تعرفهگذاری فایده دارد،اما نه آن گونه که ترامپ میگذارد
تاریخ انتشار: ۱۹ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۰۵۷۴۹۶
به گزارش جهان نيوز به نقل از مشرق، وقتی بحث از کشورهای در حال توسعه است، قطعاً حمایت از صنایع، محصولات و کسبوکارهای داخلیِ نوپا به طرق مختلف از جمله تعرفهگذاری یکی از روشهای رایج است، اما وقتی صحبت از غولهای اقتصادی جهان مانند آمریکا و آلمان است، اساساً بکارگیری تعرفه به روشی متفاوت و با کارکردی متمایز است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ترامپ چند روز پیش به استثناشدنِ متحدان آمریکا (اروپا، کانادا و مکزیک) از افزایش تعرفه ۲۵ درصدی بر واردات فولاد و آلومینیوم پایان داد. مقامات این کشورها که تلاش زیادی برای گرفتنِ این امتیاز کرده بودند، در مذاکرات هفتههای گذشته نتوانستند آن را به یک استثنای دائمی تبدیل کنند و حالا در کنار سایر کشورها از جمله چین که از مارس ۲۰۱۸ طبق دستور اجرایی ترامپ مشمول افزایش تعرفه شده بودند، باید به فکر مقابله به مثل یا درمانی دیگر باشند.
کمیسیونر تجاری اتحادیه اروپا این اتفاق را «روزِ بد تجارت جهانی» نامید. قانون دهه ۱۹۶۰ یِ آمریکا به رئیسجمهور اجازه میدهد علی رغم قوانین سازمان تجارت جهانی، در صورت تهدید امنیت ملی تعرفههایی را بر کالاهای وارداتی وضع کند.
همزمان فارِن پالیسی به نقل از چند منبع مطلع گزارش داد واشینگتن ممکن است به زودی تحریمهایی را علیه شرکتهای سهیم در ساخت لوله جدید گاز روسیه که از طریق حوزه بالتیک به قلب اروپا میرسد، وضع کند. چند شرکت اروپایی از جمله آلمانیها در میان سازندگان خط لوله هستند.
بالاگرفتن ناهماهنگیهای اقتصادی در حوزه فراآتلانتیک نگاه کارشناسان را به خود جلب کرده است. پایگاه تحلیلی آتلانتیک، تعرفههای جدید ترامپ را «احمقانه» خوانده و نوشته است تعرفه گذاری میان قدرتهای اقتصادی، مانند قطع عضو در جراحی است، یعنی تنها زمانی به کار میآید که هیچ راه دیگری جوابگوی رفع خطر مهلک نباشد. زیرا همواره ضرر دارد و تنها زمانی برقرار میشود که فوایدش به مضرات قطعیاش بچربد. بنابر این ترامپ باید به سه پرسش پاسخ گوید:
کدام خطر مهلک پیشِ روی اقتصاد آمریکا است؟
آیا فروش محصولات صنایع آلومینیوم و فولاد آمریکا در خارج به قدری کاهش یافته که ترامپ با افزایش قیمت محصولات وارداتی، عزم خود را جزم کرده تا بازار داخلی را برای آنها نگه داشته، از ورشکستگیِ قریبالوقوع آنها پیشگیری کند؟ خیر.
آیا برای رفع آن هیچ راه دیگری پیشِ روی ترامپ نیست؟
اگر خطر مهلکی پیشِ روی صنایع آمریکا نیست، بنابر این ترامپ برای رفع چه چیزی تعرفه وضع کرده است؟ آتلانتیک پیشنهاد میدهد فرضیه دیگری را بررسی کنیم و آن، تلاش ترامپ برای ایجاد وقفه در روندهای کنونی اقتصادی اروپا است. این پیشنهاد، بد نیست. اروپا طی سالهای اخیر رشد نسبتاً متداومی داشته و آلمان بار دیگر به قدرت صنعتی جهانی تبدیل شده است. با ادامه این روند، حاکمیت آمریکا طی دهههای بعد بر اقتصاد جهان لطمه میبیند. شاید ترامپ رودربایستیِ آمریکا را کنار گذاشته و میخواهد در این پیشرویِ اروپاییان سهیم نباشد.
خوب اگر چنین دلیلی برای برقراری تعرفههای آمریکا بر صنایع اروپایی موجه باشد، چه دلیل و در چه زمانی برای پایاندادن به تعرفهها وجود خواهد داشت؟ به بیان دیگر، آیا واقعاً رفتار اروپاییان، کانادا و مکزیک یا روندهای جاری تغییر خواهد کرد؟
خروج یکجانبه از برجام، وضعِ یکجانبه تعرفه و تهدید به تحریم شرکتهای اروپاییِ سهیم در ساخت خط لوله جدید گاز روسیه، اتحادیه اروپا را در نقطه عطفی در تصمیمگیری برای چگونگی تعامل با واشینگتن قرار داده است.
فارن پالیسی بر این باور است که ترامپ در ماههای اخیر، تهدید وضع تعرفه را همچون تفنگِ سرپُر روبروی متحدانش گرفته بود تا آنها را در مذاکرات تجاری به پذیرش درخواستهای آمریکا مجاب کند؛ از جمله کانادا و مکزیک را که برای اصلاح پیمان نفتا دل به کار نمیدادند. اما اولتیماتوم ترامپ، کارگر نیافتاد. اروپا هم اعلام کرد «این روش ما در تجارت نیست، به ویژه روش شرکا، دوستان و متحدانِ دیرین نیست».
این فرض شاید دور از واقعیت نباشد. در واقع شاید ترامپ به مضرات اقدام خود آگاه بوده، اما از باب عمل به وعده و تهدیدی که کرده بود، یک بار باید این ضرر را به جانِ آمریکا بخرد تا متحدانش سایر تهدیدهایش را جدی بگیرند؛ همان کاری که در مقابل ایران انجام داد و پس از فرصت به ایران برای پذیرش برجامهای جدید، تهدیدش را عملی کرد و از برجام خارج شد.
و نهایتاً آیا فواید این گونه تعرفهگذاری بر مضراتش میچربد؟
در گزارش آتلانتیک آمده است کانادا بزرگترین صادرکننده فولاد به آمریکا است، اما بزرگترین خریدار نیز هست، با فاصله زیاد از دیگران. بنابر این حتی اگر اتاوا تعرفههای مشابهی (نه بیشتر) بر واردات فولادِ آمریکا به کشورش ببندد، آیا میتواند سود اقتصادی خاصی برای اقدام ترامپ پیشبینیکرد؟
شاید به همین دلیل است که اساساً در بیانیه دولت آمریکا وضع تعرفهها به مسائل «امنیت ملی» ربط داده شده، نه اقتصادی. اما حتی از آن زاویه، آیا اقدام یکجانبه و منفی علیه نزدیکترین متحدان آمریکا در جهان میتواند فایده امنیتی داشته باشد؟
اهمیت لابی اسلحهسازان آمریکا ما را به یک زاویه امنیتی در اقدام ترامپ راهنمایی میکند. اگر ترامپ اسم از «امنیت ملی» میآورد، جدا از آنکه دنبال ربط دادن اقدامش به قوانین آمریکا است، عملاً در تلاش برای حمایت از صنایع داخلیِ تولید فولاد برای تضمین تداوم و امنیتِ تولیدات نظامی است.
اما از زاویه امنیت بینالمللی، اروپاییان انتظار داشتند ترامپ چنین تعرفههای «امنیتی» را صرفاً بر واردات از چین وضع کند (کاری که در مارس انجام شد)، بزرگترین صادرکننده فولاد جهان که البته بخشی از صادراتش به آمریکا را از راه کانادا انجام میدهد.
با این حال گمانهزنی فارن پالیسی این است که ترامپ بر محصولی دست گذاشته که نیمی از تولید آن در جهان توسط چین انجام میشود در حالی که اروپا، کانادا و مکزیک روی هم حدود ۱۲% از فولاد جهان را تأمین میکنند. چین عرضه فولاد در جهان را بیش از تقاضا توسعه داده و این موجب کاهش قیمت آن، سرازیرشدن فولاد وارداتی به آمریکا و نهایتاً تضعیف صنایع آمریکا شده بود.
در واقع ترامپ به دنبال افزایش قیمت فولاد در جهان (که به افزایش درآمد صنایع تولیدکننده آمریکایی میانجامد) و کاهش واردات فولاد به آمریکا (که به افزایش تقاضای داخلی برای فولاد آمریکایی منجر میشود) بوده است. این همان است که یانکر رئیس کمیسیون اروپا «سیاست حمایتگرایانه ناب و بیپیرایه» خواند.
با این حال کِیت جانسون متخصص جغرافیای اقتصادی و تحلیلگر فارنپالیسی ادامه میدهد اگر این فرضیه درست باشد، علیالقاعده باید چین تنبیه میشد نه اروپا. چین است که هر ساله حدود ۵% بر تولید فولادش افزوده میشود. آیا بهتر نبود ترامپ با همکاری متحدان غربیاش تعرفههایی را به صورت هماهنگ بر فولاد چین وضع میکردند؟ یانکر بر همین اساس ادعا کرد «ایالات متحده در زمین کسانی بازی میکند که مسئول این مشکل هستند».
چین به تنهایی نیمی از فولاد جهان را تولید کرده و هر ساله ۵% بر تولیدش میافزاید. گفته میشود ترامپ برای همین بر این صنعت دست گذاشته است، اما براستی اقدام او تا چه حد به ضرر چین خواهد بود؟
میکی کانتون نماینده تجاری ایالات متحده در دولت کلینتون بر این باور است که اقدام آمریکا موجب میشود اروپاییان، مکزیکیها و کاناداییها به فروش فولاد خود به بازار چین روی بیاورند: «اگر ایالات متحده شما را پس بزند و علاوه بر آن، جریمه کند، شما گزینه زیادی ندارید». این یعنی تعرفههای جدید نه تنها به ضرر چین نیست، بلکه ممکن است مزیتهایی نیز برای صنایع چشمبادامیها داشته باشد.
علاوه بر چین، فارِن پالیسی بر این باور است که دیگر دشمن آمریکا یعنی ایران نیز از دعوای تعرفه میان آمریکا و متحدان اروپاییاش سود میبرد، زیرا این اتفاق همزمان با مخالفت آنها باخروج آمریکا از برجام رخ داده و حالا آنها ممکن است همزمان برای پیداکردن راهحلی برای تجارت خود، راهی برای تجارت مستقل با ایران نیز پیدا کنند.
بنابر این شاید بهتر باشد به سراغ انگیزه دیگری برای اقدام رئیسجمهور آمریکا برویم. او جدا از اینکه بارها در مسائل مختلف بینالمللی از اروپا گله کرده و خواستار آن شده تا متحدانش بیش از پیش در اقدامات مشترک، هزینه بدهند، از کسری تجاری آمریکا نگران است.
در گزارش آتلانتیک آمده که این مسأله میتواند نگرانی موجهی باشد، اما آیا تأثیر دستور ترامپ تا آن حد هست که بتواند کفههای ترازو را جابجا کند؟ واشینگتن اگر تمام واردات فولاد خود را از کانادا، اروپا، برزیل، کره جنوبی و ترکیه و اصلاً تمام دنیا متوقف کند، تنها حدود ۲۵ میلیارد دلار از کسری تجاری آمریکا خواهد کاست در حالی که کسری تجاریاش حدود ۲۲ برابرِ این میزان است.
ثانیاً چنین اقدامی تأثیر منفی در عملکرد صنایع داخلی آمریکا و صادراتش به دنیا خواهد داشت و تا میزانی، آن تأثیر مثبت را خنثی خواهد کرد. همین حالا نیز متحدان آمریکا فهرستی از تعرفههای انتقامی را، از مشروب و دستمال توالت تا موتورسیکلت آمریکایی آماده کردهاند. ثالثاً سایر اقدامات ترامپ مانند کاهش مالیاتی که سال گذشته به همراه جمهوریخواهان کنگره تصویب کرد، به مراتب در افزایش کسری تجاری نقش خواهد داشت.
جمعبندی
شاید آن گونه که کیت جانسون تحلیلگر فارن پالیسی حدس زده، ترامپ قصد دارد میراث اوباما را در پیمان تجاری فراآتلانتیک هر چه بیشتر تخریب کند. او پیمان تجاری فرااقیانوسیه را در همان روزهای اول ریاستجمهوریاش رسماً کنار گذاشت و در مذاکرات پیمان فراآتلانتیک نیز به کندی عمل میکرد. حالا وضع تعرفهها را باید اعلام غیررسمی مرگ پیمان تجاری فراآتلانتیک و عادتدادنِ اروپاییان به پذیرش پیششرطهای ضداوباماییِ واشینگتن دانست، دستکم تا زمانی که دانلدِ ماجراجو کلیددار کاخ سفید است.
منابع
https://www.theatlantic.com/politics/archive/2018/06/tariffs-can-workbut-not-stupid-ones/561854
http://foreignpolicy.com/2018/05/31/trumps-steel-tariffs-on-allies-complicate-bigger-problem-china
Http://foreignpolicy.com/2018/06/01/u-s-close-to-imposing-sanctions-on-european-companies-in-russian-pipeline-project-nord-stream-two-germany-energy-gas-oil-putin
منبع: جهان نيوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.jahannews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جهان نيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۰۵۷۴۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ترامپ از نتانیاهو ابراز نارضایتی کرد
به گزارش تابناک، «دونالد ترامپ» در مصاحبهای با مجله «تایم» بهشدت از «بنیامین نتانیاهو» نخستوزیر رژیم صهیونیستی متحد نزدیکش در دوره ریاست جمهوری سابق خود انتقاد کرد.
حمایتها از نخستوزیر رژیم صهیونیستی در داخل اراضی اشغالی در ماههای اخیر کاهش یافته است، زیرا رایدهندگان صهیونیست خواهان پاسخگویی به این هستند که چگونه نیروهای اطلاعاتی و نظامی تلآویو تدارکات حماس در عملیات طوفان الاقصی را برای حملهای که منجر به کشته شدن نزدیک به ۱۲۰۰ نفر و به اسارت بردن بیش از ۲۰۰ تن به غزه شد، تشخیص ندادند.
ترامپ در مصاحبهای با تایم در ۱۲ آوریل که در عمارت مجلل او در مارالاگو انجام شد، گفت: «بیبی، نتانیاهو بهحق و بهدرستی به خاطر آنچه در ۷ اکتبر اتفاق افتاد، مورد انتقاد قرار گرفته است.»
تازهترین نظرسنجیها در اراضی اشغالی نشان میدهد که نتانیاهو از رقیب اصلی سیاسی خود، «بنی گانتس» که ژنرال بازنشسته ارتش رژیم صهیونیستی است، عقبتر است. گانتس که یکی از اعضای کابینه جنگ نتانیاهوست، خواستار برگزاری انتخابات در ماه سپتامبر شده است. این باعث شده است که نتانیاهو در تلاش برای تقویت حمایت عمومی برای ماندن در قدرت باشد. ترامپ هم به نتانیاهو حمله کرده است.
ترامپ گفت: «۷ اکتبر هرگز نباید اتفاق میافتاد.»
رئیسجمهور سابق آمریکا افزود: «همه چیز برای جلوگیری از آن مهیا بود. و بسیاری از مردم در مورد آن میدانستند، میدانید، هزاران و هزاران نفر در مورد آن میدانستند، اما اسرائیل از آن خبر نداشت و من فکر میکنم که او (نتانیاهو) به شدت به خاطر این موضوع سرزنش میشود.»
ترامپ زمانی از روابط نزدیک خود با نتانیاهو، که طولانیترین دوره نخستوزیری را در اراضی اشغالی فلسطین داشته، سخن میگفت. زمانی که ترامپ رئیسجمهور بود، بسیاری از اولویتهای نتانیاهو را دنبال کرد. ترامپ آمریکا را از توافق هستهای با ایران خارج کرد، بلندیهای جولان را بهعنوان بخشی از اراضی اشغالی به رسمیت شناخت و سفارت آمریکا را از تلآویو به قدس منتقل کرد.
اما روابط زمانی تیره شد که نتانیاهو پیروزی جو بایدن در انتخابات ۲۰۲۰ را تبریک گفته و ویدیویی را به مناسبت مراسم تحلیف بایدن منتشر کرد. ترامپ که همچنان به دروغ انکار میکند که بایدن پیروز قانونی انتخابات بوده است، از اینکه نتانیاهو وفاداری بیشتری به او نشان نداده، ناامید شده است.
ترامپ همچنین در این مصاحبه از بابت کنار کشیدن رژیم صهیونیستی از حمله سال ۲۰۲۰ آمریکا به عراق که منجر به جنایت ترور سردار شهید «قاسم سلیمانی» فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران شد، شکایت کرد. ترامپ به تایم گفت: «تجربه بدی با بیبی داشتم. و من از این موضوع خوشحال نبودم. این چیزی بود که هرگز فراموش نکردم. و این چیزی را به من نشان داد.»
ترامپ در پاسخ به این سوال که آیا فکر میکند وقت آن رسیده است که نتانیاهو قدرت را ترک کند و آیا او میتواند با گانتس بهتر کار کند یا خیر، درنگ کرد و گفت: «فکر میکنم بنی گانتس خوب است، اما برای گفتن آن آماده نیستم. من در این مورد با او صحبت نکردهام. اما شما افراد بسیار خوبی دارید که من در اسرائیل با آنها آشنا شدم که میتوانند کار خوبی انجام دهند.»
نامزد جمهوریخواهان در انتخابات ۲۰۲۴ ریاست جمهوری آمریکا در بخش دیگری از این مصاحبه میگوید: در رویارویی با ایران، طرف اسرائیل را میگیرد.
او میگوید: اگر آنها به اسرائیل حمله کنند، بله، ما آنجا خواهیم بود.
ترامپ همچنین میگوید که او نیز همانند اسرائیلیها به این نتیجه رسیده است که «تشکیل دولت فلسطینی در کنار اسرائیل» همراه با صلح محتمل نیست. او میگوید: «زمانی بود که فکر میکردم راهکار دو دولت میتواند کارساز باشد. اکنون من فکر میکنم این راه بسیار بسیار سخت خواهد بود.»
منبع: ايسنا