سودای به‌ خانه‌ بردن 3‌ متر سهراب سپهری

البته این روایت فقط به کار دار و دسته چند میلیاردی‌ها نمی‌خورد و می‌تواند مخاطبانی انبوه‌تر داشته باشد؛ مثلا آیا شما از آن دسته هستید که وقتی یکی از نمایندگان گروه اول را در خیابان می‌بینید که با مازراتی این سو و آن‌سو می‌کند، به تقریب آب دهان و آسفالت خیابان می‌پردازید و ناسزایی روانه چرخ گردون می‌کنید که «اینها کجا و ما کجا؟» اگر پلن شما در گروه دوم این است که نماینده‌ای از گروه اول را ببینید و ناسزا را چاشنی کار نکنید هم، می‌توانید مخاطب روایت ما باشید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بنابراین همگی می‌توانید با ما به جمعی 800نفره بپیوندید که عصر جمعه 8 تیرماه، رقمی 31 میلیارد تومانی را جابه‌جا کردند.

می‌توانید با ما به هتل پارسیان آزادی بیایید و در یک حراج شرکت کنید. برای خرید خودرو؟ برای مزایده طلا و ارز؟ نه! برای شرکت در خرید 78تابلوی نقاشی و مجسمه و اثر هنر تجسمی؛ قصه از این قرار است که نهمین حراج تهران، که به فروش آثار هنرهای تجسمی اختصاص دارد، برگزار شده و دوباره بحث‌ها بر سر رشد اقتصاد هنر را داغ کرده است.

مازراتی در پارکینگ، سهراب سپهری روی دیوار اتاق

برای رسیدن به آن سالن مجلل 800 نفری، باید غرب پایتخت را تا شمالی‌ترین نقطه بروید؛ وقتی بزرگراه‌های شمالی را در نقطه تلاقی‌شان با هم تقریبا تا پای کوه‌ها رفتید و اطمینان حاصل کردید که یکی دو کیلومتر جلوتر به دامنه‌های جنوبی البرز می‌رسید و پایتخت، جغرافیایی به ‌پایان ‌رسیده است، می‌توانید در محوطه هتل پارسیان آزادی پارک کنید و به طبقه اول بروید؛ اگر دقیقا سر وقت برسید، حتما مجبور می‌شوید پورشه‌ها، مازراتی‌ها و بی‌ام‌دبلیوها را رد کنید و دست کم 300متر از ردیف این ماشین‌های پارک‌شده پایین بروید تا بتوانید جایی پیدا کنید، اما برای این‌که بتوانید یکی از آن 800صندلی را برای نشستن از ان خود کنید، حداقل نیم ساعت باید زودتر از موعد مقرر برسید.

همان بیرون، از خودتان احتمالا می‌پرسید یعنی 800نفر در همین تهران خودمان هستند که برای خرید تابلوهای چندصدمیلیونی و چندمیلیاردی چنین اینجا را شلوغ کرده باشند؟ چه خوب، که این‌قدر سرمایه‌دار هنردوست اینجا داریم.

سالن پر است و دو سه تابلو را چکش زده‌اند پیش از این‌که ما برسیم. اولین عددی که روی تابلو انداخته‌اند سه صفر دارد. انگار این‌جا روی همین تابلو، حذف سه صفر از واحد پولی کشور را کلید زده‌اند چون عدد اول نماینده یکان‌میلیون، عدد دوم ده و بعدی هزارمیلون است؛ هر چند که به حروف، به «میلیون‌تومان» عدد اشاره شده است.

تابلو از حسین زنده‌رودی است و 2300میلیون‌تومان چکش می‌خورد.

حسین پاکدل که اجرای مراسم را بر عهده دارد می‌گوید مبارک است و تکلیف یکی از دو تابلوی زنده‌رودی که یکی‌شان خریداری پیدا نمی‌کند، مشخص می‌شود با 2میلیارد و 300میلیون‌تومان. اگر حول و حوش زندگی‌تان از این عددها خبری نیست که خب طبعا حسی از شگفتی و شاید هم غبن احاطه‌تان می‌کند اما اگر این رقم‌ها، اعداد زندگی شما هم هستند، ممکن است پیش خودتان بگویید چطور عده‌ای، این همه پول را بالای یک تابلوی نقاشی می‌دهند.

البته چندان منطقی نیست که شما به عنوان کسی که در این مراسم حاضر است این سوال را از خودتان بپرسید؛ چون لابد ملاحظه‌های هنری در زندگی‌تان جاری است و همان‌طور که چهارمیلیارد می‌دهید و برای پسرتان یا دختران خودرویی مدل‌بالا می‌خرید، لابد می‌توانید دومیلیارد هم بدهید برای یک تابلو تا پسر یا دخترتان، اتاق دیوارش خالی از یک اثر هنری نماند.

رقابت 2 تا 100میلیونی در کسری از ثانیه

اگر اولین‌بارتان باشد که در حراج تهران شرکت می‌کنید و البته اگر کاتالوگ هم دست‌تان نباشد، حتما دقایق اول فقط گیج و گنگ می‌شوید؛ دو نفر تابلویی را با خود روی سن می‌آورند، مجری چند توصیف برانگیزاننده درباره‌اش می‌گوید، رقمی را که مزایده با آن شروع می‌شود اعلام می‌کند و سپس رقابت آغاز می‌شود.

می‌بینید که جوان بغل‌دستی‌تان که به سن‌اش به سی نمی‌رسد پلاکش را بالا می‌برد که او را مثلا با شماره 34 معرفی می‌کند و مجری 100تا می‌گذارد روش! 100تا یعنی 100میلیون‌تومان.

تابلوی بعدی همین اتفاق برایش می‌افتد اما با بالاآمدن پلاکی که دست همان دختر جوان است، فقط 10 تا به رقم اضافه می‌کند.

می‌پرسید چرا؟ ماجرا دارد. هر تابلو یا مجسمه، براساس رقم کارشناسی‌شده‌ای که برایش تعیین شده، چکش می‌خورد و بر اساس همان رقم، میزان هر بار بالارفتن قیمتش هم مشخص می‌شود.

مثلا آثاری بیش از 500 میلیون، هر بار 50 میلیون اضافه می‌کنند و آثار بیش از یک میلیاردتومان هر بار 100میلیون. به رقم‌های پایین‌تر هم به همین فراخور، با هر بار که شرکت‌کنندگان پلاک بالا می‌برند، از 2 میلیون تا 20میلیون اضافه می‌شود. تصاویری جالبی اینجا ثبت می‌شود.

چند تابلو که با رقم اولیه بیش از یک‌میلیارد چکش می‌خورند گاهی در کمتر از یک ثانیه چندصدمیلیون به رقم‌شان افزوده می‌شود؛ پلاک‌هاست که بالا می‌رود و صدمیلیون صدمیلیون است که به قیمت تابلوها افزوده می‌شود.

اقتصاد مقاومتی با محمود فرشچیان و رفقا

زمزمه‌ها را دو دسته از آدم‌هایی که در سالن حضور دارند داغ می‌کنند. دسته‌ای هستند که نمایندگان خریداران محسوب می‌شوند و گوشی تلفن به دست با آنها مشورت می‌کنند که آیا وارد رقابت برای خرید این اثر بشوند یا نه. تب تند میلیونی و میلیاردی بین‌شان بالاست. دسته دوم کسانی هستند که از بیرون قصه را دنبال می‌کنند؛ مثلا خبرنگارها یا عکاس‌ها. بین آنها و دیگرانی که صرفا تماشاگران این رویداد بزرگ هستند، بحث‌هایی هم درمی‌گیرد. عده‌ای می‌گویند در شرایط اقتصادی نابسامان این روزها چطور این عده می‌توانند چند میلیارد برای خرید یک تابلوی نقاشی هزینه کنند.

عده‌ای جوابشان را می‌دهند که در هیچ جای دنیا، آثار مهم هنرهای تجسمی را مردم عادی نمی‌توانند بخرند و این عادی است. عده‌ای دیگر معتقدند این تجارت نوظهور، نمایشی است و عده‌ای دیگر این طور برمی‌آیند که ما در زمانه‌ای به سر می‌بریم که جوانی سی‌ویک‌ساله توانسته چندده‌هزار سکه پیش‌خرید کند و چه بهتر که سرمایه‌دارها بخواهند به جای سدکردن سرمایه در گردش کشور و خرید و احتکار طلا و ارز، آثار هنری بخرند و سرمایه‌شان بشود دسترنج امثال سهراب سپهری و ژازه تباتبایی و محمود فرشچیان. تازه یکی‌شان ماجرا را از این تحلیل‌های خرد فراتر می‌برد و معتقد است برگزاری حراج تهران، نمود عینی اجرای اقتصاد مقاومتی در ایران است. می‌پرسم چرا این‌طور فکر می‌کند می‌گوید: «شما حساب کن برای خلق یک تابلو چقدر هزینه متریال و اینها می‌دهی؟ نهایتا یک میلیون تومان. وقتی این تابلو پنج میلیارد تومان فروش می‌رود، یعنی خلاقیت و هنر شما در کشور خودتان چهار میلیارد و 999میلیون‌تومان خریداری شده است. این یعنی اقتصاد مقاومتی. این یعنی توانمندی بازار داخلی هنر ایران. این یعنی رشد اقتصاد هنر».

البته همه به این اندازه خوشبین نیستند؛ یکی‌شان که این حرف‌ها را می‌شنود می‌گوید که با یک حراجی که نهایتا 31میلیارد رقم نهایی به‌دست‌آمده از آن است، این حرف‌ها ایده‌آل‌گرایی است. البته او هم اذعان می‌کند که اینها همه درست است و فقط گسترده‌تر شود. شما چه فکر می‌کنید؟ کدام‌یک از این تحلیل‌ها به واقعیت موجود اقتصاد هنر در کشور ما نزدیک‌تر است؟

شاعر کاشان، گران‌ترین نقاش ایران

ماجرای فروش‌رفتن و نرفتن یک سری از آثار هم جالب است. مثلا سخت است متوجه شوید چرا یک اثر از حسین زنده‌رودی بیش از دو میلیاردتومان به فروش می‌رسد اما اثر دیگرش، زیر قیمت کارشناسی‌شده هم خریداری پیدا نمی‌کند. علاوه بر این، یکی از لحظات هیجان‌انگیز نهمین حراج تهران که این بار به هنر کلاسیک و مدرین ایران پرداخته، به مجسمه‌ای از پرویز تناولی مربوط است.

نه آن هیچ‌های معروفش که البته اینجا هم دو تا از هیچ‌ها به فروش رفته، بلکه مجسمه‌ای دیگر که ابعاد کوچکی دارد.

اثر نهایتا با 600میلیون‌تومان چکش می‌خورد اما برای بار دوم! بار اول که چکش پاکدل روی میز حراج می‌خورد، خانمی اعتراض می‌کند که پلاک بالا برده و آقای مجری ندیده.

پاکدل می‌پذیرد و رقم را اضافه می‌کند؛ از این لحظه تا دقایقی، رقابتی چندده‌میلیونی بین
سه خانم شکل می‌گیرد و پاکدل هم بازار تناولی را داغ می‌کند تا این‌که بالاخره یکی از مشتری‌ها مچ دیگران را روی عدد 600میلیون می‌خواباند. ماجرای تابلوی سه‌متری سهراب سپهری هم جالب است؛ همه از قبل می‌دانند که این تابلو قرار است رکورد را بزند؛ نه فقط رکورد این دوره را، نه فقط رکورد خود سپهری را، بلکه رکورد همه دوره‌های حراج تهران را.

حالا شاعر کاشان، گران‌ترین نقاش ایران است. می‌گویند کسی که تابلوی سپهری را خریده، برد کرده. او حالا با تابلوی پنج میلیاردوصد میلیونی‌اش به خانه می‌رود و می‌تواند در حراجی دیگر در همین خاورمیانه خودمان دست کم دو سه میلیارد سود کند با توجه به نوسان بازار ارز؛ همین نوسانی که باعث شد صاحبان دو تابلو، آثارشان را از حراج بیرون بکشند چون می‌گفتند آن موقع که آثارشان را به حراج داده‌اند تا کارشناسی شود، دلار این‌قدر بوده و حالا شده این‌قدر و دیگر نمی‌صرفد برایشان!

صابر محمدی

روزنامه‌نگار

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: حراج تهران سهراب سپهری جام جم آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۴۴۷۴۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کلهر: بردن نساجی به قهرمانی پرسپولیس کمک می کند/ سروش رفیعی بی احتیاطی کرد

محمود کلهر پیشکسوت تیم فوتبال پرسپولیس  در گفت و گو با خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان درباره برد سرخپوشان برابر تیم نساجی اظهار کرد: تیم پرسپولیس به خوبی حریف شمالی را آنالیز کرده بود و از نقاط ضعف این تیم به خوبی استفاده کرد. نساجی در خط دفاعی و درون دروازه خیلی مشکل داشت و خط حمله پرسپولیس هم روز خوبی داشت. عیسی آل کثیر، ارونوف خیلی خوب بودند و وحید امیری هم روز به روز دارد شرایط ایده آل خود را پیدا می‌کند.

ارونوف نقش اساسی در برد پرسپولیس ایفا کرد 

او افزود: فکر می‌کنم ارونوف  نقش اساسی هم در برد پرسپولیس ایفا کرد، چون سرخپوشان ۱۰ نفره شدند و یکی از مهره‌های خوب خود سروش رفیعی را از دست دادند، اما دیدیم به خوبی در ضدحمله از نقطه ضعف حریف خود استفاده کرد. خط دفاعی نساجی حرفی برای گفتن نداشت و پرسپولیس توانست از این نقطه به گل برسد. فکر می‌کنم خط دفاعی پرسپولیس به خوبی ایفا نقش کرد و  مدافعان خیلی خوب همدیگر را پوشش دادند و پرسپولیس توانست بازی را ببرد. به نظرم این برد کمک می‌کند تا سرخپوشان قهرمان شوند.

رفیعی نباید چنین خطایی را مرتکب می شد 

کلهر درباره اینکه سروش رفیعی در این بازی اخراج شد و پرسپولیس را ۱۰ نفره کرد، گفت: به نظرم رفیعی نباید چنین خطایی را مرتکب می‌شد و اینکه در آن شرایط و موقعیت گلی بازیکن حریف نداشت فکر می‌کنم رفیعی اینجا بی احتیاطی کرد و باعث شد از بازی اخراج شود. فکر می‌کنم شاید اگر تیم قدرتمندی مقابل پرسپولیس بود کار سخت می‌شد، اما ارونوف  یک روز خوبی را سپری کرد و به راحتی از خط دفاع نساجی عبور کرد و باعث برد پرسپولیس شد.

 اخراج هامی تواند پرسپولیس را از قهرمانی دور کند 

پیشکسوت پرسپولیس درباره اینکه این سومین محرومیت متوالی  بازیکنان سرخپوش هست و نباید با آنها برخورد شود، گفت: طبیعی است و در شرایط بازی خیلی متفاوت است و آن موقع فشار عصبی روی بازیکن زیاد است و  احساس خستگی می‌کند و همین مسائل باعث می‌شود خطا مرتکب شود. می‌شود با تمرینات بیشتر و ارتباط خوب بین بازیکنان و مربیان این مسائل انضباطی را حل کرد. به هر حال این اخراج‌ها یک موقع می‌توانند تاثیر منفی روی تیم بگذارند و از قهرمانی دور می‌کنند. حتما بازیکنان باید توجیه شوند مخصوصا بازیکنانی که با تجربه هستند. من از سروش رفیعی تعجب کردم که بیخود خطا کرد، چون اگر می‌گذاشت بازیکن حریف برود فکر نمی‌کنم موقعیت گلزنی پیدا می‌کرد. به نظرم باید کارآگاه‌های آموزشی که در باشگاه‌های بزرگ  دنیا وجود دارد و بازیکنان را توجیه می‌کنند باید در باشگاه‌های ما هم ایجاد شود تا ما شاهد چنین اتفاقاتی که باعث شود یک تیم از قهرمانی دور شود نباشیم.

پرسپولیس مهره های بهتری نسبت به استقلال دارد 

او درباره اینکه  رقابت تنگاتنگی بین پرسپولیس و استقلال برای قهرمانی وجود دارد، گفت: به نظرم پرسپولیس می‌تواند قهرمان شود با توجه به مهره‌های بهتری که نسبت به استقلال  دارد و شیوه بازی که از گل محمدی شروع شد و اوسمار هم همین شیوه را ادامه می‌دهد فکر می‌کنم امسال قهرمان می‌شود.

پرسپولیس توانایی شکست دادن تیم هوادار را دارد 

کلهر درباره اینکه بازی بعدی پرسپولیس مقابل هوادار است، گفت: همه بازی‌ها حکم فینال را دارند و باید همه دیدار‌ها را پیروز شوند و فرقی ندارد با چه تیمی بازی می‌کنند. فکر می‌کنم پرسپولیس باید رو به جلو بازی کند و توانایی شکست هوادار را دارد با توجه به خط حمله زهرداری که دارد. خوشبختانه سرخپوشان از درون دروازه تا خط حمله دچار کمبود نیستند، اما باید تمام توان خود را بازیکنان بگذارند و این تیم می‌تواند قهرمان شود.

پرسپولیس با آمدن ارونوف و آل کثیر متحول شده است 

پیشکسوت پرسپولیس گفت: ارونوف عالی هست و با آمدن این بازیکن و عیسی آل کثیر می‌بینم که پرسپولیس متحول شده است. ارونوف یکی از بهترین بازیکنان زمین مسابقه بود.

شجاعت تیم ها باعث بهتر شدن لیگمان می شود 

او در پایان گفت: ان شا الله ۴ بازی پایانی را پرگل ببینیم و تیم‌ها بدون ترس و احتیاط بازی کنند و بازی محتاطانه ارائه ندهند و یک ذره در بازی شان شجاعت داشته باشند و این موضوع به بهتر شدن لیگمان کمک می‌کند.

باشگاه خبرنگاران جوان ورزشی فوتبال و فوتسال