خودروساز فرانسوی بهدنبال ماندن در ایران است
تاریخ انتشار: ۲۰ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۰۹۴۲۹۸
هفته گذشته بود که پژوسیتروئن در بیانیهای رسمی اعلام کرد بهدنبال خروج آمریکا از برجام، از ایران خارج خواهد شد. این گروه خودروسازی البته در بخشی از بیانیه خود تاکید کرده بود که بهدنبال اخذ معافیت از دولت آمریکا برای ادامه فعالیتهای خود در ایران است.حالا نیز خبرها حکایت از تلاشهای این برند فرانسوی برای معاف شدن از تحریمهای پیشروی آمریکاییها دارد، هرچند خود مقامات پژوسیتروئن نیز به سختی آن (اخذ معافیت برای ماندن در ایران) واقف هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این دو حتی شرکتی مشترک به نام «ایکاپ» را نیز به ثبت رساندند تا فعالیتهای مربوط به قرارداد خود را از طریق آن پیش ببرند. در نهایت نیز تولید پژو ۲۰۰۸ بهعنوان اولین محصول مشترک ایرانخودرو و پژو از تابستان سال گذشته آغاز شد تا قرارداد موردنظر رسما وارد فاز اجرا شود.
از آن سو اما سیتروئن نیز تقریبا همزمان با پژو تصمیم به سرمایهگذاری در ایران گرفت، منتها با مدلی دیگر. این خودروساز با خرید ۵۰ درصد از سهام سایت تولیدی سایپا در شهرستان کاشان، عملا به اولین خودروساز خارجی تبدیل شد که اقدام به خرید سهام درصنعت خودروی ایران کرده است. هرچند هنوز رقم دقیق آورده مالی سیتروئن، اعلام رسمی نشده، با این حال چون پای خرید سهام در میان بوده، بهنظر میرسد این برند پول بیشتری در مقایسه با پژو وارد ایران کرده است. سیتروئن البته دیرتر از پژو وارد فاز تولید شد و قرار است اولین محصول این شرکت در سایت کاشان، تابستان امسال روانه بازار شود. در مجموع مرور اقدامات پژوسیتروئن در پسابرجام نشان میدهد این گروه خودروسازی کم و بیش سرمایه وارد کشور کرده و بنابراین طبیعی است که این دو شرکت انگیزه بیشتری (در مقایسه با دوره قبل) برای ماندن در ایران داشته باشند.
در واقع پژوسیتروئن قصد داشت حضوری گستردهتر از قبل در بازار خودروی ایران داشته باشد و حتی طبق قرارداد، ملزم به داخلیسازی و صادرات نیز شده بود. با این حال اما خروج آمریکا از برجام، برنامهریزی پژوسیتروئن را به هم ریخت و آنها حالا در موقعیت ترک ایران قرار گرفتهاند. این دو برند خودروسازی اگرچه در بیانیه رسمی خود با آمریکاییها همنوا شده و برای ترک ایران اعلام آمادگی کردهاند، با این حال کماکان در حال تلاش و تقلا هستند تا از روزنه امیدی که برایشان باقی مانده، استفاده کرده و بمانند. این روزنه امید اما احتمال موافقت آمریکاییها با معافیت پژوسیتروئن از تحریمهای این کشور در صورت حضور در ایران است. در واقع پژوسیتروئن بهدنبال آن است که مجوز کار در ایران را از آمریکاییها دریافت کند تا هم سرمایهگذاریاش به هدر نرود و هم یکی از بزرگترین بازارهای خودروی خاورمیانه را از دست ندهد. اما آیا ماندگاری پژوسیتروئن در ایران، عملی خواهد بود؟
بهنظر میرسد برای پاسخ به این پرسش، ابتدا باید پرسشی دیگر را پاسخ داد، اینکه اصلا چه شد پژوسیتروئن ناگهان تصمیم به ترک ایران گرفت؟ اگر اظهارنظرهای مقامات این گروه خودروسازی را پس از خروج آمریکا از برجام مرور کنیم، متوجه میشویم آنها چندان بهدنبال رفتن نبوده و با امیدواری صحبت از ادامه فعالیتهای خود در ایران میکردند. در این بین، سیتروئن حتی تولید اولین محصول خود را در سایت کاشان کلید زد و حدود دو هزار دستگاه از آن را نیز پیشفروش کرد. نکته دیگر اینجاست که در جلسه چند هفته پیش میان مقامات پژوسیتروئن و ایرانیها، آنها باز هم بر ماندن تاکید کرده و سیگنالی مبنیبر خروج از ایران ارسال نکردهاند. با این حال پژوسیتروئن ناگهان در بیانیهای شوکآور اعلام کرد که با توجه به خروج آمریکا از برجام، این گروه خودروسازی فعالیتهایش را در ایران تا فرصت باقیمانده (اواسط تابستان امسال) تعلیق خواهد کرد. در این شرایط بهنظر میرسد دلیل اصلی موضع ناگهانی پژوسیتروئن مبنیبر ترک ایران، تهدیدات سفت و سخت آمریکا علیه این گروه خودروسازی است. هرچند پژوسیتروئن فعلا بازاری در آمریکا ندارد که از آن ناحیه مورد تهدید قرار بگیرد، اما از جنبه مسائل بانکی، این شرکت قطعا ضربهپذیر خواهد بود. از همین رو گفته میشود آمریکاییها پژوسیتروئن را تهدید کردهاند که در صورت ماندن در ایران، سیستم بانکی جهانی را علیه این گروه خودروسازی متحد خواهند کرد. همچنین این گروه خودروسازی با فشار کشورهایی که در آنجا سایت تولیدی دارد، از سوی آمریکا تهدید شده است. طبعا رخ دادن چنین اتفاقی میتواند روند فعالیتهای جهانی پژوسیتروئن را مختل کند؛ بنابراین طبیعی است که این گروه خودروسازی ناگهان تصمیم به ترک ایران در پی این تهدید آمریکاییها بگیرد.
اما برگردیم به پرسش اول و اینکه پژوسیتروئن تا چه اندازه برای ماندن در ایران شانس دارد و آیا میتواند معافیت لازم را از آمریکاییها دریافت کند؟ برای پاسخ به این پرسش البته باید فعلا صبر کرد، با این حال بهنظر میرسد پژوسیتروئن کار بسیار سختی برای متقاعد کردن آمریکاییها بابت عدم ترک ایران خواهد داشت.
سختی این ماجرا از آن جهت است که دولت آمریکا با خروج از برجام نشان داده شمشیر را علیه اقتصاد ایران از رو بسته و هر کاری خواهد کرد تا مانع حضور برندهای خارجی در صنایع مختلف کشور به خصوص خودروسازی شود. بنابراین اگر آمریکاییها مجوز کار در ایران را به پژوسیتروئن ندهند، این گروه خودروسازی با توجه به تهدید بانکی که با آن مواجه شده، چارهای جز رفتن ندارد، حتی اگر مجبور شود قید سرمایه اش را نیز بزند.
منبع: دنیای اقتصاد
منبع: تابناک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۰۹۴۲۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سبک بسکتبال ایران باید تغییر کند
به گزارش "ورزش سه"، سیامک ویسی در گفتوگو با ایسنا، درباره تغییراتی که قرار است در راس کادرفنی تیم ملی بسکتبال ایران ایجاد شود، توضیح داد: قبل از اینکه جواب این سوال را بدهم، باید اینگونه به موضوع نگاه کنیم که یکسری قوانین بازی در تیم ملی ایران ایجاد شده که به مرور زمان ایجاد میشود، حالا بازیکنهای نسل قدیمیتر ما در حال خداحافظی و در سن بازنشستگی هستند که در نتیجه آن، یک نسل جوانتر جایگزین میشوند.
او ادامه داد: اکنون که نسل جوانتر ما میخواهد کار کند، به نظر من باید دنبال این باشیم که سبک بسکتبال بازی کردن خود را انتخاب کنیم. اینکه ما فقط دنبال این باشیم دو سه سرمربی عوض کنیم عملا نمیتواند بازدهی داشته باشد. از نظر من وجود دمیر یا هر مربی خارجی دیگر اتفاق بدی نیست، اما باید ببینیم از حضور او چه چیزی میخواهیم و دنبال چه سبکی از بسکتبال هستیم.
کارشناس بسکتبال ایران با تاکید بر اینکه باید سبک بسکتبال بازی کردن تیم ایران تغییر کند، اظهار کرد: سالهای گذشته که ما حامد حدادی را داشتیم، تیم ما خیلی وابسته به بازیکن بلند و شخص خود حدادی بود. حالا در نبود ایشان، با توجه به تغییر نسل تیم ملی و وجود بازیکنان کوتاه قامتتر البته مستعدتر، ما باید سبک بازی جدیدی را برای تیم ملی خود پیدا کنیم. وقتی اینکار را کنیم، آن زمان میتوانیم هم مربی خوبی انتخاب کنیم و هم زمان بدهیم که کار کند.
ویسی تصریح کرد: دو نکته مهم وجود دارد که باید به آنها توجه کرد، هرچند که وقتی کمیته فنی تشکیل جلسه میدهد، قطعا به این نکات هم توجه کردهاند. نکته نخست اینکه ما چه بازیکنایی در اختیار داریم و آن مربی که میآید چه نوع سبک بازی دارد. نکته دوم هم اینکه مربی انتخاب شده باید اهداف فدراسیون را دنبال کند و از نظر من قطعا تیم ملی ما با تغییر نسل روبهرو است. قطعا مشکلات زیاد خواهد بود و اگر بخواهیم همانطور که ۵ تا ۱۰ سال پیش بازی میکردیم پیش برویم، با مشکل روبهرو میشویم. باید حتما زمان بگذاریم و آن مسائلی که هست را با گذشت زمان حل کنیم، چرا که گذر زمان خیلی مسائل را روشن میکند.
کارشناس بسکتبال ایران، در واکنش به تغییرات زیاد سرمربی تیم ملی طی دو سال گذشته، اظهار کرد: یکسری انتقادها نسبت به کاری که فدراسیون انجام میدهد همیشه وجود دارد. وقتی انتقادات هست قبل از شروع کارها ما باید برنامهریزی مناسبی کنیم و بگوییم که از کجا به کجا میرویم. بیشک انتقادات زیاد خواهد بود، اما یکسری از آنها سازنده است و یکسری هم خیلی منطقی نیست. وقتی ما وارد کار میشویم اگر برنامهریزی درست باشد انتقادی هم باشد از مثبتها استفاده میکنیم و اگر هم غیر منطقی باشد آنها را کنار میگذاریم. الان نسبت به یکسری انتخابهای فدراسیون انتقاد وجود دارد که قطعا شاید دلیل آن وجود ضعف برنامهریزی باشد.
ویسی در پاسخ به این سوال که آیا با مربی خارجی برای تیم ملی موافق است یا مربی داخلی، توضیح داد: این اعتقاد شخصی من است که مربی خارجی اگر بیاید و کسی باشد که نه فقط به تیم ملی بلکه به کل بسکتبال ما کمک کند، از او استقبال میشود. یک موضوع دیگر هم که خیلی به آن اعتقاد دارم، این است که آیا بسکتبال ما در سایر جهات هم پیشرفت کرده است یا نه؟ پیشرفت بسکتبال را فقط نتیجه میبینیم؟ ما اگر دنبال پیشرفت هستیم بسکتبال ما در همه موارد باید رشد کند. بهعنوان مثال ما باید در بخش داوری، مربیان، بازیکنان، سخت افزار، امکانات و ... پیشرفت کنیم که به جمیع آنها پیشرفت میگویند.
او در پایان تاکید کرد: به نظر من خیلی بهایی به مربیان در رده بزرگسالان داده نشد. اگر مربیان خود را پیشرفت ندهیم نمیتوانیم مدعی شویم که پیشرفت کردهایم. از نظر من در این شرایط مربی ایرانی میتوانست بیشتر کمک کند. البته حضور مربی خارجی را هم اتفاق بدی نمیدانم، باید بیاید و به او زمان بدهیم. اینکه صرفا به نتیجه فکر و اکتفا کنیم رفتار درستی نیست. در کل اما من احساس میکنم که در شرایط فعلی مربی داخلی مناسب باشد.