Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «ایران آنلاین»
2024-04-30@09:06:46 GMT

پیاده مداری و توسعه پایدار شهری

تاریخ انتشار: ۱۷ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۵۶۲۲۳۵

پیاده مداری و توسعه پایدار شهری

عرصه‌های عمومی، یکی از اساسی‌ترین عناصر شهری است که در این میان شبکه‌های حمل و نقل و مسیرهای جابه‌جایی شهروندان از مهم‌ترین آن به شمار می‌آیند. بر اساس پژوهش‌های انجام شده، در شهرهای بزرگ ایران حدود ۵۰ درصد و در شهرهای کوچک ترحدود ۷۵درصد از جابه‌جایی‌ها در قالب پیاده روی افراد صورت می‌پذیرد. این مسأله لزوم توجه به عابران پیاده به‌عنوان مهم‌ترین عناصر حمل و نقل شهری و برنامه‌ریزی به جهت ایجاد فضاهای مناسب پیاده روی در طراحی‌های شهری را نمایان می‌ک سولماز رضایی دکترای برنامهریزی شهری

ایران آنلاین /   در گذشته، مقیاس‌های انسانی مبنای بسیاری از تناسبات شهری به حساب می‌آمد به‌گونه‌ای که دسترسی به بسیاری از خدمات از طریق پیاده روی میسر بوده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به‌عبارتی قابلیت پیاده مداری به‌عنوان پایدارترین شکل جابه‌جایی شهروندان، امکان‌پذیر و از اولویتی ویژه برخوردار بوده و پیاده راه‌ها، بستر شکل‌گیری بسیاری از ارتباطات و تعاملات اجتماعی و زمینه ساز ایجاد سرزندگی در شهروندان می‌گشت. پس از وقوع انقلاب صنعتی و به تبع آن گسترش استفاده از اتومبیل‌ها، افزایش سرعت رفت و آمدها و دگرگونی چهره شهر‌ها پدیدار شد و در نتیجه آن، جنبه‌های زندگی اجتماعی در مسیرهای جابه‌جایی شهروندان در گذر زمان کمرنگ شد. به مرور خیابان‌ها که زمانی مسیر تردد پیاده شهروندان بودند، جایگاه خود را به‌عنوان یک مقصد انسانی از دست داده و تنها به یک مسیر آمد و شد با محوریت اتومبیل‌ها تبدیل شدند به گونه‌ای که از ارزش‌های کالبدی و حس مکان فضاهای شهری به‌طور مستمر کاسته شد. این تغییرات و تنزل کارکردی خیابان‌ها، علاوه بر تبعات زیان بار در حوزه‌های اجتماعی و انسانی، باعث رشد روز افزون مصرف انرژی‌های تجدید‌ناپذیر و بروز مخاطرات زیست محیطی مختلف شد. مسائلی که بتدریج سبب مطرح شدن این سؤال شد که بواقع اولویت با کدام است؟ گسترش حمل و نقل موتوری و استفاده از اتومبیل‌ها یا توجه به پیاده مداری در جابه‌جایی ها؟ این گونه بود که طراحان شهری امریکایی در سال‌های پایانی دهه ۸۰ میلادی، حرکتی تحت عنوان جنبش نوشهرگرایی را پایه‌ریزی کردند که یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌های اساسی این جنبش، توجه به ایجاد بافت‌های شهری با قابلیت پیاده روی ساکنان بود به گونه‌ای که بخش عمده‌ای از نیازهای شهروندان با پیمودن راه به‌ صورت پیاده مرتفع شود. از این رهگذر بود که میزان پیاده روی شهروندان به‌عنوان شاخص کیفیت زندگی در یک منطقه مشخص مطرح شد. آن گونه که به گفته سر کولین بوچانان، شهرساز برجسته بریتانیایی، شرایطی که یک شخص در کمال آزادی بتواند در محیط شهری راه برود و اطراف را نظاره کند، مهم‌ترین نشانه کیفیت آن محیط به حساب می‌آید. به عبارتی دیگر وی میزان آسایشی که یک شهروند در حال پیاده روی از محیط اطراف احساس می‌کند را به‌عنوان مهم‌ترین شاخص کیفیت محیط بیان می کند.

از نظر شهرسازی، تعاریف مختلفی برای یک پیاده راه یا خیابان مخصوص پیاده روی وجود دارد. به طور کلی پیاده راه‌ها معابری برای حضور شهروندان با بیشترین کارکرد اجتماعی و فضایی برای شکل‌گیری مشارکت و فعالیت‌های جمعی است. در این فضاها ورود وسایل نقلیه موتوری به غیر از اتومبیل‌ها صرفاً به جهت ارائه خدمات مرتبط با زندگی جاری مردم مورد استفاده قرار می‌گیرد و در مجموع محیطی امن و راحت برای ایجاد تعاملات اجتماعی فراهم می‌آورد. در دهه‌های اخیر با توجه به شکل‌گیری مفاهیمی مانند شهرهای سالم، شهرهای قابل زیست و شهرهای پایدار در دانش شهرسازی مدرن، نگاهی جدی به مقوله تردد‌های شهری با قابلیت پیاده مداری و ارائه ویژگی‌های آن توسط مدیریت‌ شهری و مجموعه‌های علمی مرتبط با حوزه شهرسازی در نقاط مختلف جهان صورت پذیرفته است. به‌عنوان مثال بر اساس اعلام سازمان برنامه‌ریزی منطقه‌ای سن دیه گو، 9 شاخص مهم در ساخت پیاده راه‌ها می‌بایست در نظر گرفته شود که شامل پیاده‌ رو، جذابیت بصری و هویت اجتماعی، امنیت، مقیاس، فواصل پیاده معقول، دسترسی و مناسب‌سازی برای معلولان جسمی و حرکتی، دسترسی به کاربری‌های مطلوب، سر و صدا و کیفیت هوا و پارکینگ مناسب است. در این راستا برای پیاده راه‌ها الگوهای مختلفی توسط جنبش‌هایی نظیر جنبش رشد هوشمند، جنبش نوشهرگرایی و جنبش ایجاد بخش‌های شهری بدون خودرو مطرح شده است. بر اساس یک دسته‌بندی انجام شده، در الگوی اول اتومبیل‌ها می‌توانند بر اساس یک ساز و کار آرام‌سازی رفت و آمد، با شتاب کم و بدون توقف طولانی مدت در محله‌های شهری عبورو مرور کنند. بر اساس الگویی دیگر، تنها رفت و آمد خودروهای خاص و در بازه زمانی محدود میسراست و در الگوی سوم خودروها به هیچ عنوان حق عبور ومرور در مناطق مورد نظر را نخواهند داشت.  در سال ۱۹۷۱ اولین مکان عمومی در سیدنی استرالیا صرفاً جهت استفاده عابران پیاده اختصاص یافت. در آن زمان لئوپورت - سیاستمدار محلی- با نگاهی مثبت بیان کرد: اکنون خیابان به روی عابران پیاده باز شده است نه اینکه به روی حمل و نقل سواره بسته شده باشد. این تعبیر، بیان‌کننده ضرورت توجه به عنصری مغفول مانده در فضاهای شهری بود. امروزه در بسیاری از شهرهای جهان برنامه‌ریزی جهت افزایش قابلیت پیاده مداری و توجه به سهم جابه‌جایی عابران پیاده در نظام حمل و نقل از اهمیت بسزایی برخوردار بوده و نقش این مهم در حوزه‌های مختلف فردی و اجتماعی برای نیل به توسعه پایدار شهری مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است. بر اساس بررسی‌های به‌عمل آمده، در بخش حمل و نقل شهری، توجه نکردن به پیاده مداری و محور قرار گرفتن حمل و نقل موتوری، عملاً شهروندان را به سفرهای بیشتر مجبور می‌کند. به گفته یکی از مدیران شهری نیویورک، اگر در طراحی شهرها اولویت با رفت و آمد خودرو‌ها باشد در عمل برای افزایش تعداد خودروها و ایجاد ترافیک زمینه‌سازی شده است. در حوزه اثرات زیست محیطی نیز ناگفته پیداست، افزایش مسیرهای تردد پیاده مدار، موجب کاهش حجم تردد اتومبیل‌ها و در نتیجه کاهش مصرف سوخت‌های تجدید‌ناپذیر و کاهش انواع آلودگی‌ها اعم از آلودگی هوا و آلودگی‌های صوتی خواهد شد. همچنین ایجاد فضاهای سبز شهری و کاشت گیاهان و درختان متنوع در محدوده پیاده راه‌ها می‌تواند اثرات قابل توجهی در پایداری زیست محیطی شهری به همراه داشته باشد. از منظری دیگر، گسترش چنین فضاهایی می‌تواند شرایط مطلوبی را به جهت رونق اقتصادی کسب و کارهای شهری فراهم آورد چرا که این پیاده راه‌ها به سبب حضور پررنگ شهروندان در آن‌ها، شرایط بسیار مطلوبی را برای خرید و داد و ستد امن ایجاد می‌کند به گونه‌ای که در بسیاری از مواقع صاحبان مشاغل فعال در محدوده پیاده راه‌ها، هزینه‌های مرتبط با بهبود و ارتقای سطح کیفی این فضاها را به جهت افزایش درآمدهای ناشی از حضور شهروندان می‌پردازند. یکی دیگر از نتایج مثبت توجه به پیاده مداری ارتقای سطح فرهنگ شهرنشینی عموم شهروندان است چرا که افزایش فعالیت‌های مدنی در چنین محیطی می‌تواند احساس مسئولیت اجتماعی و رفتارهای منجر به رعایت حقوق دیگران را در یک فرآیند زمانی مشخص در شهروندان نهادینه نماید. در چنین فضایی برابری و عدالت اجتماعی میان افراد بیشتر از هر محیط شهری دیگری ظهور و بروز می‌یابد.  ازنظر گردشگری نیز، لزوم اختصاص فضای پیاده محور در محدوده‌های تاریخی و مراکز شهرها ضرورتی انکارناپذیر بوده و در بسیاری از شهرهای جهان مورد توجه قرار گرفته است. به گونه‌ای که تا دهه هشتاد میلادی در بسیاری از شهرهای اروپایی ورود خودروها به بخش‌های مرکزی و تاریخی ممنوع شد تا زمینه مساعدی برای رونق گردشگری شهری و استفاده بیش از پیش از بافت های تاریخی در بستری پیاده مدار فراهم شود.

منبع: ایران آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۵۶۲۲۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تغییر رویکرد مدیران و ایجاد ساختار مناسب؛ گام مهمی در پیاده سازی مبارزه با پولشویی در صنعت بیمه است

امتداد -  حسین سماک امین، دبیر کارگروه مبارزه با پولشویی سندیکای بیمه‌گران ایران در گفتگو با روابط عمومی این مجموعه عنوان کرد: در ابتدا واحد مبارزه با پولشویی و ساختار آن در شرکت‌های بیمه با اینکه الزام قانونی داشت، خیلی جدی گرفته نمی‎شد؛ اما پس از طی کردن مدتی با فعالیت های مستمر و ایجاد آگاهی، آموزش درست و تبیین قانون و مفاد آن و همچنین حمایت های مرکز اطلاعات مالی و نهاد ناظر بیمه مرکزی و به خصوص با تشکیل کارگروه تخصصی در سندیکای بیمه گران، نقش پررنگ تری در ساختار شرکت های بیمه به عنوان اشخاص مشمول پیدا کرد.

به گزارش پایگاه خبری امتداد ، سماک از جمله مهم‌ترین دست آوردهای کارگروه مبارزه با پولشویی را حضور و همکاری اعضای کارگروه در تدوین سندملی ارزیابی ریسک پولشویی و نقش کارگروه در تعیین شاخص های ریسک خدمات در رشته های بیمه ای برشمرد و اظهار کرد: اولین دوره آموزشی مبارزه با پولشویی صنعت بیمه مطابق ماده۱۴۵ آیین نامه ماده۱۴ الحاقی قانون مبارزه با پولشویی در سندیکای بیمه گران برگزار شد.

سماک امین با بیان اینکه از مهم‌ترین  تغییرات در قوانین مبارزه با پولشویی تغییر دیدگاه عملیات شناسایی از روش KYC: Know Your Customer  به روش RBA : Risk Base Aproach   دیدگاه مبتنی بر ریسک است، گفت: مهم ترین استراتژی در بحث شناسایی مطابق قانون اصلاحی مبارزه با پولشویی و آیین نامه مربوطه، شناسایی در سه حوزه ریسک ارباب رجوع ، ریسک خدمات و ریسک منطقه و در سه سطح ساده، معمول و مضاعف می باشد.
دبیر کارگروه مبارزه با پولشویی سندیکای بیمه‌گران ایران اظهار کرد: قطعا با توجه به ماهیت صنعت بیمه و کاربرد انبوه داده ها  و قانون ارقام بزرگ، استفاده از بلاکچین و هوش مصنوعی تاثیر بسیار موثر و مثبتی در شناسایی عملیات مشکوک و یا تراکنش های مشکوک و حتی در کشف تقلب و تخلف خواهد داشت.

وی با بیان اینکه همکاری های بین المللی کارگروه باید در بستر همکاری و از طریق مرکز اطلاعات مالی FIU صورت گیرد، گفت: البته در سال گذشته یک دوره مشترک بین مرکز اطلاعات مالی ایران و فدراتیو روسیه برگزار شد که برخی از اعضای کارگروه مبارزه با پولشویی هم درآن شرکت داشتند.

وی افزود:  یکی از مهمترین تاثیرات این دوره مشترک، تدوین سندملی ارزیابی ریسک پولشویی و تعیین شاخص های ارزیابی ریسک پولشویی در کشور بود که این موضوع می تواند کمک بسیاری به مبارزه با مفاسد اقتصادی و جلوگیری از فرار مالیاتی  کند.

سماک امین مهمترین گام در این حوزه را تغییر دیدگاه مدیران ارشد صنعت بیمه و ایجاد ساختار متناسب با قانون مطابق با ماده۳۷ آیین نامه ماده۱۴ الحاقی قانون مبارزه با پولشویی برشمرد و افزود: افزایش برنامه های آموزشی، لزوم تقویت  کنترل از طرف نهاد ناظر و حمایت بیشتر نهادهای بالادستی نیز باید مورد توجه ویژه قرار بگیرد.

وی همچنین تاثیر شبکه های اجتماعی در اطلاع رسانی و تبلیغات را بسیار حائز اهمیت و اجتناب ناپذیر دانست و اظهار کرد: اثربخشی سیاست های مبارزه با پولشویی بخصوص در یکی دوسال اخیر بسیارخوب و روبه پیشرفت بوده ولی همچنان نیازمند توجه بیشتر است، چرا که این موضوع در کشور ما همچنان جوان و رو به بلوغ است. البته بهتر است دراین مورد نهادهای ناظر و سایر همکاران نظر بدهند . اما امیدوارم که فعالیت های بنده البته با کمک سایر همکاران مثمر ثمر بوده باشد.
دبیر کارگروه مبارزه با پولشویی سندیکای بیمه‌گران ایران تصریح کرد:  برگزاری نشست های توجیهی و آموزشی و معرفی اقدامات پیشگیرانه مبارزه با پولشویی و نقش دفاعی این واحد از بروز عواقب ناگوار برای سازمان نیز در این برهه زمانی از اهمیت ویژه‎ای برخوردار است.

وی در خصوص فعالیت های کارگروه مبارزه با پولشویی در سندیکای بیمه‎گران گفت: در حال حاضر تمرکز فعالیت کارگروه بر موضوع مبارزه با پولشویی (AML) است و از آنجا که موضوع جدیدی است، امیدوارم بتوانیم با کمک خرد جمعی و همکاری سایر حوزه ها هرچه سریعتر با بهره گیری از هوش مصنوعی و تکنولوژی نوین جهش مناسبی در پیشرفت و بلوغ این حوزه ایجاد کنیم.
سماک امین در انتها افزود:  با توجه به اینکه موضوع مبارزه با پولشویی یک موضوع حاکمیتی است ، یکی از پیشنهادات مهم، لحاظ کمیته مبارزه با پولشویی در آیین نامه حاکمیت شرکتی است که می تواند تاثیر بسزایی در ساختار و نقش واحدهای مبارزه با پولشویی در اشخاص مشمول درصنعت بیمه ایفا نماید. 

برچسب ها :

این مطلب بدون برچسب می باشد.

دیگر خبرها

  • آغاز طرح بازآفرینی شهری محله جامی اصفهان
  • حضور سفیران و مقامات بین المللی در همایش و نمایشگاه ملی ژئوماتیک
  • کوتاهی دستگاه‌های خدمات‌رسان مدیریت شهری را ضعیف جلوه می‌دهد
  • معمای فرسایش مداری مشتری‌های داغ حل شد
  • آموزش‌های مهارتی کلید توسعه اشتغال پایدار در جامعه است
  • ضرورت ایجاد ساختار مناسب برای پیاده‌سازی علوم انسانی با جهان‌بینی الهی
  • پارکینگ چهل اختران در اختیار شهروندان قرار گرفت
  • تغییر رویکرد مدیران و ایجاد ساختار مناسب؛ گام مهمی در پیاده سازی مبارزه با پولشویی در صنعت بیمه است
  • توجه مدیریت شهری به توسعه زیرساختی شهر چالوس
  • اجراشدن 65 طرح در محلات هدف بازآفرینی خراسان جنوبی