چرا بعضی افراد هرگز موفق نمیشوند؟
تاریخ انتشار: ۱۳ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۵۰۶۳۳۶
به گزارش جهان نيوز به نقل از آرمان، موفق بودن با واژهها و تعاریف گوناگونی توصیف میشود اما موفق نشدن و شکست همیشه به یک روش توصیف میشود: «شکست، ناتوانی فرد در دستیابی به اهداف زندگیاش است، حال این اهداف هرچه که باشد». در این مقاله، مواردی از عوامل شکست افراد در دستیابی به اهدافشان و نرسیدن به موفقیت مطرح شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ارزش زمان را درک نمیکنند: افراد ناموفق برای زمان خود ارزش قائل نمیشوند. آنها در هر جایی و هر زمانی دیده میشوند، زیرا توانایی اختصاص زمان برای اهداف خود را ندارند.بهعبارتدیگر کارهای آنها مرتب روی هم تلنبار میشود، زیرا زمان کافی برای کارهای قبلی خود تخصیص ندادهاند. بنابراین تحقق اهدافشان همیشه بهتعویق میافتد. مهارتهای مدیریت زمان و قدرت نه گفتن، گامی برای دستیابی به موفقیت در زندگی شماست.
کارهایی انجام میدهند که در مسیر اهدافشان نیست: هرچه هدف مهمتر باشد، در سلسلهمراتب ارزشهایتان در مرتبه بالاتری قرار خواهد داشت و وقت و انرژی بیشتری برای آن خواهید گذاشت. هرچه هدف کماهمیتتر باشد، در سلسلهمراتب ارزشهایتان مرتبه پایینتری به خود اختصاص خواهد داد و زمان و انرژی کمتری نیاز خواهد داشت. افراد ناموفق کارهای زیادی انجام میدهند، اما این کارها اثربخش نیست زیرا در مسیر اهدافشان نیست و کارهای پراکنده و بیهدفی محسوب میشوند. نوشتن اهداف و استراتژیهایی که میتواند به تحقق این اهداف کمک کند، شما را در تشخیص کارهایی که به اهدافتان نمیرساند، یاری میکند.
محدودیتهایی بر خود تحمیل میکنند: آنها برای خود محدودیتهایی ایجاد میکنند و درصدد توجیه رفتارشان هستند. تفکر درباره اینکه شما بهاندازه دیگران، باهوش و با استعداد نیستید را رها کنید. آنچه زندگیتان از شما انتظار دارد این است که بیشترین حد خود و بهترین برای خود و برای دیگران باشید.
بهانهتراشی میکنند: این افراد دلایلی خواهند آورد و استدلال خواهند کرد که چرا نمیتوانند کار را به انجام برسانند. آنها همیشه راههایی پیدا میکنند که ناتوانی خود را توجیه کنند. بهترین درمان برای این مسئله، این است که هر وقت ذهنتان شروع به بهانهتراشی میکند، آن را متوقف کنید و موتور ذهنتان را برای شروع کار دوباره به راه بیندازید.
کارها را بهتعویق میاندازند: آنها معمولا کارها را بهتعویق میاندازند، بدون اینکه شرمنده بشوند. این موضوع به گذشته آنان برمیگردد که ارزش زمان را درک نکردهاند. آنها طوری زندگی میکنند که انگار زمان زیادی را ذخیره دارند.
نمیتوانند با اتفاقات ناخوشایند روبهرو شوند: کارها معمولا با چالشهایی همراه هستند. افراد ناموفق این موضوع را درک نمیکنند و بهسرعت دست از همه چیز میکشند، زیرا کارها ناخوشایند و دشوار بهنظرشان میرسد. غلبه بر چالشها فقط ما را به اهدافمان نزدیکتر نخواهد کرد، بلکه در درون ما فردی را شکل خواهد داد که هرگز تصور نمیکردیم وجود داشته باشد. از غلبه بر ترسها واهمه نداشته باشید و برای ورود به حوزهای جدید، از منطقه راحتی خود بهسرعت خارج شوید و خودتان را بهچالش بکشید.
بیتفاوت هستند: افرادی هستند که نمیتوانند تصمیم گیری کنند. نمیتوانند گفتگوهای هوشمندانهای داشته باشند. فکر میکنند که دیگران باید زندگی را از دیدی ببیند که آنها میبینند. درباره هر چیزی بیتفاوت هستند و برای هیچچیزی داوطلب نمیشوند. مطالعه نمیکنند، مایل به آموزش رسمی نیستند و هیچ تلاشی انجام نمیدهند. حتی اگر به بالاترین سطح بالقوه خود نرسند، با آن مشکلی ندارند، زیرا راهی برای خستهشدن پیدا میکنند.
منبع: جهان نيوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.jahannews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جهان نيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۵۰۶۳۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۶ سال زندگی با «در انتظار گودو»!/ بازی با زمان بر صحنه تئاتر
امیرحسین جوانی کارگردان جوان تئاتر درباره برنامه خود برای اجرای اثری نمایشی در سال جاری، به خبرنگار مهر گفت: بعد از مواجهه اولم با نمایشنامه «در انتظار گودو» در سال ۹۵ و آشنایی با فضای خاص این نمایشنامه، همیشه در فکر طراحی یک اجرای متناسب با شرایط و حال و هوای روز جامعه ایران برای این متن بودم. این فرصت به کمک سیامک صفری در سال ۹۷ مهیا شد و به مدت ۶ ماه با یک گروه دانشجویی که نخستین تجربیات صحنهای خود را کسب میکرد، روی متن کار کردیم و در هشتمین جشنواره دانشجویی «ثمر» به صحنه بردیم. کار در آن دوره بهترین کار جشنواره شد و چندین جایزه دیگر را از آن خود کرد.
وی ادامه داد: جشنواره در سالن نوفل لوشاتو برگزار میشد و همین امر باعث شد مدیریت مجموعه از ما دعوت کند تا نمایش را در نوفل لوشاتو در قالب اجرای عمومی روی صحنه ببریم. ما «در انتظار گودو» را در سالن نوفل لوشاتو روی صحنه بردیم و هر شب با استقبال خوب تماشاگران مواجه شدیم.
جوانی تاکید کرد: متن «در انتظار گودو» یک کنجکاوی را در مخاطب بر میانگیزد و همین باعث پرمخاطب بودن این اثر میشود. گروهی که با این متن آشنا هستند به تماشای اجراهای مختلف از آن مینشینند تا ببینند که چگونه اجرا شده است و گروهی هم که آشنایی با متن ندارند همیشه اسمی از «در انتظار گودو» را شنیدهاند و کنجکاویشان در این باره است که ببینند این متن چه موضوعاتی را مطرح میکند و چه حال و هوایی دارد.
این کارگردان تئاتر یادآور شد: اجرای «در انتظار گودو» در آن سال با استقبال خوب مخاطبان همراه بود که شاید بیش از همه کنجکاوی خانواده تئاتر نسبت به این متن باعث این استقبال شد. دلیل دیگر تمرینهای خیلی فشرده، دقیق و ظریف ۶ ماهه ما روی متن بود و به همراه گروه نمایش توانستیم اجرایی سر حال را برای این متن داشته باشیم. اجرا به جایی رسیده بود که صندلیها خالی نبود و مخاطبان چند ردیف روی زمین مینشستند. من مجبور شدم در برخی شبها طراحی اجرای خود را تغییر دهم تا میزبان مخاطبان باشیم.
وی با بیان اینکه طی سالهای اخیر تمایل به اجرای مجدد نمایش «در انتظار گودو» را داشته است، اظهار کرد: بعد از اجراهای موفق سال ۹۷ و ۹۸ «در انتظار گودو»، همیشه این سودا را داشتم که این نمایش میتوانست اجراهای بیشتری را تجربه کند و همیشه به گروه میگفتم که دور جدیدی از اجرا را آغاز خواهیم کرد. متاسفانه شرایط مختلف از جمله شیوع ویروس کرونا باعث شد تا این امر میسر نشود. پاییز سال ۱۴۰۲ فکر اجرای مجدد «در انتظار گودو» بار دیگر به ذهنم آمد. در ابتدا به سراغ گروه اولیه اجرا رفتم ولی آنها امکان حضور در دور جدید را نداشتند. با سجاد افشاریان برای اجرای مجدد «در انتظار گودو» صحبت کردم و دوست داشتم با همراهی او دور جدید اجراها را روی صحنه ببرم. در پاییز سال گذشته به توافق رسیدیم و شروع به جمعکردن ایدهها و ایدههایی که در آن اجرای اولیه نمایش نبود رفتم. سپس شروع به گفتوگو با بازیگران جدید برای حضور در این نمایش کردم و حالا با بازیگران با سابقه تئاتر در حال تمرین هستیم تا نمایش را روی صحنه ببریم.
جوانی درباره زمان و مکان مدنظر برای اجرای مجدد نمایش «در انتظار گودو»، گفت: قرار است اواخر فصل بهار سال جاری و در تماشاخانه هیلاج، نمایش «در انتظار گودو» را روی صحنه ببریم.
وی درباره دلایل خود برای به صحنه بردن مجدد نمایش «در انتظار گودو»، یادآور شد: «در انتظار گودو» یکی از پر اجراترین آثار به صحنه رفته ادبیات نمایشی در جهان است و دلیل آن بعد فلسفی موجود در متن است که از زمان و جغرافیا فراتر است. جامعهای که با مسایل اقتصادی و اجتماعی مختلف مواجه است با فضای ابزورد داخل متن ارتباط برقرار میکند. با توجه به اتفاقات اقتصادی و اجتماعی ایران، خودم را به ۲ شخصیت اصلی این نمایشنامه نزدیک میبینم و از این رو این اثر برای جامعه امروز ما حرف برای گفتن دارد. ضمن اینکه اجرای دقیق و درست نمایشنامه «در انتظار گودو» میتواند مخاطبان بسیاری را با خود همراه کند.
این کارگردان تئاتر درباره شیوه اجرایی مدنظر خود برای این اثر نمایشی، توضیح داد: همیشه به نمایشنامه «در انتظار گودو» علاقه داشتم و هر چقدر که بیشتر ادبیات نمایشی جهان را مطالعه میکنم، این متن برایم خاصتر میشود چون مهندسی بسیار دقیق نویسنده اثر را روی این متن میبینم. «در انتظار گودو» واقعا در ادبیات نمایشی جهان کمنظیر است. خیلی زیاد به ساختار اصلی نمایشنامه وفادار هستم. بر اثر آزمودن روشهای مختلف به این نتیجه رسیدم که هیچ چیزی بیشتر از آنچه ساموئل بکت در این متن گفته از عهده ما بر نمیآید. بکت آنقدر جهان دقیق، مهندسیشده و منظمی را طراحی کرده که یک دیالوگ یا یک توضیح صحنه بیعلت نیست. من نه از سر یک سادهانگاری بلکه به دلیل درگیری ۶ ساله خود با این متن به این نتیجه رسیدم که توصیههای بکت بسیار توصیههای دقیق و به جایی هستند و به گروه اجرایی کمک خواهند کرد.
جوانی افزود: قسمتی از نمایش را به صورت فست موشن اجرا کردم که در آن هم به ساختار نمایشنامه وفادار هستم. چون مساله زمان را جزو کلیدواژههای بکت میبینم، قبض و بسط زمان در نمایشی که در آن سال طراحی کردم وجود داشت و در اجرای جدید هم تلاش میکنیم به آن طراحی برسیم و بازی زمان را که در ساختار نمایش هست در فرم هم پیدا کنیم.
کارگردان نمایش «در انتظار گودو» در پایان سخنان خود تصریح کرد: امیدوارم در سال جاری هم برای این اجرا و هم اجراهای دیگر بازدید حداکثری از سوی مخاطبان تئاتر انجام گیرد زیرا جامعه ما به این اتفاق نیاز دارد. تئاتر بیش از آنکه در فضاهای خصوصی در جریان باشد باید در فضاهای عمومی و برای مخاطبان بسیاری در جریان باشد و امیدوارم تئاتر پرمخاطب دهه ۷۰ احیا شود. در شرایط جنگ جهانی تئاتر و موسیقی فعال بود و باید در جامعه ما نیز با وجود مشکلات اجتماعی و اقتصادی تئاتر فعال باشد زیرا تئاتر میتواند مامن و محفلی باشد که به آن پناه ببریم.
کد خبر 6086660 فریبرز دارایی