عضو هیچ باندی نیستم/ باندبازی و مافیای سینمای ما در حد قربان صدقه رفتن است/ در همه دنیا برخی نهادها پول می دهند تا برایشان فیلم ساخته شود

کاوه خداشناس بازیگر سینما و تلویزیون گفت: باندبازی واژه سنگینی برای سینما ما است و خیلی هم خبری نیست، یک سری روابط وجود دارد که طبیعی است، در این روابط که آدم های هم صنف جمع می شوند دعوت به همکاری هم به وجود می آید و این چیز بدی نیست و این که بخواهیم نام باندبازی و مافیایی به آن بگذاریم به نظر من درست نیست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کاوه خداشناس بازیگر سینما و تلویزیون در مورد فعالیت های اخیر خود در گفتگو با خبرنگار شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ گفت: این روزها مشغول به ضبط یک سریال به نام "پدر" هستیم که نویسنده و تهیه کننده آن حامد عنقا و کارگردانی آن را بهرنگ توفیقی برعهده دارد که قرار بود در ماه مبارک رمضان از شبکه 2سیما پخش شود اما بنا به دلایلی این اتفاق نیفتاد و سریال دیگری جایگزین این سریال شد که البته این مسئله باعث می شود زمان بیشتری برای فیلمبرداری داشته باشیم و کیفیت کار بالاتر رود.

وی افزود: هم زمان مشغول بازی در یک سریال دیگر به نام "گردان بلال" هستم به تهیه کنندگی آقای علیزاده که کارگردانی آن را آقای شلیلیان انجام می دهد. این سریال برای پخش از شبکه 1 سیما آماده می شود.

 

خداشناس در خصوص تفاوت بین بازیگران سینما و تلویزیون گفت: من خیلی فعالیت سینمایی نداشته ام که بخواهم خودم را بازیگر سینما بدانم، چند فیلم سینمایی بازی کرده ام و فعالیتم بیشتر در حوزه تلویزیون است.

 

وی در ادامه عنوان کرد: هر کدام از دو مدیوم سینما و تلویزیون مخاطب، جریانات و آدم های متفاوت خود را دارد و طبیعی است که در حرفه ما هر کسی مدتی در هر یک از این دو باشد، همه این فضاها را تجربه خواهد کرد، کار ما بازیگری است و برای مان فرقی ندارد که در کدام بازی کنیم.

 

بازیگر سریال "پدر" در باب وجود مافیا در سینمای ایران خاطرنشان کرد: باندبازی واژه سنگینی برای سینمای ما است و خیلی هم خبری نیست، یک سری روابط وجود دارد که طبیعی است، در این روابط که آدم های هم صنف جمع می شوند دعوت به همکاری هم به وجود می آید و این چیز بدی نیست و این که بخواهیم نام باندبازی و مافیایی به آن بگذاریم به نظر من درست نیست.

 

وی در ادامه بیان داشت: نمی گویم که باندبازی و مافیا نیست، یک روابطی است که قربان صدقه همدیگر می روند و در یک جاهایی دست به سینه می شوند و یک سری جا به جایی ها انجام می شود؛ باید قبول کنیم که در حرفه ما ارتباطات بسیار مهم است، کسی که روابط عمومی قوی تر و درست تری دارد طبیعی است که بیشتر هم کار کند؛ الزاما یک هنرپیشه نباید در گوشه منزلش کنج عزلت بگزیند، اتفاقا باید با همکارانش ارتباط و حضوری قوی داشته باشد.

 

خداشناس با بیان این که عضو باندبازی سینما نیست افزود: من اگر از این موضوع دفاع می کنم در هیچ حلقه ای نیستم و جزو آدم هایی هستم که خیلی هم روابط عمومی خوبی ندارند اما از اساس با این سیستم مخالف نیستم.

 

بازیگر سریال "برادر"  اظهار داشت: در همه دولت های دنیا یک سری نهادهایی وجود دارند که پول می دهند تا برایشان فیلم ساخته شود و این امری طبیعی است؛ به نظر من آدم باید واقع بین باشد اینگونه همه چیز حل می شود.

 

وی ادامه داد: همین هالیوود که ما از آن به عنوان الگو یاد می کنیم می بینیم که بارها هزینه های هنگفت کرده و یک سری فیلم هم در راستای قدرت نمایی و نشان دادن خیلی از امکاناتی که دارند.

 

کاوه خداشناس در پایان گفت: هنر یک مقوله جدا است، الزاما هر کسی که فیلمساز باشد هنرمند نیست، این ها وجه تکنیکال سینما را می شناسند، وجه هنری و خلاقانه سینما یک بخش جداست؛ آن ها کسانی هستند که یک چیزهایی را به سینما اضافه می کنند و آن را رو به جلو حرکت می دهند.

 

انتهای پیام/

۱۳۹۷ يکشنبه ۲۰ خرداد | ساعت:10:37 دانلودDownload کلیدواژه: کاوه خداشناس بازیگر سینما تلویزیون اخبار مرتبط نظرات ارسال نظر ارسال آخرین اخبار عضو هیچ باندی نیستم/ باندبازی و مافیای سینمای ما در حد قربان صدقه رفتن است/ در همه دنیا برخی نهادها پول می دهند تا برایشان فیلم ساخته شود حادثه تروریستی مجلس ضریب امنیتی کشور را بیش از پیش بالا برد/ هشیاری نیروهای امنیتی بالاتر رفته است+فیلم واکنش محسن رضایی به کناره گیری تیم ملی فوتبال آرژانتین از رویارویی با اسرائیل/ رژیم صهیونیستی در حال انزوای بیشتر است+فیلم پیام مردم و مسئولان به صهیونیست ها در روز قدس/فیلم واکنش رئیس کمیته امداد به کمپین "نه به کمیته امداد"/ فتاح: فقط مبالغ صندوق های کمک به فلسطین به سمت غزه سرازیر می شود+فیلم صفحه نخست سیاسی اجتماعی اقتصادی فرهنگ و هنر بین الملل مذهبی ورزشی چندرسانه ای ویژه های دانا عناوین کل اخبار استانها کلیه حقوق این سایت متعلق به شبکه اطلاع رسانی دانا می باشد.
استفاده از مطالب آن با ذکر منبع بلامانع است.
مجری: نوآوران تارنماگستر درباره ما   تماس با ما   اشتراک   آرشیو   پیوندها Page Generated in 0/0495 sec

منبع: دانا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۰۸۱۶۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روایت بازیگر زن سینما از پشت صحنه سریال اسکار | آقای مدیری آدم را بد عادت می کند

همشهری آنلاین،‌ شقایق عرفی‌نژاد: سیمرا حسن پور البته پیش از این هم در سریال‌های شبکه نمایش خانگی مثل جیران حسن فتحی و رئالیتی‌شوی شب های مافیا حضور داشته است. حالا هم در حال بازی در سریال گردن‌زنی به کارگردانی سامان سالور، همسرش، است که تصویربرداری‌اش احتمالا تا مرداد ماه به طول می انجامد. با او در باره حضور در شبکه نمایش خانگی و سریال جدیدش صحبت کردیم:

در چند سال گذشته چندین همکاری با شبکه نمایش خانگی داشته‌اید. از تجربه این سریال‌ها بگویید. چه تفاوت‌هایی با تلویزیون وجود دارد؟

حتما تفاوت دارد. ممیزی‌های کمتری هست و دستمان برای طرح مسائل مختلف بازتر است. من سر سریال جیران بودم و دو تا هم رئالیتی شو داشتم.

با توجه به این بازخوردها فکر می‌کنید مخاطبان تلویزیون بیشتر است یا شبکه نمایش خانگی؟

تلویزیون پیش از این بیننده‌های بیشتری داشت. رسانه‌ای است که رایگان در اختیار همه است و همه می‌توانند ببینند. به همین دلیل هم پیش از این بینندگان بیشتری داشت. اما مدتی است تعداد تماشاگرانش کمتر شده است. امیدوارم به روال سابق برگردد و باز هم همان تعداد بیننده را داشته باشد. برای این که جایگاه دیگری دارد. شما نمی‌توانید مثلا سریال پایتخت را با هیچ سریال دیگری مقایسه کنید. چه اشکالی داشت که تلویزیون اینقدر پربیننده بود؟ ‌ شبکه نمایش خانگی یک مقدار مخاطبان خاص‌تری دارد که قشر متوسط رو به بالا هستند.

احتمالا یکی از دلایلش همان مبلغ اشتراکی است که باید پرداخت کنند.

دقیقا. تصور من همین است. کسانی که در شهرستان‌های کوچک هستند یا از نظر مالی ضعیفند، به این پلتفرم‌ها دسترسی ندارند. با این وجود بینندگان خودش را دارد که تعدادشان کم هم نیست.

اصولا رسانه برایتان مهم است؟ یعنی برایتان فرق می‌کند که در تئاتر باشید یا سینما یا تلویزیون؟
من از اول هم عاشق پرده نقره‌ای سینما بودم.

علی‌رغم این که کارتان را با تئاتر شروع کردید.

بله. من خیلی اتفاقی با تئاتر شروع کردم. من از اول سینما را دوست داشتم، ولی در دانشگاه تئاتر خواندم. برای نمایش مصائب استاد نوید ماکان کار آقای بیضایی برای ایشان تست دادم و پذیرفته شدم و کار کردم. ولی بعد سمت تصویر رفتم. تئاتر هم البته بسیار جذاب است، ولی من سینما را ترجیح می‌دهم.

از برنامه اسکار صحبت کنیم. چطور تجربه‌ای بود؟

من اصولا در این برنامه‌ها شرکت نمی‌کنم. ولی چون این کار آقای مدیری بود، رفتم. تجربه جذابی بود و ژ ژ صحنه‌هایش در شبکه‌های اجتماعی پربازدید شد. سر صحنه هم خیلی خندیدیم و خوش گذشت. مدت‌ها بود انقدر نخندیده بودم. نعیمه نظام دوست واقعا دوست داشتنی است و باعث شد بخندیم. اصلا فضای خوبی سر تصویربرداری وجود داشت. خود آقای مدیری و بقیه کسانی با آنها هم گروه بودم مثل بهنام تشکر و محمدرضا هدایتی هم بسیار عالی بودند. نظرم نسبت به این برنامه‌ها اصلا عوض شد.

این دومین همکاری شما با مهران مدیری است و پیش از این ساعت ۶ عصر را با او کار کرده بودید. کار با او چطور است؟

آقای مدیری آدم را بدعادت می‌کند. انقدر کار با او جذاب است که دیگر نمی‌خواهید بعد از آن سر کار دیگری بروید. چون شرایط کار خیلی انسانی و درست است.

این شرایط درست که می گویید، چیست؟

از نظر زمان کار خیلی خوب است به عوامل اهمیت می‌دهد. یعنی زمان‌بندی طوری نیست که از ۵ صبح سر کار باشی تا آخر شب. این باعث می‌شود بازیگر و همینطور بقیه گروه آرامش داشته باشند. این مسئله سر کارهای دیگر وجود ندارد. مقدار زمانی که در روز کار می‌کنند خیلی زیاد است و ساعت‌های آفیش‌ها هم بد است. ولی سر کار آقای مدیری همه چیز خیلی فکرشده است و جو آرام است. کسی سر کسی داد نمی‌زند و فضای بسیار آرامی‌ وجود دارد. خودش هم انسان محترمی ‌است و همه چیز سر کار خوب است. امیدوارم دوباره قسمت باشد با او کار کنم.

شما فیلم «تابستان همان سال» را هم در جشنواره سال گذشته داشتید که محمود کلاری کارگردانش بود.

به نظرم آقای کلاری یک فیلم ماندگار ساخته است. واقعا برای من تجربه درخشانی بود. در این قاب‌ها و تصاویر کیف کردم. هر لحظه‌اش برای من خوشایند بود که می‌توانم با این قاب‌ها در تصویر بمانم. نمی‌توانم بگویم چقدر برای من رویایی بود. تمام لحظه‌ها انگار نقاشی می‌شد. فضای کار در دهه‌های سی و چهل می‌گذشت و من خیلی این زمان را دوست دارم. از گلدان‌های حیاط گرفته تا دیوارها و غذایی که می‌خوردیم برای من جذاب بود. خوشحالم که توانستم این فضا را از طریق این فیلم تجربه کنم. اصلا علاقه من به سینما و بازیگری به همین دلیل است که می‌توانم زندگی‌هایی را تجربه کنم که در واقعیت نمی‌شود.

از امکان تجربه زندگی‌های مختلف در سینما گفتید. جایی هم گفته اید وقتی می‌خواهم نقشی را بازی کنم سعی می‌کنم با او زندگی کنم و او را وارد زندگی واقعی ام می‌کنم.

بله. تا جایی که می‌توانم این کار را می‌کنم. مثلا در سه کام حبس که نقش یک پرستار را داشتم، واقعا ده روز در بیمارستان کنار پرستارها ایستادم و از آنها یک چیزهایی یاد گرفتم. سر فیلم تمشک هم سعی کردم زیست آن شخصیت را تجربه کنم. مثل او چادر سرم می‌کردم و بیرون می‌رفتم. وسایل ارتباط جمعی مثل موبایل و لب تاپ را کنار گذاشتم و خواستم تنهایی را تجربه کنم.

و این‌ها باعث شد افسرده شوید.

بله. من قبل از فیلم تمشک اصلا نمی‌دانستم افسردگی چیست. آدم شاد و سرحالی بودم و بازی کردن در این نقش واقعا برایم سخت بود. الان برایم خیلی راحت شده، چون دنیای امروز به این سمت رفته است.

بازی در تمشک و افسردگی که سراغتان آمد باعث شد ۶ کیلو وزن کم کنید. درست است؟

بله. سر آن کار ۶ کیلو کم کردم، سر کار آقای کلاری هم ۱۳ کیلو کم کردم. چون آقای کلاری می‌گفت یک این شخصیت نحیف‌تر و لاغرتر از تو است. مسئله دیگری که وجود دارد این است که به جز این که زیست شخصیتی را که می‌خواهم بازی کنم، از نزدیک تجربه می‌کنم. اگر شخصیت هم مربوط به گذشته باشد، در باره آن زمان مطالعه می‌کنم. سر کار تابستان همان سال، من تعداد زیادی کتاب قجری خواندم. می‌خواستم از کنار هم قرار دادن آنها به این درک برسم که یک زن در آن زمان چطور زندگی می‌کند. چون معتقدم آن حس را باید درون خودم پیدا کنم.

از کار با همسرتان سامان سالور بگویید. این نسبت ناخودآگاه روی کارتان تأثیر دارد؟

من و سامان طرز تفکرمان خیلی به هم شبیه است. هر دو در کار به هم آزادی می‌دهیم. اگر من برای نقشی مناسب باشم، ‌ نقش را به من می‌دهد، اگر نه هیچ اصراری نیست و او هم این کار را نمی‌کند. من سر کارهای دیگر هستم و او هم می‌تواند بازیگران دیگری را دعوت کند. ولی اگر جایی بفهمد نقش به درد من می‌خورد و من می‌توانم چیزی به آن نقش اضافه کنم، حتما از من استفاده می‌کند. خودش همیشه می‌گوید وقتی بازیگری در کنارم است که برای کار تلاش می‌کند و بازیگر خوبی هست چرا از او استفاده نکنم؟ این را دارم نقل به مضمون می‌گویم، نمی‌خواهم از خودم تعریف کنم. می‌گوید من از بازیگری که ایده دارد و با عشق و علاقه تلاش می‌کند تا به نقش برسد، چرا استفاده نکنم. سامان هم در بازیگری من بسیار موثر بود. اولین کار من در سینما با او بود.

که برای آن جایزه هم گرفتید.

بله هم جایزه جهانی گرفتم و هم در فجر کاندید شدم. برای فیلم سه کام حبس هم جایزه گرفتم. سامان اصولا من را در کار فقط به عنوان بازیگر می‌بیند. اینطور نیست که حواسش به من بیشتر از بقیه باشد. یعنی ممکن است کاملا یک سکانس من را از فیلم بیرون بیاورد. در این موارد خیلی حرفه‌ای کار می‌کند.

الان هم که سر سریال با او هستید.

بله. سریال گردن زنی که خیلی داستان عجیب و غریب و معمایی دارد با حرکت‌های فروان. به نظرم کارگردانی این کار خیلی سخت است ولی سامان از پس آن برآمده است. من که خیلی از بودن در این سریال خوشحالم. برای اولین باز نقشی دارم که کمی‌شبیه خودم است.

کد خبر 850104 برچسب‌ها خبر مهم بازیگران سینما و تلویزیون ایران فیلم و سریال ایرانی سینمای ایران نمايش خانگي