گوش سپردن به موسیقی آتشفشان برای پیش‌بینی فوران
تاریخ انتشار: ۱ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۳۰۰۱۵۹
دانشمندان معتقدند تشخیص زودهنگام فوران‌های آتشفشانی با گوش دادن به موسیقی آتشفشان‌ها ممکن است.
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، یک گروه از محققان موسسه ژئوفیزیک می‌گویند که به کمک اصوات فروصوتی که از آتشفشان کوتوپاکسی واقع در مرکز اکوادور منتشر می‌شود، قادر به نظارت و پیش‌بینی فوران‌های این آتشفشان هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این مطالعه جدید نشان داد که آتشفشان کوتوپاکسی صداهای بسیار منحصر به فردی تولید می‌کند که دانشمندان می‌توانند از آنها برای نظارت بر این آتشفشان و تمام خطرات بالقوه آن استفاده کنند.
آمارها حاکی از آن است که فوران آتشفشانی در سال 2015 باعث شد که دهانه آتشفشان به شکل استوانه‌ای عمیق تغییر شکل دهد. زمانی که هوا در دیواره‌های این دهانه می‌پیچد، امواج صوتی ایجاد و موجب سر و صدای آتشفشان می‌شود. صدای آن شبیه به صدای فلوت بزرگی است که هوا با فشار از لوله‌های فلزی عبور می‌کند.
جف جانسون، یک دانشمند آتشفشان‌شناس از دانشگاه ایالتی بویزی در آیداهو آمریکا که نویسنده اصلی این مطالعه است، می‌گوید: این بزرگترین فلوت طبیعی است که تا به حال در سراسر دنیا به وجود آمده است.
وی افزود: درک اینکه هر آتشفشان چگونه صحبت می‌کند برای پیش‌بینی وقایع آینده حیاتی است. هنگامی که شما متوجه شوید که یک آتشفشان چه می‌گوید، تغییر در صداها شما را به فکر فرو می‌برد که حتما تغییراتی در دهانه آتشفشان رخ داده است و این توجه ما را جلب می‌کند.
یافته‌های جدید نشان می‌دهد که صداهای آتشفشان به طور قابل توجهی تحت تاثیر هندسه دهانه آتشفشان قرار دارند. آنها دریافتند که شناخت کامل از صدای هر یک از آتشفشان‌ها می‌تواند به طور قابل ملاحظه‌ای به دانشمندان در نظارت بر این خطرات طبیعی با یک روش بهتر کمک کند.
علاوه بر این، صداها می‌توانند با اعلام تغییرات به دانشمندان، آنها را از فوران احتمالی با خبر کنند و بدین ترتیب جان هزاران انسان نجات پیدا کند.
گوش دادن به امواج فروصوت آتشفشان‌ها می‌تواند علاوه بر کمک به پیش‌بینی خطر فوران احتمالی، دانشمندان را در نظارت از راه دور بر عمق ماگما یاری کند.
دیوید فی، آتشفشان‌شناس دانشگاه آلاسکا فیربنکس که با این مطالعه مرتبط نیست، می‌گوید: دانستن عمق دهانه برای دانشمندان بسیار مهم است. اگر سطح ماگما با عمق یکسان باشد و اگر با آب ارتباط برقرار کند، آنگاه می‌تواند یک خطر جدی ایجاد کند.
زمانی که آتشفشان کوتوپاکسی در اوت 2015 فوران کرد، محققان اکوادوری قبل از فوران متوجه صداهای عجیب و غریبی شدند که از دهانه بیرون می‌آمد. بنابراین نتیجه گرفتند که این صداها بازتاب یک خطر جدی هستند.
منبع: ایسنا
منبع: آنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۳۰۰۱۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
(عکس) یک اورانگوتان زخمی با گیاه دارویی خود را درمان کرد!
دانشمندان می‌گویند یک اورانگوتان سوماترایی در اندونزی که گونه او زخم بزرگی برداشته بود از یک خمیر تهیه شده از یک گیاه برای درمان خود استفاده کرده است.
این اولین بار در حیات وحش است که دیده می‌شود یک موجود برای معالجه جراحت از گیاهان دارویی استفاده می‌کند.
محققان راکوس را هنگام مالیدن این ماده به صورت دیدند، و بعد از یک ماه متوجه شدند که زخم کاملا ترمیم شده است.
دانشمندان می‌گویند که این رفتار ممکن است از یک جد مشترک انسان و گونه‌های نزدیک به آن شامل شامپانزه، گوریل و اورانگوتان نشات گرفته باشد.
دکتر ایزابلا لامر، از موسسه ماکس پلانک آلمان و نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: «این‌ها نزدیکترین بستگان ما هستند و این حادثه بار دیگر موید شباهت‌هایی است که به هم داریم. در واقع شباهت‌های ما بیش از تفاوت‌های ماست.»
در ژوئن ۲۰۲۲ یک تیم از محققان در پارک ملی گونونگ لوسر در اندونزی، راکوس را با زخم بزرگی روی گونه‌اش مشاهده کردند.
تصور می‌شود که این زخم ناشی از نبرد با یک اورانگوتان نر دیگر بوده باشد.
آنها بعد راکوس را درحال جویدن ساقه و برگ‌های گیاهی به نام «آکار کونینگ» مشاهده کردند که دارای خواص ضدتورمی و ضدباکتریایی است، که مردم محل هم از آن برای معالجه مالاریا و دیابت استفاده می‌کنند.
او برای هفت دقیقه مکررا این ماده را به گونه خود مالید تا اینکه کاملا زخم را با آن پر کرد. او همچنین برای ۳۰ دقیقه مشغول خوردن این گیاه بود.
به نظر می‌رسد که که خمیر و برگ‌ها موثر بوده باشند. محققان شاهد بودند که عفونت بعد از پنج روز خوب شد و زخم بسته شد.
دانشمندان نتیجه‌گیری کردند که راکوس می‌دانست این گیاه خواص دارویی دارد، چون اورانگوتان‌ها به ندرت این گیاه ویژه را مصرف می‌کنند و همین طور به دلیل مدت طولانی استفاده از آن.
دکتر لامر توضیح داد: «او مکررا خمیر را به صورت مالید، و بعد هم گیاه را مستقیما به صورت خود مالید. برای کل این فرآیند وقت قابل توجهی صرف کرد. برای همین فکر می‌کنیم که آگاهانه چنین کرد.»
به گفته محققان راکوس همچنین خیلی بیش از معمول استراحت کرد، برای بیش از نصف روز، که نشان می‌دهد سعی داشت بعد از جراحت بهبود پیدا کند.
دانشمندان از قبل می‌دانستند که میمون‌های درشت‌اندام از دارو برای درمان خود استفاده می‌کنند.
بیولوژیست جیل گودال در دهه ۱۹۶۰ شاهد وجود برگ کامل در مدفوع شامپانزه بود، و سایرین گزارش کردند که این حیوانات برگ‌های دارای خواص پزشکی را قورت می‌دهند.
اما آنها هرگز ندیده بودند که یک حیوان در حیات وحش گیاه را به زخم خود بمالد.
بعد از یک ماه گونه راکوس کاملا خوب شده بود
سایر اخبار
تداوم بارندگی‌ها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش می‌یابد