به نقل از «ایران آنلاین»

از دریاچه ارومیه تا آرامگاه حافظ

تاریخ انتشار: ۲۲ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۱۲۶۱۳۳

بی‌تکلف و ساده و صمیمی، فارسی را با لهجه ترکی اما پاکیزه حرف می‌زند؛ همچون بسیاری فارسی‌ زبان‌ها دغدغه‌ زبان و ادبیات فارسی را دارد. پس از احوالپرسی می‌پرسم«حاصل عُمرتان تا این‌جا چطور بود؟» می‌خندد و تکرار می‌کند؛ حاصل عُمر... حسن همایون روزنامه‌نگار

ایران آنلاین /یدالله مفتون امینی، بیست و یکم خرداد‌ماه یک هزار و سیصد و پنج در شاهین دژ استان آذربایجان غربی به دنیا آمد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آن روز‌ها دریاچه ارومیه بسیار زنده‌تر و سر‌زنده‌تر از این سال‌ها بود؛ دریاچه‌ای که در شاعر شدن مفتون امینی بی‌تأثیر نبود. او در روایت دیدارش با آن دریاچه در سال‌های جوانی و نوشتن شعری در وصفش می‌گوید: «سرانجام خرداد 1331، شعر قابل قبول شاعران نوپرداز را کنار دریاچه‌ ارومیه سرودم. شعر «دریاچه» چهارپاره‌ای بود و آن را شعر نو حساب می‌کردند...» (گفت‌وگو با ایسنا آذر 1388) آن خرداد، بیست و شش ساله بود، از آن خرداد شصت و شش سال می‌گذرد. همچنان هر صبح بعد بیداری و خوردن چاشت، قدم زدنی مختصر به خواندن و نوشتن گرم و سرگرم می‌شود. «دریاچه هر زمان که تو را ببینم / بر عمر و آرزوی خود اندیشم / گاهی برای آن‌چه که خواهد شد / گاهی به یاد آن‌چه شد اندیشم». شاعر «دریاچه» آن روزگار کارمند اداره دادگستری ارومیه بود، رئیس دادگستری وقت فردی علاقه‌مند شعر، دستور چاپ آن را داد در شمارگانی گسترده در شهر توزیع شد. در روزنامه «توحید افکار» از آن شعر استقبال شد و آن را همسنگ شعر «دریاچه» اثر لامارتین معرفی کردند. انگار برای بازیافتن شکوه دریاچه ارومیه باید به شعر‌ها، یاد‌ها و تصویر‌های دور رجوع کرد. عُمری بر آقای شاعر رفته است و در روایت روزگار رفته می‌گوید: «زندگی من پر از معجزه‌ و رخداد‌های عجیب و غریب بوده است. پر از اتفاق‌هایی که از بسیاری الان فقط یاد و تصویری محو دارم. از بیمار‌ی‌ مهلکی جان سالم در بردم. از روزگار‌هایی که یکسره آشوب و نزاع بود. بدون اینکه بخواهم نگاهی تقدس‌مآب داشته باشم، زندگی من بسیار غریب و معجزه‌وار بوده است. در همه این زندگی اصلی برایم مهم بود؛ وظیفه. وظیفه‌شناس بودم و برایم مهم بود به تعهداتم در قبال خویش و دیگری عمل کنم. بی‌اعتنایی و بی‌تعهدی وفق شخصیت و درک من از زندگی نبوده و نیست. سعی کردم به خواسته‌هایم برسم و گاه نمی‌رسیدم و گاهی وقت‌ها هم خیلی دیر می‌رسیدم. اما الان نگاه می‌کنم می‌بینم زندگی من همان است که باید باشد. لازم بود گاهی دیر به خواسته‌هایم برسم. مانند میوه‌های درخت، وقتی کال و نارس برداشت شوند، بی‌فایده است. میوه‌های زندگی من هم مانند درخت‌ها، گاه ترش و گاه شیرین بودند. به همین سادگی و پیچیدگی. زندگی‌ام در میانه خوش‌دلی‌ها ودلخوشی‌های کوچک و بزرگ سپری شد.گاه خوش دل و گاه دلخوش... همچنان که حافظ می‌گوید، مایه خوشدلی آن جاست که دلدار آن جاست / می‌کنم جهد که خود را مگر آن جا فکنم...»قرن خورشیدی جاری سه سال دیگر به سده بعد می‌رود. می‌گویم؛ اُمید صد و بیست ساله شوید، به تندرستی و خوشدلی می‌خندد و می‌گوید، مرا نفرین نکنید. تا همین‌جا هم خجالت می‌کشم. از این سده پنج سال گذشته بود به دنیا آمد، در فاصله دو کودتا، دو انقلاب، دو جنگ، دو نظام حکمرانی، ‌شمار زیادی خرده‌روایت‌های دست‌ اول از فراز و نشیب‌های اجتماعی ایران در خاطر دارد؛ اما برخلاف هم‌نسل و هم‌روزگار‌هایش کمتر به «سیاست» و «جریان‌های سیاسی» نیل پیدا کرد... از این موضوع‌ها می‌‌گویم و پاسخ می‌دهد، «نکته مهمی است؛ این انتخاب من بوده است تا بتوانم ورای موج‌ها خلق کنم. اینکه توانسته‌ام آثار ماندگاری خلق کنم یا نه، به حکم هنرشناسان و مخاطب هاست...»

یدالله مفتون امینی به هوای وکالت خرداد نیمه دهه سی به تهران آمد اما داستان جور دیگری رقم خورد، در روایت آن خرداد می‌گوید: «سال 1333 آمدم تهران. علاقه‌ام به شعر خیلی زیاد شده بود. گفتم می‌روم تهران وکالت می‌کنم؛ ولی آمدم و دیدم وکالت کار من نیست. حسابی قاطی بچه‌های شاعر شدم؛ نصرت رحمانی، محمد زهری که سردسته‌مان بود، فرخ تمیمی، اسماعیل شاهرودی، منوچهر شیبانی. هفت، هشت، ده‌نفری بودیم. می‌آمدیم کافه‌ فیروز، تقریباً آن‌جا دربست برای ما بود. صبح می‌آمدیم، ناهار را بیرون می‌خوردیم، شب می‌رفتیم خانه. خلاصه اینکه دو ماه و چندی به همین نحو گذشت. تا خرداد کار ما همین بود. در اردیبهشت همین سال هم چند روزی به شیراز رفتم و آرامگاه حافظ را زیارت کردم که این زیارت آرامگاه حافظ و دیدار با نیما یوشیج، ما را شاعر حرفه‌‌ای کرد.» (گفت‌وگو با ایسنا آذر 1388)/روزنامه ایران

منبع: ایران آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۱۲۶۱۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فال حافظ امروز شنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳ با معنی و تفسیر

دمی همدم و همراه شدن با حضرت حافظ پیشینه‌ای چند قرنی در میان ایرانیان و فرهنگ ایرانی دارد. بدون شک همه ایرانیان از خردسالی با حافظ و فال این شاعر و عارف نامی آشنایی دارند.  

به گزارش «زی‌سان»، حافظ‌خوانی در مراسم‌های مختلف همانند لحظه سال تحویل و شب یلدا، بخشی از فرهنگ و سنت دیرینه جامعه ایرانی است. در کنار خواندن غزلیات، گرفتن فال حافظ نیز یک رسم همیشگی برای ایرانیان است.  

این باور قدیمی در میان ایرانیان وجود دارد که حضرت حافظ داننده عالم نهان و غیب است و در لحظات مختلف با رجوع فال حافظ می‌توان تصمیم درست را گرفت. فال شنبه ۱۵ اردیبهشت به تفال حافظ بدین گونه است:‌

گر از این منزلِ ویران به سویِ خانه رَوَم

دگر آن جا که رَوَم عاقل و فرزانه رَوَم

زین سفر گر به سلامت به وطن باز رَسَم

نذر کردم که هم از راه به میخانه روم

تا بگویم که چه کشفم شد از این سیر و سلوک

به درِ صومعه با بَربَط و پیمانه روم

آشنایانِ رَهِ عشق گَرَم خون بخورند

ناکَسَم گر به شکایت سویِ بیگانه روم

بعد از این دستِ من و زلفِ چو زنجیرِ نگار

چند و چند از پِیِ کامِ دلِ دیوانه روم

گر ببینم خمِ ابروی چو محرابش باز

سجدهٔ شُکر کنم و از پِیِ شُکرانه روم

خُرَّم آن دَم که چو حافظ به تَوَلّای وزیر

سرخوش از میکده با دوست به کاشانه روم

تعبیر و تفسیر غزل

از مدت‌ها پیش با خودت قول و قرار گذاشته‌ای که در صورت بهبود اوضاع، تغییراتی در شیوه زندگی‌ات ایجاد کنی. هرگاه از مشکلات و سختی‌های زندگی رهایی یافتی، بهتر است که از آنها درس و تجربه گرفته و در فعالیت‌های بعدی از تجارب خودت استفاده کنی. بی‌گدار به آب زدن کار عاقلانه نیست، در کار‌ها زود تصمیم نگیر و عاقبت‌اندیش باش. مشورت با بزرگان و دانایان را فراموش مکن و از آنها کمک بگیر. از دوستانت سراغ بگیر و احوالشان را جویا بشو، اگر از آنها دلخوری، به غریبه‌ها شکایت نکن.

tags # فال حافظ ، فال سایر اخبار (تصاویر) این گوسفند غول‌پیکر چینی از پورشه هم گران‌تر است! قارچ‌های زامبیِ سریال آخرین بازمانده (The Last Of Us) واقعی هستند! (تصاویر) عجیب و باورنکردنی؛ اجساد در این شهر خود به خود مومیایی می‌شوند آخرین حسی که افراد در حال مرگ از دست می‌دهند، چه حسی است؟