به نقل از «ایرنا»

صدر و العبادی، ائتلافی بدون واکنش تعیین کننده

تاریخ انتشار: ۳ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۳۴۵۶۴۲

بغداد – ایرنا – به رغم گذشت بیش از 12 ساعت از اعلام ائتلاف دوتایی جدید بین سید مقتدا صدر (رهبر معنوی سائرون) و حیدر العبادی نخست وزیر عراق و رهبر ائتلاف 'النصر'، هنوز ائتلاف بزرگ الفتح و دیگر گروه های سیاسی عراق پیرامون آن سکوت اختیار کرده اند.

به گزارش خبرنگار ایرنا، مقتدا صدر در یک اقدام سیاسی غیر منتظره دیگر، شنبه شب گذشته 2 تیرماه 97 ائتلاف دوگانه خود را با حیدر العبادی در نجف اشرف اعلام کرد اما هنوز پیرامون این ائتلاف سیاسی جدید اغلب گروه های بزرگ انتخابی از جمله الفتح (ائتلاف گروه های مقاومت اسلامی عراق و نزدیک به الحشد الشعبی) سکوت اختیار کرده اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تاکنون هیچ یک از گروه های پیروز انتخابات از شیعیان، اهل سنت و کردها درباره آن بیانیه رسمی در تایید یا رد یا اعلام ملاحظات احتمالی صادر نکرده اند.
این درحالیست که وقتی ائتلاف سابق بین مقتدا صدر و هادی العامری رهبر فهرست انتخابی الفتح در 23 خرداد ماه گذشته اعلام شد، دو حزب عمده کردستان عراق (اتحادیه میهنی و دمکرات) در تایید آن به سرعت بیانیه صادر کردند.
صحنه سیاسی عراق به سرعت شاهد تحرکات سیاسی برای بستر سازی به منظور پیوستن فهرست انتخابی دولت قانون (نوری المالکی) و جریان حکمت ملی (سید عمار حکیم) به این ائتلاف جدید شد.
اغلب رهبران سیاسی عراق پیرامون ائتلاف دوگانه مقتدا صدر و هادی العامری موضع گرفتند و حتی این ائتلاف در سطح منطقه بازخوردهای مختلفی به دنبال داشت، در حالی که مورد حمایت محور مقاومت قرار گرفت، با انتقادات شدید سعودی ها و همپیمانان آمریکایی و منطقه ای اش مواجه شد.
شرایط بعد از اعلام ائتلاف مقتدا صدر و حیدر العبادی کاملا متفاوت است و نوعی سکوت توام با نوعی تامل و یا بی اعتنایی نسبت به آن حس می شود.
برخی نمایندگان و شخصیت های سیاسی کوشیده اند در اظهار نظرهایی از ائتلاف جدید سیاسی حمایت کنند و برخی نیز از آن انتقاد کرده اند، اما هنوز این مواضع نتوانسته است که علت این درنگ و یا شاید احتیاط را به درستی توجیه کند.
کارشناسان درباره علت این امر تفسیرهای مختلفی را ارائه کرده اند:
- اعلام ائتلاف بین صدر و العبادی اصولا غیر منتظره نبوده زیرا صدر بارها اعلام کرده بود که باورهای سیاسی او به العبادی نزدیک است و از نخست وزیری مجدد العبادی حمایت می کند.
- ادعای بی اعتمادی به رفتارهای یکجانبه صدر در عقد توافق ها با گروه های سیاسی دیگر، بدون اخذ نظر شرکای سیاسی اش از جمله در داخل ائتلاف سائرون (حزب کمونیست) و حتی با ائتلاف الفتح.
- این ائتلاف بخشی از تحرکات آرام و طبیعی گروه های پیروز انتخابات عراق برای تشکیل فراکسیون بزرگ پارلمان و در نتیجه بسترسازی برای تشکیل دولت آینده است و همه را باید در کنار هم دید و نه جدا از هم.
- بی حاصل بودن ائتلاف های موجود سیاسی در سایه تاخیر قضات معتمد کمیسیون عالی مستقل انتخابات عراق در تایید رسمی نتائج انتخابات 22 اردیبهشت ماه به ویژه که عراق تا شش روز دیگر رسما وارد مرحله خلاء قانونی می شود.
یکی از کارشناسان عراقی که به طور ویژه به مسئله اعلام یکباره ائتلاف صدر و العبادی واکنش نشان داده، 'هاشم الهاشمی' است که در صفحه شخصی اش در فیسبوک نوشته است که اصل در همه ائتلاف های جاری در عراق، حول محور ائتلاف راهبردی بین الفتح به رهبری هادی العامری و سائرون به رهبری مقتدا صدر است.
الهاشمی گفته است که تاکتیک صدر در ائتلاف های دوگانه و چندگانه جدید، جستجو به دنبال نقاط مشترک و ترک نقاط اختلافی است.
وی با اشاره مقایسه ای به نقاطی که صدر و العبادی حول آن توافق کرده با نقاط مشترک صدر و العامری گفته است که صدر روی مسائلی با العبادی به توافق رسیده که العبادی نیز روی آن دیدگاه مشترک با صدر دارد.
در توافق العبادی و الصدر به مسائلی مانند انحصار سلاح در دست دولت و تقویت نیروهای ارتش و پلیس اشاره شده و به موضوع الحشد الشعبی به هیچ عنوان نپرداخته وبه اعتقاد الهاشمی، به مسائل جزئی تر مانند تقسیم قدرت و پست های وزارتی نیز ورود نکرده اند.
به گفته وی، این درحالیست که رایزنی العامری ومقتدا صدر کاملا رایزنی دو گروه اصلی و بزرگ تشکیل دهنده دولت آینده بود که هسته دولت آینده عراق را تشکیل می دهند و به صورت ریز بسیاری از مسائل از جمله تقسیم قدرت را نیز بحث کردند.
این اعتقاد وجود دارد که صدر با تاکتیک جستجو به دنبال نقاط مشترک از طریق ائتلاف های دوتایی و چندتایی، زمینه را برای اعلام ائتلاف بزرگتر که هسته اصلی آن را دو ائتلاف الفتح و سائرون تشکیل می دهند، آماده می کند.
بر همین اساس، سکوت الفتح و دیگر ائتلاف های انتخاباتی در صحنه داخلی عراق نسبت به ائتلاف دوگانه مقتدا و العبادی نه از سر دلخوری است بلکه همه گروه ها به این باور رسیده اند که حوادث خطرناکی که بعد از انتخابات، اوضاع داخلی عراق را درنوردید، نیاز دارد که به دور از هیاهو سیاسی، روند تشکیل دولت آینده با آرامش دنبال شود.
با وجود این همچنان این نگرانی هم وجود دارد که برخی رفتارهای یک جانبه در عقد توافق با گروه های سیاسی دیگر، در نهایت منجر به فروپاشی همه این اتفاقات و در نتیجه بازگشت عراق به نقطه صفر شود.
کارشناسان امیدوارند که عراق به نقطه صفر برنگردد زیرا معتقدند که جو افکار عمومی در عراق، دیگر بیش از این تحمل جدال سیاسی بین احزاب موجود در قدرت را ندارد و ممکن است که تبعات نگران کننده ای برای کل عراق به دنبال داشته باشد.
در همین حال رسانه های عراق نیز با اشاره به ماندن کمتر از یک هفته تا پایان وقت قانونی برای تشکیل پارلمان و دولت جدید، نوشته اند که رهبران سیاسی عراق هنوز نتوانسته اند تکلیف شاکله ائتلاف بزرگ سیاسی آینده را برای تشکیل دولت مشخص کنند.
همه این تحولات در حالی صورت می گیرد که از طرفی بخشی از جریان ها و رهبران سیاسی - که به بازندگان انتخابات اخیر معروف شده اند- از طریق اعتبار قانونی پارلمان سابق، همچنان به دنبال تمدید دوره پارلمان تا شش ماه آینده به منظور تعیین تکلیف نتائج انتخابات 22 اردیبهشت ماه 97 یا بستر سازی برای برگزاری انتخابات جدید هستند.
در حالی که گروه های بزرگ پیروز انتخابات همچنان خط تشکیل ائتلاف (فراکسیون) بزرگ سیاسی را برای تشکیل دولت آینده دنبال می کنند، هنوز قضات معتمد بر کمیسیون عالی مستقل انتخابات عراق نتوانسته اند تکلیف شمارش دستی آرا را روشن کنند و هنوز نتائج انتخابات 22 اردیبهشت ماه گذشته رسما تایید نشده است.
در همین راستا گروه ها و رهبران بازنده انتخابات از طریق اعتبار قانونی پارلمان سابق، همچنان دنبال دستیابی به امتیازات خود به ویژه بسترسازی برای انتخابات جدید هستند، حال در این کارزار سیاسی کدام طرف می تواند نتیجه را به نفع خود به پایان برساند به اعتقاد کارشناسان، تصمیم قضات معتمد از طرف شورای عالی قضایی عراق بر کمیسیون عالی مستقل انتخابات، می تواند تعیین کننده باشد.
خاورم *353*380*

منبع: ایرنا

کلیدواژه: سياسي مقتدا صدر حيدر العبادي انتخابات2018

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۳۴۵۶۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نظام،تنش‌های سیاسی درون اصولگرایان را چگونه پایان می‌دهد؟

به گزارش خبرآنلاین لیست مورد ائتلاف قالیباف و حداد عادل، با ائتلاف‌شکنی غیررسمی جبهه پایداری و دولت شکست خورد و این آغاز اختلافاتی است که در سال ۱۴۰۳ خودش را نشان خواهد داد.

روزنامه هم میهن نوشت: این تنش در جریان انتخابات دور دوم مجلس در تهران و همچنین انتخاب هیئت رئیسه مجلس دوباره بروز خواهد کرد و در ماه‌های پایانی سال و با نزدیک شدن به انتخابات ریاست‌جمهوری به اوج خواهد رسید. آینده بسیاری از این جریانات و گروه‌ها درجریان انتخابات رؤسای قوای مجریه و مقننه روشن خواهد شد و همین عاملی تنش‌زاست.

از سوی دیگر با تداوم بحران‌های خارجی و اقتصادی، بعید است که نظام سیاسی تاب و تحمل چنین تنشی را داشته باشد و همین می‌تواند باعث شود که سرنوشت برخی گروه‌های سیاسی تعیین‌تکلیف شده تا دست از ایجاد تنش بردارند. از همین رو، سال ۱۴۰۳ می‌تواند در عرصه سیاست داخلی نیز سالی سرنوشت‌ساز باشد.

عرصه خارجی تحولات نظام بین‌الملل:

در حال حاضر دو جنگ مهم اوکراین-روسیه و فلسطین-اسرائیل بر روابط بین‌الملل تأثیر عمیقی گذاشته و انتخابات ریاست‌جمهوری در ماه نوامبر (آبان‌ماه) در آمریکا، توجهات را به خود جلب کرده است. چه جنگ‌های مذکور و چه انتخابات آمریکا، هر دو بر تحولات آینده حاکم بر ایران تأثیرگذار خواهد بود:

الف) جنگ‌ها: جنگ روسیه و اوکراین یک نقطه‌عطف در مناسبات بین‌الملل محسوب می‌شود. این جنگ به ۳۰ سال همکاری پس از فروپاشی شوروی میان قدرت‌های بزرگ پایان داد و دنیا را وارد دوران جدیدی کرد؛ جنگی که برای روسیه و اروپا بسیار حیثیتی است. آن‌ها شکست در آن را یک تهدید وجودی برای خود تصور می‌کنند و هیچ‌کدام نمی‌خواهند بازنده جنگ باشند. به‌دلیل ارتباط نزدیک ایران و روسیه، برنده و بازنده این جنگ بر مناسبات داخلی ایران خواه‌ناخواه اثرگذار است.

اگر روسیه پیروز جنگ شود، جریانات قدرتمند حاکم از آن منتفع خواهند شد و اگر اروپا پیروز شود، ممکن است اقتدار جریان حاکم لطمه ببیند. این امر خصوصاً از این جهت قابل تحلیل است که جمهوری اسلامی ایران به روسیه پهپاد داده و اکنون زمزمه‌هایی مبنی بر احتمال تحویل موشک‌های بالستیک به این کشور نیز شنیده می‌شود؛ امری که برای اروپا قابل تحمل نیست و حتماً به آن واکنش نشان خواهد داد و در صورت پیروزی بر جنگ تلاش خواهد کرد این‌گونه مبادلات نظامی ایران با روسیه را بیش از پیش کنترل کند؛ موضوعی که می‌تواند پای تحریم‌های شدیدتر علیه ایران را باز کند و اقتصاد نحیف ایران را بیش از پیش دچار بحران کند.

در سوی دیگر، جنگ نابرابری که هم‌اکنون میان رژیم اسرائیل و ساکنان غزه در جریان است و جنایت اسرائیل در فلسطین، بر مناسبات داخلی و خارجی در ایران نیز اثر می‌گذارد. ایران به‌عنوان مهم‌ترین کشور حامی محور مقاومت، ارتباط مستقیمی با این جنگ دارد؛ آنچنان که حتی سفارتخانه آن در سوریه مورد تهاجم رژیم اسرائیل قرار گرفته است. افزایش این تنش‌ها احتمال درگیری نظامی میان ایران و اسرائیل را افزایش داده است. نحوه‌ی پایان این جنگ و احتمال درگیری اسرائیل با حزب‌الله و ایران، بر اقتدار منطقه‌ای ایران اثرگذار خواهد بود و تضعیف یا تقویت این اقتدار منطقه‌ای، در داخل و خصوصاً در میان نیروهای وفادار به جریان حاکم، اثرگذار خواهد بود و ممکن است منجر به افزایش اختلافات داخلی شود. در همین راستا، حمله ایران به اسرائیل، اتفاقی بسیار مهم است که می‌تواند بر تحولات سیاسی و اقتصادی سال جاری و سال‌های آتی تأثیر مستقیم داشته باشد. به‌طور مثال، در صورت افزایش این تنش‌ها و حمله اسرائیل به خاک ایران، بسیاری از تحولات سال‌های آتی متأثر از واکنش‌های ایران خواهد شد.

ب) انتخابات آمریکا: پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ۲۰۱۶ آمریکا و شکست او در انتخابات ۲۰۲۰، بر مناسبات میان ایران و دنیا اثرگذار بود. خروج او از برجام و سخت‌گیری علیه ایران برای فروش نفت تا سال ۲۰۲۰ و آسان‌گیری دولت بایدن در فروش نفت تاکنون، کاملاً بر اقتصاد ایران اثرگذار بوده است. تأثیر انتخابات آمریکا بر مناسبات داخلی در ایران به‌حدی است که برخی معتقدند در صورتی که ترامپ در سال ۲۰۲۰ انتخاب می‌شد، روند انتخابات ریاست‌جمهوری احتمالاً به سمت دیگری می‌رفت و شاید تأییدصلاحیت‌ها شکل دیگری می‌گرفت.

فارغ از این تحلیل‌ها، شکی نیست که نتیجه انتخابات آمریکا، بر اقتصاد و سیاست در ایران اثرگذار خواهد بود. ترامپ رویکرد تهاجمی‌تری نسبت به ایران دارد و پیروزی او می‌تواند فشار تحریم‌ها را بر ایران بیشتر کند و در عرصه سیاسی و رسانه‌ای نیز مخالفان جمهوری اسلامی را تقویت کند. پیروزی ترامپ حتی می‌تواند منجر به پایان جنگ روسیه و اوکراین و پیروزی روسیه در این جنگ شود؛ امری که به‌شکل تناقض‌آمیزی می‌تواند به نفع جناح حاکم در ایران شود.

احتمالا تا پایان سال جاری، نتیجه جنگ‌های روسیه و اوکراین و همچنین اسرائیل و فلسطین روشن شود و تنش میان ایران و اسرائیل به نقطه مشخصی برسد. با مشخص شدن برنده انتخابات ریاست‌جمهوری در آمریکا، احتمالاً مناسبات بین‌المللی کاملاً شکلی متفاوت به‌خود بگیرد و ایران هم از این امر متأثر شود.

براساس آنچه گفته شد، جنگ روسیه و اوکراین، جنگ غزه و تنش‌اش میان ایران و اسرائیل، انتخابات آمریکا، بحران‌های اقتصادی و شکاف در میان جریانات حاکم، ۵ عاملی هستند که هر یک می‌توانند سال ۱۴۰۳ را تبدیل به سالی سرنوشت‌ساز کنند. در این میان به‌نظر می‌رسد مسئله سیاست داخلی متغیری وابسته به مناسبات خارجی و شرایط اقتصادی باشد؛ در نتیجه احتمالاً همه تحولات بین‌المللی و اقتصادی، بر سیاست داخلی تأثیرگذار باشد. این در حالی است که آغاز تغییر نیز از سیاست داخلی است و با تغییر سیاست داخلی، مناسبات بین‌المللی ایران و همچنین شرایط اقتصادی، می‌تواند بهتر یا بدتر شود؛ موضوعی که خودش را در انتخابات ۱۴۰۴ نشان خواهد داد. به‌عبارت بهتر، انتخابات ۱۴۰۴ نقطه‌ای است که در آن تأثیر هر ۵ عامل فوق‌الذکر مشاهده می‌شود و از این جهت آن را باید جدی تلقی کرد.

۲۱۳۰۲

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1895308