پایتخت اوگاندا و چاد؛جزو گران‌ترین شهرهای جهان برای خارجی‌ها
تاریخ انتشار: ۷ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۴۱۰۶۸۸
موسسه مرسر گزارش هزینه زندگی در شهرهای جهان برای خارجی‌ها را منتشر کرد. در این گزارش هزینه زندگی در ۲۰۹ شهر جهان بر اساس ملاک‌های متعدد مشخص شده و نام ۷ شهر آسیایی در صدر این فهرست و در میان ۱۰ شهر گران جهان آمده است. هنگ‌کنگ امسال به عنوان گران‌ترین شهر جهان در جایگاه نخست قرار گرفته است، درحالی‌که سال گذشته دومین شهر گران دنیا به حساب می‌آمد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ایران آنلاین /سنگاپور نیز با یک پله صعود نسبت به سال گذشته در جایگاه چهارم قرار گرفته است و سئول پایتخت کره‌جنوبی نیز در جایگاه پنجم قرار گرفت که در مقایسه با رتبه ششمی این شهر گزارش سال گذشته تنها یک پله صعود را نشان می‌دهد. رتبه‌های پنجم تا دهم در لیست گران‌ترین شهرهای جهان به شانگهای چین، لواندا در آنگولا انجامنا در چاد، پکن در چین و برن در سوئیس اختصاص یافته است از این میان تنها انجامنا با صعود ۵ پله‌ای توانست در فهرست ۱۰ شهر گران دنیا جای بگیرد و نام سایر شهرها در سال گذشته هم در میان ۱۰ شهر گران دنیا به چشم می‌خوردند. از سوی دیگر در میان شهرهایی که در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته‌اند تاشکند ازبکستان عنوان ارزان‌ترین شهر جهان را از آن خود کرد. شهر تونس در کشور تونس پس از تاشکند ارزان‌ترین شهر شناخته شد و بیشکک در قرقیزستان، بانجول در گامبیا، کراچی در پاکستان، بلانتایر در مالاوی، تفلیس در گرجستان، مینسک در بلاروس، تِگوسیگالپا در هندوراس و ماناگوا در نیکاراگوئه نیز به ترتیب ۱۰ شهر ارزان جهان را تشکیل می‌دهند. موسسه مرسر هر سال هزینه زندگی برای خارجی‌ها را در بیش از ۴۰۰ نقطه جهان محاسبه می‌کند. در این محاسبه قیمت بیش از ۲۰۰ قلم کالا هر سال سنجیده می‌شود. در انتخاب کالاهایی که قیمت آنها استخراج می‌شود، یک الگوی بین‌المللی واحد ملاک عمل است و تمامی قیمت‌ها بر اساس دلار آمریکا مورد محاسبه قرار می‌گیرد.
در این ارزیابی سبد کالاها و خدماتی که در سبک زندگی معمول شهری مورد استفاده قرار می‌گیرند، بررسی می‌شوند. محاسبه قیمت‌ها بر اساس ارز واحد امکان مقایسه آسان‌تر این هزینه‌ها را فراهم می‌آورد اما به این ترتیب ممکن است ساکنان این شهرها با تغییر ارزش واحد پولی شاهد تغییر هزینه باشند، اما تغییر قیمت‌ها در این پژوهش به نوع دیگری بازتاب یافته باشد. در گزارش امسال موسسه مرسر میزان تغییر هزینه زندگی در شهرهای جهان در طول ۲۰ سال گذشته نیز ذکر شده است. این داده‌ها نشان می‌دهد در طول دو دهه اخیر هزینه زندگی در قاهره پایتخت مصر ۴۵درصد کاهش یافته است. مسکو پایتخت روسیه با کاهش ۳۷درصدی در جایگاه بعدی قرار دارد. خارجی‌هایی که در پکن پایتخت چین زندگی می‌کنند در طول ۲۰ سال گذشته با کاهش ۳۴درصدی هزینه زندگی روبه‌رو شده‌اند. شهر پراگ لهستان نیز با کاهش ۳۳درصدی هزینه زندگی در شمار شهرهایی است که زندگی در آن ارزان شده است.
با وجود آنکه هنگ‌کنگ گران‌ترین شهر جهان به شمار می‌آید، اما هزینه زندگی خارجی‌ها در این شهر طی دو دهه اخیر ۲۵درصد کاهش یافته است. زندگی در سائوپائولوی برزیل هم در طول ۲۰ سال اخیر ۲۲درصد ارزان‌تر شده است. از سوی دیگر هزینه زندگی در کینشاسا در جمهوری دموکراتیک کنگو ۵۵درصد افزایش یافته است و هزینه زندگی در بانکوک پایتخت تایلند در این مدت ۳۴درصد بیشتر شده است.
دنیای اقتصاد
منبع: ایران آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۴۱۰۶۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
علیرضابیگی: دولت مشکلاتش را به سفره مردم منتقل کرد
به گزارش «تابناک» به نقل از روزنامه اعتماد، علیرضابیگی، نماینده مردم تبریز و عضو کمیسیون امور داخلی کشور و شوراهای مجلس شورای اسلامی ادامه داد: دولت با هزینه‌هایی که خودش به زندگی مردم تحمیل می‌کند نمی تواند انتظار داشته باشد تورم، شرایط کاهشی داشته باشد. کدام یک از اقلام که در اختیار دولت است سیر نزولی پیدا کرده است؟ در واقع آنها از یک سری شاخص های مربوط به رشد صحبت می‌کنند اما عملا آنچه در زندگی مردم مشاهده می شود متفاوت است.
دولت برای اینکه مصارف و منابع خود را تراز کند قیمت ارز ترجیحی را کاهش می‌دهد طبیعتا آن گرانی به زندگی مردم تحمیل می‌شود. ممکن است در بودجه، تراز منابع و مصارف برقرار شده باشد اما در زندگی مردم، درآمدها و هزینه با یکدیگر همخوانی ندارد به بیان دیگر ما مشکلات را به زندگی مردم منتقل کردیم و در مقابل مردم هم امکان تأمین این کسری را نخواهند داشت.
دولت افزایش حقوق کارگران را نپذیرفت و بدون اینکه نماینده کارگران پذیرفته باشد در نهایت حداقل حقوق را مبنا قرار دادند. این وضعیت در شرایطی است که تورم قیمت های اقلام اساسی به طور جدی احساس می شود و برخی از اقلام حتی از سفره های مردم حذف شده است. علاوه بر این، هزینه درمان، ایاب و ذهاب و سایر موارد نیز وجود دارد.
به عنوان مثال در شهری مثل تهران، هزینه حمل و نقل حدود ۳۵ تا ۵۰ درصد افزایش پیدا کرده است آن هم در شرایطی که دولت در تأمین منابع مناسب خود برای اداره کشور در بودجه سال ۱۴۰۳، ۵۰ درصد به مالیات افزوده است و نمی تواند این رقم را به همه استان های کشور تعمیم داد. به عنوان مثال وضعیت اقتصادی یک استان وضعیت رو به رشدی دارد اما در مقابل استان دیگری با وجود وسعت و امکانات و ظرفیت، چندان مناسب نیست. برای این استان به عنوان مثال سهم ۳۰ درصدی درنظر می گیرند و ۲۰ درصد سهم را برای استان دیگری که وضعیت اشتغال و اقتصادی بهتری دارد در نظر می گیرند. بنابراین وقتی این ۸۰ درصد در کنار هم قرار می گیرند تورم ۸۰ درصدی به کشور تحمیل می شود و این موضوع، زندگی مردم را متاثر می کند.
ام فهد، زن مشهور عراقی کیست و چرا کشته شد؟