کودک بیشفعال را درمان کنید نه تنبیه
تاریخ انتشار: ۴ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۳۶۰۴۰۶
دکتر فایق یوسفی اظهار کرد: اختلال نقص بیشفعالی شایعترین اختلال رفتاری در سنین کودکی و بلوغ است، این عارضه بیشتر در دوران ابتدایی مدرسه برای کودکان و در هنگام بلوغ رخ میدهد و با افزایش سن بسیاری از بیماران بهتر میشوند.
دانشیار گروه روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی استان کردستان، عنوان کرد: بیشفعالی از مشکلات رفتاری و بیشتر عصبشناسی است که در پسران بیشتر شایع میشود، علل بروز این اختلال بسیار متعدد و پیچیده است که شامل عواملی همچون ژنتیک، محیط، سابقه سوءمصرف مواد، شرایط خانوادگی و اجتماعی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
یوسفی بیان کرد: اختلال نقص بیشفعالی یک اختلال عصبشناسی است که ترکیبی از دو اختلال، نقص توجه و بیشفعالی است و خانوادهها در سن سهسالگی فرزندشان متوجه این اختلال میشوند، ولی بهترین تشخیص در زمان مدرسه است.
وی با اشاره به اینکه ۷۹ درصد عامل اختلال بیش فعالی ژنتیک است تصریح کرد: معمولاً برخی از مادران که در دوره بارداری مواد مخدر مصرف کرده یا آسیب دیده اند ممکن است کودکشان دچار اختلال نقص بیشفعالی شود.
یوسفی با اشاره به شیوع اختلال نقص بیشفعالی در کودکان عنوان کرد: از ۱۰۰ نفر کودک امکان دارد ۶ تا ۹ نفر دچار اختلال نقص بیشفعالی باشند، معمولاً ۹۶ درصد اختلال نقص توجه و بیشفعالی در دوره نوجوانی تا آخر نوجوانی یعنی سن ۱۸ سالگی از بین میرود و ۴ درصد در سن بزرگسالی میماند.
وی ادامه داد: بزرگسالان مبتلا به اختلال نقص توجه همراه بیشفعالی ممکن است در زمان نوجوانی مشکلاتی مرتبط با مدرسه داشتهاند مانند رفتار مبتنی بر بینظمی، رفوزه شدن، یا سابقه اخراج از مدرسه و در زمان بزرگسالی نیز مشکلات مرتبط با کار در رابطه با تغییر مکرر شغل داشته باشند.
دانشیار گروه روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی استان کردستان، گفت: از لحاظ اجتماعی، نشانههایی شامل مشکلات ارتباطی، موقعیتهای اقتصادی اجتماعی پایین، سوءمصرف مواد، مصرف نیکوتین و خشونتهای متوالی در رانندگی، عجول و عصبی بودن از جمله نشانههای اختلال نقص بیشفعالی در بزرگسالی است.
وی تصریح کرد: کودک بیش فعال، توجه را نسبت به جزئیات از دست میدهد یا به خاطر بیدقتی در فعالیتهای درسی مدرسه یا سایر فعالیتها اشتباه میکند، از دستورالعملها پیروی نمیکند و فعالیتهای مدرسه و وظایف در موقعیت کاری را ناتمام رهامی کند، نسبت به فعالیتهایی که نیاز به فکر کردن و تلاش داشته باشد اجتناب میکند، وقتی با آنها صحبت میشود احساس میکنی که گوششان بدهکار نیست، چیزهایی موردنیاز برای انجام فعالیتها و وظایف خود را گم میکنند، توسط محرکهای بیرونی حواسشان پرت میشود.
کودکان بیشفعال معمولاً پرتحرک، حواسپرت و پرحرفاند
یوسفی بیان کرد: کودکان بیش فعال، وقتیکه روی صندلی مینشینند مدام دستوپا تکان میدهند، سر کلاس صندلی خود را ترک میکنند و به اینطرف و آن طرف میپرند و جای خود قرار نمیگیرند، جای نامناسب میروند و میپرند. این مسئله بین نوجوانان یا بزرگسالان ممکن است به احساس ذهنی بیقراری باشد، در بازی کردن و فعالیتهای لذتبخش مشکلدارند، اغلب توی حرف میپرند و قبل از اینکه سؤالی تمام شود جواب میدهند و نمیتواند منتظر نوبت بمانند و میتوانیم بگویم کودکان بیشفعال معمولاً پرتحرک، حواسپرت و پرحرفاند.
دانشیار گروه روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی استان کردستان، افزود: فرد دچار اختلال بیشفعالی ممکن است همزمان اختلالهای دیگری همچون اختلال سلوک، دوقطبی، اضطرابی، افسردگی و مصرف مواد مخدر را نیز داشته باشد. وی ادامه داد: همچنین یک سری بیمارهای دیگر ممکن است نشانههای اختلال بیشفعالی باشند مثله کمخونی، تشنج، عقبماندگی ذهنی، آسیب شنوایی و بینایی و اختلال خواب میباشد.
ریشه بیشفعالی کم خونی است
یوسفی اظهار کرد: فردی که اختلال بیشفعالی دارد حتماً باید آزمایش آهن و زینک بدهد، چون بیشفعالی از کمخونی و کمبود آهن به وجود میآید. وی گفت: موادغذای برای فواید و مضرات اختلال نقص بیشفعالی بسیارحائز اهمیت است، مواد غذایی مانند پاستیل، کاکاهو، سویا و غذاهای حاوی موادرنگی مثل ژله در تشدید این رفتارها کمک میکند و غذاهای امگا ۳ مانند ماهی بسیار مفید برای افراد دچار اختلال نقص بیشفعالی است.
یوسفی با اشاره اینکه روانشناس بالینی باید خانوادهها را آموزش بدهند که بتوانند با فرزندشان درست رفتار کنند ادامه داد: هماهنگی والدین در برخورد با کودک بیشفعال خود باید هماهنگ باشد تا کودک فرصتی برای سوءاستفاده نداشته باشد که رفتار نادرست خود را تکرار کند و همچنین والدین از انجام تنیه جسمی، تبیه لفظی، تذکر دادن و مقایسه کردن با بچههای دیگر باید خودداری کنند.
دانشیار گروه روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی استان کردستان، گفت: والدین باید در منزل قوانینی ایجاد کنند و در صورت انحراف از این قانون او را جریمه کنند که به صورت ممنوعیت از تماشای برنامه تلویزیون، انجام بازی مورد علاقه اش و قهر کردن با کودک است.
وی با اشاره به درمان اختلال بیش فعالی افزود: درمان دارویی که بسیار در درمان اختلال بیشفعالی موثر است، رفتار درمانی، آموزش والدین، آموزش معلم ۴ محور اصلی درمان اختلال بیش فعالی است.
یوسفی با اشاره به اینکه تنها روانپزشک کودک و ترجیحاً فوق تخصص روانپزشک اطفال، میتواند به فرد دچار اختلال بیشفعالی دارو بدهد افزود: باید حتما کودک چکاب کامل بدن بدهد که ناراحتی قلبی نداشته باشد بعد میتواند درمان شود.
منبع: پارسینه
کلیدواژه: کودک بیش فعال روانپزشک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۳۶۰۴۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درمان اختلالات مغزی با ایمپلنتی به اندازه یک نخود و بی نیاز از باتری
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اینترستینگ اینجینیرینگ، محققان دانشگاه رایس یک محرک مغزی منحصربه فرد به نام «ایمپلنت درمانی - مغزی قابل برنامه ریزی دیجیتال» (DOT) ساخته اند که میتواند یک جایگزین درمانی برای بیمارهایی مانند افسردگی مقاوم به دارو و دیگر اختلالات روانپزشکی باشد.
در مقایسه با سایر فناوری ها، این دستگاه، شیوه راحتتر و کم خطرتری برای تحریک عصبی در بیماران ارائه میکند.
«جیکوب رابینسون» «Jacob Robinson» استاد مهندسی برق و کامپیوتر و زیست مهندسی دانشگاه رایس و مجری این تحقیقات گفت: دستگاه ما که به اندازه یک نخود است، میتواند با فعال کردن قشر حرکتی مغز، موجب شود بیمار دست خود را حرکت دهد.
فناوری DOT، برخلاف سایر فناوریهای رابط مغزی، به باتریهای بزرگ و سیمهای بلند نیاز ندارد و در نتیجه کمتر تهاجمی است و دسترسی بیماران به آن آسانتر میشود.
این دستگاه کاشتنی زیست پزشکی بر پایه فناوری انتقال نیروی مگنوالکتریک است که میدانهای مغناطیسی را به پالسهای الکتریکی تبدیل میکند.
این فناوری به محرک اجازه میدهد تا در حین تحریک مغز به صورت بی سیم تغذیه شود.
پژوهشگران میگویند: با تغذیه بی سیم دستگاه با استفاده از یک فرستنده خارجی، دیگر نیازی به باتری وجود ندارد.
این دستگاه کوچک که کاشت آن تنها سی دقیقه طول میکشد، با عرض تنها ۹ میلی متر میتواند با ۱۴.۵ ولت، ناحیه خاصی از مغز را تحریک کند.
پزشکان طی یک کاشت کم تهاجمی کوتاه مدت، این دستگاه کوچک را در استخوان بالای مغز قرار میدهند. میتوان آن را روی «دورا» (سخت شامه) که یک غشای محافظ در پایه جمجمه است نیز قرار داد.
بر اساس اعلام دانشمندان، ایمپلنت و برش آن تقریبا غیرقابل تشخیص هستند و بیمار میتواند همان روز به خانه بازگردد. برای ارزیابی اثربخشی این دستگاه، محققان آن را به طور موقت در مغز یک بیمار انسانی کاشتند.
دانش پژوهان از این ایمپلنت برای فعال کردن قشر حرکتی مغز که حرکات ارادی را کنترل میکند، استفاده و مشاهده کردند بیمار توانست دست خود را حرکت دهد.
محققان پیشتر، عملکرد بلند مدت دستگاه را در مدلهای خوکی آزمایش کردند. DOT به مدت ۳۰ روز در خوکها پایدار بود که سازگاری دستگاه با بافت مغز را نشان میدهد.
دانشمندان رایس میگویند: این کار قبلا انجام نشده بود، زیرا کیفیت و قدرت سیگنال مورد نیاز برای تحریک مغز از طریق سخت شامه با انتقال انرژی بی سیم برای ایمپلنتهای به این کوچکی غیرممکن بود.
در آینده نزدیک، بیماران ممکن است بتوانند از DOT استفاده کرده و برای انجام کارهای شخصی خود به استقلال کامل برسند.
رابینسون میگوید: بیمار در بازگشت به خانه، کلاه یا پوشیدنی خود را برای برقراری ارتباط با ایمپلنت، سر میکند، تلفن همراه آیفون یا ساعت هوشمند خود را فشار میدهد و سپس تحریک الکتریکی آن ایمپلنت، یک شبکه عصبی را در داخل مغز فعال میکند.
رابینسون همچنین استارت آپی به نام «Motif» تاسیس کرده است که قصد دارد این دستگاه را به زودی به بازار عرضه کند.
نتایج این تحقیقات در نشریه Science Advances منتشر شده است.
انتهای پیام/