تجمع کسبه و تعطیلی بازار/ بازاریان تهران در اعتراض به رکود و قیمت ارز دست از کار کشیدند+عکس

بازاریان تهران صبح امروز در اعتراض به رکود حاکم بر بازار، گرانی نرخ ارز و کمبود مشتری با بستن مغازه‌های خود دست از کار کشیدند و تجمع مسالمت‌آمیزی برگزار کردند. آفتاب‌‌نیوز : یک روز پس از اینکه فروشندگان موبایل در بازار چارسو و علاءالدین در تهران در اعتراض به افزایش بی‌رویه نرخ ارز و گران شدن تلفن همراه اعتراض کرده بودند، امروز دوشنبه چهار تیر ماه 97 بازاریان تهران نیز در اعتراض به رکود حاکم بر بازار نوسان بی‌ضابطه نرخ ارز، کمبود مشتری و گرانی کالا دست از کار کشیدند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 
به گزارش آفتاب‎نیوز به نقل از خبرگزاری فارس، ابتدا پارچه‌فروشان و بازاریان راسته بازار بزرگ و چارسوق و سرای قیصریه اقدام به بستن مغازه‌های خود کردند و پس از آن سایر بازاریان نیز با بستن مغازه‌ها دست از کار کشیدند.
پلیس نیز در صحنه حضور دارد، و با ایجاد نظم و آرامش، زمینه تجمع مسالمت آمیز و صنفی بازاراریان را فراهم کرده است.
در بازار امین حضور نیز که محل فروش لوازم خانگی است برخی از بازاریان می‌گویند به خاطر اینکه نمی‌دانیم سرنوشت دلار چه می‌شود یا جنس به مشتری نمی‌فروشیم و یا ابتدا پیش دریافتی از او می‌گیریم و با او شرط می‌کنیم که اگر جنس مورد نیاز از سوی کارخانه گرانتر شد، باید تفاوت قیمت را نیز قبول کند. در این شرایط نمی‌توانیم جنس‌های موجود را به مردم بفروشیم چون نمی‌دانیم برای تامین اجناس فروخته شده براساس چه نرخ دلاری باید کالا خریداری کنیم.
روایت دبیرکل جامعه انجمن‌های اسلامی اصناف از وضعیت امروز بازار
دبیرکل جامعه انجمن‌های اسلامی اصناف و بازار نیز گفت: کسبه خواهان حفظ امنیت فضای بازار و بازگشت آرامش و ثبات به اقتصاد هستند.
 احمد کریمی اصفهانی در گفت‌وگو با ایسنا در ارتباط با آخرین وضعیت بازار تهران با اشاره به «بسته شدن تعدادی از مغازه‌ها از سوی کسبه در  اعتراض به اوضاع اقتصادی و نرخ دلار» نسبت به عملکرد مراجع مسوول در این ارتباط انتقاد کرد و با بیان این‌که «پیش‌بینی شرایط فعلی بازار را پیش از این کرده بودیم» خاطرنشان کرد: ما مکررا تذکرات لازم را به مسئولین دادیم و گفتیم نمی‌شود با سیاست فعلی وضعیت بازار را کنترل کرد.
وی ادامه داد: کسی که الان جنسی دارد یا نمی فروشد یا اگر فروخت دیگر نمی‌تواند جنسی جای آن بگذارد؛ لذا این وضعیت باعث نارضایتی کسبه و اصناف شده است. دولتمردان ما صادقانه با مردم صحبت نمی‌کنند. مطالبی می‌گویند که با دو دوتا چهارتاری بازار همخوانی ندارد. من فکر می‌کنم لازم است دولتمردان ما به مردم بگویند که در برخی از تصمیم‌گیری‌های اقتصادی اشتباه کرده‌اند. چرا رئیس دولت و تیم اقتصادی نباید اعلام کنند که در رابطه با مسائل اقتصادی چند وقت اخیر توفیقی نداشته‌ایم؟
وی افزود: ما مکررا با نمایندگان اصناف و بازاری‌ها طی یک ماه اخیر جلسه داشتیم و تاکید کردیم مسئله امنیت جامعه، آن هم امنیت بازار اهمیت بالایی دارد. تلاش کردیم تا با منطق و مذاکرات نکات مهم را منتقل کنیم، اما گفت‌وگو هم تا حدی پاسخگوی شرایط فعلی جامعه است.
دبیر کل جامعه انجمن‌های اسلامی اصناف و بازار خاطر نشان کرد: ما مکررا در جلسات‌مان تاکید کرده‌ایم تا بازاریان مواظب باشند که اعتراض‌ها به شرایط اقتصادی، مورد سوء استفاده دشمنان قرار نگیرد، اما این نکته که اصناف و بازاریان به شدت از شرایط موجود ناراضی هستند هیچ جای شکی ندارد.
وی سپس گفت: کسبه و نمایندگان اصناف طی چند روز گذشته بارها به ما می‌گفتند که با وجود آن‌که اعتراضات فراوانی به شرایط فعلی دارند اما حاضر به بستن مغازه‌ها نیستند و نمی‌خواهند عده‌ای از این شرایط به نفع خود سوء استفاده کنند. آن‌ها تاکید می‌کردند که نمی‌خواهند وضعیت امنیتی بازار را به هم بریزند و مردم را مکدر کنند.
وی در ادامه از نحوه مدیریت اقتصادی طی چهار دولت گذشته انتقاد کرد و گفت: خروج آمریکا از برجام چند درصد از وضعیت بد اقتصادی را تشکیل داده است، اما بحران اقتصادی و ارزی چندین سال است که گریبانگیر بازار ماست. آقایان می‌آیند و می‌گویند برای مشکلات ایجاد شده راه حل دارند و می‌توانند به همه سرویس بدهند اما در عمل در ارائه سرویس برابر به همگان ناموفق می‌شوند.
کریمی اصفهانی افزود: کاش به مردم بگویند که امکانات فعلی پاسخگوی مشکلات نیست. از سوی دیگر فراموش نکنیم مسائل اقتصادی با گرفتن و بستن برطرف نمی‌شود. من از اول با برخوردی که با صرافی‌ها صورت گرفت مخالف بودم؛ چراکه پس از آن انتظار افزایش مجدد نرخ ارز هم می‌رفت چون آن‌ها کسانی بودند که بازار ارز را معتدل می‌کردند.
وی با اشاره به مطالبه کسبه بازار گفت: مطالبه آن‌ها این است که وضعیت اقتصادی که بازار را متزلزل کرده است بهبود پیدا کند؛ چراکه این تزلزل خسارت سنگینی به مردم وارد کرده است. فقط ثبات اقتصادی است که می‌تواند آرامش را به بازار بازگرداند. به نظر من اعتراض‌ها ادامه‌دار نخواهد بود. تقاضای ما از آن تعداد کسبه‌ای هم که هنوز مغازه‌های‌شان را باز نکرده‌اند این است که مغازه‌های خود را باز کنند. ان‌شاءالله این اتفاق خواهد افتاد.
وی معتقد است: یا همه تیم اقتصادی باید کنار رود چراکه اگر قرار بود موفق شوند تا الان باید موفق می شدند، یا باید چاره‌ای جدید برای وضعیت اقتصادی اندیشیده شود. کد خبر: ۵۳۰۹۲۴ تاریخ انتشار: ۰۴ تير ۱۳۹۷ - ۱۲:۴۲

منبع: آفتاب

کلیدواژه: تهران بازار ارز قیمت دلار تجمع بازاریان تعطیلی بازار تهران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۳۵۶۶۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دهه ۹۰؛ دهه‌ی «رکود، عبرت، تجربه»

خبرگزاری تسنیم قرار است در پرونده‌ی «دهه‌ی رکود، عبرت، تجربه» به تفصیل و در گفتگو با صاحبنظران و کارشناسان به بررسی وضعیت اقتصاد ایران در دهه‌ی ۹۰، دلایل و ریشه های افول اقتصاد در این دهه و راه‌حلهای جبران این خسارت در سالهای پیش رو بپردازد. - اخبار اقتصادی -

گروه اقتصادی خبرگزاری تسنیم- 

وقتی میان فعالان اقتصادی از دهه‌ی 1390 شمسی سخن به میان می‌آید، تصویر یک دهه «عقب‌ماندگی»، «تعطیل نسبی مسائل اقتصادی» و «انباشت چالش‌های اقتصادی» در ذهن‌هایشان نقش می‌بندد و زمانی که می‌خواهند در موردش صحبت کنند، هر یک از زاویه‌ای آسیب‌های این دهه را بر می‌شمرند: از وضعیت نامناسب شاخص‌های کلان اقتصاد تا رکود در کسب‌و‌کارهای خرد و کلان، از آسیب‌های تشدید تحریم‌ها تا انفعال دولت‌ها در برابر تحریم و بی‌توجهی به برنامه‌ها و سیاست‌های «خنثی‌کردن اثر تحریم‌ها».

تاجران زبده و پژوهشگران اقتصاد بین‌الملل نیز از «شرطی‌کردن اقتصاد» نسبت به مذاکره با غرب می‌گویند و بی‌توجهی به سیاست اصولی «ترجیح شرق به غرب»؛ آن هم درست در دهه‌ای که قدرت اقتصادی در حال انتقال از غرب به شرق بود. دهه‌ی 1390 چه بود و چه مختصاتی داشت؟ آن دوران تمام شده یا دهه‌ی جدید، دهه‌ی 1390 جدیدی است!؟  

افول شاخص‌های کلان

میانگین رشد اقتصادی دهه‌ی 1360 -با وجود آثار انقلاب و مشکلات ناشی از جنگ تحمیلی- برابر با 4.3 درصد بود. این شاخص در دهه‌ی 1370 برابر با 3.1 درصد و در دهه‌ی 1380 برابر با 4.4 درصد بود. میانگین رشد اقتصادی پس از انقلاب (از 1360 تا پیش از آغاز دهه‌ی 1390) نیز برابر با 3.9 درصد بود. این در حالی است که میانگین رشد اقتصادی در دهه‌ی 1390 به 0.9 درصد کاهش یافت.

درآمد ملی سرانه که در سال 1390 برابر با 8.1 میلیون تومان بود در سال‌های پس از آن کاهش یافت؛ تا جایی که میانگین درآمد سرانه در این دهه به 7.4 میلیون تومان (به قیمت ثابت سال 1390) رسید. فقر مطلق که از 46.8 درصد در سال 1989 میلادی (تقریباً معادل سال 1368؛ سال پایانی جمگ تحمیلی) به 12.3 درصد در سال 2011 میلادی (تقریباً معادل سال 1390 شمسی) رسیده بود، در دهه‌ی تعطیل اقتصاد ایران دوباره افزایش یافت و به 21.9 درصد در سال 2020 میلادی (تقریباً معادل 1399 شمسی) رسید؛ به عبارت دیگر قدرت خرید عموم مردم در این دهه آب رفت و فقر مطلق نیز تقریباً دو برابر شد.

تحریم و انفعال

در تحلیل دهه‌ی 1390 نمی‌توان از نقش تحریم‌ها غافل شد؛ تشدید تحریم‌های ظالمانه از ابتدای دهه‌ی 1390 به این سو حتماً به اقتصاد ایران آسیب زد اما انفعال سیاست‌گذار در برابر تحریم‌ها نیز نقش تعیین‌کننده‌ای در نتیجه -یعنی افول شاخص‌های کلان اقتصادی- داشت.

کاهش وابستگی اقتصاد به نفت در دهه‌ی 1390، نه یک سیاست مطلوب سیاستگذار بلکه همواره اجبار بود. از دل همین اجبار بود که کلان‌ایده‌ی «مذاکره برای رفع تحریم‌ها» و «رفع‌تحریم به مثابه حل همه‌ی مشکلات از آب خوردن تا بهبود شاخص‌های کلان اقتصادی» زاییده شد.

سیاستمدارِ عادت‌کرده به زیستِ نفتی که نظم آمریکایی جهان را نیز پذیرفته بود، حتی به‌زور هم حاضر به ترک اعتیاد اقتصاد ایران به نفت نبود. می‌خواست دوباره ذیل نظم آمریکایی، نفت بفروشد و گرد و غبار ضعف کارآمدی مدیریت و سیاست‌های اقتصادی‌اش را زیر فرش درآمد نفتی پنهان کند. «برجام» را تجربه کرد و با خروج آمریکا از برجام، سرش به سنگ خورد. از این منظر، دهه‌ی 1390 را باید دهه‌ی تجربه و عبرت نیز نامید. سیاستمدار در این دهه، عملاً اقدام جدی‌ای برای درمان عیوب ساختاری اقتصاد ایران از جمله تصدی‌گری افراطی دولت، بودجه‌بندی معیوب و نامتوازن، وجود هزینه‌های زائد و مسرفانه و ...  نکرد.

تغییر نظم بین‌الملل

از دیگر ویژگی‌های مهم دهه‌ی 1390 نیز سرعت گرفتن تغییر نظم بین‌المللی بود. در این دهه قدرت اقتصادی به مرور از غرب به شرق -به‌طور خاص آسیا- منتقل شد. در سال 2011 تولید ناخالص داخلی آمریکا (بر اساس دلار برابری قدرت خرید) معادل 15600 میلیارد دلار و تولید ناخالص داخلی چین برابر با 13740 میلیارد دلار بود. در سال 2017 ورق برگشت و اقتصاد چین از اقتصاد آمریکا بزرگ‌تر شد. تولید ناخالص داخلی چین در 2024 برابر با 35290 میلیارد دلار است در حالی که این شاخص برای اقتصاد آمریکا برابر با 28780 میلیارد دلار است. رشد اقتصادی هند و سایر اقتصادهای نوظهور آسیایی نیز مشابه بود.

در میانه‌ی این تغییر نظم مهم در دهه‌ی 1390، دولت در ایران عملاً روابط اقتصادی با شرق را از اولویت خارج کرد و تمام تخم‌مرغ‌هایش را در سبد مذاکره با غرب برای رفع تحریم‌ها گذاشت. رای آوردن ترامپ در ایالات متحده، قدرت گرفتن بن‌سلمان در عربستان، کرونا و سقوط قیمت نفت را نیز باید به لیست اتفاقات شاخص این دهه اضافه کرد.

درس‌هایی برای آینده

خلاصه اینکه در دهه‌ی 1390 یک دهه «رکود»، انباشت چالش‌های اقتصادی و تعطیل نسبی مسائل اقتصادی را شاهد بودیم. در عمل دولت‌ها در اقتصاد داخلی، اصلاح «عیوب ساختاری» را به‌تعویق انداختند و در نسبت اقتصاد ملی با دنیای خارج، بدون توجه به تغییر نظم بین‌الملل تمام تخم‌مرغ‌ها را در سبد مذاکره با غرب برای «رفع تحریم» گذاشتند و استراتژی «خنثی‌سازی اثر تحریم» را  کنار گذاشتند؛ در حالی که در ابتدای دهه، با ابلاغ «سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی» راه‌ها نشان داده شده بود و در انتهای دهه نیز در «بخش اقتصادی بیانیه‌ی گام دوم»، مجدداً بر آن‌ها تاکید شد. در واقع سیاستگذار در این دهه دست به «تجربه‌»‌ای خارج از سیاست‌های کلی نظام زد و درس «عبرت»ی برای دهه‌های پیش رو شد.

حال آیا ما از تجربه‌های دهه‌ی 1390 درس خواهیم گرفت!؟ گروه اقتصادی خبرگزاری تسنیم قرار است در پرونده‌ی «دهه‌ی رکود، عبرت، تجربه» به تفصیل و در گفتگو با صاحبنظران و کارشناسان به بررسی وضعیت اقتصاد ایران در دهه‌ی 90، دلایل و ریشه های افول اقتصاد در این دهه و راه‌حلهای جبران این خسارت در سالهای پیش رو بپردازد.

انتهای پیام/