مشکلات پیش روی خانوادهها در ثبتنام مدارس فرزندان/ یک بام و دو هوای انتخاب مدرسه در محدوده محل سکونت
تاریخ انتشار: ۹ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۴۳۱۵۵۱
با بازدید از واحد ثبتنام مدارس، ستادهای ثبتنام و گفتگو با اولیای دانشآموزان این طور به نظر میرسد که همه چیز در همه جای آموزش و پرورش درست و بر اساس ضابطه است و فقط کنار آمدن با مشکلات برخی اولیاء متقاضی ثبتنام خارج از ضابطه است. به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، با بازدید از واحد ثبتنام مدارس، ستادهای ثبتنام و گفتگو با اولیای دانشآموزان این طور به نظر میرسد که همه چیز در همه جای آموزش و پرورش درست و بر اساس ضابطه است و فقط کنار آمدن با مشکلات برخی اولیاء متقاضی ثبتنام خارج از ضابطه است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سالهای متعددی است که از زبان مسئولین آموزش و پرورش میشنویم تمام شرایط برای سهولت در ثبتنام دانشآموزان مهیاست، اما با چشمانمان چیزی جز دغدغه در مسیر دشوار ثبتنام برای اولیا نمیبینیم؛ البته در این بین اختلاف دغدغههای طبقات مختلف هم مسئله قابل توجهی است. یکی بچه جنوب شهر است و به علت عدم توانایی ثبتنام در یک مدرسه عالی سه سال است که در مدرسهای عادی و معمولی تحصیل میکند و دیگری از آن نازپروردههای اهالی شمال شهر است که با چک سفید پدرش به آسانی در مطرحترین مدرسه بیآنکه برای ثبتنامش، چون و چرایی بیاورند، آغاز به تحصیل میکند و تنها دغدغه اولیاء او انتخاب مدرسه مطرحتر و مرغوبتر است.
اولویت ثبتنام محدوده است یا رابطه؟!
به استناد ماده ۳۲ آییننامه اجرایی مدارس، برگزاری آزمون ورودی، مصاحبه و تعیین شرط معدل برای ثبتنام دانشآموزان و دریافت هرگونه وجه (بهجز وجوه مربوط به بیمه حوادث و کتابهای درسی) در زمان ثبتنام مجاز نمیباشد و نباید دانشآموزی به دلایل مذکور از ثبتنام محروم گردد.
اینکه هنوز پس از سالها از اعلام این قانون به بهانههای مختلف در حین ثبتنام از اولیای دانشآموزان هزینه دریافت میشود در جای خودش؛ اما مدتی است برخی مدارس با وجود اینکه در گروه مدارس دولتی هستند، ضوابط خاص برای خودشان تعریف میکنند. چند روز پیش مطلع شدیم یکی از مدارس راهنمایی در خیابان آزادی تهران مدتی است که در روند ثبتنام برای خودش ضوابط خاص تعریف کرده است. این مدرسه با اینکه هیئت امنایی اداره میشود و شاهد یا نمونه دولتی نیست، برای ثبتنام دانشآموزان اولویتهایی از قبیل: شرط معدل، خانواده فرهنگی و ایثارگر قائل شده است.
با وجود چنین اولویتهایی اگر مدرسه مذکور مطابق ظرفیت خود، تمام دانشآموزان موجود در محدوده تعیینشده را پوشش دهد، مانعی ندارد، اما یکی از مراجعین ثبتنام در این مدرسه میگوید: «خانه ما یک کوچه با مدرسه فاصله دارد و براساس نامه ستاد ثبتنام ما در محدوده این مدرسه هستیم، اما وقتی در روز سوم ثبتنام به مدرسه مراجعه کردم، گفتند که جا پر شده و باید ببینم کدام مدرسه جا دارد تا دخترم را ثبتنام کنم؟»
این خانم همچنین با ابراز ناراحتی ادامه میدهد: «با پرس و جو از برخی اولیاء که ثبتنامشان انجام شده بود، متوجه شدم که عدهای با وجود خارج بودن آدرسشان از محدوده مدرسه به راحتی با اولویتهایی، چون خانواده فرهنگی و... ثبتنام شدهاند و برخی دیگر نیز با پرداخت مبلغ قابل توجهی به عنوان کمکهای مردمی به سرعت ثبتنام کردهاند و با این وجود دیگر جایی برای دانشآموز من که در محدوده است، نیست.»
این اولیاء همچنین در اظهاراتش به نکتهای اشاره میکند که برایمان مهم و قابل توجه به نظر میرسد؛ ثبتنام دانشآموزانی که اولیائشان دارای شغلهایی هستند که مورد توجه مسئولین مدرسه است. وقتی موضوع را جدیتر پیگیری میکنیم به اداره آموزش و پرورشی که این مدرسه تحت نظر آن است میرسیم و با اولیایی روبهرو میشویم که با مشکلاتی مشابه مواجه شدهاند و از آنجایی که چارهای ندارند، به منطقه رو آوردهاند؛ این در حالی است که کارشناس مسئول ستاد ثبتنام منطقه نیز چندان بیخبر از کارهای واحد آموزشی تحت نظرشان نیست، اما موضوع را به برخی ضوابط نامربوط در آییننامه ثبتنام ربط میدهد و در نهایت اولیای دانشآموزان را به دلیل تاخیر در ثبتنام مورد سرزنش قرار میدهد.
دستاندازهای ثبتنام برای اولیا طاقتفرساست
در میان همهمه ثبتنام مدارس برخی از این طرف بام میافتند و برخی دیگر از آن طرف. در حالی که برای عدهای قوانین آن چیزی است که متناسب با امیالشان است، برخی دیگر نیز برای حفظ بیش از اندازه مقررات دغدغهساز میشوند.
جمعیت انبوه ثبتنام کلاس اولیها هر سال هم برای آموزش و پرورش مشکلاتی را به وجود میآورد و هم برای خانوادههای متقاضی ثبتنام.
یکی از والدین متقاضی ثبتنام پایه اول ابتدایی که خود را فاطمه محبی معرفی میکند، درباره مشکلات موجود برای ثبتنام فرزندش چنین میگوید: «از مهر ماه سال گذشته به دلیل فوت خواهرم برای نگهداری از فرزندان او که یکی نوزاد است و دیگری مبتلا به عارضه کلیه از شمال به تهران آمدم. خودم هم فرزندِ دختر دارم که امسال به کلاس اول میرود.»
وی همچنین در ادامه بیان میکند: «من اغلب تمام روز را مجبور هستم در خانه باشم تا از خواهرزادههایم مراقبت کنم و این امکان که بخواهم خودم، دخترم را به مدرسه ببرم و بیاورم ندارم. برحسب اتفاق با وجود یک مدرسه نزدیکتر، مدرسهای از طرف ستاد به ما معرفی شد که فاصله دورتری دارد. وقتی به مدرسه و همچنین آموزش و پرورش منطقه مراجعه کردم و مشکلاتم را بیان کردم، اصلا راضی نشدند تا دخترم را در مدرسه نزدیکتر ثبتنام کنم.»
این، ولی دانشآموز که در نهایت ناچار به قبول ثبتنام فرزندش در مدرسه دورتر از محل سکونتشان شده، میافزاید: «اما باز هم با مشکلات دیگری مواجه شدم؛ وقتی به مدرسه معرفیشده مراجعه کردم گفتند، چون اجارهنامه خانه به اسم شوهر خواهرم است، امکان ثبتنام وجود ندارد. این درحالی بود که مدارک کافی برای اثبات سکونتم نشان دادم، اما باز هم مخالفت کردند و در نهایت گفتند که باید نامه از اداره و بعد آن استشهاد محلی و تاییدیه مسجد بیاورم؛ اما هیچ کس با وجود این مشکلات با من کنار نیامد.»
محبی معتقد است با وجود اینکه حدود ۸ ماه است در این محل سکونت دارد، شرایط جامعه کنونی به نحوی است که حتی همسایه، همسایه را نمیشناسد چه برسد به اهالی محل. در این میان بیان این نکته خالی از لطف نیست که مسئولین محترم مدارس و آموزش و پرورش که عملکردشان را منطبق بر قوانین کردهاند؛ بد نیست گاهی هم در اعمال ضوابط مشکلات مردم را هم در نظر بگیرند. کم نیستند تعداد خانوادههایی که به علت مشکلات اقتصادی و اجتماعی هنگامی که در دستاندازهای تمامنشدنی مدارس قرار میگیرند، قید تحصیل فرزندانشان را در برخی مدارس مورد نظرشان میزنند و حتی بعضا ترجیح میدهند تا آنها را به جای مدرسه، سرکار بفرستند.
از مشکلات ثبتنام تا دکان برخی سودجویان
همیشه میگویند در ناامیدی بسی امید است! در مشکلات موجود بر سر راه ثبتنام مدارس هم امیدها کم نیستند. وقتی پایتان را از در مدرسهای دولتی که از ثبتنام آن ناکام ماندهاید، بیرون میگذارید با پیامکهای مختلف تبلیغاتی مدارس غیردولتی مواجه میشوید. پیامکهایی وسوسهبرانگیز که به ظاهر میتوانند تنها راه نجات شما از دغدغه ثبتنام مدرسه دولتی باشند.
«میبرمش غیرانتفاعی خودم را راحت میکنم.» این جمله را بارها از زبان اولیایی که از چالشهای ثبتنام در مدارس دولتی خسته شدهاند، شنیدهایم؛ اما چه کسانی میدانند این راهی برای اتمام مشکلات است یا شروع مشکلات بیشتر؟ اولیای از همه جا بیخبر که شیفته تبلیغات مدارس غیردولتی میشوند، به سرعت به هر قیمتی که شده پول تحصیل فرزندشان در یک مدرسه خصوصی را با هزار بدبختی فراهم میکنند.
رضا احمدی از اولیایی است که به علت عدم قبول فرزندش در یک مدرسه دولتی اقدام به ثبتنام در یک دبستان غیردولتی کرده است؛ میگوید: «وقتی که آموزش و پرورش به هیچ عنوان با اولیاء راه نمیآید، امثال من مجبور هستیم تا با گرفتن وام به مدارس غیردولتی در همان منطقه مراجعه کنیم که البته هنوز از نحوه آموزش این مدرسه هم آگاهی نداریم.»
وی با ابراز نگرانی میافزاید: «با وجود معضلات اخیر برخی مدارس غیرانتفاعی انتخاب این مدارس برای تحصیل فرزندانمان مثل گزینه مرگ است، اما با این وجود نمیتوانیم به عدم تحصیل فرزندمان هم رضایت دهیم.» البته با کمی جست و جو میتوان فهمید دلیل این سنگاندازی در مسیر ثبتنام مدارس دولتی بیارتباط با جذب دانشآموز در مدارس غیردولتی هم نیست. البته ترفند مدیران مدارس پولساز برای جذب دانشآموز به همین جا خاتمه نمییابد. یکی از مسئولین آموزش و پرورش منطقهای در تهران برایمان میگوید از سوی یکی از مدارس غیردولتی منطقه کارش به او پیشنهاد شده تا فرزندش را رایگان به آنجا بفرستد و وقتی با لحنی صمیمانه علت را از مدیر مدرسه جویا شده او گفته است که با این ثبتنام صدها اولیاء دیگر که میبینند معاون منطقه فرزندش را در این مدرسه ثبتنام کرده است، ترغیب میشوند. هر چند که این مسئول به این پیشنهاد هرگز تن نداده، اما معلوم نیست چند دانشآموز از این طریق به دام چنین افرادی افتادهاند.
علاوه بر آنچه گفته شد موضوع شهریه و مشارکتهای مردمی هر سال با شروع ثبتنام مدارس آغاز میشود و تا پایان یک سال تحصیلی نیز ادامه دارد موضوعی که فکر و وقت شماری زیادی از اولیا و دستاندرکاران مدرسه و آموزش و پرورش را به خود مشغول میکند. دریافت کمکهای مردمی و یا همان مشارکتهای مردمی هر چند در قوانین آموزش و پرورش آمده است، اما به نظر میرسد این قانون در برخی مدارس به صورت سلیقهای و یا با تفسیرهای متفاوت اجرا میشود. در قانون شوراهای آموزش و پرورش هر چند مشارکت داوطلبانه والدین و آن هم دریافت وجوه پس از زمان ثبتنام آمده، اما به نظر میرسد برخی مدارس تنها بخش دوم یعنی دریافت وجه پس از ثبتنام را اجرا و رعایت میکنند. به باور برخی از والدین مشارکت مردمی در بسیاری از مدارس داوطلبانه نیست و دستاندرکاران آموزشگاهها به روشهای مختلف اولیا را به پرداخت این وجوه ناگزیر میکنند.
از ماست که برماست
هر چند آموزش و پرورش تمام مدارس را مناسب و خوب میداند، اما اغلب اولیا و دانشآموزان چنین تصویری از آموزشگاههای کشور ندارند.
این روزها دغدغه والدین یافتن مدرسهای با امکانات مناسب برای تحصیل فرزندان خود است، مدرسه دولتی یا غیردولتی؟ غیرانتفاعی یا هیئت امنایی؟ اما این، همه نگرانیها نیست.
گاهی هم از ماست که برماست. در هر منطقهای برخی مدارس به عنوان مدارس خوشاقبال مطرح میشوند و این برندسازی توسط خود اولیاست. وقتی در زبانها میغلتد که یک مدرسه محلی بهتر برای تحصیل دانشآموزان است، همانجا ایجاد چالش در مسیر آغاز میشود. مدرسهای که تا همین دیروز از اقبال چندانی برای ثبتنام برخوردار نبوده، حالا با حرفهایی که از زبان برخی اولیاء شروع به چرخش کرده است؛ دشوارترین شرایط ثبتنام را دارد. خوب است که اولیا و دانشآموزان بدانند بیشتر از محل تحصیل، این خود دانشآموز است که در ساخت آیندهاش تاثیرگذار است و تحصیل در یک مدرسه خوشاقبال تضمینی بر موفقیت تحصیلی نیست. منبع: روزنامه کیهان
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: ثبت نام مدارس آموزش و پرورش وزارت آموزش و پرورش
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۴۳۱۵۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شهریه مدارس غیردولتی، شفاف میشود؟!
گویا قرار است این شهریهها بهزودی شفاف شود تا شاهد دریافت رقمهای مختلف از خانوادهها نباشیم. بر همین اساس بهنام نیکنژاد، مدیرکل مدارس غیردولتی وزارت آموزشوپرورش درباره ابلاغ آییننامه جدید مدارس غیردولتی و ساماندهی وضعیت شهریه این مدارس خبر داده و میگوید: «طبق این قانون سامانه نظارت بر مدارس غیردولتی باهدف شفافسازی ایجادمیشود. البته این قانون در گذشته ایجاد شده بود اما چون پشتوانه قانونی نداشت،عمدتا مورد اعتراض مدارس قرارمیگرفت.» قانونی که مدارس غیردولتی خیلی کاری به آن ندارند و همچنان نرخ شهریههایشان بیشتر از نرخ مصوب است.ایجاد چنین سامانههای الکترونیکی یکپارچهای میتواند مدیریت، نظارت و ارزیابی دقیقی از این مدارس داشته باشد و در راستای پاسخگویی و شفافیت مالی برای مردم است. با وجود اینکه سقف مبلغ دریافتی مشخص شده اما بسیاری از مدارس غیردولتی به همین مبلغ هم برخی موارد دیگر همچون شهریه فوقبرنامه درسی، شهریه فوقبرنامه مکمل و شهریه تابستانی هم با آوردن یک کلمه اختیاری، اضافه میکنند. از طرفی وزارت آموزشوپرورش، در آییننامه جدیدی که برای این مدارس در نظر گرفته، تاکید کرده است که با مدارس غیردولتی متخلفی که شهریه بالاتر از مصوبه رادریافت کنند،برخورد خواهد شد.البته این باراولی نیست که مسئولان وزارت آموزشوپرورش برای مدارس غیردولتی که شهریههای نجومی دریافت میکنند خط و نشان میکشند.آموزش پولی در مدارس غیردولتی
در خرداد ۱۳۶۷، قانون تاسیس مدارس غیرانتفاعی در مجلس شورای اسلامی تصویب و آموزش در ازای پول شکل رسمیتری به خود گرفت. مدارس غیر دولتی که فلسفه تشکیل آنان بهظاهر ارائه خدمات آموزشی بهتر و باکیفیتتر به مردم است؛ اما متاسفانه گاهی شاهد این هستیم که در برخی از مدارس معروف غیرانتفاعی که شهریه بالایی هم دریافت میکنند، خدمات با شهریهها خیلی همخوانی ندارد.خانم احمدی، یکی ازمادرانی است که دو فرزندش درمدرسهای غیردولتی در محدوده خیابان قلهک درس میخوانند. او به خبرنگار جامجم میگوید: «شهریه اعلامشده برای سال تحصیلی جدید یکی از فرزندانم که سوم دبستان است، ۹۵میلیون تومان و برای پسرم در مقطع پیشدبستانی، ۸۵میلیون تومان است!» طبق گفته این مادر، این مبالغ جدا از برخی از مراسمهایی همچون جشن تکلیف است.«من دوست ندارم دخترم در کلاسی درس بخواند که بیشتر از ۴۰نفر شاگرد دارد و معلم نمیتواند به اندازه کافی به آنها رسیدگی کند.»این را مادر یکی از دانشآموزانی میگوید که فرزندش در یکی از مدارس غیردولتی غرب تهران مشغول به تحصیل است؛ اما او از افزایش قیمتها نیز گلایه دارد و ناراضی است. از یکی از پدرانی که دخترش سوم ابتدایی است و در مدرسهای غیرانتفاعی درمحدوده سهروردی تحصیل میکند هم سؤال کردیم، او توضیح میدهد: «سال گذشته هزینه دریافتی مدرسه دخترم ۵۰میلیون تومان بود و طبق اعلام مدرسه، امسال حدود ۱۰ الی ۲۰میلیون افزایش قیمت خواهد داشت»؛ خانوادههایی که مجبورند به سبب برخی از دلایل این هزینهها را متحمل شوند.
بیعدالتی آموزشی!
مدارس غیردولتی در ایران عدالت آموزش را زیر سؤال بردهاند، چراکه با وجود تراکم بالای دانشآموزان در مدارس دولتی، کیفیت آموزشی این مدارس تغییر کرده است. همین موضوع منجر به این شده تا خانوادهها تحت هر شرایطی شهریه مدارس غیرانتفاعی را حتی بالاتر از نرخ مصوب فراهم کنند وفرزندانشان را به آنجا بفرستند.میزان تورمی که امروز به هزینه مدارس غیرانتفاعی رسیده است، نظم آموزشی را برهم میزند.موضوعی که خطری جدی برای نظام آموزشی کشور و آینده تحصیلی و تربیتی نسل بعدی محسوب میشود.شایدبااین نرخهای مصوب بسیاری ازدانشآموزان به مدارس دولتی برگردندکه همین موضوع هم مشکلساز است. به نظر میرسدکه بهبوداوضاع مالی مدارس غیرانتفاعی وبالا بردن کیفیت مدارس دولتی،تنها راه چاره این آشفتهبازار است.