واکنش رضوی به اهانت یک سینماگر به روضه‌خوان‌ها +عکس
تاریخ انتشار: ۱۶ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۵۵۱۰۳۵
پس از اظهارات نسنجیده محمدحسین فرحبخش تهیه‌کننده سینما درباره روضه‌خوانی، سید محمود رضوی پستی در واکنش به او منتشر کرد.
مشرق: صبح روز پنجشنبه ۱۴ تیر، ویدئویی از محمدحسین فرحبخش، تهیه‌کننده مطرح سینما در فضای مجازی منتشر شد که در آن سیدعلی احمدی، مدیر پردیس سینمایی ملت و مدیرعامل موسسه تصویر شهر را به خاطر نمایش ندادن آثارش در سینما‌های وابسته به شهرداری تهران مورد انتقاد قرار می‌داد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به همین منظور سید محمود رضوی تهیه‌کننده سینما با انتشار تصویری از خود و سید علی احمدی در صفحه اینستاگرامش نسبت به اظهارات نسنجیده محمدحسین فرح بخش، درباره روضه خوانی و توهین به سیدعلی احمدی واکنش نشان داد.
سید محمود رضوی در صفحه اینستاگرام خود نوشت:
"سلام علیکم.
آقا سید علی عزیز، خواستند تمسخرت کنند، گفتند روضه خوان هستی، شاید نمیدانند اول روضه خوان خداست (سوره بروج، آیه‌ی قتل اصحاب الاخدود) و روضه خوان بعد حضرت جبرائیل است که برای حضرت آدم مجلس روضه برپا کرد تا توبه اش پذیرفته شود، یا یادشان رفته که روضه و مرثیه خوانی برای تک تک بچه مذهبی‌ها افتخار است، اصلا چه سعادتی بالاتر از این، من که این توفیق نصیبم نشده، اما همه به آن‌هایی که این سعادت را دارند غبطه میخورم.
به قول آن شاعر عزیز
منصب و شوکت و دولت به شهان ارزانی
از عناوین جهان مرثیه خوان ما را بس..
شاید رفاقت و آشنایی من و آقای سید علی احمدی بیش از ۵سال نگذشته باشد، اما آنقدر بامرام و بامحبت بوده که باعث شده فکر کنم سال‌های سال است او را میشناسم، حتما معصوم نیست وادعای معصومیت هم ندارد، اما اگر دوستان و همکاران سینمایی من وجدان خودشان را قاضی کنند در این سال‌های تصدی اش در موسسه تصویر شهر خدمات ارزنده‌ای به سینمای ایران و همکاران ما ارائه داده که جملات، حملات و تخریب‌های همکار گرامی آقای حاج حسین فرحبخش نه تنها چیزی از خوبی‌ها و شخصیت آ. سید علی کم نمیکند که به قطع و یقین او را در بین رفقا بالاتر خواهد برد.
آقا سید بزرگوار، حرف‌هایی که شنیدی گوارای وجودت، این‌ها در دنیا و آخرت مقامت را بالا میبرد
هنیئا لکم..
پ. ن.
دوستانی که برایشان موضوع و علت پست سوال شده، صحبت‌های جناب آقای حاج حسین فرحبخش در مورد ایشان در صفحه‌ی @aghigh.ir موجود است"
منبع: فردا
کلیدواژه: فرحبخش روضه خوانی سیدمحمود رضوی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۵۵۱۰۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بیا در آغوشم؛ به یاد «حسین بختیاری» که بهار پر کشید
به گزارش مبلغ، روایت زیر دریافتی ادبی از اشعار روضه های زنده یاد «حسین بختیاری» است که به نقل از مجله خیمه منتشر شده است. حسین بختیاری، مداح جوانی که در تلاش برای زنده‌کردن سبک های قدیمی روضه خوانی بود و شعرهای خاصی می‌خواند. او در نوروز ۱۴۰۳ درگذشت. متن کامل این روایت ادبی را در این شب زیارتی امام حسین(ع) در زیر می خوانید:
قلبت ایستاد، «و قاف، حرف اول قلب است/ آن‌جا که نبض واژه‌های تو دلتنگ می‌شود»
بهار است و در خیابان بهار، سیل باران چشم‌ها، قلب تو را می‌برند تا حرم سیدالکریم. آن‌جا ایستاده در انبوه چشم‌های بُهت زده و اشک‌های خشکیده روی گونه‌ها و بغض‌های گلوگیر، پدرت می‌آید چنان که «الفِ قامت او، دال» و «همهٔ هستی او در کف گودال»؛ کسی ناله سر می‌دهد: «خمیده، خمیده، رسیدم به تو / شکستم، شکستم، دم جسم تو» همه بی‌اختیار، نوحه می‌کنند: «جوانان بنی‌هاشم بیایید…»
*
قلبت ایستاد، «و قاف، حرف اول قبله است/ آن‌جا که شعر تو آواز می‌شود»: «کفن که دست مرا بست، دست تو باز است/ و دست باز تو یعنی بیا در آغوشم»
کسی هست که بداند این بیت از کیست؟
آن واژه‌ها، آن تک بیت‌های تَرانگیز، آن تکه‌های طنین‌دار، موجی شدند جوشیده از جنازهٔ تو. جاری، میانهٔ امواج ناکجاهایی که هم حقیقت‌اند و هم مجاز. آن بیت‌ها که خوانده بودی، باران شدند در آغاز این بهار: «مگر که صحبت ما، صحبت رفاقت نیست/ بغل بگیر مرا، احتیاج من بغل است»
می دانی، بعد رفتنت، این دل‌گویه‌ات، مثل رنگین کمان، همه‌جا پخش شد که گفته بودی: «من کیفی که در خونهٔ امام حسین کردم و زندگی‌ای که کردم، شاید پادشاه‌ها نکرده باشن… اون‌قدر به من خوش گذشته…»
*
قلبت ایستاد، «و قاف حرف اول قاصدک است/ آن‌جا که شعر برای تو پرواز می‌شود»
صدایت بین «پیج»ها پیچید که خوانده بودی: «شعرهایم همگی درد فراق است، ببخش» ولی چه زود، از روزگار فراق گذر کردی و به دلبر رسیدی. چنان‌که رفیقت سرود: «برادر رفتی و ما را غمی جانکاه می‌ماند/ طریق وصل دلبر را، دلی همراه می‌ماند»
*
قلبت ایستاد، «این واژه‌های عاریه‌ای را ببین چه سان / در سوگ قاف عشق، چه بی‌بال می‌شود»
آنک، بذر جسمت را در آستان سیدالکریم کاشته اند. تا چشم کار می‌کرد، باران اشک بود که آبیاری‌ات کنند. باز زمزمهٔ صدای این شعر روضهٔ تو بلند می‌شود: «من آخرش همه را می‌کشم به سوی حرم/ که عشق را سر هر کوچه جار باید زد»
«تا نگاه می‌کنی، وقت رفتن است»؛ که آن صدای کشیدهٔ تو، بندی از زیارت اربعین را درآیین کاشت جسم، فریاد می‌زند: «یا رحمة الله الواسعة و یا باب نجاة الاُمة»
همه کشیده و بلند می‌گویند: «یااااا حسین».
باز صدای تو در فضا می‌پیچد: «صد شکر می‌کنم که به لطف خدای خویش/ عمرم به روضه‌خوانی آن پاره تن گذشت»
*
قلبت ایستاد، «و قاف حرف اول قلب است/ آن‌جا که یاد تو تکثیر می‌شود»
* ابیات «و قاف» برگرفته از شعر زنده یاد قیصر امین پور است
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش مییابد