کم کاری تیروئید باعث کاهش ضریب هوشی در کودکان
تاریخ انتشار: ۱۴ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۵۲۵۸۰۱
به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از شیراز؛ طاهره بیاتی کارشناس واحد پیشگیری و مبارزه با بیماریهای غیرواگیر مرکز بهداشت شهید پیرویان شیراز، گفت: کمکاری تیروئید در نوزادان، یکی از بیماریهای مهمی است که بر سیستم عصبی و رشد مغز نوزادان اثر گذاشته و در صورتی که دیر شناسایی شود، عقبماندگی ذهنی را در برخی کودکان مبتلا به کم کاری تیروئید ایجاد میکند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: هر هفته تاخیر در درمان کمکاری تیروئید نوزادان، سبب کاهش ضریب هوشی شده و بهترین زمان درمان آن روزهای اول تولد، به ویژه تا ۶ هفتگی است.
بیاتی با بیان اینکه در این بیماری سطح هورمون تیروکسین کمتر از میزان طبیعی بوده و اغلب موارد در اثر اختلال غده تیروئید در دوران جنینی اتفاق میافتد و با توجه به اینکه غده تیروئید بر همه جوانب سلامت اثر میگذارد، تصریح کرد: در صورت کنترل و شناسایی کمکاری این غده، اقدامهای درمانی باید هرچه سریعتر شروع شود.
کارشناس واحد پیشگیری و مبارزه با بیماریهای غیرواگیر مرکز بهداشت شهید پیرویان شیراز با تاکید بر اینکه کمکاری مادرزادی تیروئید، یک بیماری ارثی است، اضافه کرد: وضعیت بدنی نوزاد مبتلا به این بیماری ممکن است در بدو تولد، عادی، بدون علامت و با ظاهری سالم باشد.
وی اظهار کرد: علایمی از جمله تمایل نداشتن به شیر خوردن، کبودی دست و پا، کاهش دمای بدن، بزرگی زبان، خشکی پوست و زردی بیش از سه روز در بیماری کمکاری تیروئید مشاهده میشود که با انجام آزمایش ساده غربالگری خون در نوزاد سه تا پنج روزه، قابل تشخیص است.
بیاتی در خصوص عوارض به جا مانده از این بیماری مانند کوتاهی قد، لالی و کاهش شنوایی، بر تشخیص و درمان تخصصی، در صورت ابتلا به این بیماری هشدار داد.
انتهای پیام/ت
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: اخبار سلامت علوم پزشکی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۵۲۵۸۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پاندمی تأثیر ناچیزی بر رشد کودکان داشت
ایتنا - مطالعه جدیدی نشان میدهد که این بیماری همهگیر تنها باعث تأخیر متوسطی در رشد نوزادان و کودکان نوپا شده است.
تحقیقات قبلی گزارش داده است که قرنطینههای مرتبط با پاندمی کوید 19 زندگی بسیاری از مردم، از جمله خانوادههایی با فرزندان خردسال را مختل کرد. با بسته شدن مدارس و مراکز نگهداری از کودکان، بسیاری از مردم از خانه کار میکردند و تعداد تاریخهای بازی و تماسهای اجتماعی کاهش یافت و زندگی روزمره تغییر کرد.
محققان در 22 آوریل در مجله JAMA Pediatrics گزارش دادند که تجزیه و تحلیل بیش از 50000 کودک 5 ساله و کمتر نشان داد که این بیماری همهگیر تنها آسیب جزئی در رشد آنها ایجاد کرده است.
سارا جانسون، مدیر مرکز رالز برای ادغام بهداشت و آموزش در جانز هاپکینز گفت: «به طور کلی متوجه شدیم که با وجود برخی تحولها، آنقدر تغییرات بزرگی رخ نداده است، و این یک یافته واقعا مهم و اطمینان بخش است. »
همه کودکان تحت اندازه گیری رشد کودک قرار گرفتند که به طور معمول به عنوان بخشی از مراقبتهای کودکان جمعآوری شده بود. محققان نمرات کودکان نوپا را قبل و در طول همه گیری، از سال 2018 تا 2022 مقایسه کردند.
آنها حدود 3 درصد کاهش در مهارتهای ارتباطی، 2 درصد کاهش در مهارتهای حل مسئله و 2 درصد کاهش در مهارتهای فردی و اجتماعی مشاهده کردند. مهارتهای حرکتی کودکان نوپا به هیچ وجه آسیب نمیبیند.
محققان با نگاهی به نوزادان کمتر از 1 سال، کاهش 3 درصدی در مهارتهای ارتباطی و کاهش 2 درصدی در حل مسئله را دریافتند.
جانسون گفت: «ما فکر میکردیم که ممکن است نوزادان تأثیر کمتری نسبت به بچههای بزرگتر داشته باشند، با توجه به اینکه بسیاری از مراقبان ممکن است زمان بیشتری را در خانه با بچههای کوچک خود سپری کرده باشند. اما همان چیزهایی را در نوزادان دیدیم که در بچههای بزرگتر مشاهده کردیم.»
محققان همچنین دریافتند که نگرانی مراقبان در مورد فرزندانشان در طول همهگیری تنها اندکی افزایش یافته است. محققان خاطرنشان کردند که در حالی که این نتایج آرامشبخش هستند، تأثیر همهگیری بر توسعه بلندمدت نامشخص است.
جانسون در مصاحبهای گفت: «برای ما مهم است که به کودکان در تمام سنین از نظر رشد توجه داشته باشیم، بنابراین میتوانیم بفهمیم که آیا این تغییرات پیامدهای طولانیمدتی برای کودکان دارد یا چالشهای جدیدی با افزایش سن کودکان پدیدار میشوند یا خیر. مطالعاتی مانند این میتواند به آماده شدن برای بحرانهای بهداشت عمومی آینده کمک کند. این نتایج همچنین اهمیت متخصصان اطفال رفتاری رشدی را نشان میدهد که برای ارزیابی و درمان کودکانی که رشدشان کند یا متوقف شده است آموزش دیدهاند.»