به نقل از «پارس نیوز»

اصول فراموش‌ شده کسب‌وکار

تاریخ انتشار: ۱۵ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۵۳۸۷۳۶

به گزارش پارس نیوز، 

یک روز مرحوم حاج‌عباس بانک توکلی که از تجار بنام و بسیار متمول کرمان بود به حجره پدرم آمد و پس از احوال‌پرسی گفت: امسال مشتری بزرگی پیدا کردم که متقاضی خرید همه کرک‌های کرمان است.هرچه کرک دارید را برای من کنار بگذارید.

پدرم پذیرفتند.

یکی دو روز از این قول و قرار گذشت که یکی دیگر از بازاریان که جزو دوستان نزدیک پدرم محسوب می‌شد به تجارتخانه‌مان آمد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

جالب بود که او نیز تقاضای خرید همه کُرک های تجارتخانه ما را داشت. پدرم بدون این که درباره قیمت سوال کنند، گفتند که قبلا قولش را داده‌اند.

هر چه ایشان اصرار کرد مرحوم پدرم گفتند چون من قبلاً با فرد دیگری قرار گذاشتم، بدون اجازه و هماهنگی با او نمی‌توانم حتی یک کیلو کُرک به شما بفروشم. در تمام این مدت انتظار داشتم دوست پدرم سوال کند که خریدار عمده کیست و چقدر قیمت داده؟ اما نه تنها او نپرسید که پدرم نیز هیچ اشاره‌ای نکردند. در نهایت اصرار او باعث شد که پدرم قول بدهند که این موضوع را از خریدار عمده-حاج‌عباس توکلی- سوال کنند و اگر ایشان اجازه دادند بخشی از کُرک خریداری شده خود را به ایشان بدهند. وقتی دوست پدرم از حجره بیرون رفت به پدرم گفتم؛شما که درباره قیمت قطعی سؤال نکردید؟ بعد این‌که چرا به دوستتان جواب رد دادید؟ شاید او کرک‌ها را گران‌تر می‌خرید.

پدرم گفتند چند روز قبل که با آقای توکلی صحبت کردم قرار گذاشتیم که خرید کُرک امسال را به ایشان بدهم. بنابراین اگر حتی یک کیلو از آن را به دیگری و به هر قیمت بدون اجازه آقای توکلی بدهم عملاً «غش در معامله» صورت گرفته و کل معامله بی‌خیر می‌شود. بعد برایم مثال زدند که شما وقتی یک گونی برنج داشته باشی کافی‌ست یک عدد فضله موش در آن پیدا کنی، که در این صورت کل گونی برنج غیر قابل مصرف و ناپاک تلقی می‌شود و فروش آن هم درست نیست.

بعد تلفن را برداشتند و شماره آقای توکلی را گرفتند و از ایشان سوال کردند که یکی از همکاران بازاری اصرار زیادی برای خرید بخشی از کُرک را دارد. مرحوم توکلی تلفنی پاسخی نداد و قرار گذاشت که روز بعد به حجره پدرم بیاید.

فردای آن روز حاج عباس توکلی عصا زنان وارد حجره پدرم شد. پس از چاق سلامتی روی نیمکت نشست. بعد برای پدرم تعریف کرد که ایشان هم قول کُرک‌ها را به یک تاجر مشهور مشهدی به نام حاج‌آقا مهدی‌زاده داده و باید از او اجازه می‌گرفته. حاج عباس گفت: وقتی به آقای مهدی‌زاده زنگ زدم متوجه شدم ایشان در کرمان با سه نفر کار می‌کند و پاسخشان این بود که اگر شخص مورد نظر یکی از آن دو نفر باشد، از نظر من اشکالی ندارد چرا‌ که درنهایت محصول کرمان به خودم خواهد رسید. مرحوم پدرم نیز بعد از شنیدن اسم دو نفر دیگر بلافاصله پاسخ داد بله یکی از این دو نفر به من مراجعه کرده، و حاج‌عباس توکلی هم گفت از نظر من هم اشکالی ندارد که بخشی از بار را به ایشان بدهید.

این داستان از آن جهت برایم بسیار آموزنده و بسیار ماندنی بود که در هیچ کجای ماجرا هیچ یک از طرفین درباره قیمت کالا و سود شخصی خود دغدغه‌ای نداشتند و فقط نگران حفظ اصول و قواعد بازار و اخلاق کسب‌وکار بودند.

بعد از رفتن آقای توکلی پدرم به دوستشان زنگ زدند و گفتند آماده‌اند تا بخشی از کُرک محصول آن سال را به ایشان بدهند. دوست پدرم که آن روز این همه سماجت کرده بود تا پدرم را متقاعد کند، در کمال تعجب گفت که شب گذشته طرف حساب و مشتری‌ مشهدی‌اش با ایشان تماس گرفته و خبر داده که کُرک‌های تجارتخانه جلالپور از طریق حاج عباس توکلی برای ایشان ارسال می‌شود، بنابراین فرقی نمی‌کند که شما یا ایشان از آقای جلالپور کُرک را خریده و برای من بفرستید. دوست پدرم در نهایت گفت: بهتر است محصول کُرک را به آقای توکلی بدهید تا ایشان برای آقای مهدی زاده بفرستد.

تماس تلفنی پدرم که قطع شد، به وضوح رضایت را در چهره ایشان دیدم.حالا که به آن روزها فکر می‌کنم برایم غیر قابل باور است که تجار و بازاریان قدیم این همه مناعت طبع داشتند و اصول و قواعد همکاری در بازار را فدای منفعت و خود‌بینی و خود‌خواهی خود نمی‌کردند.

منبع: پارس نیوز

کلیدواژه: موش برنج تلفن زنان اخلاق اخلاق برنج تلفن زنان موش پارس پارس نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۵۳۸۷۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اختلال ترس از فراموش شدن چیست؟

به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، بیشتر مردم امیدوارند که عزیزانشان از آنها به نیکی یاد کنند و طبیعی است که گهگاه نگران فراموش شدنشان باشند. اما برای برخی، ترس از فراموش شدن یا نادیده گرفته شدن را می توان به عنوان یک فوبیا در نظر گرفت.

بیشتر بخوانید: تله فوبیا یا اضطراب تلفن چیست؟

آتازاگورافوبیا ترس غیرعادی از به یاد ماندن است. همچنین می تواند شامل ترس از فراموش کردن کسی یا چیزی باشد. اگر ترس شما شامل فراموش شدن توسط یک فرد یا گروه اجتماعی خاص باشد، ممکن است بخشی از یک نوع فوبیای اجتماعی در نظر گرفته شود.

این مقاله به ویژگی‌های ترس از فراموشی و همچنین علل، علائم و گزینه‌های درمانی این فوبیا می‌پردازد.

تعریف ترس از فراموش شدن

آتازاگورافوبیا ترس شدید یا غیرمنطقی از فراموش شدن یا فراموش کردن کسی یا چیزی است؛ همچنین ممکن است شامل ترس از نادیده گرفته شدن یا جایگزین شدن باشد.

در برخی موارد، این وضعیت را می توان بخشی از فوبیای اجتماعی در نظر گرفت. تخمین زده می شود که ۱۵ میلیون آمریکایی با یک فوبیای اجتماعی زندگی می کنند. فوبیای اجتماعی زمانی است که ترس غیرمنطقی از قضاوت یا طرد شدن در یک موقعیت اجتماعی خاص دارید.

افراد مبتلا به آتازاگورافوبیا ممکن است اضطراب، استرس، یا وحشت ناتوان کننده ای را تجربه کنند که فقط به این فکر می کنند که فراموش می شوند. شما همچنین ممکن است علائم فیزیکی اضطراب مانند حالت تهوع، ضربان قلب سریع یا حتی یک حمله پانیک تمام عیار را هنگام مواجهه با ترس خود تجربه کنید.

ترس از فراموش شدن نیز ممکن است با نگرانی های خاص در مورد از دست دادن حافظه، مانند ترس از ابتلا به بیماری آلزایمر یا زوال عقل مرتبط باشد. این ترس ممکن است در حین مراقبت از فردی با این وضعیت ایجاد شود.

علائم آتازاگورافوبیا چیست؟

مانند بسیاری از فوبیاها، ترس از فراموشی می تواند با علائم روحی و جسمی همراه باشد. افراد مبتلا به آتازاگورافوبیا اگر واقعاً در یک موقعیت اجتماعی فراموش شوند یا نادیده گرفته شوند، یا زمانی که با فکر فراموش شدن یا فراموش کردن کسی یا چیزی مواجه شوند، ممکن است علائمی خاص را تجربه کنند.

علائم آتازاگورافوبیا ممکن است شامل موارد زیر باشد:

ترس و اضطراب بیمارگونه زمانی که نادیده گرفته می شوند یا فراموش می شوند یا درک می کنند که ممکن است فراموش شوند.

دلهره و اضطراب شدید فقط به فکر فراموش شدن

اضطراب شدیدی که با خطر واقعی فراموش شدن تناسب ندارد

تجربه احساس فاجعه یا عذاب قریب الوقوع در مواجهه با موقعیتی که نگرانی از دست دادن حافظه یا فراموش نشدن را برمی انگیزد.

حالت تهوع یا ناراحتی شکمی

مشکل در خوابیدن

اجتناب از موقعیت‌های اجتماعی که در آن‌ها احتمال فراموشی یا نادیده گرفته شدن وجود دارد

درد ناشی از تنش در نواحی خاصی از بدن

وحشت زدگی

علل آتازاگورافوبیا چیست؟

فوبیا باعث واکنش استرس فرد می شود که به عنوان پاسخ جنگ یا گریز نیز شناخته می شود. دلایل متعددی وجود دارد که این پاسخ استرس ممکن است با ترس از فراموش شدن ایجاد شود، از جمله:

ژنتیک: ژن‌های خاصی که توسط والدین بیولوژیکی منتقل می‌شوند نقش مهمی در فوبیا و سایر اختلالات اضطرابی دارند.

تجربه یادگیری مشاهده شده: اگر یکی از والدین یا خواهر و برادر از همین موضوع می ترسد، ممکن است فرد یاد گرفته باشد که از فراموش شدن بترسد.

تجربه یادگیری مستقیم: سابقه تروما یا تجربه آسیب زا مانند فراموش شدن، پشت سر گذاشتن یا رها شدن یا از دست دادن والدین یا مراقب می تواند به ترس از فراموش شدن کمک کند.

تجربه یادگیری اطلاعاتی: قرار گرفتن در معرض افرادی که حافظه خود را از دست می دهند، مانند مراقبت از فرد مبتلا به زوال عقل یا آلزایمر، ممکن است منجر به ایجاد ترس از فراموشی شود.

آتازاگورافوبیا چگونه تشخیص داده می شود؟

برای تشخیص آتازاگورافوبیا، یک متخصص سلامت روان به ویرایش پنجم « راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی » (DSM-۵)، کتابچه راهنمای رسمی انجمن روان‌پزشکی آمریکا مراجعه می‌کند.

DSM-۵ آتازاگورافوبیا را به عنوان یک وضعیت سلامت روان نمی شناسد، اما این وضعیت ممکن است به عنوان یک فوبیا خاص واجد شرایط باشد.

این راهنما از معیارهای تشخیصی زیر برای تشخیص فوبیای خاص استفاده می کند:

ترس پایدار است و بیش از شش ماه ادامه دارد.

از ترس به طور فعال اجتناب می شود و تقریباً همیشه باعث اضطراب فوری می شود.

ترس با خطر واقعی موقعیت تناسبی ندارد.

ترس باعث اختلال قابل توجهی در زمینه های اساسی عملکرد، از جمله عملکرد اجتماعی و شغلی می شود.

آتازاگورافوبیا چگونه درمان می شود؟

گزینه های درمانی مختلفی وجود دارد که می تواند به بیمارانی که فوبیا دارند کمک کند. یک متخصص مراقبت های روان یک برنامه درمانی بر اساس علائمی که ارائه می دهید ایجاد می کند.

برخی از گزینه های درمانی مورد استفاده برای رفع ترس از فراموشی ممکن است عبارتند از:

درمان شناختی رفتاری (CBT): این یک نوع گفتگو درمانی است که شامل تغییر افکار و رفتارهای فرد می شود. این به افراد کمک می کند تا یاد بگیرند که الگوهای تفکر ناسازگار (مشکل ساز) و رفتارهای مرتبط با فوبیای خاص خود را بهتر شناسایی و تغییر دهند. CBT یک درمان خط اول برای اختلالات اضطرابی در نظر گرفته می شود.

مواجهه درمانی: این درمان برای سال ها درمان اولیه برای فوبیا بوده است. به طور کلی شامل قرار دادن تدریجی یک فرد در معرض فوبیا به روشی ایمن برای کاهش اجتناب و کاهش ترس در طول زمان است.

میانجیگری ذهن آگاهی: این یک نوع تمرین مراقبه است که بر حضور کامل در لحظه فعلی تمرکز دارد. می تواند به شما در مدیریت سطوح اضطراب و ترس کمک کند.

دارو: گاهی اوقات از داروها برای کاهش علائم اضطراب که بخشی از فوبیا هستند، یا اگر همزمان علائم افسردگی یا یک اختلال اضطرابی اضافی وجود داشته باشد، استفاده می شود. داروها ممکن است شامل داروهای ضد اضطراب یا ضد افسردگی باشند.

خلاصه

ترس از فراموش شدن را آتازاگورافوبیا می نامند؛ وقتی فردی به این وضعیت مبتلا می شود، ترس شدیدی از فراموش شدن یا به یاد نیاوردن کسی یا چیزی وجود دارد. گزینه های درمانی مانند تکنیک های ذهن آگاهی، درمان شناختی رفتاری و دارو وجود دارد. کار با یک متخصص مراقبت های روان دارای مجوز می تواند به شما در مدیریت این وضعیت کمک کند.

منبع: سلامت نیوز

انتهای پیام/

کد خبر: 1228756 برچسب‌ها روان شناسی