به نقل از «فارس»

کارگردان تله موش در گفت‌وگو با فارس: ژانر جنایی عامه‌پسند است/ حکایت بازیگرانی که از سینما به تئاتر می‌آیند

تاریخ انتشار: ۲۰ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۰۸۴۲۶۳

به گزارش خبرنگار تئاتر خبرگزاری فارس، نمایش «تله موش» اقتباسی از «تله موش» آگاتا کریستی است که به نویسندگی و کارگردانی سیاوش اسد اردیبهشت و خرداد در تماشاخانه شهرزاد به صحنه می‌رود.

مرجان دلبند، سحر نظام دوست، عمار تفتی، فرزانه شجاعی، سیاوش اسد، مهدی بیگدلی، الیزا اورامی، سمیرا خلیلی، حسین پرستار، سمیه مهری و اردلان شجاع کاوه در این کار بازی می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سیاوش اسد کارگردان این نمایش به خبرنگار فارس گفت: من همیشه علاقه‌مند به ژانر معمایی و کارهای آگاتا کریستی بودم و از فیلم‌های هالیوودی و پست مدرن نیز اقتباسی می‌گیرم، در واقع به نوعی این کار را نیز از فیلم «هشت نفرت انگیز» تارانتینو و همچنین مجموعه «اره» وام گرفتم.

وی با اشاره به اینکه متن تله موش را پیش از «مرد بالشی» نوشته و بازنویسی کرده، افزود: به نظرم می‌آمد که آن دوره وقت مناسبی برای تله موش نبود، چرا که می‌خواستم با چهره‌های خاص کار کنم به خاطر همین مرد بالشی را ابتدا کار کردم و بازخورد از مخاطب گرفتم. من در مرد بالشی خواستم بگویم که کودک آزاری ممنوع است، تا کی باید شاهد این مسائل باشیم؟ اینکه یک نفر یا چند نفر در یک خانواده شکنجه شوند تا یک نفر هنرمند شود و همه بچگی‌های سختی را تجربه کنند و دچار عقده‌هایی از کودکی تا پیری شوند.

این کارگردان مفاهیم مدنظرش در تله موش را انسانیت، جنگ، ضد جنگ و انسان‌هایی با زندگی کرم وار به شمار آورد و گفت: عمارت ویکتوریای من همان جهان هستی است و برعکسش هم صدق می‌کند، مثل یک چاقوی دو لبه است، انسان‌هایی که با طعم حسد، آز و شهوت به دنیا وابسته می‌شوند و براساس همین هم به مسائل دنیوی نگاه کرده و به قتل می‌رسند.

اسد با بیان اینکه نمایشنامه تله موش 60 سال است که در لندن به روی صحنه می‌رود،‌ گفت: کارمای انسان‌های خطاکار، تله‌ای در جهان هستی است و مطمئنم بازگشت دارد. 

وی در ادامه افزود: شخصیت‌های تله موش کودکی‌های سختی را تجربه می‌کنند تا به یک نقطه می‌رسند که کرم‌وار به کارما نزدیک می‌شوند. من می‌گویم کارما اتفاقی است که ثانیه به ثانیه و لحظه به لحظه باید قدر آن را دانست و بر آن تمرکز کرد. ما اگر کسی را می‌شکنیم، خطایی کرده‌ایم، اتفاقی رخ می‌دهد باید به آن فکر کنیم تا درست شود و در آینده اتفاق بدتری نیافتد این از نظر من کارما است.

این کارگردان با اشاره به اینکه هفده اجرا این کار رفته و تا 31 خرداد نیز ادامه دارد،‌ افزود: استقبال و بازخورد از کارها خوب بوده است. ژانر جنایی همیشه عامه‌پسند بوده و در ایران هم مردم آن را دوست دارند. من از ابتدا که نمایشنامه را نوشتم به هفتاد دقیقه فکر کردم و اینکه معماگونه باشد، تعلیق داشته باشد و تماشاگر را تا لحظه آخر نگه می‌دارد.

وی درباره انتخاب بازیگران گفت: بازی اردلان شجاع کاوه با  آننوستالژی که برای همه داشت، بسیار خوب بود. سحر نظام‌دوست در نقش مولی نیز خیلی خوب و کاربلد ظاهر شد، بازخورد تماشاگران راضی کننده بود، او از سینما آمد و خوشحالم که کسی که از سینما آمد و تنها با یکی ـ دو تا کار تئاتری شد با اینکه خیلی اذیت شد اما بازی رضایت بخشی داشت، خیلی‌ها می‌گفتند مردمی که صدای الیزا اورامی دوبلور را را شنیدند خیلی آن را دوست داشتند چرا که صدای او و اردلان شجاع کاوه را مردم خیلی دوست داشتند.

* حکایت بازیگرانی که از سینما به تئاتر می‌آیند 

اسد با اشاره به اینکه می‌توانسته در کار از بازیگران سطح بالاتری هم استفاده کند، افزود: به نظرم بازیگران خوب بودند با اینکه یکی دو بازیگر خیلی اذیتم کردند اما خب مشکل خاصی پیش نیامد، تئاتر در ایران معضلاتی دارد اما ای کاش برخی موقع‌ها این چهره‌هایی که از تلویزیون یا سینما می‌آیند فکر نمی‌کردند که خیلی خاص و متفاوت از این فضا هستند، صحنه تئاتر برای من و تئاتری‌ها قداست دارد و این را از استاد سمندریان یاد گرفتم، چرا که شاگرد او بودم و اینکه برخی تصور دیگری دارند برایم اذیت کننده است.

وی در ادامه افزود: من شخصا معتقدم ای کاش اتفاقی می‌افتد که بچه‌های تئاتری خودشان فروش می‌کردند و کسی سراغ بازیگران صرف سینما یا تلویزیون نمی‌رفتد اما بهرحال خیلی از بازیگران سینما مثل ستاره پسیانی، بهاره رهنما و نوید محمدزاده زاده از تئاتر هستند اینها داستانشان فرق می‌کند.

این کارگردان اظهار داشت: در تلاش هستم چند کار دیگر در ادامه مرد بالشی و تله موش را ادامه دهه قرار نیست کاراکترها تغییری کنند، چرا که چون کیشلوفسکی تلاش دارم داستان‌های خاص جنایی را جلو ببرم.

وی با ابراز خستگی از اجرای تله موش گفت: این کار خیلی انرژی برده است، سیزده ـ چهارده نفر روی صحنه که همه کاراکترهای تنفر را دارند و این انرژی به پشت صحنه هم منتقل می‌شود و واقعا خسته کننده است بنابراین تصور نکنم تله موش را دیگر ادامه دهم.

اسد در پایان گفت: همین که یک کار وحشت و جنایی را جلو بردم و اجرا کردم به نظرم خیلی خوب بود همیشه در کارهایم ابتدا کار را به استاد سمندریان تقدیم می کردم حال این بار می‌خواهم کار را اختتامیه تقدیم او کنم امیدوارم قدر او بیشتر دانسته شود و به تئاتری‌های واقعی او را می‌شناسد.

انتهای پیام/

 

منبع: فارس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۰۸۴۲۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«همسایه شما، زهره» بیانگر بی‌مهری جامعه/ درخشنده دردی لاعلاج ساخته است

فیلم سینمایی «همسایه شما، زهره» به کارگردانی علی درخشنده از چهارشنبه پنجم اردیبهشت ماه در سینماهای گروه «هنروتجربه» اکران شد. از این رو به گفت‌وگو با مهسان فراست منتقد و کارشناس سینما و تئاتر درباره این فیلم پرداخته‌ایم.

مهسان فراست منتقد و کارشناس سینما درباره فیلم سینمایی همسایه شما، زهره گفت: همسایه شما، زهره فیلمی است که درد دارد اما علاج ندارد. در بطن جامعه آدم‌های دردمند چاره ای جز سکوت یا مرگ ندارند. در این فیلم زهره زنی با درد مشترک جامعه امروزی تلاش دارد حرف بزند، سکوتش را بشکند و صدایش را فریاد بزند، ولی متاسفانه در جامعه ما این صدا را خفه می‌‌کنند.

وی ادامه داد: فیلم همسایه شما زهره، تلاش دارد بیانگر بی مهری‌های جامعه ای باشد ‌که هیچ کس از حال دیگری خبر ندارد، حتی در جامعه کوچکی مانند خانواده. در خانواده آنقدر بی عاطفی افراد موج می‌زند و کسی صدای تنهایی مادر را نمی‌شنود که زهره مجبور می‌شود انتقام بگیرد.

این منتقد افزود: درخشنده به درستی درد امروز را می‌فهمد و در این فیلم به روانکاوی و آسیب های جامعه اجتماعی ایران می‌پردازد که بیشتر افراد در زمان طفولیت گریبان گیر آن می‌شوند و در بزرگسالی آثار این افسار گسیختگی بیشتر گریبان گیر آن‌ها می‌شود.

فراست بیان کرد: زیبایی داستان دلنوشته‌ها و به نوعی اعترافات زهره است که به زیبایی داستان اضافه کرده است و تماشاگر با نوشته‌های زهره دوست دارد ادامه داستان را ببیند. همچنین بازی خانم رویا افشار نشان از چیره دستی ۴۰سال هنرمند بودن را به رخ می‌کشد. 

وی در پایان صحبت‌هایش گفت: این فیلم سینمایی در آخر این حرف را می‌زند که آدم‌های جامعه ما درد دارند، از بی کسی، بی‌مهری غم دارند اما در تنهایی خود گیر می‌کنند؛ آدما وسط غم و تنهایی و غصه‌هایشان می‌میرند و شاید ظاهراً همه چیز خوب باشد اما روح در بدن جان می‌دهد و انسان فکر می‌کند دیگر توان ادامه دادن ندارد و نفس کم آورده است. در آخر می‌‌گویم آدم‌ها را در ناراحتی و در تنهایی رها نکنید چون آن زمان آدم زنده است اما واقعاً می‌میرد.

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاتر