی هوانگ لائو، بیشتر تائوئیست شد.
قانون‌گرایی به‌عنوان یک فلسفه منسجم، عمدتاً به دلیل رابطه‌اش با حکومت استبدادی غیرمحبوب کین شی هوانگ ناپدید شد، با این حال، بسیاری از ایده‌ها و نهادهای آن همچنان بر فلسفه چینی در سراسر سلسله هان و پس از آن تأثیر می‌گذارند.
محیسم، اگرچه در ابتدا به دلیل تأکید بر عشق برادرانه در مقابل قانون‌گرایی خشن محبوبیت داشت، اما در طول سلسله هان به دلیل تلاش‌های کنفوسیوس‌ها در تثبیت دیدگاه‌های خود به عنوان ارتدکس سیاسی، مورد استقبال قرار نگرفت.
دوره شش سلسله شاهد ظهور مکتب فلسفی Xuanxue و بلوغ بودیسم چینی بود که در اواخر سلسله هان از هند وارد چین شده بود. در زمان سلسله تانگ، پانصد سال پس از ورود بودیسم به چین، این دین به یک فلسفه دینی کاملاً چینی تبدیل شده بود که تحت سلطه مکتب ذن بودیسم بود. نئوکنفوسیوسیسم در طول سلسله سونگ و سلسله مینگ به دلیل ترکیب نهایی فلسفه کنفوسیوس و بودایی و حتی تائوئیستی بسیار محبوب شد.
در طول قرن‌های ۱۹ و ۲۰، فلسفه چینی مفاهیمی از فلسفه غرب را ادغام کرد. انقلابیون ضد سلسله چینگ، درگیر در انقلاب شینهای، فلسفه غرب را به عنوان جایگزینی برای مکاتب فلسفی سنتی معرفی کردند.
در این دوران، محققان چینی تلاش کردند تا ایدئولوژی‌های فلسفی غربی مانند دموکراسی، مارکسیسم، سوسیالیسم، لیبرالیسم، جمهوری‌خواهی، آنارشیسم و ناسیونالیسم را در فلسفه چینی بگنجانند. در جمهوری خلق چین مدرن، ایدئولوژی رسمی "سوسیالیسم اقتصاد بازار" دنگ شیائوپینگ است.
اگرچه جمهوری خلق چین از نظر تاریخی با فلسفه چین باستان دشمنی داشته است، تأثیرات گذشته هنوز هم در فرهنگ چینی ریشه‌دوانده است. در دوره اصلاحات اقتصادی پس از چین، فلسفه مدرن چینی در اشکالی مانند کنفوسیوسیسم جدید دوباره ظاهر شد. مانند ژاپن، فلسفه در چین به دیگ ذوب ایده‌ها تبدیل شده است. فلسفه چینی هنوز هم در میان مردم شرق آسیا و حتی آسیای جنوب‌شرقی تأثیر عمیقی دارد.
ردپای نخستین اندیشه‌های فلسفی در چین را می‌توان در متون کهن چینی مانند "ئی چینگ" (کتاب تغییرات) و "داستان های ژو" (مجموعه ای از روایت های تاریخی و اسطوره ای) یافت. این متون، حاوی مفاهیمی مانند "یین و یانگ"، "دائو" (طریقت) و "لی" (آداب و رسوم) هستند که بعدها در مکاتب مختلف فلسفه چینی بسط و گسترش یافتند.
با این حال، نقطه عطفی در شکل‌گیری فلسفه چینی را می‌توان دوران "صد مکتب اندیشه" (قرن ششم و پنجم پیش از میلاد) دانست. در این دوره، صدها مکتب فکری مختلف در سراسر چین ظهور کردند و به مباحثات و مناظره‌های گسترده‌ای در حوزه‌های گوناگون از جمله هستی‌شناسی، معرفت‌شناسی، اخلاق و سیاست پرداختند.
فهرست فیلسوفان چینی شامل شخصیت‌های مهمی است که تأثیر بسزایی بر فلسفه و فرهنگ چین داشته‌اند.
کنفوسیوس: به عنوان استاد بزرگ دیده می‌شود، اما گاهی توسط تائوئیست‌ها مورد تمسخر قرار می‌گیرد.
منسیوس: پیروان کنفوسیوس با الهام از ایده‌آلیسم.
ژون زی: یکی دیگر از پیروان کنفوسیوس، نزدیکتر به رئالیسم، معلم هان فی و لی سی.
ژو شی: بنیانگذار نئوکنفوسیوسیسم.
وانگ یانگ مینگ: با نفوذترین طرفدار "وضعیت ذهن".
لائوزی: بنیانگذار نیمه اسطوره‌ای مکتب تائوئیست.
ژوانگ ژو: گفته می‌شود نویسنده ژوانگزی است.
Lie Yukou: که گفته می‌شود نویسنده Liezi است.
یانگ ژو: خودگرایی اخلاقی را مطرح کرد و یانگیسم را پایه‌گذاری کرد.
موزی: مؤسس مدرسه موهیست.
شانگ یانگ: بنیانگذار قانون‌گرا و اصلاح‌گر محوری شین.
هان فی: یکی از برجسته‌ترین نظریه‌پردازان قانون‌گرایی.
لی سی: حامی و مجری اصلی قانون‌گرایی.
مکاتب برجسته در فلسفه چینی 1. مکتب فلسفی کنفوسیوسیسمکنفوسیوسیسم، یکی از تاثیرگذارترین مکاتب فلسفه چینی است که توسط کنفوسیوس (551 – 479 پیش از میلاد) بنیان نهاده شد. این مکتب، بر اهمیت اخلاق، روابط اجتماعی، احترام به سنت و آموزش و پرورش تاکید می‌کند. کنفوسیوس معتقد بود که با رعایت "رεν" (نوع دوستی) و "لی" (آداب و رسوم) می‌توان جامعه‌ای آرمانی و مردمی فرهیخته و اخلاق‌مدار را ایجاد کرد.
2. مکتب فلسفی تائوئیسمتائوئیسم، مکتبی فلسفی و عرفانی است که بر مفهوم "دائو" (طریقت) به عنوان اصل و منشا کل هستی تاکید می‌کند. لائوتسه، بنیانگذار تائوئیسم، در کتاب " دائو ده چینگ" (کتاب دائو و德) به توصیف مفهوم "دائو" و نحوه‌ی زیستن بر وفق مراد آن می‌پردازد. تائوئیسم، بر زندگی ساده، پیروی از طبیعت، رها کردن و "وِی وُ وی" (بی‌عملیِ هدفمند) تاکید می‌کند.
3. مکتب فلسفی موهیسمموهیسم، مکتبی فلسفی و سیاسی است که توسط مو دی (موسی) در قرن پنجم پیش از میلاد بنیان نهاده شد. این مکتب، بر اصول برابری و عدالت جهانی، ضدیت با جنگ و اهمیت “جهان‌شمولی” (universal love) تاکید می‌کند. موهیسم در بسیاری از جنبه‌ها با کنفوسیوسیسم در تضاد بود و ارزش‌هایی مانند فایده‌گرایی و عقل‌گرایی را ترویج می‌کرد.
4. مکتب فلسفی قانونگراییقانونگرایی، مکتبی فلسفی و سیاسی است که بر اهمیت نظم، قانون و قدرت حکومت مرکزی برای ایجاد ثبات و امنیت در جامعه تاکید می‌کند. قانون‌گرایان بر این باور بودند که انسان‌ها ذاتا خودخواه و قانون‌گریز هستند و تنها با وضع قوانین سخت‌گیرانه و مجازات‌های شدید می‌توان نظم و امنیت را برقرار کرد.
5. مکتب فلسفی فاهِیافاهِیا، مکتبی فلسفی و حقوقی است که بر اهمیت مهارت‌ها و تخصص‌های فردی، واقع‌گرایی و عمل‌گرایی تاکید می‌کند. فاهِیا در تقابل با سایر مکاتب فلسفه چینی، به جای تمرکز بر ارزش‌های اخلاقی و آرمان‌گرایی، بر کسب مهارت و تخصص برای موفقیت در زندگی و خدمت به جامعه توجه داشت.
فلسفه چینی فراتر از مرزهای چین نفوذ کرده و بر اندیشه و فرهنگ جوامع مختلف از جمله کره، ژاپن، ویتنام و حتی غرب تاثیر گذاشته است. مفاهیمی مانند "یین و یانگ"، "دائو"، "رِن" (نوع دوستی) و "لی" (آداب و رسوم) در فرهنگ و ادبیات بسیاری از ملل جهان رسوخ پیدا کرده‌اند.
• تاثیر فلسفه چینی در شرق آسیافلسفه چینی نقشی اساسی در شکل‌گیری فرهنگ و اندیشه در شرق آسیا ایفا کرده است. در کره، فلسفه چینی به ویژه کنفوسیوسیسم، به عنوان ایدئولوژی رسمی دولت در طول سلسله‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گرفت. در ژاپن، فلسفه چینی با مذهب شینتو آمیخته شد و مکتب فکری "ذن" را پدید آورد که تا به امروز نیز در فرهنگ ژاپنی جایگاهی ویژه دارد.
• تاثیر فلسفه چینی در غربفلسفه چینی در قرن هجدهم میلادی به اروپا راه یافت و توجه بسیاری از اندیشمندان غربی را به خود جلب کرد. فیلسوفانی مانند ولتر، لایب‌نیتس و گوته از فلسفه چینی در ایده‌های خود الهام گرفتند. در دوران معاصر، فلسفه چینی به عنوان منبعی برای معنویت و خرد در دنیای مدرن مورد توجه قرار گرفته است.
هنر رزمی: بسیاری از هنرهای رزمی مانند تای چی، کونگ فو و جودو ریشه در فلسفه چینی دارند.
طب سنتی چینی: طب سنتی چینی که بر اساس مفاهیمی مانند "یین و یانگ" و "چی" استوار است، در بسیاری از نقاط جهان مورد استفاده قرار می‌گیرد.
فنگ شویی: فنگ شویی، که به عنوان "هنر چیدمان" نیز شناخته می‌شود، بر اساس فلسفه چینی و مفاهیمی مانند "یین و یانگ" و "چی" است و برای ایجاد تعادل و هماهنگی در محیط زندگی به کار می‌رود.
چالش‌های پیش روی فلسفه چینیفلسفه چینی در دنیای مدرن با چالش‌هایی روبرو است. برخی از منتقدان معتقدند که فلسفه چینی با ارزش‌های مدرن مانند دموکراسی و حقوق بشر سازگار نیست. برخی دیگر نیز معتقدند که فلسفه چینی过于理论化 و کاربردی نیست.
آینده فلسفه چینیبا وجود چالش‌ها، فلسفه چینی به عنوان منبعی غنی از خرد و معنویت همچنان مورد توجه بسیاری از مردم در سراسر جهان است. فلسفه چینی می‌تواند به ما در درک بهتر خود و جهان و یافتن راه‌هایی برای زندگی بهتر کمک کند.
سوالات متداول درباره فلسفه چینی1. فلسفه چینی چه زمانی پدیدار شد؟
ردپای نخستین اندیشه‌های فلسفی در چین را می‌توان در متون کهن چینی مانند "ئی چینگ" (کتاب تغییرات) یافت که قدمت آن به حدود هزاره دوم پیش از میلاد برمی‌گردد. با این حال، نقطه عطفی در شکل‌گیری فلسفه چینی را می‌توان دوران "صد مکتب اندیشه" (قرن ششم و پنجم پیش از میلاد) دانست.
2. مکاتب اصلی فلسفه چینی کدامند؟
مکاتب اصلی فلسفه چینی عبارتند از: کنفوسیوسیسم، تائوئیسم، موهیسم، قانون‌گرایی و فاهِیا. هر یک از این مکاتب به جنبه‌ای خاص از هستی، انسان و جامعه می‌پردازند.
3. تاثیر فلسفه چینی بر جهان چگونه بوده است؟
فلسفه چینی فراتر از مرزهای چین نفوذ کرده و بر اندیشه و فرهنگ جوامع مختلف از جمله کره، ژاپن، ویتنام و حتی غرب تاثیر گذاشته است. مفاهیمی مانند "یین و یانگ"، "دائو"، "رِن" (نوع دوستی) و "لی" (آداب و رسوم) در فرهنگ و ادبیات بسیاری از ملل جهان رسوخ پیدا کرده‌اند.
4. آیا فلسفه چینی با دنیای مدرن سازگار است؟
برخی از منتقدان معتقدند که فلسفه چینی با ارزش‌های مدرن مانند دموکراسی و حقوق بشر سازگار نیست. اما در عین حال، فلسفه چینی می‌تواند به ما در درک بهتر خود و جهان و یافتن راه‌هایی برای زندگی بهتر کمک کند. ارزش‌های محوری فلسفه چینی مانند احترام، تعادل و هماهنگی همچنان در دنیای مدرن کاربرد دارند.
5. چگونه می‌توان فلسفه چینی را مطالعه کرد؟
منابع مختلفی برای مطالعه فلسفه چینی وجود دارد. کتاب‌های متعددی در مورد فلسفه چینی به زبان فارسی ترجمه شده‌اند. همچنین می‌توانید از مقالات علمی، وب‌سایت‌های معتبر و دوره‌های آموزشی آنلاین برای آشنایی با فلسفه چینی استفاده کنید.
سخن پایانی مقاله درباره ی فلسفه چینیفلسفه چینی دریچه‌ای به سوی خرد و معنویت باستانی است. این فلسفه با مفاهیم عمیق و آموزنده‌ای که دارد، می‌تواند به ما در درک بهتر خود و جهان و یافتن راه‌هایی برای زندگی بهتر کمک کند. فلسفه چینی گنجینه‌ای ارزشمند است که باید آن را حفظ و گرامی داشت.
کانال عصر ایران در تلگرام
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد