به نقل از «مهر»

شوری ۱۶ هزار میکروموسی بهمنشیر سبب قطعی آب آبادان

تاریخ انتشار: ۲۹ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۲۵۷۲۵۶

علیرضا خلیلی نیا در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه امروز میزان شوری آب رودخانه بهمنشیر به ۱۶ هزار میکروموس رسیده است، گفت: در زمان حاضر شوری آب رودخانه بهمنشیر به حد آب دریا رسیده  که سبب کاهش کیفیت آب این رودخانه به عنوان یکی از منابع تامین آب مصرفی مردم آبادان شده است.

وی افزود: اگر بخواهیم به روال قبل که ۵۰ هزار مترمکعب معادل یک سوم آب شهر آب از بهمنشیر برداشت کنیم به طور حتم آب به طرز عجیبی شور می شود به همین دلیل روز گذشته و امروز با کاهش برداشت آب از بهمنشیر تا حدود ۲۰ هزار متر مکعب شاهد قطعی آب در  در برخی از ساعات روز هستیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

خلیلی نیا با اشاره به بازدید صورت گرفته امروز به همراه سایر مسئولان شهری از پل مارد و سد خاکی در دست احداث واقع در حفار شرقی، اظهار کرد: با پایان کار ساخت این سد تا پایان تیرماه امسال، شوری آب رودخانه بهمنشیر کاهش و دبی آب نیز افزایش می یابد؛ به گفته مدیرعامل سازمان آب و برق خوزستان دبی آب رودخانه بهمنشیر با تکمیل این سد خاکی به ۵ هزار میکروموس می رسد.

رئیس اداره امور آب و فاضلاب آبادان با بیان اینکه با تکمیل خط آبرسانی دوم طرح غدیر به آبادان برداشت آب از رودخانه بهمنشیر به صفر می رسد و تمام آب مصرفی مورد نیاز مردم از خط غدیر با ای. سی دو هزار میکروموس تامین می شود، تصریح کرد: البته با احداث سد خاکی مارد باز هم آب بهمنشیر به دلیل کاهش شوری آب رودخانه تا ۵ هزار میکروموس قابل برداشت خواهد بود اما هدف تامین آب مصرفی مردم از طرح غدیر و استفاده از آب رودخانه بهمنشیر برای مصارف کشاورزی است.

خلیلی نیا گفت: از مردم می خواهیم تا تا پایان طرح احداث خط لوله دوم غدیر  آرامش خود را حفظ کنند؛ البته مطالبه مردم به حق بوده و بهره مندی آنان از آب با کیفیت یک خواسته به جا و درستی است اما به زودی نتیجه کارها مشخص خواهد شد؛ مردم کمی دیگر تحمل کنند تا به یاری خدا کام همگان از اقدامات در دست انجام، شیرین شود.

وی با تاکید بر اینکه تلاش تمام مسئولان بر آن است تا کارها در موعد مقرر خود به اتمام برسد، افزود: در زمان حاضر آنچه نیاز است حفظ آرامش از سوی مردم است؛ آنچه این روزها در فضای مجازی مشاهده می شود چیزی جز انتقال یاس و نا امیدی به مردم نیست در حالی که ما به همراهی و شکیبایی مردم نیاز داریم تا پروژه ها در موعد مقرر خود تمام شوند و مشکل شوری آب آبادان نیز به طور اساسی و برای همیشه حل شود.

کد خبر 4324833

منبع: مهر

کلیدواژه: آب شرب آب و فاضلاب خوزستان ابادان قطع آب راهپیمایی روز قدس بوشهر گرگان شهرکرد مشهد شیراز عید سعید فطر یاسوج ماه مبارك رمضان روز جهانی قدس خرم آباد بیرجند سانحه تصادف نماز عید سعید فطر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۲۵۷۲۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مسئله مردم نرخ رشد نقدینگی نیست، مردم تورم را می‌بینند

در سال ۱۴۰۲ به‌رغم کاهش رشد نقدینگی، رشد پایه پولی همچنان فزاینده بوده و به‌نوعی دولت در بازار پول به‌عنوان رقیب بخش خصوصی فعال بوده است.

به گزارش هم‌میهن، به این مفهوم که دولت همچنان کسری بودجه خود را داشته و این کسری را از منابعی که در بازار وجود داشته از محل فروش اوراق و... تامین کرده و آن نقدینگی که بخش خصوصی و تولید باید استفاده می‌کرد را خود دولت جذب کرده است.

در ادامه گفتگو با داود سوری استاد سابق دانشگاه شریف را می‌خوانید: 

در دو سال‌ونیم گذشته تلاش‌های دولت جهت کنترل تورم نتیجه نداده و تورم از کنترل رشد نقدینگی تاثیر نپذیرفته؛ به نظر شما علت چیست؟

خیلی سخت است که بتوان قضاوت کرد. رابطه رشد نقدینگی و تورم رابطه کوتاه‌مدتی نیست که به محض کاهش رشد نقدینگی در تورم کاهش اتفاق بیفتد. انتظار می‌رود اگر کنترل نقدینگی تداوم پیدا کند در آینده نرخ تورم هم کنترل شود. نکته‌ای که باید توجه کرد این است که کیفیت کاهش نقدینگی به چه صورت بوده است.

آنچه مشخص است اینکه در سال ۱۴۰۲ به‌رغم کاهش رشد نقدینگی، رشد پایه پولی همچنان فزاینده بوده و به نوعی دولت در بازار پول به عنوان رقیب بخش خصوصی فعال بوده است. به این مفهوم که دولت همچنان کسری بودجه خود را داشته و این کسری را از منابعی که در بازار وجود داشته از محل فروش اوراق و... تامین کرده و آن نقدینگی که بخش خصوصی و تولید باید استفاده می‌کرد را خود دولت جذب کرده است. به هر حال باید منتظر ماند و دید نتیجه کاهش روند رشد نقدینگی در سال آتی چگونه خواهد شد.

یعنی سال ۱۴۰۴ باید منتظر تاثیر بر نرخ تورم باشیم؟

نمی‌توانیم یک رابطه یک به یک بین تورم و نقدینگی داشته باشیم. نرخ تورم می‌تواند از جای دیگر هم افزایش پیدا کند. با این وجود به نظر می‌رسد سال بعد باید اثرات کاهش نقدینگی را دید. البته نرخ اعلامی بانک مرکزی به‌طور متوسط در یک سال ۵۲ درصد اعلام شده در حالی‌که این نرخ تورم در فروردین ۸۰ درصد بوده و تا اسفند به ۳۸ درصد رسیده است. از این رو یک روند کاهش وجود داشته و اگر مشکلی پیش نیاید سال بعد می‌تواند بر نرخ تورم مؤثر باشد.

شاید اشاره ابراهیم رئیسی که اخیراً گفته اقتصاددان‌ها متوجه کاری که دولت برای کنترل نقدینگی کرده می‌شوند همین موضوع است.

چیزی که مهم است اینکه نتیجه سیاست‌ها را باید در عمل ببینیم. واقعیت این است که بسیاری از آمار‌ها منتشر نمی‌شود و آمار‌های منتشر شده نیز از دقت کافی برخوردار نیستند؛ لذا نمی‌توان قضاوت درستی داشت. ولی می‌دانیم که تورم وجود دارد. قیمت‌ها را می‌بینیم که مدام در حال افزایش است.

بحث درآمد‌ها و رشد اقتصادی را می‌بینیم. اگر سیاست‌ها در این شاخص‌ها نمود پیدا نکند نمی‌شود درباره مؤثر بودن سیاست‌ها صحبت کرد. مسئله مردم که نرخ رشد نقدینگی نیست. نرخ رشد نقدینگی را ما به دهان مردم انداختیم. مردم تورم را می‌بینند. حالا از هر جا که می‌خواهد ظاهر شود. برای مردم چه اهمیتی دارد نرخ رشد نقدینگی چقدر است. آن‌ها تورم را نگاه می‌کنند.

در نرخ تورم چه سهمی می‌توانیم برای تورم انتظاری قائل شویم؟ مسئولان در گفته‌هایشان بر غیررسمی بودن قیمت‌ها و تورم‌های غیرواقعی و انتظاری بار‌ها تاکید می‌کنند.

انتظارات قاعدتاً تاثیرات کوتاه‌مدت دارد. ممکن است اتفاقی بیفتد و شوکی وارد شود و برای مردم انتظاراتی شکل بگیرد، اما مدتی که گذشت اثر آن اتفاق از بین می‌رود. ولی وقتی یک پدیده‌ای ادامه‌دار است نمی‌توان به انتظار تفسیر کرد. آنچه ما الان آموخته‌ایم و آن را انتظار می‌نامیم این است که فرآیند سیاست‌گذاری و کیفیت سیاست‌گذاری به‌گونه‌ای بوده که هر سال منتظر بدتر شدن شرایط هستیم.

این را آموخته‌ایم که اگر امروز کالایی را خریداری کنیم صرفه بیشتری دارد تا اینکه سال بعد آن را بخریم. همه می‌دانیم که اگر ریال نگه داریم سال بعد زیان دیده‌ایم. این یک یادگیری است که طی سالیان متمادی شکل گرفته و همچنان این فرآیند در حال تداوم است.

هیچ علامتی نیز داده نمی‌شود که این مسیر ممکن است تغییر کند. نه کیفیت سیاست‌گذاری را رو به بهبود می‌بینیم و نه رفتار‌هایی که در جامعه صورت می‌پذیرد متفاوت می‌شود؛ بنابراین دلیلی ندارد که افراد آموخته‌های خود را تغییر دهند.