ایندیپندنت: نوجوانان در مرکز نگهداری مهاجران در ویرجینیا شکنجه میشوند
تاریخ انتشار: ۱ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۳۰۹۲۳۹
به گزارش گروه بینالملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ روزنامه انگلیسی ایندیپندنت در گزارشی از شکنجه روانی و آزار و اذیت جسمی نوجوانان در یک مرکز نگهداری مهاجران در ایالت ویرجینیای آمریکا خبر داد.
این نوجوانان اعلام میکنند به طور منظم از سوی کارکنان این مرکز در معرض شماتت قرار دارند. این در حالی است که مقامات این مراکز ارتکاب هرگونه تخلف را در این باره رد میکنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بر اساس این گزارش، مهاجران نوجوان در بازداشتگاه ویرجینیا اعلام میکنند هدف ضرب و شتم و محدودیتهای طولانی مدت قرار میگیرند از جمله این که در برخی موارد، این نوجوانان در سلولهای بتنی سرد، برهنه رها میشوند. این موارد بر اساس شکایتی علیه بازداشتگاه نوجوانان درّه شِنِندوآ تنظیم شده است که شامل سخنان چندین تن از نوجوانان از آمریکای لاتین میشود که طی چند ماه تا چند سال در این مرکز زندانی بوده اند.
جوانترین فردی که در این بازداشتگاه نگهداری میشد، چهارده سال داشت. این مرکز پنجاه و هشت تخت دارد که برای افراد دوازده تا هفده ساله است. از این بازداشتگاه به طور منظم برای نگهداری مهاجران از آمریکای لاتین استفاده میشود که مظنون به عضویت در باندهایی همانند MS-۱۳ هستند. یک مهاجر هندوراسی که در سن پانزده سالگی به این بازداشتگاه آورده شد، در گفتگو با آسوشیتدپرس گفت: "هر زمانی که آنها مرا محدود میکردند و بر روی صندلی مینشاندند، به دستهایم دستبند میزدند. "
او همچنین گفت: "آنها همواره مرا میبستند به گونهای که نمیتوانستم حرکت کنم. آنها به طور کامل بر من مسلط بودند. آنها همچنین یک کیسه بر روی سرم قرار میدادند که چند سوراخ داشت و میتوانستم از درون آنها ببینم اما به سبب آن کیسه احساس خفگی میکردم. "
در شکایت دادگاه مطرح شده است که کارکنان این بازداشتگاه به طور منظم این نوجوانان را مورد شماتت قرار میدادند و آنها را "هم جنس باز" و با ناسزاهای رکیک به روشی خطاب میکردند که سبب یادآوری خاطرات بد گذشته میشد و این که این نوجوانان همچنان تحت آزار قرار میگرفتند تا این که به نقطه از کوره در رفتن میرسیدند. بر اساس شکایتی که در دادگاه مطرح شده است، در مواردی که این نوجوانان رفتارهای نامناسب جسمی از خود نشان میدادند کارکنان بازداشتگاه اغلب با توسل به زور شدید واکنش نشان میدادند.
در یک مورد، گزارش شده است که نگهبانان با آرنجهایشان به کمر یک نوجوان زدند در حالی که این نوجوان بر روی زمین قرار گرفته بود. در موردی دیگر، یک نوجوان پس از آن که از سردرد شکایت کرد و خواست به او اجازه استراحت داده شود، مورد ضرب و شتم قرار گرفت و نگهبانان سپس اعلام کردند که فکر میکردند این نوجوان یک تکه شیشه پیدا کرده است در حالی که این گونه نبود. یک نوجوان دیگر نیز پس از آنکه کتابش را پس از کلاس در سلولش قرار نداد مورد بدرفتاری قرار گرفت.
در این شکایت اعلام شده است که علاوه بر خشونتهای جسمی علیه این نوجوانان به دست کارکنان بازداشتگاه، این نوجوانان سپس در سلول هایشان حبس یا این که با دستبند به صندلی هایشان بسته میشدند.
علاوه بر این موارد، در شکایت علیه این بازداشتگاه آمده است که این نوجوانان از مراقبتهای بهداشتی روانی برخوردار نبودند. به نظر میرسد این موضوع از حمایت یک مدیر ارشد در این مرکز برخوردار است. این مدیر اخیرا در جلسه استماع یک کمیته فرعی سنا گفت: این بازداشتگاه از تجهیزات مناسبی برخوردار نبود تا بتوان به نوجوانانی که دچار آسیبهای روحی شده اند، کمک کرد.
کِلسی وانگ مدیر یک برنامه در بازداشتگاه ویرجینیا در جلسه استماع خود در ماه آوریل گفت: "این افراد جوان به عنوان افرادی تلقی میشدند که در فعالیتهای تبهکارانه حضور دارند و زمانی که آنها تحت مراقبتهای ما قرار میگرفتند و کارکنان بخش کلینیک ما آنها را ارزیابی میکردند لزوما به عنوان افرادی شناسایی نمیشدند که در فعالیتهای تبهکارانه دست دارند. "وکلای بازداشتگاه ویرجینیا همه این مسائل را رد کردند.
مشخص نیست چه زمانی مقامات فدرال متوجه این بدرفتاریها شده اند یا این که آیا برای حفاظت از این افراد اقدامی انجام شده است یا خیر. در این شکایت نامه آمده است تلاشهای یکی از نوجوانان برای اطلاع رسانی به یک نماینده فدرال در این بازداشتگاه نادیده گرفته شده است.
بازداشتگاه ویرجینیا یکی از سه بازداشتگاه مخصوص نوجوانان در آمریکاست که بر اساس قراردادهای فدرال باید ارائه کننده "مکانی امن" برای افرادی باشد که در محیطهای دیگر مشکل دارند.
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: آمریکا بحران پناهجویان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۳۰۹۲۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چگونه نوجوانان امروز را به خواندن کتابهای ایرانی علاقهمند کنیم؟/ ادبیات نوجوان در سایه غلبه ترجمه
به گزارش قدس آنلاین، این موضوعات شامل کلیات،دین، علوم اجتماعی،علوم طبیعی، علوم عملی، زبان و ادبیات میشود. در بین موضوعاتی که گفته شد، سه موضوع کودک و نوجوان، ادبیات و کمک درسی بیشترین سهم را به خود اختصاص دادهاند. ادبیات و کودک و نوجوان همیشه بیشترین تولیدات را در آمار نشر به خودشان اختصاص میدهند و گاهی ادبیات در رتبه اول و گاهی هم کودک و نوجوان این رتبه را کسب میکند. طبق آمار منتشر شده بخش زیادی از کتابهای کودک و نوجوان مربوط به ترجمه است و آثار ایرانی کم تر مورد توجه قرار میگیرد . در گزارش امروز به این موضوع پرداختیم که چگونه میتوان از بسترهای صدرنشینی کتابهای کودک و نوجوان برای توجه به نویسندگان ایرانی استفاده کرد.
غلبه آثار ترجمه تهدید نیست
هادی خورشاهیان؛ نویسنده ادبیات کودک و نوجوان خورشاهیان، معتقد است در دورهای که زندگی میکنیم نباید از کتاب انتظار آموزش داشته باشیم. او افزود: در کشور ما جمعیت قابل توجهی کودک و نوجوان هستند. این قشر از جمعیت سرمایههای آینده ما هستند. اگر عناوین کتابهای کودک و نوجوان در صدر چاپ سایر عناوین است به دلیل قشر نوجوان است که باید از این بستر استفاده شود. به گفته این نویسنده خانوادهها و مراکز فرهنگی باید به خواندن کودکان و نوجوانان جهت دهند و به آنان کمک کنند که کتابخوانی را منظم انجام دهند و کتاب مناسب سن خود را انتخاب کنند.
خورشاهیان معتقد است: بعضی از موضوعات مانند روانشناسی که متاسفانه در قالب روانشناسی زرد عرضه میشوند برای قشر کودک و نوجوان مناسب نیست. بهتر است که موضوعات روانشناسی در قالب و شعر داستان برای کودکان و نوجوانان ارایه شود.
هادی خورشاهیاننویسنده «پراگ در تبعید» در پاسخ به این پرسش چرا در میان آثار نویسندگان ایرانی با فقر ژانر مواجهیم، اظهار کرد: شاید در موضوعات جامعه شناسی و علوم اجتماعی با فقر ژانر مواجه باشیم آن هم به این دلیل که نیازی نیست برای کودکان و نوجوانان مدام از آسیبهای مختلف به صورت مستقیم صحبت کنیم اما من به عنوان کسی که 21 سال در واحد صدور مجوز کتاب کودک و نوجوان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مشغول به کار بودم و هنوز هم هستم معتقدم ما در ادبیات نوجوان و حتی کودک با مقوله فقر ژانر مواجه نیستیم.
خورشاهیان در خصوص غلبه آثار ترجمه در میان کتاب های کودک و نوجوان نسبت به آثار ایرانی و تاثیر این مساله، بیان کرد: غلبه ترجمه زمانی میتواند برای صنعت نشر تهدیدکننده باشد که همه ابزارهایی که استفاده میکنیم بومی و طبق فرهنگ ایرانی و اسلامی باشد و کودکان ما به کتابهای ترجمه و خارجی بیاورند اما زمانی که تلویزیون تماشا میکنیم و بین سریالهای ایرانیِ تکراری، سریالهای خارجی نیز دیده میشود یا وقتی 90 درصد از اخبار ما مربوط به کشورهایی مانند آمریکا است. پس کودک با این فرهنگ بیگانه نیست و میتواند خودی و غیرخودی را تمیز دهد.
این نویسند افزود: اگر کودکان فیلمها و کتابهای خارجی را میخوانند به دلیل اشتراک در موضوعات مختلفی است که جغرافیا نمیشناسد. در این خصوص نهادها و ارگانها نمیتوانند دخالت کنند و تصمیم گیرنده باشند و با بخشنامههای مختلف جلوی شروع کاری را بگیرند اما میتوانند در سخنرانیها به پاسداشت زبان فارسی و کتابخوانی اشاره کنند، کتابهای خوب معرفی کنند،مسابقه برگزار کنند. حتی کانون پرورش فکری میتواند کتابخانههای عمومی محلهها و فرهنگسرای مختلف را تقویت کند.
کتابخوانها را تشویق کنیم
حسین فتاحی دیگر نویسنده کودک و نوجوان ترغیب کودکان و نوجوانان به خواندن آثار خارجی را تصویرگری و طراحی جلد درخشان آن آثار دانست. او گفت: بچهها هیچ پدرکشتگی با نویسندهها ندارند آنها فقط به سمت کتابهایی میروند که توجهشان راجلب کند. ما در زمینه مطالعه، رقیبهای بسیار جدی داریم و کودکان بیشتر جذب کتابهای ترجمه میشوند؛ زیرا نسبت به کتابهای تالیفی از زیبایی بیشتری برخوردارند. کتابهای ترجمه برای ناشران سهل الوصولتر هستند زیرا کار تصویرگری داخلی برای ناشر کار بسیار هزینهبری است. اگر برخی ناشران در کنار کارهای ترجمه، تالیف هم انجام میدهند به دلیل حفظ آبرو و وجهه فرهنگی آنها است. آنها خودشان را موظف میدانند که در زمینه تالیفات فارسی، هم خدمت و ادای دین کنند. با توجه با اینکه چاپ کتابهای تصویری بسیار گران است، اگر احساس نیاز به داشتن این کتابها میکنیم باید مشوق و تسهیلاتی را برای ناشران درنظر بگیریم. کتابی که خانواده تا چند سال پیش با قیمت 30 هزارتومان برای فرزند خود میخرید، امروز باید آن را با قیمت 300 هزارتومان بخرد و طبیعی است که از پس مخارج آن برنیاید.
حسین فتاحیفتاحی یادآور شد: اگر بخواهیم مطالب علمی، ریاضی، تاریخی و... برای کودک و نوجوان تولیدکنیم، باید در قالب داستان طراحی شود. بچهها باید از دل یک داستان به اطلاعات مفید دست یابند و قهرمان خود را انتخاب کنند. لازمه انجام این کار داشتن برنامه، تیم همراه و رشد فرهنگی است. اکثرا کتابهایی که به صورت تیمی طراحی شده، کتابهای ترجمه است و دلیلش هم این است که مترجمان مابین خود مدیریت درست را پذیرفتهاند. یک داستان خوب کودک باید حدودا ۴۰۰ تا ۵۰۰کلمه باشد زیرا مغز کودکان مانند بزرگسالان قادر به پردازش اطلاعات طولانی و پیچیده نیست. شخصیتهای داستانهای کودکانه همچنین باید با سایر شخصیتهای قابل تشخیص برای کودکان مانند دوستان، خانواده، معلمان، همکلاسیها و دیگران رابطه داشته باشند. درواقع ارتباطات باید نقش پررنگی در قصههای کودکانه داشته باشد.
وی در خصوص اینکه برنامه مدونی برای مطالعه از طرف سازمانها و نهادهای فرهنگی نداریم، افزود: زمانی که ناشران کار میکنند، نهادها باید کاغذ و سیستم فروششان را تامین کنند. اگر ما به دنبال رشد معقول و منطقی برای پیشرفت مطالعه هستیم باید برنامه ریزی دقیق انجام دهیم. ما نیاز داریم میزان مطالعه، چاپ کتاب و کمبودها در کتابها از نظر مضمون، موضوع و گروه سنی را بررسی کنیم و به سمع مسئولین برسانیم. همچنین تشویقهایی را برای کتابخوانان درنظر بگیریم. اگر این روند را پیش بگیریم تا 10 سال آینده میتوانیم به نقطهای که ضرورت جامعه هست، برسیم.
تولید کتابهای رنگی را جدی بگیریم
سپیده خلیلی، نویسنده و مترجم در خصوص غلبه آثار ترجمه در ادبیات کودک و نوجوان گفت: مسلما این برتری، خوب نیست اما هر ناشری ترجیح میدهد کتابی را در ایران چاپ کند که قبلا امتحانش را پس داده باشد. بسیاری از موارد ترجمه با فرهنگ ما یکسان نیست و تولید کتابهای چهار رنگ توسط نویسندگان در حال از بین رفتن است. ای کاش وزارت ارشاد بودجهای را به تولید کتابهای چهار رنگ تالیفی اختصاص دهد تا نویسندگان بتوانند در موضوعات مختلف نوشتههای خود را منتشر کنند و کودکان ایرانی با فرهنگ ایرانی بزرگ شوند.
سپیده خلیلیاین نویسنده و مترجم کتاب در خصوص مشکلات کتابهای ترجمه در ایران گفت: در بسیاری از موارد یا مترجم متوجه متن اصلی داستان نمیشود یا به دلیل محدودیتهایی که وجود دارد، مجبور است بعضی از قسمتهای داستان را حذف کند. در حال حاضر مسابقه بین ناشرانی که چاپ اول کتابهایشان در خارج از کشور معروف شده، برقرار است. ناشران به دلیل اینکه نفر اولی شوند که مجوز چاپ میگیرند، هر فصل از کتابشان را به دست مترجمهای مختلف میسپارند. این حرکت ناشران و انتخاب واژههای نامناسب توسط مترجمان، بسیار به مقوله ترجمه در ایران آسیب میرساند؛ زیرا هر واژه در ترجمه، وزن و معنی خاص خود را دارد و گاها مترجمان معنی نادرست از یک واژه را انتخاب میکنند.
او همچنین یادآور شد: در حال حاضر در شرایطی هستیم که مردم کتاب نمیخرند و مسلما اگر آنها نخواهند و نتوانند کتاب بخرند، جانشین دیگری برای کتاب پیدا میشود. مکانهای عمومی مانند نهاد کتابخانهها و حتی کانون پرورش فکری میتوانند به کتابهای تالیفی برای کتاب خوان شدن کودکان و نوجوانان بیشتر بها دهند.
محدثه رضایی