گران‌ترین و ارزانترین شهرهای جهان برای خارجی‌ها
تاریخ انتشار: ۷ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۴۰۶۰۷۳
نام ۷ شهر آسیایی در صدر این فهرست و در میان ۱۰ شهر گران جهان آمده است. هنگ‌کنگ امسال به عنوان گران‌ترین شهر جهان در جایگاه نخست قرار گرفته است، درحالی‌که سال گذشته دومین شهر گران دنیا به حساب می‌آمد. توکیو پایتخت ژاپن و زوریخ در سوئیس نیز رتبه‌های بعدی را به خود اختصاص داده‌اند.
سنگاپور نیز با یک پله صعود نسبت به سال گذشته در جایگاه چهارم قرار گرفته است و سئول پایتخت کره‌جنوبی نیز در جایگاه پنجم قرار گرفت که در مقایسه با رتبه ششمی این شهر گزارش سال گذشته تنها یک پله صعود را نشان می‌دهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
از سوی دیگر در میان شهرهایی که در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته‌اند تاشکند ازبکستان عنوان ارزانترین شهر جهان را از آن خود کرد. شهر تونس در کشور تونس پس از تاشکند ارزانترین شهر شناخته شد و بیشکک در قرقیزستان، بانجول در گامبیا، کراچی در پاکستان، بلانتایر در مالاوی، تفلیس در گرجستان، مینسک در بلاروس، تِگوسیگالپا در هندوراس و ماناگوا در نیکاراگوئه نیز به ترتیب ۱۰ شهر ارزان جهان را تشکیل می‌دهند. موسسه مرسر هر سال هزینه زندگی برای خارجی‌ها را در بیش از ۴۰۰ نقطه جهان محاسبه می‌کند. در این محاسبه قیمت بیش از ۲۰۰ قلم کالا هر سال سنجیده می‌شود. در انتخاب کالاهایی که قیمت آنها استخراج می‌شود، یک الگوی بین‌المللی واحد ملاک عمل است و تمامی قیمت‌ها بر اساس دلار آمریکا مورد محاسبه قرار می‌گیرد.
در این ارزیابی سبد کالاها و خدماتی که در سبک زندگی معمول شهری مورد استفاده قرار می‌گیرند، بررسی می‌شوند. محاسبه قیمت‌ها بر اساس ارز واحد امکان مقایسه آسان‌تر این هزینه‌ها را فراهم می‌آورد اما به این ترتیب ممکن است ساکنان این شهرها با تغییر ارزش واحد پولی شاهد تغییر هزینه باشند، اما تغییر قیمت‌ها در این پژوهش به نوع دیگری بازتاب یافته باشد. در گزارش امسال موسسه مرسر میزان تغییر هزینه زندگی در شهرهای جهان در طول ۲۰ سال گذشته نیز ذکر شده است.
این داده‌ها نشان می‌دهد در طول دو دهه اخیر هزینه زندگی در قاهره پایتخت مصر ۴۵درصد کاهش یافته است. مسکو پایتخت روسیه با کاهش ۳۷درصدی در جایگاه بعدی قرار دارد. خارجی‌هایی که در پکن پایتخت چین زندگی می‌کنند در طول ۲۰ سال گذشته با کاهش ۳۴درصدی هزینه زندگی روبه‌رو شده‌اند. شهر پراگ لهستان نیز با کاهش ۳۳درصدی هزینه زندگی در شمار شهرهایی است که زندگی در آن ارزان شده است.
با وجود آنکه هنگ‌کنگ گران‌ترین شهر جهان به شمار می‌آید، اما هزینه زندگی خارجی‌ها در این شهر طی دو دهه اخیر ۲۵درصد کاهش یافته است. زندگی در سائوپائولوی برزیل هم در طول ۲۰ سال اخیر ۲۲درصد ارزان‌تر شده است. از سوی دیگر هزینه زندگی در کینشاسا در جمهوری دموکراتیک کنگو ۵۵درصد افزایش یافته است و هزینه زندگی در بانکوک پایتخت تایلند در این مدت ۳۴درصد بیشتر شده است.
منبع: پارسینه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۴۰۶۰۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شبکه نمایش خانگی مروج چه اندیشه‌ای است؟!
بحث از هزینه تولید و نمایش این آثار یک بُعد قضیه است و سوی دیگر ماجرا که اتفاقاً اهمیت بیشتری هم دارد، ناظر به پیامی است که این قبیل آثار به مخاطبان خود می‌فرستند و این که در ورای تولید و عرضه چنین محصولاتی چه فکر و اندیشه‌ای قرار است ترویج پیدا کند.
سید محمدمهدی موسوی در حوزه نوشت: چندی پیش خبری در رسانه‌ها انتشار یافت مبنی بر این که برای تولید هر قسمت سریال شبکه نمایش خانگی به طور متوسط ۳ تا ۵ میلیارد تومان هزینه می‌شود و طبعاً بخش قابل توجهی از این هزینه سرسام آور صرف پرداخت به بازیگران یا به تعبیر درست‌تر سلبریتی‌ها می‌شود.
به عنوان مثال چنانچه یک سریال شبکه نمایش خانگی ۱۵ قسمت داشته باشد به طور میانگین ۶۰ میلیارد تومان صرف ساخت آن می‌شود.
بحث از هزینه تولید و نمایش این آثار یک بُعد قضیه است و سوی دیگر ماجرا که اتفاقاً اهمیت بیشتری هم دارد، ناظر به پیامی است که این قبیل آثار به مخاطبان خود می‌فرستند و این که در ورای تولید و عرضه چنین محصولاتی چه فکر و اندیشه‌ای قرار است ترویج پیدا کند.
با نگاهی اجمالی به آثار شبکه نمایش خانگی از آغاز این جریان در سال ۸۹ با تولید و پخش سریال «قلب یخی» تا به امروز که سریال هایی، چون «افعی تهران»، «جنگل آسفالت» و ... مورد توجه مخاطبان پلتفرم‌های داخلی است، می‌توان به اختصار به نکاتی اشاره کرد که با مقوله سبک زندگی و نوع نگرش به این مساله ارتباط نزدیکی دارد و از همین رهگذر می‌توان تا حدی به این پرسش پاسخ داد که آثار شبکه نمایش خانگی مروج چه فکر و اندیشه‌ای هستند؟!
۱-هر چند برخی سریال‌ها در سال‌های اخیر مروج زندگی‌های تجملاتی یا به اصطلاح لاکچری بوده اند، اما در عین حال، شمار دیگری از آثار با پرداختن اغراق آمیز و بعضاً مغرضانه به مقوله فقر و مشکلات اجتماعی، ترسیم گر زندگی فلاکت بار بوده اند که البته در باره کنایه‌ها و تعریضات غیرمنصفانه‌ای هم به شرایط زیست پس از انقلاب داشته اند که در جای خود نیاز به بحث تفصیلی و عمیق خاص خود دارد.
۲- هنجار زدایی از روابط افراد در کانون خانواده و حتی بین زوجین از دیگر آثار نامطلوب بسیاری از سریال‌های شبکه نمایش خانگی است، کما این که بسیاری از جامعه شناسان متدین نسبت به ترویج روابط آزاد و خارج از چارچوب ازدواج در این سریال هشدار داده و می‌دهند.
واقعیت تلخی که وجود دارد این است که چارچوب خانواده و قوام آن در این سریال‌ها حداقلی است چه آن که بیشتر تصویرگر زندگی افرادی است که بدون هیچ نسبتی حتی با هم در یک خانه زندگی می‌کنند.
۳-استفاده از کلمات مذموم، رکیک و دشنام‌های متعدد از ویژگی‌های غیرقابل انکار برخی از همین سریال هاست که طبعاً تداوم این وضع اثر نامطلوبی بر فرهنگ عمومی جامعه هم می‌گذارد.
۴-به هر حال این واقعیت تلخ غیرقابل انکار است که شبکه نمایش خانگی مرهون نگاه تجاری به حوزه فرهنگ است؛ نگاه و رویکری که به اجمال می‌توان به برخی آثار آن همچون جلوه گری سبک زندگی‌های لاکچری و ایجاد سرخوردگی در جوانان، تغلیظ نگاه جنسیتی منبعث از فرهنگ غرب به زنان و دختران و البته ضدیت با فرهنگ ناب ایرانی و اسلامی در پرتوی نشر اندیشه غربی اشاره کرد.
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد