به نقل از «مجله همگردی»

سفر به دبی | لاس وگاس خاورمیانه با ویژگی های منحصر به فرد

تاریخ انتشار: ۴ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۳۵۹۴۹۵

دبی شهری است که تصاویری از شکوه و زرق و برق لاس وگاس را (البته بدون قماربازی و الکل آن) تداعی می کند. قبل از این که ماه گذشته به این شهر سفر کنم، دوستم در مورد آن برایم صحبت کرده بود و آن را شهری گرم، پر از مراکز خرید و فروشگاه های گران قیمت، رستوران، مهاجران بسیار و کمی بی روح تصویر کرده بود. او به من گفت: "دبی یک شهر مصنوعی و تقلبی مانند لاس وگاس است و برای دیدن آن به بیشتر از یک یا دو روز نیاز نخواهی داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

" اما من یک اخلاق خاص دارم و آن این است که اگر دیگران بگویند یک کاری را انجام بدهم یا ندهم، در جهت عکس عمل می کنم. پس تصمیم گرفتم یک سفر پنج روزه به دبی داشته باشم و قصد کردم که چیزی در این شهر پیدا کنم که این کارم را توجیه کند. خوشبختانه در زمانی عالی به این شهر سفر کردم: یکی از دوستانم به این شهر نقل مکان کرده بود؛ بنابراین هم محلی برای اقامت داشتم و هم یک راهنمای تور. از آنجایی که هفته کاری در دنیای عرب از یکشنبه تا پنجشنبه است و روزهای جمعه و شنبه تعطیل هستند، تصمیم گرفتم سفرم را به دو قسمت تقسیم کنم. سه روز اول را با دوستم به دیدن دبی جدید و بین المللی می پرداختم و دو روز بعدی که او سرکار می رفت، به گشت و گذار در بخش قدیم شهر. از آنجایی که دبی یک شهر خاورمیانه ای با قوانین سختگیرانه در مورد خودداری از گناه است، تصور نمی کردم هیچ چیز غیر عادی یا "دیوانگی" در این شهر ببینم. فکر می کردم سفر آرامی داشته باشم که بیشتر زمانم در کنار استخر و در بارها و رستوران های بین المللی شهر بگذرد. با همگردی همراه باشید تا در مورد نکات سفر به دبی و دیدنی های دبی بیشتر بدانید...

من اشتباه می کردم!

شهر جدید دبی مرا با حجم جشن و میهمانی که در آن برگزار می شد مرا شوکه کرد. بارها و رستوران ها همه پر از گردشگر و مردم محلی بودند و ساعت های شاد بی پایانی در جریان بود. از دیدن این همه جشن و میهمانی در شهری که الکل در آن تا حد زیادی ممنوع بود و در شکلی محدود ارائه می شد غافلگیر شدم. این شهر مرا یاد مهاجرنشین ترین شهرهای دنیا انداخت. انگار هر جای دنیا و هر شهری که پذیرای مهاجران بسیار از ملت های مختلف باشد، حجم خوش گذرانی در آن بسیار بالا می باشد. مردم به رستوران ها و بارها و محله های مختلف شهر می روند و خیلی کم با مردم محلی ارتباط برقرار می کنند. انگار همگی یک سبک زندگی شبه غربی دارند. این مسئله را در بانکوک، تایپه و هنگ کنگ نیز مشاهده کرده بودم و اکنون در سفر به دبی هم همین را می دیدم. به نظرم می رسد این مسئله به این دلیل به وجود می آید که شما در فرهنگی هستید که همیشه حکم یک خارجی را دارید، تمامی دوستان شما کسانی هستند که در محل کار با آنها آشنا شده اید و احتمالا چند سال بیشتر با آنها نخواهید بود و به این دلیل که یک حس موقتی بودن و غیر واقعی بودن در این شرایط موجود است. انگار این زندگی واقعی نیست. در این دنیای کوچکی که در آن زندگی می کنیم و مثل یک حباب است، چرا خوش نگذرانیم!؟ مثلا صبحانه را در نظر بگیرید. در بیشتر جاهای دنیا، صبحانه خیلی ساده و مختصر برگزار می شود. البته می توان در روزهای آخر هفته، کمی آن را مفصل تر برگزار کرد؛ اما بهرحال یک مراسم ساده و کنترل شده است. اما در دبی، صبحانه خودرن، مراسمی است که در سرتاسر روز برگزار می شود و قانون "هرچه می توانی بخور و بنوش" یکی از قواعد آن است. چیزی بیش از آن، یک آئین است. یک رسم یا سنت. تابحال وعده غذایی خاص بین صبحانه و ناهار که در زبان انگلیسی نامیده می شود داشته اید!؟ شما نمی توانید به دبی بیایید و نداشته باشید. این صبحانه طولانی و کش آمده به بخشی از فرهنگ این شهر تبدیل شده است. که به نظر من از دیدنی های دبی، در حقیقت، فرهنگ مهاجران است.

شهر قدیم و حس خاورمیانه

من در سفر به دبی به ندرت افرادی را دیده ام که در زمان کمی، اینقدر بنوشند. وقتی شب هنگام به یک یا دو بار این شهر رفتیم، افراد بزرگسالی را دیدم که به سختی خودشان را روی دو پا نگاه داشته بودند تا زمین نخورند. شهر جدید دبی مانند یک واقعیت مجازی بود که درون هتل ها و بارها اتفاق می افتاد. فرهنگ محافظه کار مردم محلی در این بخش از شهر دیده نمی شد. هیچ قانونی دیده نمی شد.
بنابراین، وقتی یکشنبه سر رسید و دوستم مجبور شد به سرکار برود، بسیار هیجان زده و مشتاق بودم که از شهر قدیم دبی در کنار رودخانه دبی بازدید کنم و نگاهی به زندگی مردم محلی بیاندازم. در این بخش از شهر، هیچ گونه آسمان خراش، مهاجر یا فروشگاه غربی وجود نداشت؛ تنها مساجد، بازارها، رستوران ها و فروشگاه های کوچک دیده می شدند. به نظر می رسید زرق و برق و هیاهو، بارهای هتل ها و مراکز خرید، یک دنیا از این بخش از شهر فاصله دارند. من به قایق سواری روی رودخانه رفتم؛ غذای ارزان خوردم؛ با مردم محلی صحبت کردم و حس شهر را دریافت نمودم.
وقتی از دیدنی های دبی بازدید کردم، به بازارهای طلا رفتم و مسجد جمیرا را دیدم، در فروشگاه های محلی با فروشنده ها صحبت کردم و به تحسین معماری قدیمی شهر پرداختم، بیشتر احساس کردم که در خاورمیانه هستم. بعد از سه روز، این اولین باری بود که احساس کردم در مکانی خارجی و متفاوت بسر می برم. اما با وجود اینکه از تماشای شهر قدیم دبی لذت بردم، کل شهر خیلی روی من تاثیر نگذاشت و توجهم را جلب نکرد. اما همچنان حاضر نیستم به طور کل دور آن را خط بکشم. هنوز چیزهای زیادی در دبی برای دیدن و کشف کردن وجود دارد. من نتوانستم به صحرا بروم، از چند جاذبه این شهر بازدید نکردم و گرمای طاقت فرسای تابستان به من اجازه نداد که به راحتی در خیابان ها و کوچه های شهر گردش کنم. سفر به دبی و دیدنی های دبی هنوز برای من اسرار آمیز است. نمی توانم در مورد آن به راحتی نتیجه گیری کنم و قصد کرده ام که دوباره به این شهر برگردم و چیزهای بیشتری در مورد آن کشف کنم. اما از یک چیز کاملا مطمئن هستم. این شهر فقط یک ایستگاه برای یک توقف کوتاه نیست و برای دیدن آن به بیشتر از یک یا دو روز نیاز خواهم داشت.

منبع: مجله همگردی

کلیدواژه: جهانگردی دبی جهان گردی تور اروپا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت hamgardi.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مجله همگردی» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۳۵۹۴۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

گفتگوی وزرای خارجه آمریکا و ترکیه درباره آتش‌بس غزه

آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده، در ادامه لفاظی‌های خود علیه حماس ضمن حمایت از اسرائیل، این جنبش را به دلیل ادامه درگیری‌ها در غزه محکوم کرد، زیرا این گروه نمی‌خواهد توافقی را بپذیرد.

این اظهارات در جریان دیدار بلینکن و هاکان فیدان، وزیر امور خارجه ترکیه، بیان شد. نماینده آمریکا خواستار هر تلاشی برای متقاعد کردن حماس به پذیرش پیشنهاد آتش‌بس فوری شد.

وزرای خارجه دو کشور همچنین در مورد تلاش‌های جاری برای تضمین صلح پایدار در منطقه، از جمله از طریق راه‌یابی به یک کشور فلسطینی با تضمین‌های امنیتی برای اسرائیل، گفتگو کردند. بلینکن بر اهمیت اجتناب از تشدید درگیری در خاورمیانه تأکید کرد. 

شبکه ۱۲ تلویزیون اسرائیل روز شنبه گزارش داد که اسرائیل انتظار دارد حماس به پیشنهاد اخیر توافق ظرف ۴۸ ساعت آینده پاسخ دهد.

بر اساس این گزارش، مفاد این پیشنهاد امروز از طریق هیئت مصری به سرپرستی عباس کامل، رئیس اطلاعات، در غزه به حماس منتقل می‌شود. اسرائیل امیدوار است که حماس ۳۳ اسیر از جمله زنان، کودکان، مردان بالای ۵۰ سال و افراد بیمار را آزاد کند.

این کانال در ادامه اشاره کرد که به ازای هر اسیر اضافی آزاد شده، آتش بس یک روز تمدید می‌شود. در این دوره، هر دو طرف در مذاکراتی با هدف پایان دادن به جنگ و آزادی همه اسرای باقی‌مانده شرکت خواهند کرد. یسرائیل کاتز وزیر امور خارجه اسرائیل پیشتر گفته بود که در صورت دستیابی طرفین به توافق، تهاجم رفح به حالت تعلیق در خواهد آمد.

باشگاه خبرنگاران جوان بین‌الملل خاورمیانه