بکارگیری سلول‌های بنیادی و طب باز ساختی در بیماری‌های عضلانی

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا، به گفته سید احمد رییس السادات دبیر انجمن طب فیزیکی و توانبخشی ایران در این سمپوزیوم، انواع میوپاتی‌های ارثی، روش‌های تشخیص زودرس و راهنماهای توانبخشی و دارودرمانی‌های رایج، همراه با روش‌های جدیدتر شامل سلول‌های بنیادی، ژن‌درمانی، آنزیم‌درمانی و مهندسی بافتی توسط متخصصین، پزشکان و اعضای هیأت علمی رشته‌های طب فیزیکی و توانبخشی، نورولوژی، روماتولوژی و ژنتیک مورد بحث و بررسی قرار گرفت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این عضو هییت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی افزود که بیماری‌های عضلانی به دو نوع اکتسابی و ارثی تقسیم می‌شوند و در اکثر موارد، درمان قطعی برای انواع ارثی وجود ندارد. از مهم‌ترین انواع بیماری‌های ارثی می‌توان به دیستروفی‌های عضلانی، شامل دوشن و بکر اشاره کرد که در سال‌های آغازین زندگی به وجود آمده و باعث محدودیت و ضعف در حرکت و عوارض قلبی، ریوی، و در نهایت مرگ بسیاری از این بیماران در سنین جوانی می‌گردد. اگرچه شیوع هر یک از انواع ارثی این بیماری‌ها به تنهایی اندک است اما در مجموع، فراوان خواهد بود. بروز کلی میوپاتی‌های مادرزادی نامشخص است، اما در مطالعاتی که صورت گرفته است، حدود ۱۴٪ از نوزادان دچار شلی (هیپوتونی) مبتلا به میوپاتی‌های مادرزادی بوده‌اند. بروز دیستروفی عضلانی دوشن، یک در هر سه‌هزاروپانصد تولد نوزاد پسر و بروز دیستروفی عضلانی بکر، یک در هر سی‌هزار تولد نوزاد پسر است.

رییس السادات ادامه داد اگرچه بسیاری از این بیماری‌های عضلانی بر طول عمر بیماران مبتلا اثر زیادی ندارد، اما تاثیرات منفی بر سیستم حرکتی و اسکلتی و بعضاً قلبی، عروقی، تنفسی ایجاد می‌کنند که سبب اختلال عملکرد و افت کیفیت زندگی بیماران می شود و به این ترتیب بار فراوانی را بر سیستم سلامت جامعه و خانواده این بیماران تحمیل می کند.

این متخصص طب فیزیکی و توانبخشی گفت یکی از بخش‌های مهم این سمپوزیوم، بررسی طب بازساختی در بیماری‌های عضلانی است. تعریف طب بازساختی، جایگزینی یا نوسازی سلول و بافت یا اندام‌ها با هدف بازگرداندن عملکرد طبیعی به آن‌هامی‌باشد. در حال حاضر، علاقه فزاینده‌ای در خصوص به‌کارگیری طب بازساختی برای اداره بیماری‌های مزمن و ناتوان‌کننده از جمله استئوآرتریت، بیماری‌های عضلانی، بیماری‌های قلبی، بیماری‌های چشمی، بیماری‌های پوستی و ... وجود دارد.

دبیر انجمن طب فیزیکی و توانبخشی ایران گفت علی‌رغم توسعه فراوان در روش‌های درمانی طب بازساختی، از جمله ژن‌درمانی، آنزیم‌درمانی و سلول‌درمانی، در حال حاضر درمان‌های فیزیکی و طب توانبخشی، مهم‌ترین روش‌های اداره تظاهرات این اختلالات به شمار می‌روند. ورزش‌درمانی، اصلاح الگوی زندگی، به‌کارگیری مناسب ارتزها و وسایل کمک‌حرکتی، در کنار برخی داروها و مکمل‌ها از مهم‌ترین ابزار کمک به ضعف عضلانی و عوارض مرتبط با آن‌ها در مبتلایان به میوپاتی به شمار می‌رود.

وی افزود اساس طب بازساختی، به دو دسته کلی تقسیم می‌شود؛ که اولی تمرکز بر ساخت بافت یا ارگان در محیط آزمایشگاهی و سپس انتقال آن به بدن بیمار است، و دومی استفاده از توان بازساختی خود بیمار از طریق مکانیسم‌های سلولی و ژن‌درمانی است. ریشه طب بازساختی، به سال‌ها پیش برمی‌گردد؛ جایی که از پیوند عضو برای درمان بیماری‌های مختلف از جمله بیماری‌های کلیوی، کبدی و قلبی و ... استفاده شد.

رییس السادات در خصوص روش های مختلف در طب بازساختی گفت: دو جنبه مهم از طب بازساختی، سلول‌درمانی و ژن‌درمانی است. در فرایند سلول‌درمانی، از سلول‌های مختلفی شامل سلول‌های بنیادی جنینی استفاده می شود که از طریق آن می‌توان سلول‌های تازه‌ای با کارکرد طبیعی ایجاد کرد. گرچه همچنان نگرانی‌هایی در مورد احتمال تبدیل این سلول‌ها به سلول‌های سرطانی وجود دارد. یک مثال رایج از سلول‌درمانی، پیوند سلول‌های مغز استخوان برای بیماری‌های خونی است. برای سال‌های متمادی، تصور می‌شود که تنها سلول‌های ستاره‌ای توان تبدیل‌شدن به سلول‌های عضلانی را دارند اما در سال‌های اخیر، سلول‌های پیش‌ساز دیگری نیز برای تبدیل‌شدن به سلول‌های عضلانی یافت شده که امید بیشتری را در این حیطه درمانی ایجاد کرده است.

رییس السادات افزود ژن‌درمانی فرآیندی است که در آن، مواد ژنومیک بیگانه عموماً از طریق ویروس‌های بی‌خطر وارد سلول‌های بدن انسان شده تا اثرات درمانی خود را ایجاد کند. ژن‌درمانی تا کنون برای بیماری‌ها عضلانی مختلفی از جمله دیستروفی عضلانی دوشن و بکر و پمپه استفاده شده است. در انواع دیگری از ژن‌درمانی، به جای جایگزین‌کردن ژن، با روش‌هایی، ژن آسیب‌دیده را ترمیم می‌کنند گرچه این روش درمانی به علت نیمه عمر کوتاه نیاز به پیشرفت بیشتر در آینده دارد. در ژن‌درمانی نیز همانند سلول‌درمانی، محدودیت‌هایی وجود دارد که می‌توان به پاسخ ایمنی بدن میزبان به ژن‌درمانی اشاره کرد این امر اثرات منفی در پی خواهد داشت.

رییس السادات در ادامه گفت آنزیم‌درمانی نیز روش دیگری در طب بازساختی است که اثرات مثبت آن، در بسیاری از بیماری‌ها از جمله بیماری‌های متابولیک مانند پمپه که بر سیستم عضلانی اثرگذار است به اثبات رسیده است.

در پایان  رییس السادات قائم مقام رییس مرکز تحقیقات طب فیزیکی و توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ابراز امیدواری کرد که این سمپوزیوم بتواند نقطه عطفی در ارائه رویکرد تیمی به پژوهش های بالینی و به کارگیری صحیح طب بازساختی در ارائه خدمات توانبخشی در بیماران اسکلتی عضلانی باشد.

 

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: ایران بیمارستان ریاست جمهوری سلول های بنیادی طب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۲۸۹۴۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا برخی افراد سریع‌تر از دیگران می‌دوند؟

دلایل متعددی وجود دارد که چرا برخی افراد می‌توانند بسیار سریع بدوند در حالی که برخی دیگر آهسته‌تر می‌دوند. ژنتیک و ویژگی‌هایی که از والدین خود به ارث می‌برید جزء عواملی است که در سرعت نقش دارد، اما انتخاب‌ها و تجربیات شما نیز نقش ایفا می‌کند.

به گزارش ایسنا، یوسین بولت(Usain Bolt)، سریع‌ترین فرد جهان، دوی ۱۰۰ متر را با سرعت ۲۳.۳۵ مایل در ساعت(۳۷.۵۷ کیلومتر در ساعت) دوید. این برای یک انسان بسیار سریع است و تقریبا مشابه همان سرعتی است که با ماشین در محله یا مناطق نزدیک به مدرسه حرکت می‌کنید. شاید وقتی در ماشین هستید آنقدر سریع به نظر نرسد، اما برای یک انسان بسیار سریع است و باید گفت تعداد کمی از دوندگان در جهان می‌توانند حتی نزدیک به این سرعت شوند.

به نقل از اس‌اف، یکی از عوامل اصلی که بر توانایی افراد در دویدن سریع تأثیر می‌گذارد، ساختار بدن از جمله نحوه عملکرد عضلات است.

بدن انسان بیش از ۶۰۰ ماهیچه دارد که با هم کار می‌کنند و به فرد این امکان را می‌دهند که در جهات مختلف و با سرعت‌های مختلف حرکت کنند. این ماهیچه‌ها از گروه‌هایی از فیبر تشکیل شده‌اند. دو نوع اصلی فیبر وجود دارد: تند انقباض و کند انقباض.

ماهیچه‌ها دارای ترکیبات مختلفی از این فیبرها هستند. به عنوان مثال، دو عضله ساق پا را تشکیل می‌دهند که یکی عمدتا فیبرهای تند انقباض دارد. این عضله ماهیچه دوقلو نام دارد که برای دوی سرعت و پریدن استفاده می‌شود. عضله دیگر عمدتا دارای فیبرهای کند انقباض است که برای پیاده روی و آهسته دویدن استفاده می‌شود.

فیبرهای عضلانی سریع انقباض، بزرگتر هستند و به بدن شما کمک می‌کنند تا سریع حرکت کند و نیروی قابل توجهی تولید کند. دوندگان سرعت معمولا دارای فیبرهای عضلانی سریع انقباض فراوانی هستند. با این حال، این نوع فیبر عضلانی نیز به سرعت خسته می‌شود که این مدت زمان دویدن با حداکثر سرعت را به مسافت‌های نسبتا کوتاه محدود می‌کند.

فیبرهای عضلانی کند انقباض کوچکتر هستند و به شما کمک می‌کنند با سرعت کمتر اما با استقامت بیشتری بدوید. دوندگان مسافت طولانی و دوچرخه سواران رقابتی مقادیر زیادی از این عضلات دارند.

اینکه چه مقدار از هر نوع فیبر عضلانی داشته باشید، عمدتا توسط ژن‌های شما تعیین می‌شود، بنابراین در مورد انواع ماهیچه‌ها باید با آنچه متولد شده‌اید کار کنید. اما تمرینات می‌تواند به تمرین دادن این عضلات کمک کند.

مغز شما نقش بزرگی ایفا می‌کند

توانایی بدنی فقط مربوط به ماهیچه‌ها نیست. مغز شما نیز نقش مهمی ایفا می‌کند.

ماهیچه‌های اسکلتی شما توسط مغز شما کنترل می‌شوند. برای مثال، می‌توانید طول گام‌هایتان، نحوه حرکت بازوها، برخورد پاهایتان با زمین و حتی روش‌هایی را که برای تنفس استفاده می‌کنید کنترل کنید. می‌توانید به بدن خود بیاموزید که از بهترین روش‌های دویدن استفاده کند.

همچنین می‌توانید فرم دویدن خود را با استفاده از کل بدن، حرکت دادن بازوها خلاف جهت پاها، دویدن روی انگشتان پا و به حداکثر رساندن زمان صرف شده در فاز اوج گرفتن با هر دو پا از زمین بهبود بخشید. استفاده از روش‌های مناسب دویدن به عضلات کمک می‌کند نیروی بیشتری ایجاد کنند و با هم کار کنند، که به شما کمک می‌کند سریع‌تر بدوید.

انتهای پیام