آلرژی کودکان چیست و چگونه درمان می‌شود؟
تاریخ انتشار: ۳ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۳۴۷۲۸۴
فصل بهار و تابستان اوج حساسیت‌های فصلی است. به همین بهانه، به سراغ حساسیت در کودکان رفتیم تا انواع آن را معرفی و اگر راهی برای درمان دارد، آن را برای شما بازگو کنیم.
آلرژی چیست؟
واکنش سیستم دفاعی بدن در مقابل عناصر خارجی را آلرژی (حساسیت) می‌گویند. هنگامی که کودک در تماس با مواد حساسیت‌زا قرار می‌گیرد - به آن دست می‌زند، تنفس می‌کند، می‌خورد یا حتی به او تزریق می‌شود - بدن او به اشتباه این مواد را دشمن فرض می‌کنند و در برابر آن گارد دفاعی می‌گیرد و برای مبارزه با آن هیستامین تولید می‌کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این مواد شیمیایی بدن را تحریک می‌کنند و باعث ایجاد نشانه‌هایی همچون آبریزش بینی، عطسه، خارش و سرفه می‌شوند. این نشانه‌ها می‌توانند خفیف یا شدید یا ادواری (فصلی) باشند. یا فقط هنگام تماس با ماده حساسیت‌زا بروز کنند.
بعضی وقت‌ها میزان حساسیت به قدری بالا است که باعث شوک آنافیلاکتیک می‌شود که باید فورا بیمار را به بیمارستان ارجاع داد. نشانه‌های این حمله نیز سخت نفس کشیدن یا غورت دادن آب گلو است که می‌تواند خطر مرگ داشته باشد.
مواد حساسیت‌زای رایج شامل غذا، دارو، حشره، موی حیوانات، گرده درختان و خاک هستند.
حساسیت‌های رایج در کودکان چیست؟
بر اساس آمار، حدود ۴.۵ درصد از کودکان زیر ۱۸ سال به حساسیت غذایی، ۱۰.۷ درصد حساسیت پوستی و ۱۶.۶ درصد نیز تب یونجه و حساسیت تنفسی دارند.
متهمان اصلی این حساسیت موارد زیر هستند:
• گرد و غبار
• پرز و موی حیوانات
• گرده درخت، گیاهان و گل‌ها
• کپک
برخی از کودکان به بالش‌های پر یا پتو‌های پشمی هم حساسیت دارند. شاید کودکان به دود سیگار حساسیت نداشته باشند، اما این دود باعث افزایش آلرژی آنها می‌شوند.
چگونه می‌توان حساسیت بینی را از سرماخوردگی تمیز داد؟
از آنجا که نشانه‌های حساسیت بینی بسیار شبیه سرماخوردگی است – آبریزش بینی، آب چشم، سرفه، پر شدن بینی و عطسه – تشخیص آنها از یکدیگر کمی دشوار است. اما آلرژی علایم دیگری نیز دارد. برای کشف آن بای سوال‌های زیر را از خود بپرسید:
• آیا کودک همیشه سرما خورده است؟ سرماخوردگی فقط یک هفته تا ده روز ادامه دارد، اما آلرژی این گونه نیست.
• آیا بینی کودک شما پر است یا آبریزش دارد؟
• آیا کودک همیشه در حال پاک کردن یا بالا کشیدن بینی خود است؟
• آیا مخاط بینی او شفاف و آبکی است؟ (برعکس سبز و غلیظ بودن)
• آیا زیاد عطسه می‌کند؟
• آیا چشمانش قرمز و آبدار است و خارش دارد؟
• آیا زیر چشمانش تیره، بنفش یا آبی است؟ - چیزی که پزشکان آن را نشانه‌های آلرژی می‌دانند.
• آیا از طریق دهان نفس می‌کشد؟
• آیا همیشه سرفه‌های خشک دارد؟
• آیا پوست او لکه‌های قرمزی دارد که می‌خارند؟
اگر پاسخ شما به یک یا چند پرسش بالا بله است، باید بدانید فرزندتان به چیزی در اطراف خود حساسیت دارد. حساسیت بینی در کودکان می‌تواند به بیماری‌هایی همچون عفونت بینی، آسم و عفونت سینوس‌ها تبدیل شود.
آیا حساسیت ارثی است؟
کودکان، استعداد به حساسیت را به ارث می‌برند، اما نوع این حساسیت مشخص نیست. به طور مثال، اگر پدر یا مادر کودک به حیوانات حساسیت دارند، حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد احتمال دارد کودک نیز دچار این حساسیت بشود. اگر هر دو والدین حساسیت داشته باشند این احتمال به ۷۵ تا ۸۰ درصد می‌رسد. اعضای یک خانواده می‌توانند به موارد متفاوت حساسیت داشته باشند.
چه زمانی می‌توان متوجه حساسیت کودک شد؟
این بستگی به کودک دارد که چه زمانی نشانه‌های آلودگی خود را بروز دهد. همه افرادی که حساسیت دارند یک آستانه دارند که باید به آن برسند تا بدنشان از خود واکنش نشان دهد. این زمان ممکن است چند ماه طول بکشد. به طور مثال، شاید کودک به موی گربه حساسیت داشته باشد، اما تا چند ماه واکنشی نشان ندهد یا واکنش ضعیفی از خود نشان دهد. اما سرانجام یک روز آستانه حساسیت او تحریک شود و علایم حساسیت را بروز دهد.
باید بدانید، حساسیت‌های فصلی در کودکان زیر ۳ تا ۴ سال بروز نمی‌کنند.
چگونه متوجه شویم کودک به چه چیزی حساسیت دارد؟
برای این منظور باید با دقت همه چیز را تحت نظر داشته باشید. برخی از آزمایش‌های پزشکی نیز می‌توانند در یافتن موار حساسیت زا برای کودک موثر باشند.
حساسیت به خاک و گِل بیشتر در هوای مرطوب و بارانی بروز می‌کند که نمی‌توان آن را از سرماخوردگی تمیز داد. در حالیکه حساسیت گرد و غبار یا موی حیوانات در طول سال رخ می‌دهند. اما به طور کلی حساسیت بیشتر در فصل‌های بهار، تابستان و پاییز بروز می‌کند.
برای تشخیص حساسیت کودک به موی حیوانات با چند روز دور بودن او از حیوان مشخص نمی‌شود و شاید تا یکسال طول بکشد. اگر کارآگاه بازی‌های خودتان پاسخ نداد، برای تشخیص حساسیت پیش پزشک بروید. او با سوالات خود تشخیص میدهد که کودک حساسیت دارد یا خیر. اگر داشت، او را نزد متخصص می‌فرستد و آنها میزان آنتی‌بادی موجود در خون کودک را آزمایش و میزان آلرژی را تعیین می‌کنند.
البته آزمایش خون احتمال خطای بیشتر از آزمایش پوست دارد. در این آزمایش، پزشک بخش کوچکی از پوست کودک را جدا و آزمایش می‌کنند. آنها به شما می‌گویند فرزندتان به چه چیزی حساسیت دارد، اما باید بدانید با بزرگ‌تر شدن کودک، ممکن است حساسیت او هم تغییر کند.
چگونه مانع از ایجاد حساسیت در کودک شویم؟
در اینجا چند حساسیت رایج و راه‌های مقابله با آنها رابرایتان نام برده ایم:
گرد و غبار
گر و غبار در فرش و پارچه‌ها جمع می‌شوند و در همه اتاق‌های خانه موجود هستند. اما بیشترین تماس کودک با آنها هنگام خواب است، زیرا بالش و پتوی کودک مملو از گرد و خاک‌های ریز است.
برای از بین بردن آنها می‌توانید از مراحل زیر کمک بگیرید. این کارها، ۶۰ تا ۷۰ درصد باعث کاهش حساسیت کودکان می‌شوند.
• رختخواب و بالش کودک خود را با پارچه نفوذناپذیر رویه کنید. این پارچه را در فروشگاه‌های لوازم آلرژی می‌توانید پیدا کنید. برخلاف پارچه‌های پلاستیک، این پارچه نه چروک می‌شود و نه خش خش می‌کند. به جای پتوی پرزدار نیز از لحاف روکش دار استفاده کنید.
• هر هفته یکبار رختخواب او را با آب داغ بشویید. بهتر است دمای آب تا ۱۳۰ درجه فارنهایت بالا باشد.
• از وسایلی که از پوست حیوانات تهیه شده اند در اتاق کودک استفاده نکنید، زیرا به شدت خاک به خود می‌گیرند. اگر فرزندتان اسباب بازی‌ای دارد که پرز یا موی حیوانات دارد و نمی‌تواند از آن دل بکند، آن را نیز هفته‌ای یک بار با آب داغ بشویید یا یک شب تا صبح در فریزر بگذاری تا یخ بزند.
• هر هفته یک بار خانه را جاروبرقی بکشید و گردگیری کنید، اما سعی کنید در آن زمان کودک در خانه یا اتاق نباشد. گردگیری باعث بلند شدن گرد و غبار در هوا می‌شود، اما با دستمال یا جاروی خیس اگر این کار را انجام دهید خاک کمتری ایجاد می‌شود.
• اگر کودک شما حساسیت شدید به گرد و خاک دارد، به جای استفاده از فرش، کف خانه را با پارکت چوبی یا پلاستیکی بپوشانید.
موی حیوانات
اگر کودک به موی حیوانات حساسیت دارد باید از سگ یا گربه خود دل بکنید. این کار بسیار سختی است، اما برای سلامت فرزند خود این تنها راه خطاناپذیر است. اگر توان این کار را ندارید، حیوان خانگی خود را به طور مرتب بشویید. برای شست‌وشو نیز از شامپو‌هایی استفاده کنید که میزان ریزش مو و پرز‌های آنها را کاهش میدهد. تا حد امکان نیز از قرار گرفتن آنها روی مبل یا رفتن به اتاق کودک جلوگیری کنید.
گرده گل و درختان
در فصل بهار نمی‌توان از گرده‌های موجود در هوا فرار کرد. فقط می‌توانید در طول روز‌هایی که گرده افشانی در هوا زیاد است اجازه بیرون رفتن به کودک ندهید و در پنجره‌ها را نیز به ویژه در روز‌های بادی ببندید. اما این کار واقعی و ممکن نیست.
برای جلوگیری از این مساله، هر شب کودک را حمام کنید و مو‌های او را بشویید تا گرده‌ای روی آن نباشد. لباس‌های خیس او را نیز روی طناب پهن نکنید.
کپک و قارچ
باید از سیستم تهویه هوا و دستگاه‌های جذب رطوبت هوا در طول روز‌های گرم و مرطوب استفاده کنید به ویژه در مکان‌هایی که ممکن است کپک و قارچ رشد کنند. اگر در حمام کپک ایجاد می‌شود، به طور مرتب در و دیوار آن را با محصولات ضد قارچ همچون سفیدکننده و آب شست‌وشو دهید. کپک در همه جا از کمد گرفته تا یخچال، سطل آشغال و زیرزمین می‌تواند رشد کند.
آیا درمانی برای حساسیت وجود دارد؟
بله. با مراجعه به پزشک احتمالابه شما آنتی هیستامین یا اسپری بینی و دستوراتی خاصی میدهد. اما این دارو‌ها برای کودکان زیر شش ماه به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود.
آیا واکسن ضدحساسیت تاثیری دارد؟
این واکسن‌ها فقط در مواقع حساسیت شدید همچون آسم و برای کودکان بالای ۶ سال و فقط با تجویز پزشک توصیه می‌شود. این واکسن باید در مطب دکتر انجام شود. واکسن شامل مواد حساسیت‌زای خفیف شده همچون گرده درختان، غبار، موی حیوانات و ... است که باعث می‌شود تا بدن کودک برای مدتی به آنها عادت کند.
برای استفاده از واکسن باید بدانید که کودک هر هفته بین چهار تا ۶ ماه باید واکسن بزند تا بدنش به این مواد عادت کند و با آنها کنار بیاید. سپس باید یک یا دوبار در ماه برای مدت ۴ تا ۶ ماه، این واکسن را دریافت کند. در آخر نیز تا یکسال باید هر ماه یک واکسن بزند.
ادامه این روند به تشخیص پزشک بستگی دارد.
روش‌های پیشگیری حساسیت چیست؟
نظریه‌های متضادی در این رابطه وجود دارد. اما واقعیت این است که در حال حاضر هیچ روش مشخص و پاسخگویی برای پیشگیری حساسیت کشف نشده است. منبع: برترین ها
منبع: پارسینه
کلیدواژه: آلرژی آلرژی کودکان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۳۴۷۲۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پرتناقض‌ترین سن کودک کدام است؟
آفتاب‌‌نیوز :
در این بازه سنی والدین با احساسات متنوعی سر و کار خواهند داشت. چالش اصلی کودکان 3 تا 4 ساله، افزایش کنترل خود روی عواطف فردی و ارتقا سطح استقلال به شمار می رود.
در واقع استقلال برای یک کودک 3 تا 4 ساله مایه مباهات است و حرف اول و آخر را برای وی می‌زند. پدران و مادران کودکان 3 ساله باید به نکات مختلفی توجه کنند. به عنوان نمونه کودک در این سن تمایل زیادی به همکاری و انجام تمام و کمال مسئولیت‌هایی خواهد داشت که گمان می‌کند از پس آنها بر می‌آید. با این حال والدین نباید انتظار همکاری مداوم را از فرزند خود داشته باشند و لازم است کمی واقع گرا باشند.
علاوه بر موارد فوق، کودکان پس از 3 سالگی شروع به درک روابط علت و معلولی خواهند کرد. برای مثال آنها به مرور زمان متوجه می‌شوند که پیامد شیطنت‌های کنترل نشده، تنبیه و یا حذف یک سری از امتیازات خواهد بود.
وی همچنین در می‌یابد که رفتاهای خوب با تشویق و تایید همه جانبه شما همراه می‌شوند. بدخلقی‌های مقطعی و واکنش‌های شدید رفتاری همچنان در این بازه سنی طبیعی و شایع هستند و حتی ممکن است با غر زدن‌های مکرر روزانه نیز روبه‌رو شوید. اما در مجموع کودک به توانایی بهتری در راستای مدیریت نا امیدی، ناراحتی و احساس خشم و عصبانیت خود دست خواهد یافت.
آنها در عین حال با چالشی جدی برای کنترل صحیح خشم و اضطراب مواجه خواهند بود. گاهی اوقات همین موضوع می‌تواند بر قابلیت‌های اجتماعی و مهارت‌های عاطفی فرزندان خردسال تاثیرگذار باشد. با مرور سریع تمامی نکات نام برده می‌توان به راحتی به این نتیجه رسید که تنبیه کودکان 3 الی 4 ساله همانند سایر رده‌های سنی چه به صورت فیزیکی و چه کلامی دستاورد مطلوبی به دنبال نخواهد داشت.
راهبردهای تربیتی و تنبیهی پیشنهادی برای کودک
یکی از مهمترین استراتژی‌های مورد استفاده در خصوص کودکان 3 الی 4 ساله، مشارکت دادن آنها در کمک به انجام امور داخلی خانه یا تعریف یک سری مسئولیت‌های مشخص به شمار می‌رود. این وظایف باید تناسبی منطقی با شرایط سنی فرزندان داشته باشند و بتوانند در توسعه یکی از مهارت‌های زندگی یا آموزش نکته‌ای ویژه به کودک نقش اساسی ایفا کنند.
البته گفتنی است که نباید به هیچ عنوان کودک را به واسطه عدم پیگیری درخواست مطرح شده از جانب شما و همکاری لازم مجازات کنید. کار مورد نظر را با زبانی ساده به فرزندتان توضیح دهید و از سعی و تلاش وی برای انجام صحیح آن قدردانی به عمل آورید.
به تکرار و الگو سازی رفتار خوب بپردازید و تا جایی که می‌توانید فرزندتان را مورد تعریف و تمجید قرار دهید. لازم به ذکر است که استفاده از رویکردهای مفرح مانند بازی، قدرت بیشتری در القای الگوهای رفتاری و گفتاری مطلوب در فرزندان خواهد داشت. مثلا می توانید آهنگ مورد علاقه فرزند خود و یا آهنگی دلنشین پخش کنید و از او بخواهید تا پیش از اتمام آن، حداقل 3 مورد از مسئولیت‌های خود را انجام دهد.
اگر به سیستم‌های تشویقی و تنبیهی معتقد هستید، پیامدهای مورد نظر برای رفتارهای اشتباه فرزندان را به صورت مختصر و مفید اجرا کنید و از رویکردهای افراطی به شدت بپرهیزید. برای مثال یک کودک 3 ساله به اندازی بالغ شده است که بتواند تکنیک گوشه نشانی را برای مدت زمانی در حدود 3 دقیقه تحمل کند. توصیه می‌شود در صورت امکان به جای استفاده از سیستم های تنبیهی مانند تکنیک گوشه نشانی، از مسیر پیشگیری مشکلات را پیش از وقوع آنها برطرف کنید.
رفتارهای ممنوع برای والدین
از آن جایی که مهارت‌های شناختی کودکان با فرا رسیدن 3 سالگی دستخوش پیشرفت قابل ملاحظه‌ای می‌شود، اعمال خشونت و تنبیه فیزیکی یا کلامی فرزندان تبعات جبران ناپذیری در آینده آنها خواهد داشت. آسیب به کودکان خصوصا در اشکال جسمانی، به آنها می‌آموزد که چنین رفتارهایی کاملا عادی هستند و خودشان هم می‌توانند در صورت صلاح دید به افراد ضعیف تر زورگویی کنند. والدین باید به طور جدی محتوایی که به فرزند خود آموزش می دهند را بررسی و تجزیه و تحلیل کنند.
در برخی از موارد ممکن است کودک به هیچ عنوان صحبت‌های والدین را گوش ندهد و لجبازی بیشتری از خود نشان دهد. در چنین شرایطی معمولا والدین دچار خشم و عصبانیت می شوند و سعی می کنند با سخن‌رانی‌های طولانی فرزندان را متقاعد سازند. این در حالی است که توصیه می‌شود والدین تا جای امکان از چنین گفت‌وگ‌های دو طرفه و مخربی دوری کنند.
اگر فرزندتان بر منطق خود پافشاری می‌کند و درخواست‌های شما را جدی نمی‌گیرد، بهتر است از عبارات کوتاه استفاده کنید. به بیان دیگر تنها 1 یا 2 کلمه مناسب با بار مفهومی لازم برای تفهیم کودک 3 ساله شما کافی خواهند بود تا وی را از لجاجت مقطعی ناشی از تنش ایجاد شده جدا کنند.
یکی دیگر از مشکلات عمده پدران و مادران در برخورد با کودکان خردسال (3 سالگی به بعد)، عدم وجود صبر و بردباری کافی محسوب می شود. از آن جایی که مغز کودکان همچنان قابلیت دریافت اطلاعات و تجزیه و تحلیل بسیار سریع آنها را ندارد، شاید لازم باشد درخواست خود را چندین بار برای آنها تکرار کنید. تحمل بالا در این مسیر نه تنها ضروری است، بلکه باید تبدیل به یکی از عادات اصلی والدین شود.
در میان موارد مذکور شماری از والدین را نیز می‌توان مثال زد که توجه چندانی به حالات چهره، لحن صدا و هم سطحی فیزیکی با فرزندان خود ندارند. از جمله اصلی‌ترین نشانه‌های احترام والدین به فرزندان، نشستن و یا خم شدن هنگام گفت وگو با کودک محسوب می‌شود. اگر می‌خواهید صحبت شما بیشترین تاثیر ممکن را بر فرزندتان داشته باشد، باید به این موارد جزئی توجه کنید. از حالت چهره گرفته تا لحن صدا و هم سطحی بدن، حتی در موقعیت‌های تنش زا هم به کودکان خردسال احترام بگذارید.
منبع: خبرگزاری ایسنا
دومین جلسه رسیدگی به اتهامات تتلو برگزار شد