پایگاههای نظامی در دریای سرخ؛ انگیزه امارات و عربستان از تقویت حضور نظامی در آفریقا چیست؟

در حالی که دریای سرخ میزبان پایگاههای متعدد نظامی است این سوال پیش می یابد که دلیل رقابت طرف‌های منطقه‌ای و بین‌المللی برای ایجاد پایگاه در این منطقه چیست؟

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسینم به نقل از مرکز مطالعات سیاسی و راهبردی “الاهرام”، دریای سرخ به عنوان یک گذرگاه مهم آبی در حالی میزبان پایگاههای متعدد نظامی است که تشدید رقابت طرف های منطقه ای و بین المللی در این زمینه از نظر بسیاری جای بحث و سوال دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دریای سرخ یکی از مهم ترین گذرگاههای آبی دنیا است چرا که سه قاره آسیا، آفریقا و اروپا را به هم متصل می کند و در فعالیت دریانوری و تجارت بین المللی نقش مهمی دارد از همین رو قدرت های منطقه ای و بین المللی در طول دهه های گذشته به دنبال توسعه نفوذ خود در این گذرگاه آبی بوده اند اما تکاپوی آنان  برای حضور در دریای سرخ و ساخت پایگاههای نظامی در سواحل آن در چند سال اخیر به میزان بی سابقه ای افزایش یافته است.

این وضعیت بحث زیادی در مورد اینکه انگیزه این قدرت ها از حضور در دریای سرخ و ایجاد پایگاههای نظامی در آن چیست، مطرح کرده است.

در این خصوص باید به چند موضوع کلیدی از جمله نقشه پایگاههای نظامی در دریای سرخ و مساحت ساحلی این منطقه توجه داشت.

طول سواحل این دریا بالغ بر دو هزار کیلومتر است و عرض آن به سیصد متر می رسد و مساحت سطح آن نیز ۴۳۸ هزار متر مربع است و در این محدوده به ویژه در سواحل آفریقایی و پیش از همه جیبوتی که یکی از فقیرترین کشورهای دنیا است، پایگاههای نظامی چه عربی و غیر عربی ساخته شده است.

 جیبوتی در چند سال اخیر از موقعیت جغرافیایی برای کسب درآمد و حمایت از بودجه خود استفاده کرده است به اضافه اینکه با اجاره دادن خاک کشور به  نیروهای بین المللی که در آنجا پایگاه نظامی دارند از سرمایه گذاری های اقتصادی آنان بهره مند شده است.

یکی از قدیمی ترین پایگاههای نظامی در جیبوتی متعلق به فرانسه است که حدود دو هزار سرباز فرانسوی در آنجا مستقر هستند. هرچند جیبوتی از سال ۱۹۷۷ از فرانسه استقلال پیدا کرد اما از آن تاریخ به بعد فرانسه در این کشور نفوذ زیادی داشته است.

فرانسه در قبال هرگونه دشمن  خارجی از جیبوتی حمایت می کند و در مقابل برای آموزش نیروهای ارتشی مستقر در پایگاه نظامی جیبوتی تسهیلات زیادی از این کشور دریافت می کند.

یکی دیگر از پایگاههای نظامی در جیبوتی متعلق به آمریکا است که در واقع بزرگترین پایگاه نظامی این کشور در آفریقا به شمار می آید.

جیبوتی محور اصلی عملیات لجستیکی آمریکا و متحدانش در شرق  آفریقا و شبه جزیره عرب به شمار می آید و سکوی پرواز هواپیماهای بدون سرنشین و مرکز مبارز ه با دزدی دریایی و سایر عملیات چند ملیتی در منطقه است و در مقابل آمریکا سا لانه ۳۸ میلیون دلار برای حضور نظامی خود در این کشور به آن پرداخت می کند.

دلایل ایجاد پایگاههای نظامی در دریای سرخ

هر چند ایجاد پایگاههای نظامی در دریای سرخ دلایل متعددی دارد از جمله تقویت نفوذ در این گذرگاه مهم آبی و تحقق منافع و اهداف مورد نظر هر یک از کشورهایی که در آنجا پایگاه دارند، اما یکی از مهم ترین عوامل نفوذ در آن تحولات پی در پی در جهان عرب از سال ۲۰۱۰ است.

پس از تحولاتی که  بسیاری از کشورهای عربی از سال ۲۰۱۰ به بعد شاهد بودند، بسیاری از قدرت های منطقه ای و جهانی درصدد تقویت حضور خود در این منطقه برآمدند، به این معنی که مشکلات یمن و جنگ در خاک این کشور و نیز بحران روابط محور سعودی با قطر و خطرات ناشی از آن برای انسجام شورای همکاری خلیج فارس موجب اهمیت حضور نظامی در این منطقه شد و البته کشورهای آفریقایی مشرف به این دریا نیز از میزبانی برای پایگاههای نظامی بیگانگان استقبال کردند.

حضور نظامی امارات در آفریقا

در این میان امارات متحده عربی به ساخت پایگاه نظامی در بندر “عصب” در  اریتره برآمد تا با استفاده از آن حمایت لجستیکی و علمیاتی را در اختیار نیروهای ائتلاف عربی  در جنگ علیه یمن قرار دهد.

امارات در اقدامی مشابه با سومالی نیز برای ایجاد  پایگاههای نظامی در بندر “بربره” به توافق رسید و عربستان سعودی نیز با جیبوتی به توافقی مشابه دست یافت و به این ترتیب این دو کشور عرب حاشیه خلیج فارس در تلاش برای افزایش حضور نظامی در بخش آفریقایی دریای سرخ و تقویت توانمندی های خود در جنگ علیه یمن و جلوگیری از آنچه “نفوذ ایران در شرق آفریقا” خوانده شد، برآمدند.

علاوه بر این ترکیه در سال های اخیر در صدد تقویت روابط خود با کشورهای آفریقایی به ویژه کشورهای شرق آفریقا برآمد که البته این رویکرد ترکیه از زمان قدرت گرفتن حزب عدالت وتوسعه در سال ۲۰۰۲ نمود یافته است.

تاثیر پایگاههای نظامی بر توازن قدرت در دریای سرخ

با وجود استقبال کشورهای شاخ آفریقا از پایگاههای نظامی در خاک خود که دلیل آن بحران و مشکلات اقتصادی است، اما این پایگاهها موجب بروز مشکلات بسیاری به ویژه در ارتباط با نیروهای قدرتمند منطقه اطراف دریای سرخ  شده است، به این معنی که رویکرد مربوط به ایجاد پایگاههای نظامی در اریتره، جیبوتی، سومالی و سودان موجب خشم سایر کشورها به ویژه اتیوپی شده است حال آنکه یکی از نزدیکترین متحدان آمریکا در مبارزه با تروریسم و نیز متحد اتحادیه اروپا در مسائل مرتبط با مهاجرت است.

از سوی دیگر افزایش پایگاههای نظامی در دریای سرخ توازن منطقه ای کشورهای عربی را تحت تاثیر قرار می دهد زیرا این کشورها سخت در تلاش برای آنچه کاهش نفوذ ایران در دریای سرخ خوانده شده هستند اما نمی خواهند ترکیه جایگزین آن شود به ویژه اینکه ترکیه در جریان بحران روابط محور سعودی با قطر، با دوحه ائتلاف کرد.

در این میان با در نظر گرفتن اینکه برخی کشورهای آفریقایی مانند سودان و سومالی درقبال این بحران بیطرف مانده اند امکان اینکه قطر در شرق آفریقا جایگاه خود را بازیابد وجود دارد به ویژه اینکه در سال های اخیر در تلاش برای میانجیگری در بحران های این منطقه بوده است.

و اینجاست که اهمیت دریای سرخ به عنوان یکی از مناطق فرعی خاورمیانه روشن می شود .

انتهای پیام/

true برچسب ها :

این مطلب بدون برچسب می باشد.

true

منبع: امتداد نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.emtedadnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «امتداد نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۵۷۵۴۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رایزنی ایران و تاجیکستان درمورد تقویت روابط دوجانبه

به گزارش حوزه سیاست و اقتصاد خبرگزاری تقریب، دومین دور رایزنی‌های سیاسی جمهوری اسلامی ایران و جمهوری تاجیکستان به ریاست مشترک علی باقری معاون سیاسی وزیر امور خارجه کشور و فرخ شریف زاده معاون وزیر امور خارجه تاجیکستان روز چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت ماه در تهران برگزار شد.

در جریان این گفت وگوها طرفین درخصوص طیفی از موضوعات دوجانبه از جمله تقویت روابط اقتصادی، ارتقای روابط فرهنگی و علمی، تقویت همکاری منطقه‌ای و بین‌المللی و نیز افزایش تعاملات پارلمانی تبادل نظر کردند.

باقری در این ملاقات با اشاره به تفاهمات خوب صورت گرفته در دور اول رایزنی‌های سیاسی در تاجیکستان، بر آمادگی جمهوری اسلامی ایران برای توسعه مناسبات با جمهوری تاجیکستان تاکید کرد.

معاون وزیر خارجه با اشاره به اهمیت و اولویت سیاست همسایگی در روابط خارجی ایران، تقویت همکاری‌ با کشور هم‌کیش هم‌زبان، تاجیکستان را از مصادیق مهم اجرای سیاست همسایگی دانست.

وی با اشاره به تهدیدات امنیتی منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای خاطرنشان کرد: ایجاد ناامنی و حمایت از جریان‌های افراطی و تروریستی در منطقه یک واقعیت است که با حمایت‌های آمریکا، رژیم صهیونسیتی و برخی کشورهای اروپایی شکل گرفته است.

باقری افزود: امروزه همگرایی همه کشورهای منطقه برای مقابله همه‌جانبه و فراگیر با پدیده شوم تروریسم، امری لازم است که همکاری جمهوری اسلامی ایران و جمهوری تاجیکستان برای تحقق آن ضروری است. بر همین اساس دو کشور باید بیش از پیش از ظرفیت‌های سازمان‌های منطقه‌ای نظیر شانگهای، سازمان همکاری اسلامی، اکو و عدم تعهد بهره برند.

باقری همچنین با اشاره به جنایات رژیم صهیونیستی در غزه و ضمن محکومیت ارتکاب نسل کشی از سوی این رژیم، کلید برقراری صلح و ثبات منطقه را مقابله با اشغالگری و تجاوزات رژیم اشغالگر دانست.

معاون وزیر خارجه تاجیکستان نیز با اشاره به همکاری‌های رو به توسعه دو کشور آمادگی کشورش برای توسعه مناسبات و تقویت همکاری‌ها میان دو کشور را اعلام کرد.

فرخ شریف زاده با اشاره به وجود نزدیک به ۲۰۰ سند همکاری میان دو کشور، اجرای کامل و موثر این تفاهمات را زمینه مناسبی جهت تقویت همکاری‌ها دانست و خواستار افزایش حجم مبادلات اقتصادی میان دو کشور شد.

وی همچنین با اشاره به سابقه همکاری‌های خوب دو کشور در سازمان‌ها و مجامع بین‌المللی و منطقه‌ای، بر تداوم و تقویت مناسبات میان دو کشور همزبان با پیشینه تاریخی مشترک تاکید نمود.

در پایان این نشست طرفین بر برگزاری منظم رایزنی‌های سیاسی با هدف تسریع همکاری‌ها در حوزه‌های گوناگون تأکید کردند.

انتهای پیام/