تخریبِ سد 2500 ساله هخامنشی
تاریخ انتشار: ۳ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۳۳۶۴۸۸
معاون میراث فارس گفت: گزارش‌ها از وجود یک دستگاه بولدوزر، تراکتور، لودر، یک عدد کانکس، یک دستگاه ترانس برق، مقداری لوله آبرسانی و ... خبر می‌دهند که در نزدیکی سد بستان‌خانی پیدا شده. این مسئله نشان می‌دهد که تخریب کار یک قاچاقچی نمی‌تواند باشد. ناطقان: سد بستان‌خانی از مهمترین سازه‌های بازمانده از دوران فرمانروایی کوررش هخامنشی که در شهرستان خرم‌بیدِ استان فارس واقع شده، در زمستان ۱۳۹۶ توسط افرادی که هنوز شناسایی نشده‌اند، هدفِ تخریب قرار گرفت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سد بستان‌خانی با قدمتِ ۲۵۰۰ سال، در ۲۰ کیلومتری شمال پاسارگاد احداث شده، و یک سیستم مهندسی مدیریتِ آب‌های سطحی در دوران هخامنشی به حساب می‌آید. این سد در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
عبدالرضا نصیری (معاون میراث فرهنگی استان فارس) در پاسخ به این سؤال که چرا سازمان میراث فرهنگی اینقدر دیر نسبت به این مسئله اطلاع پیدا کرده گفت: یگان حفاظت میراث استان، نامه‌ای را مورخِ ۷ فروردین به فرمانده‌ی کل یگان حفاظت کشور زده به این مضمون که چنین تخریبی رخ داده است. در ادامه نامه، آمده که یگان استان در حال پیگیری مسئله است و متعاقباً نتیجه را اعلام خواهد کر. ولی متعاقب آن نامه، چیزی از سوی یگان حفاظت استان اعلام نشد.
او ادامه داد: نامه‌هایی که یگان حفاظت استان به ما زده همه مورخِ ۲۸ خرداد است. ما در اداره کل میراث استان فارس، بیشتر از چند روز نیست که از این خبر مطلع شده‌ایم. ما درخواست پیگیریِ حقوقی کرده‌ایم و قرار است تا چند روز آینده بازدیدی از محل داشته باشیم. حتماً باید در این باره به یک نتیجه قطعی برسیم چون اتفاقی که افتاده حادثه بسیار ناگواری است. این اثر یک سد هخامنشی بوده و عجیب است که کسی جرأت کرده به چنین اثر تاریخی تعرض کند و آن را اینگونه تخریب کند.
او در پاسخ به این سؤال که هدف تخریب‌کننده از این کار چه بوده، اعلام داشت: البته این کاوش غیرمجاز نبوده است. زمینِ همجوار با سد به شخصی واگذار شده و او هم براساس نظر شخصی خودش رسماً بدون ترس و با جسارت اقدام به تخریب این سد تاریخی کرده است. در گزارش‌هایی که به دستِ ما رسیده، اشاره نشده که هدف این فرد چه بوده اما تجربه نشان داده که بسیاری از تپه‌های باستانی به خاطر همجواری با زمینهای شخصی تخریب می‌شوند. این افراد قصد دارند با تخریب تپه، زمین خود را توسعه دهند و آن را به زمین خود ملحق سازند.
نصیری در واکنش به این سؤال که آیا این مسئله در ارتباط با احداث یک کارخانه است یا نه؟ اظهار کرد: هر چند کارخانه در نزدیکی محل سد قرار دارد ولی بعید می‌دانم این دو با هم در ارتباط باشند.
او گفت: گزارش‌ها از وجود یک دستگاه بولدوزر، تراکتور، لودر، یک عدد کانکس، یک دستگاه ترانس برق، مقداری لوله آبرسانی و ... خبر می‌دهند که در نزدیکی سد بستان‌خانی پیدا شده. این مسئله نشان می‌دهد که این مسئله، کار یک قاچاقچی نمی‌تواند باشد.
او همچنین در پایان گفت: خودِ من هنوز این اتفاق را از نزدیک ندیده‌ام ولی مسئله بسیار مهمی است. در بازدیدی که از محل داریم خودِ فرد خاطی هم باید حاضر شود و توضیحات لازم را ارائه کند. البته بحث‌های حقوقی آن همچنان باقی است و ما شکایت خود را تنظیم خواهیم کرد و این شخص هم باید هزینه مرمت بنا را تماماً پرداخت کند.
حمید فدایی (مدیر پایگاه میراث جهانی پاسارگاد) نیز در پاسخ به این سؤال که دقیقاً چه زمانی این تخریب صورت گرفته، بیان کرد: خود من به تازگی از این موضوع خبردار شدم. اما طبق ارزیابی کارشناسان این مسئله‌ی جدیدی نیست و این اتفاق در زمستان ۹۶ رخ داده است.
او اضافه کرد: هنوز عاملان این کار شناسایی نشده‌اند. زمانی که ما متوجه این مسئله شدیم با اینکه این سد در محدوده‌ی پایگاه پاسارگاد نیست، اما این ما بودیم که نیروی یگان حفاظت خود را به آن منطقه فرستادیم؛ چون این مسئله برای ما بسیار اهمیت دارد. در دوره هخامنشی، بخش عمده‌ای از مدیریت آب کشور در استان فارس بوده و سد بستان‌خانی یکی از مهم‌ترینِ این شواهد است.
او هدفِ این تخریب را دستیابی به گنج دانست و افزود: چنین اتفاقاتی همه زائیده این تفکر است که گمان می‌کنند در زیر آثار تاریخی گنج وجود دارد. وضعیت اقتصادی کشور مساعد نیست و برخی افراد به این آثار حمله‌ور شده‌اند بلکه به پول دست پیدا کنند. این ضعف اقتصادی، روی جوامع محلیِ همجوار با آثار تاریخی فشار آورده و ساکنان این جوامع به دنبال امرار معاش از طریق تخریب میراث فرهنگی هستند.
فدایی درباره‌ی ابعاد این تخریب متذکر شد: با لودر و بیل مکانیکی به سد هجوم برده‌اند و بخش بزرگی از آن دچار مشکل شده. ما طی بازدیدی که از محل داشتیم، ارزیابی اولیه‌ای انجام دادیم. تخریب جدی است و امکانِ بازسازی آن وجود ندارد.
او با اشاره به ماجرایِ احداث یک کارخانه در جوار سد نیز گفت: بعد از جریان احداث این کارخانه در عرصه پاسارگاد، هوشیارتر عمل کردیم و گشت‌مان را فعال‌تر ساختیم. متأسفانه این کارخانه هم نتیجه تصمیم‌گیری‌های غلطِ شهرستان خرم‌بید بود که مجوز کارخانه به آن‌ها داده شد. این پرونده همچنان باز است و شکایت‌‌ها در حال پیگیری است. به حکم اولیه، اعتراض شده و پرونده در حال بازنگری است.
منبع: ایلنا برچسب ها: دوران فرمانروایی کوررش ، سد هخامنشی ، میراث فرهنگی
منبع: ناطقان
کلیدواژه: میراث فرهنگی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۳۳۶۴۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گنج داریوش سوم هخامنشی؛ گنجینه ای عظیم که هنوز پیدا نشده است
اسکندر مقدونی در زمان تسخیر سرزمین‌های پادشاهی هخامنشی و تصاحب غنایم شوش، ایسوس (شهری در ترکیه امروزی)، دمشق و پارسه (تخت جمشید)، بخش مهمی از گنجینه هخامنشیان را به دست آورد؛ اما آنچه که به‌عنوان گنجینه داریوش سوم مانند رازی در دل تاریخ گم شده است، می‌تواند یکی از بزرگترین و ارزشمندترین گنج‌های ایران باشد.
گنج داریوش سوم هخامنشی کجاست؟اگر از خود می‌پرسید بزرگترین گنج گمشده ایران چیست و مربوط به کدام دوره است؟ یک پاسخ ممکن برای این سوال می‌تواند گنج رازآلود و گمشده داریوش سوم، آخرین پادشاه هخامنشی باشد.
به گزارش گجت نیوز، تردیدی نیست که اگر داستان گنجینه آخرین پادشاه هخامنشی واقعیت داشته باشد، این گنج می‌تواند یکی از مهمترین و ارزشمندترین گنج‌های ایران باشد.
گنجینه داریوش، ثروت تاریخی خاندان هخامنشیان بوده که در طول سال‌ها جمع‌آوری شده بود و اگرچه اسکندر بخش‌هایی از آن را تصاحب کرد، اما داریوش سوم در جریان فرار خود بخش عمده آن را با هدف تشکیل ارتشی بزرگ برای مقابله با اسکندر حمل می‌کرده است.
داریوش سوم کیست و چگونه به پادشاهی رسید؟داریوش سوم معروف به دارا، آخرین پادشاه شاهنشاهی هخامنشی محسوب می‌شود که از ۳۳۶ تا ۳۳۰ قبل از میلاد سلطنت کرد. او فرزند آرشام و سی‌سی گامبیس و آخرین پادشاه رسمی هخامنشی بود.
داستان داریوش سوم در زمان پادشاهی اردشیر سوم آغاز می‌شود. بنا بر اسناد تاریخی، در زمان آغاز سلطنت اردشیر سوم و تصمیم او برای حذف دیگر شاهزادگان رقیب، خبری از داریوش نبود و این می‌تواند حاکی از این باشد که نقش و رده داریوش در آن زمان چندان حائز اهمیت نبوده است.
با وجود این، شاهزاده جوان هخامنشی در نبرد با کادوسیان توانایی‌های خود را اثبات کرد؛ به‌نحوی که اردشیر سوم، داریوش را دلیرترین پارسیان نامید و به مقام ساتراپی ارمنستان برگزید.
بعدها اما، باگواس، وزیر بزرگ دربار هخامنشی، اردشیر سوم را مسموم کرد و پسرش ارشک را بر تخت نشاند. طولی نکشید که وزیر خائن ارشک را هم مسموم کرد و تصمیم گرفت ساتراپی ارمنستان یعنی داریوش را بر تخت بنشاند تا بتواند او را بازیچه کرده و کنترل کند. باگواس اما به خواسته خود نرسید و این داریوش سوم بود که وزیر خائن را به قتل رساند.
در سال ۳۳۰ پیش از میلاد و در شرایطی که پادشاهی هخامنشی بعد از دو شکست پیاپی در نبرد با اسکندر، در خطر سرنگونی توسط ارتش مقدونی قرار داشت، داریوش تصمیم گرفت در هگمتانه در ماد، ارتش بزرگ دیگری برای نبرد با اسکندر تشکیل دهد. اما حمله اسکندر به این سرزمین، نقشه داریوش را عقیم کرد و به همین دلیل شاهنشاه با برادرزاده‌اش به نام بسوس و جمعی از بزرگان هخامنشی از ری به سمت شرق حرکت کرد.
در مسیر و در حوالی دامغان، بسوس از ترس نزدیک بودن لشکر مقدونی به شاه خیانت کرده، او را زخمی کرد و به باختر رفت تا به عنوان اردشیر پنجم، پادشاه جدید هخامنشی حکومت کند.
از سوی دیگر و در همین شرایط، اسکندر به کاروان داریوش سوم رسید؛ اما در این زمان شاهنشاه فوت کرده بود. پس او برای مشروعیت بخشیدن به فتوحات خود، ابتدا جسد شاه را با احترام و تشریفات دفن کرد و سپس به تعقیب بسوس یا اردشیر پنجم رفت تا او را مجازات کند.
ماجرای گنج داریوش سوم چیست؟بنا بر اسناد تاریخی، اسکندر در پارسه حدود ۹ هزار تالنت طلا و ۴۰ هزار تالنت نقره به دست آورد. تالنت در معیارهای وزنی امروزی، چیزی برابر با ۲.۲۶ کیلوگرم است و با این اوصاف باید گفت اسکندر از تنها یکی از شهرهای بزرگ پادشاهی هخامنشی، حدود ۱۰۰۰ تن جوهرات و غنیمت به‌دست آورد.
دیودور سیسیلی، مورخ مشهور یونانی در این‌باره نوشته که اسکندر بعد از تصرف پارسه، غنیمت‌ها را بر بیش از ۳ هزار شتر بارکش و ۱۰ هزار جفت قاطر (یعنی ۲۳ هزار حیوان بارکش) سوار کرد و به کشور خود برد.
با وجود این، همه این‌ها تنها بخشی از ثروت بی‌کران پادشاهی هخامنشیان بود؛ چرا که داریوش سوم قبل از رسیدن اسکندر به پارسه، با کاروانی از گنجینه‌های مهم به پایتخت تابستانی قلمرو خود یعنی هگمتانه رفت.
گفته می‌شود داریوش سوم پیش از مرگ و در شرایطی که احساس خطر کرده بود، دستور داد تمام طلاها، نقره‌ها و اشیای قیمتی را در اطراف این شهر دفن کنند. این موضوع سبب شد تا اسکندر بعد از تصرف هگمتانه، هیچ اثری از گنج بزرگ داریوش سوم پیدا نکند.
به‌گفته پژوهشگران تاریخ، گنج داریوش سوم چیزی معادل نیمی از کل دارایی خاندان هخامنشی بوده و قرار بوده برای بازسازی ایران و جمع‌آوری یک لشکر بزرگ برای مقابله با اسکندر صرف شود.
لازم به ذکر است، تمام تلاش‌ها برای یافتن گنج داریوش سوم تا امروز بی‌نتیجه بوده و هیچ‌کس نتوانسته رد یا نشانی از آن پیدا کند.
کانال عصر ایران در تلگرام
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد