چرا بعضی افراد نمیتوانند دست از دروغ گفتن بردارند؟
تاریخ انتشار: ۳۱ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۲۹۸۰۶۱
به گزارش پارس نیوز،
همهی ما از سنین سه یا چهار سالگی دروغ گفتن را شروع کردهایم اما دیر یا زود یاد گرفتیم که دروغ گفتن، بد است و ما نباید آن را انجام دهیم.
برای توجیه اینکه چرا بعضی از افراد نمیتوانند دروغ نگویند، تئوریهای گوناگونی وجود دارد.
. خود شیفتهها معمولا مرض دروغ گفتن دارند، زیرا اهمیتی به واقعیت نمیدهند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
. کسانی که عادت دارند دروغ بگویند ترجیح میدهند دروغ بگویند و بر دیگران تسلط داشته باشند تا اینکه با آنها روراست باشند.
. گاهی، دروغگوها آدمهای بسیار بی فکری هستند که برای فکر کردن به واقعیتها و گفتن آنها با خود در جدالند.
. دروغ گفتن لزوما از شما آدم بدی نمیسازد، بلکه میتواند علامتی از یک مسئلهی بدتری باشد.
چرا دست از دروغ گفتن بر نمیداریم؟
همهی ما از سنین سه یا چهار سالگی دروغ گفتن را شروع کردهایم. در این مرحله از رشد مغز، یاد میگیریم که ابزار بسیار چند جانبه و قدرتمندی در اختیار داریم که میتوانیم از آن برای بازی با واقعیت و تاثیر بر نتیجهای که قرار است روی بدهد استفاده کنیم. دیر یا زود یاد میگیریم که دروغ گفتن، بد است و ما نباید آن را انجام دهیم. اما همهی ما گهگاه دروغ میگوییم.
بیشتربخوانید :11 نشانه افراد دروغگو
اما بعضی از افراد انگار به طور بیمارگونهای دروغگو هستند! یعنی نمیتوانند در مورد خودشان یا دیگران اطلاعات نادرست ندهند. دلایل روانشناسی رفتار این افراد یک جورهایی رمزآلود است اما دروغگویی بیمارگونه (pathological lying)، اختلالی است که ویژگیهای خاص خودش را دارد، درست مانند علائمی از اختلال شخصیت مانند سایکوپث یا خود شیفتگی.
جودیت اورلف ِ روانشناس و نویسندهی کتاب The Empaths Survival Guide میگوید: من فکر میکنم چیزی که باعث نبودن حس همدلی و همدردی میشود، وجود یک نقص در تنظیمات عصبی است. خود شیفتهها، سایکوپثها و اجتماع ستیزها دچار مشکلی به نام اختلال نقص همدلی هستند، یعنی مثل بقیه حس همدلی ندارند.
برای خود شیفتهها واقعیت اهمیتی ندارد
وقتی اهمیتی به دیگران ندهید و به آنها توجهی نداشته باشید، دروغ گفتن هم مسئلهی خاصی به نظرتان نخواهد رسید. نقص همدلی به معنی کمبود یا نقص وجدان یا احساس درونی است که قبول و درک مفهوم آن برای خیلیها سخت است.
اورلف میگوید: دروغگوها از گفتن دروغ مانند ما ناراحت یا دچار عذاب وجدان نمیشوند. بسیاری از افراد وارد رابطه با دروغگوهای مرضی میشوند و نمیتوانند درک کنند چرا آنها دروغ میگویند، زیرا سعی میکنند این افراد را با استانداردهای معمولی بسنجند و طبق معیارهای پذیرفته شدهی معمول در مورد همدل بودن آنها را ارزیابی میکنند.
اما دروغگوهای مرضی در این قالبها نمیگنجند، آنها حتی این را قبول ندارند که نصف عمر خود را در حال دروغ گفتن هستند، زیرا نسبت به آن درک و وجدان ندارند. اورلف میگوید، این افراد عقیده دارند بیشتر اوقات واقعیت را میگویند، و معمولا خود ِ حقیقت، موضوع اصلی نیست، بلکه آنها میخواهند روی کسی قدرت و تسلط داشته باشند.
این حالت برای آدمهای بسیار حساس واقعا خطرناک است، زیرا خود شیفتهها را جذب خود میکنند. آدمهای حساس وقتی میبینند کسی دروغ میگوید، سعی میکنند علت را پیدا کنند یا خودشان را سرزنش میکنند.
یک رابطه زمانی سالم و قدرتمند است که شما بتوانید حقیقت را به همدیگر بگویید و به یکدیگر اعتماد کنید و خودتان باشید، در حالیکه دروغگوهای مرضی اصلا قابل اعتماد نیستند. شما نمیتوانید زندگی خود را با آنها جور کنید و مسئولیت و تعهدی بر دوششان بگذارید. کسی که درغگویی بیمارگونه دارد نمیگوید: بابت کاری که کردم معذرت میخواهم، بلکه میگوید: تقصی خودت است!
تنها راه فرار از نفوذ یک دروغگوی مرضی این است که اعتماد بنفس داشته باشید و بگویید: نه این تقصیر من نیست، به نظر من چیزی که میگویی واقعیت ندارد، بنابراین نمیتوانم به تو اعتماد کنم.
متاسفانه خیلی از افراد معمولا به خودشان شک میکنند، زیرا دروغ میتواند گنگ و مبهم باشد؛ شاید با یک دورغ سفید کوچک شروع شود (دروغی که برای آسیب به دیگران گفته نمیشود) و چند ماه بعد با تلنباری از ابهام و آشفتگی روبرو شوید زیرا دروغها بهم گره خورده و کلافی سردرگم و پر از تناقض به وجود آمده است.
اگر کسی دروغ میگوید سعی نکنید توجیهی برایش پیدا کنید. دروغ، دروغ است! اگر دروغ کسی را با او مطرح کردید و به شما گفت که تقصیر خودتان است یا اشتباه میکنید و این اتفاق نیفتاده، فقط بدانید که ماجرای بسیار نادرستی در جریان است.
دروغگوهای مرضی لزوما آدمهای بدی نیستند
اگر آدمی هستید که وسوسهی دروغ گفتن دارید، ترک این عادت واقعا کار سختی است زیرا این حس وحشتناک را در درون خود دارید و مجبورید همین الان به دغدغهتان برسید. برای همین هر وقت وسوسه میشوید، آن را به زبان میآورید. معنیاش این نیست که شما لزوما دروغگویید، بلکه توقف دروغگویی برایتان کمی سختتر است، سختتر از کسی که بیشتر فکر میکند.
دروغگویی مرضی و خود شیفتگی، یکسان نیستند بلکه فقط گاهی با هم همراه میشوند. در سایر موارد، دروغگوهای مرضی فقط ممکن است توانایی ترک دروغ گفتن را نداشته باشند. این افراد نیاز دارند یاد بگیرند وسوسه و تمایل خود را کنترل کنند. دروغ این افراد لزوما ریشهی بدی ندارد.
به گفتهی دانشمندان دروغگویی مرضی بیشتر به عملکرد مغز این افراد برمیگردد که باعث میشود سختتر بتوانند تاثیر دروغ بر دیگران را بفهمند.
منبع: پارس نیوز
کلیدواژه: رشد بازی روانشناسی دروغگویی مغز بازی دروغگویی رشد روانشناسی مغز پارس پارس نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.parsnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۲۹۸۰۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دروغ علنی طالبان؛ آب هیرمند را به شورهزار میریزند تا به ایران نرسد!
پرداخت نکردن حقابه ایران از رودخانه هیرمند توسط افغانستان در حالی است که انتشار تصاویر ماهوارهای از انحراف بخش عمدهای از آب رودخانه مرزی مشترک به سمت شوره زار گودزره در این کشور بار دیگر حاشیه ساز شده است.
تصاویر ماهوارهای از انحراف آب هیرمند به شوره زار گودزره افغانستان
به گزارش همشهری، افغانستان سالهاست از آزادسازی حقابه رودخانه مرزی هیرمند سر باز میزند. با اینکه مقامات افغانستان، آزادسازی حقابه رودخانه هیرمند را به بارندگیهای مناسب در این کشور مشروط کرده اند، اما با وجود بارشهای فرا نرمال در این کشور، نه تنها حقابه ایران از رودخانه هیرمند آزاد نشده، بلکه این کشور با استفاده از بندهای کوچک و متعدد انتقال و انحراف آب، مانع از جاری شدن رودخانه به پایین دست حوضه آبریز هیرمند در ایران میشود.
با اینکه انتشار برخی تصاویر جاری شدن آب در پایین دست حوضه آبریز رودخانه هیرمند در سیستان و بلوچستان هراز گاهی در فضای مجازی دست به دست میشود و موجی از شادمانی را در بین مردم محلی سبب میشود، اما پرداخت حقابه براساس معاهده سال ۱۳۵۱ تعریف مشخصی دارد و آزادسازی سیلاب سرشکن از سدهای بالادست که محدود به یکی دو نوبت در سال است، به معنای عمل افغانستان به تعهدات قانونی اش در زمینه پرداخت حقابه هیرمند نیست.
عدم پرداخت حقابه ایران از سوی افغانستان در حالی است که انتشار تصاویر ماهوارهای از انحراف بخش عمدهای از آب این رودخانه مرزی مشترک به سمت شوره زار گودزره در این کشور و در همسایگی با ایران، بار دیگر حاشیه ساز شده است.
تصاویر ماهوارهای نشان میدهد که طالبان مانند سالهای گذشته سیلاب هیرمند را به بیابان گودزره انحراف داده است. آب منحرف شده مساحتی بالغ بر ۴۰۰ کیلومتر مربع از گودزره را پوشانده و آب شیرین رودخانه هیرمند را به تلخاب تبدیل کرده است.
آبی که میتواند در صورت رسیدن به پایین دست، تالاب بین المللی هامون ایران به وسعت ۴۱۰ کیلومتر مربع (معادل وسعت گودزره) را احیا و از مرگ این اکوسیستم ارزشمند و تبدیل آن به کانون گرد و غبار جلوگیری کند.
سلاجقه: برای نرسیدن آب به تالاب هامون دستهایی در کار استمدیر کل دفتر حفاظت و احیای تالابهای سازمان حفاظت محیط زیست کشور درباره خلف وعدههای افغانستان در عمل به آزاد سازی حقابه هامون از روزدخانه هیرمند گفت: «متاسفانه با وجود بارشهای خوبی که در حوضه هیرمند و کل کشور افغانستان اتفاق افتاده است و رودخانههای ورودی تالاب هامون، وضعیت مناسب و سیلابی دارند، اما دستکاریهایی که در بالادست اتفاق افتاده و انحراف آبی که به وسیله بندهای انحرافی ایجاد شده، باعث شده است که آب از مسیر طبیعی خود منحرف شده و مسیر طبیعی را طی نکند.»
آرزو اشرفی زاده اضافه کرد: «مسیر طبیعی آب در این حوضه آبریز به این صورت است که آب باید از رودخانه هیرمند وارد ایران شده و تالاب هامون را سیراب کند؛ در ادامه از طریق رودخانه شیرین به افغانستان بر گردد و وارد گودزره شود. اما متاسفانه دستکاری در مسیر طبیعی و عدم تامین حقابه پایین دست، این مسیرطبیعی را منحرف کرده است.»
اشرفی زاده تصریح کرد: «این اقدام افغانستان از نظر حقوق عرف بین الملل محکوم است و ما در این خصوص اعتراض خود را اعلام کرده ایم. پیگیریهایی هم از طریق مراجع ذیربط (وزارت امور خارجه) در حال انجام است که اکوسیستمها به صورت یکپارچه و طبیعی آبگیری شوند.»
این مدیر ارشد محیط زیستی کشور درباره آخرین وضعیت تالاب بین المللی هامون گفت: «تالاب هامون از رودخانه فراه مقدار کمی مرطوب و مقداری آب نیز از طریق رودخانه هیرمند وارد تالاب شده است که حجم آن در مقایسه با حجم سیلاب و دبی بسیار بالای آبی که در رودخانه هیرمند جریان دارد، بسیار ناچیز است. درواقع مداخلات انسانی که در مسیر اتفاق افتاده منجر به این شده است که ورودی تالاب بین المللی هامون که همیشه وابسته به سیلابها بوده، دچار چالش شود و آب کمی وارد آن شود.»
دروغ طالبان به ایران درباره نبود آب کافی در پشت سدهای کجکی و کمالخانمدیرکل دفتر حفاظت و احیای تالابهای سازمان حفاظت محیط زیست کشور به انحراف آب هیرمند به گودزره اشاره کرد و افزود: «گودزره درواقع یک شوره زار است و از نظر اکولوژیکی هیچ ارزشی ندارد. از قدیم و از گذشته به دلیل واقع شدن در انتهای حوضه آبریز، مردم منطقه هیچ وابستگی معیشتی به آن ندارند. درمقابل، اما تالاب بین المللی هامون به عنوان ذخیره زیست کره که در کنوانسیون رامسر ثبت شده است، ارزش اکولوژیکی بسیار بالایی دارد. بر همین اساس، هم به لحاظ عرفی و هم از نظر قوانین بین الملل انحراف مسیر طبیعی هیرمند محکوم است.»
اشرفی زاده در پاسخ به دلیل دستکاریهای کشور افغانستان در مسیر روردخانه مشترک مرزی هیرمند، گفت: «این سوال را باید از مسئولان افغانستان پرسید که با چه هدفی این کار را انجام میدهند. دو کشور مسلمان منطقه باید حسن همجواری و حقوق همدیگر را رعایت کنند. ضمن اینکه رعایت حقوق اکوسیستمهای طبیعی مشترک که در دنیا هم وجود دارد باید توسط همه کشورهایی که آبهای هم مرز دارند صورت بگیرد و افغانستان هم از این موضوع مستثنی نیست.»
اشرفی زاده به پیگیریهای سازمان حفاظت محیط زیست برای تامین حقابه هامون از رودخانه هیرمند اشاره کرد و گفت: «مکاتبات زیادی در این زمینه داشته ایم و حتی مذاکرات متعددی از طریق وزارت امور خارجه صورت گرفته است. معاون رئیس جمهوری و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست هم شخصا پیگیر موضوع است و امیدواریم این پیگیریها در نهایت به نتیجه برسد.»
بند کمالخان قابلیت ذخیره تنها ۵۰ میلیون مترمکعب آب دارد، اما در واقعیت بند انحرافی آن توانایی انحراف بیش از ۲ میلیارد مترمکعب آب از رودخانه هیرمند پیش از سرریز سد مخزنی را دارد. اقدامات چند سال اخیر در انحراف آب هیرمند و تحقق پیدا نکردن حق آبه ایران نشان میدهد که طالبان از بالادست بودن خود در رودخانه هیرمند سوء استفاده میکند و مانع جاری شدن آب در پایین دست میشود.
چهار روز از سیلاب در افغانستان و هدررفت چند میلیارد مترمکعبی آب در این حوضه میگذرد، اما به غیر از جاری شدن بخش اندکی از سیلاب افغانستان در جریکه سیستان و بلوچستان، آبی به پایین دست نرسیده است.