خروج پژو - سیتروئن از ایران در صنعت خودروسازی تأثیرگذار خواهد بود
تاریخ انتشار: ۱۹ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۰۵۸۷۶۷
به گزارش پارس نیوز،
«این دومینباری است که پژو - سیتروئن از ایران خارج میشود. نخستین بار با اعمال تحریمهای شدید آمریکا علیه ایران، این شرکت خودروسازی از کشور خارج شد و همکاری با صنعت خودروی ایران را مسکوت گذاشت. بار دیگر اما با خروج ترامپ از برجام، پژو - سیتروئن اعلام کرده است که با اتمام ضربالاجل تعیینشده از سوی آمریکا از ایران خارج خواهد شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
خروج پژو - سیتروئن از ایران بدون شک، در اجرای برنامههای صنعت خودروی کشور تأثیرگذار خواهد بود، زیرا تمام برنامههایی که قرار بود با یک شریک خارجی اجرا شوند، یکباره با خروج این شریک، با دست خالی صنعت خودروی ایران مواجه میشوند اما سؤال اینجاست که چگونه یک خودروساز خارجی بدون هیچ پیششرطی برای بار دوم در صنعت خودروی ایران پذیرفته میشود؟
علی خوانساری، عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی، بر این باور است که صنعت خودروی ایران در 30 سال گذشته در انحصار پژو بوده و این شرکت خارجی در واقع تربیتکننده مدیران خودرویی ایران بوده است. به همین دلیل پیمان نانوشتهای بین مدیران ایرانخودرو، سایپا، برخی قطعهسازان و این شرکت خارجی شکل گرفته است که در آن منافع ملی جایی ندارد و فقط منافع این گروه در نظر گرفته میشود. همین پیمان نانوشته سبب میشود درهای ایران به روی پژو باز باشد و مدیران این شرکت نهتنها برای خروج از ایران نگران نباشند، بلکه به روزهایی فکر کنند که بار دیگر با منافع بیشتر به ایران بازگردند. کشورهای اروپایی تلاش میکنند در چارچوب برجام منافع ایران را تأمین کنند و برای تحریمهای آمریکا چارهای بیندیشند یا از این کشور فرجههایی دریافت کنند که به همکاری بین ایران و شرکتهای اروپایی لطمهای وارد نشود، اما یکباره خبرگزاریهای فرانسه گزارش میکنند که شرکت پژو - سیتروئن قصد دارد از ایران خارج شود.
این شرکت در سال 91 هم به دنبال تشدید تحریمهای آمریکا علیه ایران از کشور خارج شده بود و این دومین بدعهدی شرکت پژو در قبال ایران است؛ بدعهدیای که نمیدانیم چه بر سر صنعت خودروی ایران و تعهدات این صنعت با حوالههای فروختهشده به مردم خواهد آورد. با وجود این برخی کارشناسان صنعت خودرو معتقدند که خروج پژو مشکلی برای صنعت خودروی ایران ایجاد نمیکند. اصلا کسی نمیداند که چرا ایران برای بار دوم به پژو اعتماد کرده و بدون در نظر گرفتن پیششرطهای لازم پای این شرکت خودروسازی را به صنعت ایران باز کرده است.
علی خوانساری، عضو هیات علمی دانشگاه علامهطباطبایی، در گفتوگو با «شرق» در این رابطه عنوان میکند: سه دهه است که خودروسازی ما در انحصار پژو - سیتروئن است. این شرکت در این سه دهه هر جوری خواسته با صنعت و مردم ما بازی کرده، اما این رفتار پژو - سیتروئن با کمک شرکتهای ایرانخودرو و سایپا و رؤسای سازمان گسترشهای وقت بوده است. به گفته او از آنجا که ایران نتوانسته استراتژی مشخصی برای صنعت خودروی خود تدوین کند، یک شرکت خودروسازی فرانسوی بر صنعت ما حاکم شده و از یک سو پسماندههای خودروی خود را به ایران تحمیل کرده و از این طریق منافع وحشتناکی برده و از سوی دیگر خیال این شرکت راحت است که مدیرانی در ایران تربیت کرده که صد درصد به این شرکت وابسته هستند. به همین دلیل پژو - سیتروئن به راحتی از بازار ایران بیرون میرود و خیالش راحت است که هر جا به نفعش باشد، بار دیگر به ایران بازخواهد گشت.
رفت و برگشتهای با منفعت
بدون شک در عقد قرارداد با شرکتی که یک بار بدقولی کرده و به تعهداتش با ایران عمل نکرده است، باید جانب احتیاط را بیشتر از سایر شرکتها رعایت کرد. اما گویی در قرارداد با پژو خبری از اقدامات پیشگیرانه نیست. عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی، در این باره میگوید: در قراردادهای خودروسازی، ایرانخودرو و سایپا به منافع ملی فکر نمیکنند و آن چیزی که به آن توجه میکنند، منافع مدیران و قطعهسازان خاصی است که بر مدیران صنعت خودروی ایران تسلط یافتهاند. در قراردادها همیشه منافع این قشر را در نظر میگیرند اما به اسم منافع مردم و منافع ملی این کار را انجام میدهند. به همین دلیل پژو-سیتروئن خیالش راحت است که از ایران میرود و بعد با امتیازات بیشتر بازمیگردد.
او ادامه میدهد: مدیران ایرانخودرو و سایپا هم از این وضعیت ناراحت نیستند، زیرا در این رفت و برگشت، منافع آنها بیشتر تأمین خواهد شد. قدرت و انحصار آنها بیشتر خواهد شد. به این ترتیب اینجا یک معامله دو طرفه بین مدیران ایرانخودرو و سایپا، قطعهسازان و مدیران پژو-سیتروئن شکل میگیرد. این مجموعه از ایران خارج میشود و بُعد سیاسی هم به قضیه میدهد (در صورتی که اصلا این خروج بعد سیاسی ندارد) سپس با قدرت بیشتر و انحصار بیشتر بازمیگردد و این ساختار اجازه نمیدهد که هیچ شرکت دیگری در ایران سرمایهگذاری کند.
این عضو هیات علمی دانشگاه علامه میگوید: ما چند قطعهساز خاص در ایران داریم که سهم بزرگی از ایرانخودرو و سایپا را در انحصار خود دارند. این قطعهسازان اجازه ورود هیچ قطعهساز مستقلی را به ایران نمیدهند. از ترفندی استفاده میکنند و میگویند قطعهسازان خارجی باید به ما متصل شوند تا در ایران کار کنند.
او اضافه میکند: وقتی روحانی به فرانسه رفت و با پژو-سیتروئن قرارداد امضا شد، این قرارداد زیر نفوذ ایرانخودرو و سایپا و قطعهسازان بود. از همان ابتدا میدانستم که با وجود این که رئیسجمهور ما با فرانسه معامله میکند اما نفوذ قطعهسازان و بهویژه مدیران ایرانخودرو و سایپا محال است که بگذارد منفعتی به صنعت خودرو و مردم ایران برسد. در این مدت هم پژو-سیتروئن منافع خود را برد و سود کلان برد. مدیران ایرانخودرو و سایپا و قطعهسازان خاص که برخی در سفر، همراه رئیسجمهوری بودند هم منافع خود را بردند. در حال حاضر هم خیالشان راحت است زیرا قرارداد نانوشتهای بین آنها وجود دارد که از قراردادهای نوشتهشدهای که ما میبینیم، محکمتر است. این قراردادهای نانوشته فقط منافع آنها را تأمین میکند ولی به اسم منافع ملی پیگیری میشود و به ضرر اقتصاد ایران و محیط زیست ایران است.
خروج پژو-سیتروئن قطعی نیست
با وجود آن که خبرگزاریهای فرانسه از خروج پژو-سیتروئن از ایران خبردادهاند اما عبدالله بابایی، کارشناس خودرو، در گفتوگو با «شرق» خروج این خودروسازی فرانسوی را قطعی نمیداند. او میگوید: پژو-سیتروئن در حال بحث مذاکره برای کسب مجوز از آمریکا برای باقی ماندن در ایران است و این مسئله را بارها در مکاتبات خود اعلام کرده است. فعلا قضاوت درباره خروج این شرکت از ایران زود است.
بابایی با اشاره به تجربه خروج پژو از ایران در سال ۹۱، خروج مجدد این شرکت از کشور را عاملی برای ضررهای مالی برای طرف مقابل معرفی میکند. او ادامه میدهد: با توجه به تجربه سال ۹۱، آسیبهای خروج پژو از ایران برای ما زیاد نخواهد بود.
محمدرضا نجفیمنش، رئیس انجمن صنفی قطعهسازان کشور، نیز در گفتوگو با «شرق» درباره لغو سفر قطعهسازان خارجی به ایران بیان میکند: آنها به دلیل مبهم بودن فضای آتی کمی حضورشان در ایران را به تأخیر انداختهاند. او هم مانند بابایی معتقد است که خروج پژو از ایران برای ما ضرری ندارد و آن چه به کشور آسیب جدی وارد میکند، تشدید تحریمهای آمریکاست.
جریمه یک میلیارد دلاری چین
نجفیمنش به این پرسش که صنعت خودروسازی ایران چقدر به خارج وابسته است، اینگونه پاسخ میدهد: در خودرو سه هزار و 300 قطعه وجود دارد. یکسری مواد اولیه هم هست که اصلا در ایران تولید نمیشود. مثلا گرافیت یا کائوچوی طبیعی در ایران نداریم و برخی چیزها حتما باید از آن سوی مرزها بیاید. آنها هم درست نشانه گرفتهاند که این صنعت را تحت شرایط سخت بگذارند و اقتصادمان را فلج کنند. ایندفعه یک نقشه فلجکننده برای ما کشیدهاند که میطلبد مسئولان ما روی این مسئله کار و فکری اساسی انجام دهند.
او درباره خروج پژو از ایران هم حق را به این شرکت میدهد، زیرا آمریکا 30 درصد اقتصاد دنیا را در اختیار دارد و زورگو است. اگر شرکتها به همکاری با ایران که یک درصد اقتصاد دنیا را در اختیار دارد، ادامه دهند، دیگر قادر به تجارت با آمریکا نخواهند بود و منابع مالی آنها بلوکه میشود. به همین دلیل این شرکتها حاضر میشوند که ضررهای فسخ قرارداد را بدهند و فشارهای ناشی از تحریم را تحمل نکنند.
رئیس انجمن قطعهسازان از ایجاد مشکل برای یک شرکت بزرگ چینی به دلیل همکاری با ایران و جریمه یک میلیارد دلاری این شرکت خبر داده و میگوید: فشارها به ایران و شرکتهای طرف قرارداد با ما به شدت سنگین است و باید دستگاه دیپلماسی برای آن راهکاری پیدا کند.»
منبع: پارس نیوز
کلیدواژه: صنعت پژو ایران عضو هیات علمی دانشگاه کشورهای اروپایی فرانسه خودرو بازی سایپا مردم ایران اقتصاد ایران محیط زیست اقتصاد تجارت منابع مالی اقتصاد ایران پژو خودرو صنعت پارس پارس نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.parsnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۰۵۸۷۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ورود پتروشیمی ها به بالادست نفت بازی برد_برد است
به گزارش خبرنگار مهر محسن خجستهمهر مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران در حاشیه آیین امضای تفاهمنامههای مطالعات طرحهای توسعه ۱۶ میدان گازی با هلدینگها، شرکتهای پتروشیمی و شرکتهای اکتشاف و تولید ایرانی گفت: با سرمایهگذاری ۶ میلیارد و ۴۰۰ میلیون دلاری، در این حوزه امروز یکی از رویدادهای مهم اقتصادی صنعت نفت با مشارکت مردم را شاهد هستیم.
وی ادامه داد: برای تحقق برنامههای تولیدی باید سرمایهگذاری مستقیم و غیرمستقیم انجام دهیم که در دولت سیزدهم این کار زیربنایی در حال انجام است.
خجسته مهر گفت: پیشتر تنها شرکتهای اکتشاف و تولید میتوانستند در صنعت نفت سرمایهگذاری کنند، اما با ابتکار وزیر نفت و هماهنگی لازم با دولت قرار شد پتروشیمیها نیز در بالادست صنعت نفت حضور یابند.
مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران خاطر نشان کرد: قرارداد توسعه میدان مشترک آزادگان به ارزش ۱۱ میلیارد ۵۰۰ میلیون دلار و دیگر میدانها در مجموع به ارزش ۱۳ میلیارد ۵۰۰ میلیون دلار با حضور بانکها به امضا رسید و بهتازگی با امضای قرارداد فشارافزایی، وزارت نفت نشان داد که میتواند کارهای بینظیری در این صنعت انجام دهد.
خجستهمهر با تأکید بر اینکه با نهایی و اجرایی شدن تفاهمنامههای امروز بیش از ۱۶ مخزن گازی کشور توسعه مییابد، گفت: با بهرهبرداری از این طرحها ۱۲۷ میلیون مترمکعب به ظرفیت تولید در چهار استان نفت و گازخیز کشور اضافه میشود.
وی سرمایهگذاری پتروشیمیها در بخش بالادستی صنعت نفت را قراردادی برد - برد برای شرکت ملی نفت ایران و آنها دانست و گفت: مردم بهعنوان سرمایهگذاران اصلی پتروشیمیها و هلدینگها با این تفاهمنامهها در طرحهای بالادستی سرمایهگذاری میکنند.
مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران ادامه داد: در دولتهای یازدهم و دوازدهم سالانه بهطور میانگین یک میلیارد ۶۰۰ میلیون دلار سرمایهگذاری شده است، درحالیکه در ۲.۵ سال عمر دولت سیزدهم این رقم به سالانه ۶ میلیارد ۳۰۰ میلیون دلار رسیده و درمجموع ۱۵ میلیارد دلار سرمایهگذاری شده که بخش قابلتوجهی از این سرمایهگذاری از سوی بخش خصوصی بوده است.
ادامه دارد....
کد خبر 6092877 محمدحسین سیف اللهی مقدم