١٣ سال مقابله با ایدز کودکان در ایران
تاریخ انتشار: ۲۷ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۲۱۵۲۱۶
به گزارش ایلنا، آخر هفته که میشود، بساطش را در پارکها، زبالهدانها و حاشیهها پهن میکند؛ همان جا که یک عالم آدم تنگمعاش و دردمند دور هم جمع هستند، کار میکنند، مواد میکشند و درگیر آسیبند. وحید جهان میرینژاد که کارشناس ایدز است و سالهاست برای پیشگیری از ابتلا به ایدز کار میکند، خوب میداند کودکان کار چقدر درگیر بیماریاند، میداند آمار ایدزشان بالاست و از وضع مصرف موادمخدر و روانگردانها خبر دارد؛ نه فقط بین کودکان کار که در میان گروههای کمسن دیگر هم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گفته وی یکسوم کودکان مبتلا به ایدز، ١٠ تا ١٤سالهاند و دوسومشان، ١٥ تا ١٨ساله هستند. این تمام داستان نیست، مصرف موادمخدر هم میانشان بالاست، ٥درصد کودکان پسر و یکدرصد از دختران، سابقه مصرف موادمخدر دارند. کودکانی که نزدیک به ١٧درصدشان اصلا مدرسه نرفتهاند.
وحید جهان میرینژاد، پزشک عمومی است و از مهرماه سال پیش، مدیریت باشگاه سلامت نوجوانان پسر را عهدهدار شده؛ جایی که پسران نوجوان در معرض خطر مصرف موادمخدر و روابط جنسی را دور هم جمع میکند، با تیمی که دارد به آنها آموزش مهارتهای زندگی میدهد، تست اعتیاد و ایدز میگیرد و آنها را برای زندگی دور از آسیبها آماده میکند. بخش مهمتری از کار اما بیرون از باشگاه رقم میخورد، گود زباله و پارک دانشجو و حاشیههای شهر که درگیریشان با آسیبها بالاست، جایی که کودکان کار و ترنسها و مصرفکنندگان موادمخدر گرد هم هستند و دستان یاریگری میخواهند. جهانمیرینژاد، آخر هفتهها با کیفی پر از واکسن و کیتهای تشخیصی ایدز و وسایل پیشگیری به سراغشان میرود تا بیش از این، بیماریهای آمیزشی و ایدز، لجام گسیخته، جلو نرود.
باشگاه سلامت نوجوانان پسر، دومین باشگاه در تهران است که بهصورت ویژه روی نوجوانان در معرض آسیب کار میکند. باشگاه سلامت نوجوانان پسر در منطقه ١١ و یکی هم برای دختران در منطقه ١٨، باشگاههایی هستند که به صورت پایلوت فعالیت شان را شروع کردهاند. این باشگاهها مجوز وزارت بهداشت را دارند.
این کودکان را چطور شناسایی میکنید؟
یا خودمان سراغشان میرویم یا از طرف انجمنهایی که در ارتباط با کودکان آسیبدیده کار میکنند، به ما معرفی میشوند. مثل جمعیت امام علی و کودکان کار و... ما به مناطقی مثل خاوران که محل تجمع کودکان کار است، میرویم، به بچهها واکسن هپاتیت «بی» میزنیم، از آنها تست ایدز میگیریم و در همان جا آموزشهای اولیه در ارتباط با بیماریهای آمیزشی و خطرات استفاده از روانگردانها را میدهیم. بههرحال این کودکان در معرض آسیب هستند.
فقط سراغ کودکان میروید؟
جامعه هدف ما افراد ١٠ تا ١٩ساله هستند، یعنی کودک و نوجوان. اما وقتی کار سیار انجام میدهیم، دیگر خیلی تفکیک سنی نداریم و به تمام گروههای در معرض آسیب، خدمات میدهیم. این خدمات یا به صورت آموزش است یا گرفتن تست ایدز و تزریق واکسنها و توزیع وسایل پیشگیری.
جهان میرینژاد میگوید از مهرماه سال قبل که استارت فعالیت این باشگاه زده شد، بیشتر از ٣٠٠ تست اچآیوی از کودکان و نوجوانان گرفته شده و بیش از ٥٠٠ واکسن هپاتیت «بی» تزریق شده است. وی میگوید خدماتی که بیرون از باشگاه انجام میشود، کاملا داوطلبانه است: «واکسن هپاتیت بی معمولا در مدارس به بچهها زده میشود، اما چون این کودکان مدرسه نمیروند، این واکسن را هم تزریق نکردهاند.»
نوجوانانی که به این باشگاه مراجعه میکنند یا افرادی که خودتان به سراغشان میروید، اغلب درگیر چه آسیبهایی هستند؟
بیشترشان تجربه اعتیاد یا روابط جنسی داشتهاند، بینشان افرادی هم هستند که در معرض خطر ابتلا به بیماریهای آمیزشی و مصرف روانگردانها و مخدرها قرار دارند. ما در این باشگاه با گروههای مختلفی سروکار داریم، کودکان و نوجوانانی که ممکن است تجربه کمتری در زمینه مصرف مخدرها و روابط جنسی داشته باشند و نوجوانانی که تجربه خیلی از آسیبها را داشتهاند. این ها به صورت گروههای مختلف، برای آموزش، تفکیک میشوند.
آنها را تنها در خیابان پیدا میکنید؟
خیر، ما به مدارس هم میرویم، خیابان بخشی از فعالیت ما است، ما با شهرداری هم ارتباط خوبی داریم، سراغ کودکان کار میرویم یا در پاتوقها، افراد ترنس یا کسانی که اختلال جنسی دارند را پیدا کرده و سعی میکنیم به آنها آموزش دهیم.
جهان میرینژاد میگوید کودکان کار، نصف عمرشان را در چهارراهها میگذرانند، آنها در این چهارراهها در معرض خشونت، آزار جنسی و... قرار میگیرند بدون اینکه کسی واقعا برای آنها کاری انجام دهد: «بعضی به این بچهها غذای گرم و، لباس میدهند. اینها خوب است، اما ما میخواهیم این کودکان مهارتهای زندگی را یاد بگیرند، مهارت نه گفتن را. ما میخواهیم شیوه زندگی این افراد را تغییر بدهیم، میخواهیم زمینه فعالیتهای ورزشی را برایشان فراهم کنیم و آنها را از بیماریهای آمیزشی و روانگردانها دور کنیم.»
در مدتی که روی این افراد کار کردید و آموزش دادید، تغییر رفتاری هم دیدهاید؟
ما دورههای سه ماهه یا ٦ ماهه را برای بررسی نتیجه آموزشها در نظر گرفتهایم، بههرحال این طرح پایلوت است و میتوانیم پس از مدتی بررسی کنیم و ببینیم چقدر موفق بودهایم.
باشگاه سلامت نوجوانان پسر، نزدیک به ١٠٠ عضو ثابت دارد، اما در ٨، ٩ ماهی که از زمان راهاندازیاش میگذرد، به بالای ٢هزار نفر آموزش داده شده و این از نظر جهانمیرینژاد، پزشک جوان باشگاه سلامت، آمار خوبی است.
پیش گیری از ایدز، مهمترین دغدغه تیم باشگاه سلامت نوجوانان پسر و بهویژه خود جهان میرینژاد است؛ بیماری که گفته میشود ماهانه ٥میلیون تومان تنها هزینه دارو و درمان مبتلایان میشود و تا زمانی که فرد زنده است، به نزدیک ٣٠میلیارد تومان هم میرسد، جهان میرینژاد میگوید که پیش گیری از ابتلا به ایدز، یک سرمایهگذاری برای کشور است: «برخی میگویند ما مشکلی از نظر ابتلا به ایدز نداریم و آمارمان هم بالا نیست، اما نمیدانند که شیب رشد ابتلا در کشور بالاست، بهویژه اینکه روش انتقال، جنسی است.» بنا به گفته این پزشک جوان در کمتر از یکسال گذشته، تیمهای سیار این باشگاه، دو مبتلا به ایدز را در میان کودکان و نوجوانان آسیبدیده شناسایی کردهاند که هر دو آنها را به درمان متصل کردهاند: «ما تنها دنبال آمارها نیستیم، ما میخواهیم در زمینه ابتلا به ایدز؛ پیش گیری و کنترل اتفاق بیفتد.»
حتما درباره اتفاقی که در یکی از دبیرستانهای تهران با موضوع آزار جنسی دانشآموزان رخ داد، اطلاع دارید، به نظرتان آموزش رفتارهای پرخطر چقدر در مدارس احساس میشود؟
خیلی زیاد. ما در همین زمینه ارتباطهایی با آموزشوپرورش ایجاد و آموزشمان را با والدین و مشاوران مدرسه شروع کردهایم، ما خیلی سراغ خود دانشآموزان نمیرویم، این روش در دنیا هم به این شکل است که ابتدا به سراغ والدین میروند، آنها را آگاه میکنند و بعد خود آن والدین تبدیل به مطالبهگر میشوند و از سیستم آموزشی میخواهند تا برای آموزش دانشآموزان اقدام کنند.
در این مدتی که روی آسیب نوجوانها کار کردهاید، چقدر وضع را بحرانی یا نگرانکننده میبینید؟
ببینید چند سال پیش مرکز پژوهشهای مجلس در یک اینفوگرافی رفتارهای پرخطر دانشآموزان تهرانی را بررسی کرده بود که در آن میزان خشونت، رفتارهای پرخطر جنسی و استفادهنکردن از وسایل پیش گیری خیلی نگرانکننده بود. مشاهدات عینی ما هم نشان میدهد که مصرف موادمخدر و روانگردان مثل گل در میان دانشآموزان خیلی بالاست. ما از بچهها که میپرسیم آنها میگویند استفاده از گل خیلی رایج است و این خیلی خطرناک میتواند باشد. دغدغه دیگر ما بیماریهای آمیزشی مثل ایدز و اچپیوی است.
ایران متعهد شده تا سال ٢٠٢٠، ٩٠درصد بیماران مبتلا به اچایوی را شناسایی کند، ٩٠درصد شناساییشدهها را تحت درمان قرار دهد و ٩٠درصد از بار ویروسی آنها را پایین بیاورد. ما فاصلهای با سال ٢٠٢٠ نداریم اما هنوز شاید تنها ٤٠درصد از مبتلایان به ایدز شناسایی شدهاند.
نگرانی تیم این پزشک جوان، مصرف روانگردانها و روابط جنسی در میان نوجوانان است: «ما الان خیلی از مصرف گل، بین نوجوانان نگران هستیم، متاسفانه یک سوءتفاهمی رایج شده که گل، یک گیاه است، ضرر ندارد، اعتیاد ندارد، حتی میگویند ضدسرطان است، درحالیکه این ماده، نوروتوستین است، یعنی برای سلولهای عصبی درست مانند یک سم عمل میکند و به تدریج بخشی از دستگاه عصبی مرکزی را از بین میبرد و در آینده همین نوجوانها را گرفتار بیماریهای روحی و روان میکند، خیلی از کسانی که در بیمارستانهای روان بستری هستند، مصرفکننده گل و حشیش و شیشه هستند.» به دغدغههای جهانمیرینژاد، باید موازیکاری میان سازمانها و نهادهای مختلف را هم اضافه کرد؛ از یک طرف آموزش و پرورش، از سوی دیگر بهزیستی و وزارت بهداشت و سازمانهای مردمنهاد.
منبع: رکنا
منبع: ایلنا
کلیدواژه: ایدز ایران سلامت کودکان نوجوانان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۲۱۵۲۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
علت افزایش آمار آبله مرغان در ایران چیست؟
دبیر انجمن متخصصین بیماریهای عفونی ایران میگوید: آبلهمرغان، بیماری شایع کودکان است و به شدت مسری است. به طوری که اگر فرد سالم در تماس با یک بیمار مبتلا قرار گیرد، بیش از ۹۸ درصد احتمال دارد که مبتلا شود.
به گزارش مشرق، آبلهمرغان، بیماری شایع کودکان است و با آن که بزرگسالان هم به آن مبتلا میشوند و اتفاقا عوارض و شدت بیماری در آنها بیشتر است، اما بیشترین شیوع آن در سنین ۵ تا ۱۰ سال است.
امسال موارد ابتلای کودکان به آبلهمرغان در کشور چشمگیر به نظر میرسد که البته طبق گفته مسئولان، با این حال این آمار به آمار سال ۱۴۰۲ نمیرسد. میزان ابتلا به این بیماری در اوایل فصل بهار و اواخر فصل پاییز سال گذشته افزایش بسیار چشمگیری یافت. به طوری که یکی از بیمارستانهای کشور اعلام کرد میزان مراجعه کودکان مبتلا به آبلهمرغان نسبت به سال گذشته (سال ۱۴۰۱) افزایش ۷ برابری داشته است.
به گفته متخصصان، افزایش ناگهانی موارد ابتلا از پارسال تا کنون، دو دلیل بسیار مهم دارد؛ اول این که پاندمی کرونا به پایان رسیده و دیگر این که بیشترین شیوع این بیماری در فصل بهار است.
۲ دلیل مهمِ افزایش آمار آبلهمرغان در کشور
دکتر آمیتیس رمضانی، متخصص بیماریهای عفونی و دبیر انجمن متخصصین بیماریهای عفونی ایران در این رابطه میگوید: بیشترین شیوع آبلهمرغان در اواخر زمستان و اوایل فصل بهار است و همیشه همین طور بوده است. اما دلیل افزایش چشمگیر آمار این بیماری از سال گذشته تا کنون این است که در دوران پاندمی کرونا، ارتباط و تماس کودکان کاهش پیدا کرده بود و میزان ابتلا به آبلهمرغان هم در سالهای کرونا کاهش یافت. سال ۱۴۰۲ ارتباط کودکان به دلیل بازگشت به زندگی عادی افزایش یافت و به همین دلیل، میزان ابتلا به آبلهمرغان نسبت به سالهای گذشته افزایش بیشتری پیدا کرد.
این متخصص بیماریهای عفونی ادامه میدهد: قبل از پاندمی کرونا کودکان مدام در محیط مدرسه و مهدکودک حضور داشتند و با انواع و اقسام ویروسهای تنفسی و ویروسهایی مثل آبلهمرغان در تماس بودند. به همین دلیل همیشه حتی به شکل خفیف مبتلا میشدند و همین باعث میشد که سطح ایمنیشان تا حدی حفظ شود. اما در دوره کرونا چون بچهها بیشتر در خانه بودند و کلاسها آنلاین برگزار میشود، تماسشان با ویروسها کم شد. الان که دوباره تماسها شروع شده، طبعا دوباره افزایش موارد ابتلا به عفونتها را داریم.
به گفته رمضانی، این موضوع فقط هم مختص آبلهمرغان نیست. بعد کرونا موارد ابتلا به ویروس پنوموکوک هم بیشتر شد و یک پیک داشتیم. همچنین مواردی از طغیان سرخک را داشتیم. با این که کشور ما در مرحله حذف بیماری سرخک بود. دلیلش هم این است که در دوره کرونا خیلی از والدین از ترس ابتلای کودکانشان به کرونا، آنها را برای تزریق واکسن نمیآوردند. به همین دلیل هم در ایران و هم در سایر کشورها مواردی از طغیان سرخک داشتهایم. کلا الگوی بیماریها به خصوص ویروسهای عفونی و باکتریایی بعد از دوره کرونا تغییر کرد و موارد ابتلا به آن بیشتر شد.
بزرگسالان مبتلا نمیشوند؟
ویروس آبلهمرغان، بیماری شایع بین کودکان و به شدت مسری است و به گفته رمضانی، فردی که تاکنون مبتلا نشده، اگر در تماس با یک بیمار مبتلا قرار گیرد، نزدیک به ۱۰۰ درصد احتمال دارد که مبتلا شود. حتی اگر در سنین بالا باشد.
دبیر انجمن متخصصین بیماریهای عفونی ایران تاکید میکند: هر قدر در سن پایینتر مبتلا شویم، بهتر است. چون عوارض و شدت آبلهمرغان در کودکان کمتر است و در بزرگسالان عوارض و شدت بیشتری دارد.
آبلهمرغان چه علائمی دارد؟
رمضانی با بیان این که آبلهمرغان، یک بیماری ویروسی است و طبیعتا علائم مشترک زیادی با بیماریهای ویروسی دیگر دارد و به همین دلیل خیلی اوقات، افراد این بیماری را با بیماریهای مشابه آن اشتباه میگیرند، میگوید: آبلهمرغان در ابتدا یک سری علائم عمومی دارد که ممکن است با همه عفونتهای ویروسی دیگر اشتباه گرفته شود. علائمی مثل بدندرد، تب، سردرد و شکمدرد. این بیماری همچنین به دلیل داشتن علائمی مثل سرفه و عطسه، گاهی با سرماخوردگی هم اشتباه گرفته میشود. اما بعد از گذشت دو سه روز از علائم عمومی، کمکم بروز بثورات پوستی یا ضایعات پوستی در فرد شروع میشود.
این پزشک متخصص بیماریهای عفونی ادامه میدهد: حتی ضایعات پوستی هم ممکن است فرد را به اشتباه بیندازد. چون سرخک هم یکی از علائمش ضایعات پوستی است. البته الگوی انتشار ضایعات پوستی آبلهمرغان کمک میکند که آن را از سایر بیماریهای با علائم تب و ضایعات پوستی تشخیص دهیم.
دبیر انجمن متخصصین بیماریهای عفونی ایران میگوید: الگوی انتشار ضایعات پوستی در آبلهمرغان که به شکل دانههای کوچک قرمز هستند، از تن فرد شروع میشود. بعد به پشت میرسد و بعد تدریجا صورت و بقیه بدن را فرا میگیرد. این ضایعات بهتدریج تغییر شکل میدهند و تبدیل به تاولهای کوچک میشوند. بعد زخم میشوند، بعد خشک میشوند و بعد میافتند. درضمن تا زمانی که آن زخمها خشک شوند و کامل بیفتند، این بیماری مسری است و میتواند بقیه را هم مبتلا کند.
دوره بیماری چقدر طول میکشد؟
ویروس آبلهمرغان یک دوره کمون دارد؛ یعنی دورهای که فرد با بیمارِ مبتلا تماس داشته ولی هنوز علائمی در او بروز نکرده است. این دوره ۱۰ تا ۲۱ روز طول میکشد. یعنی بین ۱۰ تا ۲۱ روز طول میکشد تا اولین علامت آبلهمرغان در فرد ظاهر شود. بعد از بروز تمام علائم معمولا ۱۰ روز طول میکشد تا دوره بیماری تمام شود.
به گفته رمضانی، فرد معمولا یک بار به آبلهمرغان مبتلا میشود و ابتلای دوباره در یک نفر رخ نمیدهد. البته در موارد نادری ممکن است برخی افراد به شکل خفیف مبتلا شوند اما بیماری در این افراد علائم بالینی ندارد. تاکید میکنم در موارد نادر، چون احتمال ابتلای مجدد بسیار پایین است.
این متخصص بیماریهای عفونی در پاسخ به این سؤال که آیا کودکان زیر ۵ سال به این ویروس مبتلا میشوند یا نه، میگوید: هر فردی که در تماس با فرد آلوده باشد، مبتلا میشود. حتی کودکان زیر ۵ سال. البته به جز کودکان زیر ۶ ماه که ایمنیشان را از مادر میگیرند
راههای انتقال ویروس
ویروس آبلهمرغان از دو طریق تماس مستقیم با ضایعات پوستی فرد آلوده و از طریق ترشحات بینی فرد بیمار منتقل میشود. به گفته رمضانی، این بیماری درمان اختصاصی ندارد اما در صورت ابتلا بهتر است که فرد به پزشک مراجعه کند. چون اولا کودکان زیر ۵ سال معمولا دچار تب بالا میشوند و دوم این که همان طور که گفتم، تشخیص این بیماری از ویروسهای دیگر سخت و نیاز است که حتما پزشک بیمار را ببیند و تشخیص درست دهد.
این پزشک چند توصیه درباره افراد مبتلا میکند و میگوید: کودکان مبتلا به آبلهمرغان باید روزی یک بار دوش با آب ولرم بگیرند تا زخمشان عفونت نکند. چون ضایعات پوستی خارش زیادی دارند و گاهی کودک آن را میخاراند و دوش گرفتن کمک میکند تا زخمها عفونت نکند. درضمن ناخنهای کودک باید کاملا کوتاه باشند. همچنین کودک تا زمانی که علائم دارد، اصلا نباید در فضای عمومی حضور پید کند. نه در مدرسه و نه درمهدکودک و جاهای دیگر. چون در صورت حضور فرد مبتلا در یک مکان عمومی، تا بیشتر از ۹۸ درصد احتمالا ابتلا وجود دارد. حتی اگر تماس در فاصله زمانی کوتاهی اتفاق بیفتد.
آبلهمرغان درمان اختصاصی ندارد اما ...
رمضانی درباره درمان ویروس آبلهمرغان هم توضیح میدهد: این ویروس درمان اختصاصی ندارد و فقط برای گروههای خاص، زنان باردار و بیماران نقص ایمنی درمان اختصاصی دارد. مصرف آنتیهیستامین و خانواده آن در کاهش علائم بیماری کمککننده است. همچنین اگر کودک تب دارد، استامینوفن باید مصرف شود. مصرف ایبوپروفن برای کودک توصیه نمیشود. کودک با مصرف همین داروها، استراحت کردن، کمک کردن به آرام شدن کودک به خاطر خارش زخمها کمک میکند تا دوره بیماری به پایان برسد.
به گفته این متخصص بیماریهای عفونی، در موارد نادری بیماری در فرد شدید میشود و درگیری ریه یا درگیری مغزی پیدا میکند اما بسیار نادر است و در کودکان هم کم پیش میآید.
زونا همان آبلهمرغان است؟
رمضانی در پاسخ به این سؤال که آیا صحت دارد بیماری زونا شکل دیگری از آبلهمرغان است، بیان میکند: بله، زونا شکل تغییریافته آبلهمرغان است. درواقع ویروس آبلهمرغان این خاصیت را دارد که سالها داخل بدن و در یک سری غدد لنفاوی و ... به صورت نهفته باقی بماند. یعنی ویروس دیگر هیچ علائمی ندارد اما کاملا از بدن پاک نمیشود و نهفته در بدن فرد باقی میماند. تا این که عاملی مثل استرس، افزایش سن یا تضعیف سیستم ایمنی باعث فعال شدن آن ویروس میشود و این بار علائم بالینی آن شبیه آبله نیست و به آن زونا میگوییم.
این متخصص بیماریهای عفونی با اشاره به این که زونا، بیماریِ دوره بزرگسالی است و معمولا در سنین سالمندی مبتلا میکند، میگوید: ضایعات پوستی زونا کاملا متفاوت از ضایعات پوستی آبلهمرغان است. زونا نوع چشمی دارد که چشمها را درگیر میکند، زونای صورت داریم، زونای پشت و بالاتنه داریم. هر یک از اینها دردهای عصبی بسیار شدید و آزاردهندهای دارند.
منبع:همشهریآنلاین