اجلاسی برای زورآزمایی بزرگان نفتی
تاریخ انتشار: ۳۱ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۲۹۴۶۴۹
این اجلاس در حالی فردا در وین برگزار می شود که مسائل سیاسی مهمی مانند تحریم های جدید نفتی آمریکا علیه ایران پس از خروج این کشور از برجام ؛ جنگ روانی دولت و رئیس جمهور آمریکا علیه اوپک و همچنین آینده همکاری های کشورهای عضو اوپک و غیراوپک بر آن سایه انداخته است. این شرایط سبب گردیده ، اجلاس 174 وزیران نفت عضو اوپک ، عنوان سیاسی ترین و سخت ترین نشست این سازمان در سال های اخیر را با خود به همراه داشته باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
از این رو بازار نفت و ناظران سیاسی در جهان در انتظار دیدن نتایج این نشست می باشند. نتایجی که به صورت مستقیم و غیرمستقیم بر منافع سیاسی و اقتصادی کشورهای نفتی عضو و غیر عضو اوپک و موقعیت و جایگاه حقوقی و اقتصادی اوپک از یک سو تاثیر گذاشته و از سوی دیگر قدرت مانور آمریکا برای مدیریت بازار نفت، تضعیف اوپک و به دنبال آن تضعیف و توقف همکاری های نفتی اوپک با کشورهای نفتی غیراوپک را در چارچوب سیاست های غیرمتعارف ترامپ مورد سنجش قرار می دهد.
اوپک از اواسط سال 95 ، پس از دوره ای پرفراز و نشیب و در شرایطی که در وضعیت ضعیفی به لحاظ مدیریت بازار نفت قرار داشت ، در نتیجه شکل گیری روحیه همکاری و تعامل میان اعضا و با توافق بر سر عدم افزایش تولید نفت ، بار دیگر حیات تازه ای پیدا کرد و با همراه شدن کشورهای نفتی غیرعضو به ویژه روسیه با توافق اعضای اوپک ، شرایط برای نقش آفرینی اوپک در بازار نفت بیشتر فراهم شد. اعضای اوپک به خصوص ایران و عربستان به عنوان دو بال اوپک علی رغم تشدید اختلافات نفتی در آستانه توافق و همچین تشدید چالش های سیاسی دو کشوردر دو سال اخیر، در قالب اوپک و بازار نفت سیاست های مشترک و واحدی را دنبال کردند و بر خلاف تجربه های گذشته به همکاری و تعهدات خود تا کنون پایبند بودند.
همراهی کشورهای نفتی غیر اوپک با سیاست های اوپک، روند نوینی را در بازار نفت پایه گذاشت به گونه ای که برخی ناظران از احتمال تشکیل سازمان جدیدی با حضور اعضای اوپک و غیراوپک خبر می دادند اما ورای این تحلیل ها آنچه اهمیت داشت تداوم همکاری ها میان کشورهای نفتی علی رغم همه مشکلات موجود میان آنها بود که صرفا مبنایی جز منافع مشترک در بهبود سطح قیمت نفت خام در بازار نداشت. در حال حاضر و از نگاه راهبردی ، حفظ این توافق و همکاری ایجاد شده میان اوپک و غیراوپک ، برای همه کشورهای نفتی عضو و غیرعضو اوپک ، امری پذیرفته شده ، است . از دید این کشورها ، این همکاری در شرایطی سخت و با هزینه ای سنگین شکل گرفته است و تکرار آن در صورت برهم خوردن به راحتی امکان پذیر نیست.
اما در این میان برای برخی کشورها از جمله عربستان سعودی و روسیه ، شرایطی شکل گرفته که آنها را در پارادوکس و وضعیت سخت تصمیم گیری قرار داده است. عربستان در عین اینکه به حفظ توافق و بالابودن قمیت نفت با هدف جبران کسری منابع مالی طرح های سیاسی و اقتصادی خود و همچنین فروش بهینه سهام شرکت آرامکو نیاز دارد در عین حال تعهد سیاسی به آمریکا برای جبران کسری نفت در بازارها در نتیجه کاهش عرضه نفت ایران و ونزوئلا و همچنین نگرانی نسبت به اقتصادی شدن تولید نفت شیل در نتیجه افزایش قیمت نفت، آن را نسبت به تداوم توافق اوپک دچار تردید کرده است. برایند این پارادوکس برای عربستان در آستانه نشست اوپک، ضرورت تجدید نظر در توافق و نه از بین رفتن توافق است. این شرایط برای روسیه نیز قابل تحلیل است. روسها نیز نسبت به توجیه پذیرشدن تولید نفت شیل در امریکا و کانادا و در نتیجه کاهش شدید قیمت نفت در آینده نزدیک نگران هستند و توافق حاضر را در این شرایط نامناسب می بینند.
ایران هم به عنوان یک تولید کننده عمده نفت مانند عربستان و روسیه این نگرانی نسبت به نفت شیل و کاهش شدید قمیت نفت را دارد و مقامات این کشور در گذشته بارها بر ضرورت تثبیت قیمت نفت در محدوده 60 تا 70 دلار تاکید کرده اند اما واقعیت این است که این مساله با توجه به خروج آمریکا از برجام و اعمال سیاست تحریمی این کشور، دیگر در اولویت ایران نمی باشد. توافق کنونی اوپک در شرایط جدید تحریمی ، ابزار مناسبی برای افزایش هزینه های تحریم ایران و بسته شدن دست آمریکا و متحدان نفتی آن مانند عربستان برای اعمال تحریم های نفتی علیه ایران از طریق جایگزینی نفت آن کشور در بازارهای جهانی است. در پرتو این قرارداد کشورهای نفتی اوپک و غیراوپک نمی توانند به راحتی نفت ایران را جایگزین کنند. از این لحاظ ایران به طور قاطع با همراهی کشورهایی مانند عراق ، ونزوئلا ، الجزایز ، لیبی که اهداف خود را دنبال می کنند از تداوم توافق حمایت کرده و مانع از توقف آن می شوند.
ترامپ به مانند دیگر سیاست های تهاجمی خود نسبت به برخی رژیم ها و سازمان های بین المللی ، نسبت به اوپک نیز این رویه را در پیش گرفته و علی رغم بهره ای که از توافق نفتی اوپک و افزایش قیمت نفت می برد ، قصد تضعیف این سازمان و به عبارتی کنترل آن دارد تا سیاست های نفتی و جهانی خود را با هزینه کمتر و با منفعت بیشتر دنبال کند. ترامپ در حالی که در کوتاه مدت از توافق اوپک برای توجیه پذیر شدن تولید نفت شیل آمریکا با افزایش قیمت نفت ، سود می برد اما در میانمدت و بلند مدت از همکاری شکل گرفته میان اوپک و کشورهای نفتی غیراوپک نگران است و قصد دارد این اتحاد را برهم زند. ضمن اینکه توافق نفتی 2016 اوپک، قدرت مانور آمریکا علیه ایران در ماجرای تحریم ها را نیز کاهش می دهد.
با توجه به شرایط گفته شده و با توجه به اینکه توقف توافق نفتی اوپک ، نیازمند رای همه اعضای اوپک است ، لغو این توافق به دلیل وتوی کشورهایی مانند ایران و عراق و ونزوئلا در اجلاس فردا ، ضعیف به نظر می رسد هرچند جداشدن کشورهایی مانند روسیه و دیگر کشورهای نفتی غیراوپک از این توافق غیرمحتمل نیست که این می تواند اساس و بنیاد توافق را برهم بزند و زمینه را برای لغو ان در اجلاس بعدی فراهم سازد. احتمال دیگر در این زمینه ، توافق بر سر بررسی این توافق در اجلاس بعدی و همچنین افزایش سقف تولید اوپک بدون ورود به تعیین سهیمه تولید کشورهای عضو است. به هرحال اجلاس 174، میدان جدیدی برای قدرت دیپلماسی نفتی و سیاسی ایران در شرایط جدید است.
منبع: الف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۲۹۴۶۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کارگران رکن اصلی جهش تولید
مهمترین عناوین روزنامه‌های امروز _پنجشنبه ششم اردیبهشت ۱۴۰۳_ را در ادامه می‌خوانید.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، رسانه‌های آزاد، روزنامه‌ها و مطبوعات در هر جامعه‌ای از ارکان توسعه و دموکراسی به‌شمار می‌آید، بر این اساس خبرگزاری ایمنا، مرور عناوین مطبوعات کشور را به صورت روزانه در دستور کار خود دارد.
روزنامه ایران در صفحه نخست امروز خود با تیتر «ملت زنده ایران از دشمنی‌ها فرصت ساخت» به سخنرانی روز گذشته رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار هزاران نفر از کارگران پرداخت و نوشت: به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای صبح دیروز در دیدار هزاران نفر از کارگران، با تشکر صمیمانه از تلاش، نجابت و همت جامعه کارگری، بوسه پیامبر (ص) بر دستان پینه‌بسته یک کارگر را بالاترین تجلیل از کار و کارگر خواندند و افزودند: اسلام برای کار و عمل، ارزش و احترام ذاتی قائل است و بر اساس آموزه‌های قرآنی و روایی، تلاش هر فرد برای کسب روزی و نان حلال، همچون عبادات، عمل صالح محسوب می‌شود.
ایشان توجه افکار عمومی به «نگاه اسلام به کار و کارگر» را ضرورتی مهم و زمینه‌ساز پیشرفت کشور دانستند و افزودند: دنیای مادی برای کارگر، صرفاً به عنوان وسیله تولید ثروت، اهمیت قائل است اما اسلام به علت قائل بودن ارزش مبنایی برای کار، کارگر را نیز دارای ارزش ذاتی می‌داند؛ به‌گونه‌ای که به فرموده پیامبر خاتم (ص)، خداوند هرکسی که کارش را درست، متقن و محکم انجام دهد، دوست دارد.
رهبر انقلاب با تأکید مجدد بر هدف اصلی امریکایی‌ها از تحریم یعنی تبعیت و تسلیم محض ملت ایران و جمهوری اسلامی در زمینه‌های سیاسی و اقتصادی، گفتند: آنها می‌خواهند ثروت، آبرو و سیاست‌های ایران مانند برخی کشورها، در دست آمریکا باشد اما نظام اسلامی و غیرت اسلامی و ملت بزرگ و ریشه‌دار ایران محال است که تسلیم زورگویی آنها شوند. ایشان، تحریم‌ها را باعث صدمه زدن به اقتصاد کشور و ایجاد مشکلات اقتصادی خواندند اما افزودند: همین تحریم‌ها موجب شکوفایی استعدادها و بروز ظرفیت‌های داخل کشور هم شده است.
روزنامه کیهان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «ابر پروژه چندمنظوره‌ای که اروپایی‌ها نتوانستند ولی مهندسان ایرانی ساختند» نوشت: آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی در جریان سفر یک روزه به سریلانکا، به همراه رئیس‌جمهور سریلانکا ابر پروژه چند منظوره ۲ سد و نیروگاه ۱۲۰ مگاواتی اومااویا را به شکل رسمی افتتاح کرد و سپس مراسم استقبال رسمی از رئیس‌جمهور، در کاخ ریاست جمهوری این کشور در شهر کلمبو برگزار شد. دیدار دوجانبه، نشست هیئت‌های عالی‌رتبه مشترک دو کشور، مراسم امضای اسناد و برگزاری نشست مطبوعاتی دیگر برنامه‌های این سفر بود. رئیس‌جمهور در بدو ورود به محل اجرای ابر پروژه سد و نیروگاه «اومااویا» در ۲۳۰ کیلومتری شرق پایتخت این کشور رفت و به همراه «رانیل ویکرمسینگه» رئیس‌جمهور سریلانکا، یکی از بزرگترین پروژه‌های صادرات خدمات فنی-مهندسی ایرانی را افتتاح کرد.
ابر پروژه «اومااویا» شامل دو سد به نام‌های «دایرابا» و «پوهولپولا»، نیروگاه آبی ۱۲۰ مگاواتی زیرزمینی، ۲۸ کیلومتر تونل‌های انتقال آب و دسترسی، سه شفت عمودی جمعاً به طول ۸۵۰ متر و ۲۳ کیلومتر خط انتقال برق است. پروژه‌ای که فرآیند ساخت، نظارت و مشاوره آن تماماً توسط شرکت ایرانی انجام شده و هزینه ساخت آن به ارزش ۵۰۰ میلیون دلار توسط دولت سریلانکا تأمین شده است. با اجرای طرح چند منظوره اومااویا، آب مازاد رودخانه‌های «اومااویا» و «ماهاتوتیلا اویا» واقع در استان اووا «Uva» برای توسعه کشاورزی به منطقه کم‌آب همین استان منتقل می‌شود. این در حالی است که همزمان با تحقق این هدف، تولید انرژی از طریق نیروگاه زیرزمینی به ظرفیت ۱۲۰ مگاوات انجام خواهد شد.
روزنامه جوان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «کارگران رکن اصلی جهش تولید» نوشت: دیدار نمایندگان کارگران کشور با مقام معظم رهبری فرصت مناسبی بود تا ایشان به تبیین ابعاد گوناگون شعار امسال (جهش تولید با مشارکت مردم) بپردازند. جمعیت ۱۴ میلیون نفری کارگران با خانواده‌های آنان که حدود نیمی از جمعیت کشور را دربر می‌گیرند مخاطب اصلی سخنان حضرت آقا برای تحقق شعار سال بودند.
بیش از یک دهه است که زلف شعار سال به مسائل اقتصادی گره خورده و رهبر معظم انقلاب در هر سال بخشی از نقشه جامع اقتصادی کشور را مطرح می‌کنند و مسئولان کشور در تمامی سطوح را به هم‌افزایی برای تحقق آن قسمت از شعار سال و فتح قله‌های مرتبط با آن فراخوانده‌اند. در حقیقت شعارهای سال در یک دهه اخیر مانند تکه‌های یک پازل جامع و کامل از اقتصاد بومی و مقاومتی است.
به نظر می‌رسد در نگاه رهبر عزیز انقلاب، مردم ایران (با ویژگی‌های منحصر به فرد نظیر نجیب، باهمت، باعزت نفس، باهوش، خداباور، از خودگذشته، باغیرت، مصمم، با فرهنگ، مهربان، بااحساس، مقاوم، دشمن ستیز و آینده نگر) به عنوان نخ تسبیح اقتصاد و جهش تولید باید ایفای نقش کنند. پس از شناسایی مزیت‌ها، توانمندی‌ها، ظرفیت‌ها و امکانات داخلی برای جهش تولید و بهره‌گیری از فناوری‌های بومی‌سازی شده، بی‌تردید باور و اعتماد به نیروی کار و سرمایه انسانی ملی، بیشترین و مؤثرترین نقش را در جهش تولید ایفا می‌کند.
روزنامه وطن امروز در صفحه نخست امروز خود تیتر «اصفهان میخی بر تابوت اسرائیل» را برگزید و نوشت: در واقع ایران عملیات وعده صادق را به تنهایی انجام داد که جدیت «سیلی» نواخته‌شده را بیش از پیش قابل توجه می‌کند. حمله موشکی آن شب ایران، همچنین محدودیت‌های صبر و تغییر راهبردی تهران از احتیاط به تهاجم حساب‌شده را نشان داد که مداخله ۳ قدرت هسته‌ای غرب و «برگ انجیر عربی» اردن را برای مقابله با این حمله ضروری کرد. ایرانی‌ها از اقدامات نظامی خود با بیانیه‌هایی عمومی حمایت کردند و تصاویری از فرماندهان خود در حال برنامه‌ریزی عملیات به اشتراک گذاشتند. در مقابل پاسخ رژیم صهیونیستی در حادثه اصفهان مبهم و ضعیف بود و تنها اطلاعات پراکنده‌ای به مطبوعات ایالات متحده و فلسطین اشغالی درز کرد که تلاشی ضعیف برای حل و فصل این موضوع داشتند. حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران در مصاحبه با شبکه ان‌بی‌سی نیوز واکنش رژیم صهیونیستی را به سخره گرفت و ریزپرنده‌های اسرائیلی را بی‌اهمیت خواند و آنها را به «اسباب‌بازی‌هایی که بچه‌های ما با آن بازی می‌کنند» تشبیه کرد.
ضدحمله نظامی رژیم صهیونیستی در حال حاضر به طور گسترده به عنوان یک اقدام احمقانه تلقی می‌شود که حتی در داخل سرزمین‌های اشغالی توسط چهره‌هایی مانند وزیر امنیت داخلی «ایتمار بن‌گویر» که آن را «مضحک» توصیف می‌کند، مورد تمسخر قرار می‌گیرد.
این ناکارآمدی آنجا برجسته شد که با وجود نمادین بودن اصفهان - محل تأسیسات هسته‌ای نطنز - برای بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم که از مدت‌ها پیش خود را به عنوان یک سرباز استوار در برابر جاه‌طلبی‌های هسته‌ای ایران معرفی می‌کرد، واکنش اسرائیل به طور مبهمی منفعل به نظر می‌رسید.
علاوه بر این برنامه هسته‌ای ایران نیز به طور متناقضی به عنوان ابزاری قدرتمند در زرادخانه راهبردی تهران جلوه می‌کند. هشدار صریح جمهوری اسلامی در مورد بازنگری احتمالی در دکترین هسته‌ای خود در پاسخ به تهدید فزاینده رژیم صهیونیستی، به رغم فتوای (دستور فقهی) رهبر معظم، آیت‌الله خامنه‌ای علیه سلاح‌های اتمی، حاکی از یک موضع پیشرو جدید است.
روزنامه شرق در صفحه نخست امروز خود تیتر «شکست دارو یار؟»را برگزید و نوشت: در هفته‌های پایانی سال ،۱۴۰۲ کمبود دارو دوباره خبرساز شد و کار به جایی رسید که بیماران دیگر به جای هفت سین و آجیل شب عید به دنبال انسولین، وارفارین، داروهای پیوندی و… بودند. در واکنش به این مسئله، صدای محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس بلند شد. این هفته حسینعلی حاجی دلیگانی، از اعضای کمیسیون برنامه و بودجه مجلس، در جریان رسیدگی به گزارش کمیسیون بهداشت درباره کمبود و گرانی دارو و تجهیزات مصرفی پزشکی، به ماده ۲۳۴ قانون آئین نامه داخلی مجلس اشاره کرده و گفته که موضوع دارو تاکنون چهار مرتبه در جلسه نظارتی مجلس مورد بررسی قرار گرفته، اما هنوز مشکل مردم در حوزه کمبود و گرانی دارو حل نشده است. آخرین جلسه نظارتی در این زمینه در ۱۹ دی ماه ۱۴۰۲ بوده که رئیس مجلس به وزارت بهداشت، سازمان برنامه و بودجه و بانک مرکزی فرصتی دو ماهه برای اصالح وضعیت داد. این نماینده در ادامه با اشاره به دو اتفاقی که قرار بود در حوزه دارو رخ دهد، توضیح داده است: بنا بود ۷۰ درصد هزینه دارو را بیمه‌ها و ۳۰ درصد آن را مردم پرداخت کنند، اما در حال حاضر این هزینه بین بیمه و مردم نصف شده است. از سوی دیگر بیش از وزارت بهداشت، سازمان برنامه و بودجه و بانک مرکزی مسئول این قضیه بودند؛ به نحوی که بانک مرکزی باید به موقع منابع ارزی را تأمین می‌کرد که این اتفاق صورت نگرفت. همچنین به گفته این عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس، هم سازمان برنامه و بودجه تاکنون ۷۰ هزار میلیارد تومان طلب داروسازان و داروفروشان را نداده و هم سازمان تأمین اجتماعی هزینه‌های دانشگاههای علوم پزشکی را پرداخت نکرده است.
روزنامه دنیای اقتصاد در صفحه نخست امروز خود با تیتر «کپسول نفتی مهار تورم» نوشت: در دهه‌های اخیر مشاهده شده است که کشورهای صادرکننده نفت با پدیده تورم دست و پنجه نرم می‌کنند. یک سوال کلیدی این است که آیا درآمدهای نفتی باعث ایجاد تورم می‌شود یا اینکه نوع هزینه‌کرد دولت‌ها و عدم تنظیم منابع و مصارف باعث وجود تورم مزمن در کشورهای صادرکننده نفت می‌شود. یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که وجود درآمدهای نفتی برخلاف تلقی‌های رایج نه تنها اثر تورمی ندارد، بلکه باعث کاهش قدرت تورم‌زایی نقدینگی نیز می‌شود. مطالعه‌ای که در پژوهشکده پولی و بانکی انجام شده است، نشان می‌دهد که افزایش درآمدهای نفتی و افزایش نسبت واردات به GDP می‌تواند اثرگذاری رشد نقدینگی بر تورم را کاهش دهد. این نتایج برخلاف دیدگاه‌های متداول است که ذات داشتن درآمدهای نفتی را باعث افزایش تورم عنوان می‌کنند.
طبق بررسی‌های این پژوهش مهمترین عامل ایجادکننده تورم در کشور رشد نقدینگی است، اما مساله مهمی که در این پژوهش به آن پاسخ داده شده، این است که چه عاملی باعث اختلاف ایجادشده مابین نرخ رشد نقدینگی و نرخ تورم در ایران است؟ اختلاف مابین نرخ رشد نقدینگی و تورم در میان ۱۴ کشور نفتی مورد بررسی طبق داده‌های مربوط به ۱۹۷۰ تا ۲۰۲۰ حدود ۷ درصد ارزیابی می‌شود. طبق بررسی‌ها این اختلاف در کشورهای نفتی در سال‌هایی که درآمد نفتی بیشتر است، بیشتر می‌شود و برای مثال در ایران دهه ۱۳۵۰ یا ۱۳۸۰ به بیش از ۱۰ درصد می‌رسد. نکته جالب در این پژوهش این است که مکانیزم اثرگذاری افزایش نسبت واردات بر GDP به سمت تقاضای پول در کنار عرضه پول توجه دارد. بنابراین نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که وجود درآمدهای نفتی، فی‌نفسه عاملی برای وجود تورم نیست، بلکه به نظر می‌رسد که عدم توازن میان منابع و هزینه‌های دولت در قالب کسری بودجه که دلیل رشد طولانی‌مدت نقدینگی است، عاملی برای ایجاد تورم مزمن در کشورها است.
تصادف مرگبار در محور دره شهر-بدره ۴ کشته برجای گذاشت