قیمت بلیت پخش جام جهانی در سینما؟
تاریخ انتشار: ۲۳ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۱۴۸۴۰۹
سینماهای تهران و شهرستان‌ها (با هماهنگی ادارات کل شهرستان‌ها) می‌توانند با توجه به تعداد سالن‌های خود سانس‌هایی را برای پخش فوتبال در نظر بگیرند و قیمت بلیت‌ها هم بین ۱۵ تا ۲۰ هزار تومان خواهد بود. ناطقان: سینماهای تهران این روزها بیش از آنکه در حال و هوای اکران آثار سینمایی باشند در تب و تاب پخش مسابقات فوتبال جام جهانی بودند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
پخش مسابقات جام جهانی فوتبال روسیه از همان لحظات ابتدایی طرح این مساله مخالفان بسیاری را برای خود تراشید. مهمترین دسته این مخالفان صاحبان آثار سینمایی و کارگردانان بودند که هر کدام به نوعی موضع منفی خود نسبت به این اقدام را نشان دادند.
شورای صنفی نمایش نیز برای برنامه ریزی و چگونگی پخش مسابقات جام جهانی در سینماها نزدیک به یک ماه جلسات مداوم برگزار کرد اما در انتها تصمیم گیری نهایی را واحد صنفی دیگری به نام "شورای عالی اکران" واگذار کرد.
دیروز عصر بالاخره این جلسه تشکیل شد و علی سرتیپی از برنامه ریزی دقیق برای پخش مسابقات جام جهانی در سینماها خبر داد. طبق این جلسه مقرر شد سه بازی ایران در جام جهانی و سه بازی نهایی جام جهانی در سینماهای سراسر کشور پخش شود.
به این ترتیب سینماهای تهران و شهرستان‌ها (با هماهنگی ادارات کل شهرستان‌ها) می‌توانند با توجه به تعداد سالن‌های خود سانس‌هایی را برای پخش فوتبال در نظر بگیرند و قیمت بلیت‌ها هم بین ۱۵ تا ۲۰ هزار تومان خواهد بود.
البته ممکن است بعضی سالن‌ها با توجه به شرایط خاصی که به لحاظ VIP دارند قیمت بیشتری را از ۲۰ هزار تومان در نظر بگیرند که این هم با هماهنگی می‌تواند اتفاق بیفتد. بر این اساس سینماهایی که سرگروه هستند و تنها یک سالن دارند نمی توانند این بازی ها را اکران نمایند.
منبع: میزان برچسب ها: سینماهای تهران ، جام جهانی ، قیمت بلیت
منبع: ناطقان
کلیدواژه: سینماهای تهران جام جهانی قیمت بلیت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۱۴۸۴۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بلیت پاره بده، جایزه بگیر
همشهری آنلاین- شهره کیانوش راد : شاگرد شوفر در هر اتوبوس کرایه ها را دستی از مسافر ها می گرفت. اما بعدها مسافران باید برای سوار و پیاده شدن بلیت می خریدند.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
نصرالله حدادی تهران پژوه می گوید: «اولین کرایه ای که برای اتوبوس تعیین شد از پنج شاهی شروع شد و بعدها با آمدن اتوبوس‌های واحد به یک قران، دو قران و ده قران رسید. وقتی بلیت های کاغذی آمدند، شاگر شوفر بلیت ها را پاره می‌کرد و در خیابان می انداخت. بعدها که خطوط اتوبوسرانی ساماندهی شدند، در ازای تحویل و وزن کردن بلیت های پاره شده، به شاگر شوفر پاداش می دادند.»
با استناد به اسناد تاریخی به جامانده از آن دوران، در ۸ فروردین سال ۱۳۱۰ در چهل و یکمین جلسه انجمن بلدیه طهران، لایحه عوارض بر اتومبیل و اتوبوس های شهری تصویب شد. طبق این لایحه صاحبان اتومبیل‌های کرایه و اتوبوس موظف شدند. در مقابل وجهی که از مسافر دریافت می‌کنند بلیت بدهند. رانندگان مکلف شده بودند در ازای بلیت ۵ شاهی، یک شاهی عوارض دهند و در ازای بلیت ده شاهی یکصد دینار عوارض بپرداند. درشکه های کرایه از دادن عوارض معاف بودند. عواید حاصل از این لایحه برای مرمت و تسطیح خیابان‌های شهر تهران اختصاص می یافت.
عباس حسینی، از علاقه مندان به تاریخ تهران است که درباره تاریخچه حمل و نقل در تهران نیز پژوهش‌هایی انجام داده است. او می‌گوید: «وقتی شرکت واحد در سال ۱۳۳۵ افتتاح شد. گران ترین نرخ بلیت خطوط اتوبوسرانی ۲ ریال تعیین شد که از توپخانه تا شمیران تردد می کرد. بلیت ها ابتدا سکه ای و از نوع برنج بود که روی آن خط مربوط اتوبوس نوشته شده بود. مردم گاهی از این سکه ها برای خرید هم استفاده می کردند. بعدها بلیت کاغذی چاپ شد. قیمت، تاریخ چاپ بلیط، شماره خط و سایر مشخصات بر روی آن درج می شد. هر خط ۳ عضو ثابت داشت. راننده، بلیت فروش و شاگرد شوفر. بلیت فروش معمولا در عقب اتوبوس می نشست و گاهی هم دستگاهی مانند قرقره ماند دور گردنش بود و با چرخاندن دسته آن یک بلیت به مسافر می داد.»
حسینی می گوید:«شاگرد شوفری یکی از مشاغل ثابت بود . فردی که شاگرد شوفر می شد ، تصدیق رانندگی داشت و وظیفه نظم دهی به مسافران را هنگام سوارشدن و پیاده شدن در طول مسیر بر عهده داشت به همین دلیل از افراد تنومند را به کار می گرفتند. بعدها بلیت فروش کار شاگرد راننده را انجام می داد.» عمر بلیت های کاغذی در ماه‌های پایانی سال ۱۳۸۹ به پایان رسید و کارت های الکترونیکی برای پرداخت کرایه وارد سیستم حمل و نقل اتوبوسرانی شد.
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان