5 نکته مهم برای افزایش عمر باتری گوشی
تاریخ انتشار: ۱۸ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۵۸۶۴۵۱
صراط:
احتمالا شما هم به دنبال پاسخ این سوال هستید: چگونه عمر باتری گوشی را افزایش دهیم؟ بیشتر کاربران گوشی‌های هوشمند همواره به دنبال راه‌هایی برای افزایش عمر باتری گوشی خود هستند. هرچند تکنولوژی شارژ سریع زمان فرایند شارژ را بسیار کاهش داده است، اما به دلیل بهره‌گیری گوشی‌های هوشمند از باتری‌های غیرقابل تعویض، دیگر مانند گذشته به‌راحتی نمی‌توان مشکل باتری را با تعویض کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اگر بیش از یک سال از یک گوشی استفاده کرده باشید، احتمالا متوجه کاهش عمر باتری گجت خود نسبت به روز اول آن شده‌اید. بعد از ۲ سال، باتری بسیاری از گوشی‌ها به‌سختی تا یک روز دوام می‌آورند. بعد از سه سال استفاده، شاید باتری موردنظر مشکلاتی را برای عملکرد گوشی ایجاد کند.
متأسفانه، با گذر زمان عمر باتری هم کاهش می‌یابد و این یک موضوع اجتناب‌ناپذیر محسوب می‌شود. با این حال، با انجام کارهای خاص، می‌توانید عمر باتری و در نتیجه گجت خود را افزایش دهید. اگر به دنبال روش صحیح شارژ گوشی هستید، در ادامه به تفصیل در این مورد صحبت می‌کنیم؛ کارهایی که انجام آنها در نهایت منجر به افزایش عمر باتری گوشی می‌شود.
شارژ باتری را بین ۳۰ تا ۸۰ درصد نگه‌دارید
یکی از افسانه‌های پرطرفدار مربوط به شارژ باتری از این قرار است که گفته می‌شود برای پاک کردن «حافظه‌ی باتری»، ابتدا باید شارژ آن کاملا خالی شود و سپس برای شارژ به برق وصل شود. این موضوع که برای دوران باتری‌های اسیدی صدق می‌کرد، ارتباطی به باتری‌های لیتیوم یونی امروزی ندارد و در ضمن چنین روشی برای شارژ باتری‌های مدرن اصلا توصیه نمی‌شود.
در همین زمینه، کارشناسان توصیه می‌کنند که برای شارژ باتری گجت خود از روش شارژ جزئی بهره ببرید که منجر به افزایش عمر آن هم می‌شود. با توجه به مباحث مربوط به ولتاژ و تأثیر آن بر عمر باتری، گفته می‌شود همواره شارژ باتری را بین ۳۰ تا ۸۰ درصد نگه دارید زیرا چنین کاری تأثیر زیادی در افزایش عمر باتری دارد. روی هم رفته، به جای اینکه با یک‌بار شارژ انرژی باتری را به ۱۰۰ درصد برسانید، بهتر است با بهره‌گیری از شارژهای جزئی همواره شارژ باتری را در حوالی ۳۰ تا ۸۰ درصد نگه دارید.
از شارژ کردن طولانی‌مدت باتری خودداری کنید
شارژهای شبانه یا طولانی‌مدت، یکی از عادات شایع محسوب می‌شود ولی به دلایل متعددی انجام آن توصیه نمی‌شود. اول از همه چنین کاری منجر به تشکیل ورقه‌های فلز لیتیوم در محل قطب مثبت باتری می‌شود که در طولانی مدت می‌تواند عملکرد باتری و کل سیستم را دچار اختلال کند. در ضمن باید به گرمای ایجاد شده هم اشاره کنیم که برای باتری بسیار مضر است. به‌صورت ایدئال، زمانی که شارژ باتری به ۱۰۰ درصد می‌رسد، سیستم باید فرایند شارژ را به‌طور کامل قطع کند و فقط هر از گاهی میزان شارژ را دوباره بررسی کند تا اگر میزان شارژ کاهش یافته بود، دوباره به ۱۰۰ درصد برسد. اگر هم بعد از رسیدن شارژ به ۱۰۰ درصد هنوز جریان برق روانه‌ی باتری می‌شود، این جریان باید بسیار کم و جزئی باشد.
طبق بررسی‌های انجام شده در زمینه‌ی افزایش عمر باتری، بیشتر گوشی‌ها بعد از رسیدن شارژ ۱۰۰ درصدی باز هم حدود نیم آمپر برق دریافت می‌کنند. در بیشتر موارد، خاموش کردن گوشی هم تأثیری در این فرایند ندارد و بیشتر گوشی‌ها بعد از رسیدن به شارژ کامل ۲۰۰ تا ۵۰۰ میلی‌آمپر برق دریافت می‌کنند.
یکی دیگر از مواردی که باید به آن توجه داشته باشیم، شارژ و مصرف زیاد هم‌زمان است؛ مانند مواقعی که گوشی در حال شارژ است ولی هم‌زمان مشغول تماشای ویدیو یا انجام بازی هم هستیم. چنین کاری چرخه‌ی شارژ را مختل می‌کند و زمانی هم که باتری کاملا شارژ شده ولی هنوز به برق وصل است، موجب اختلال ولتاژ و در ضمن داغ شدن باتری می‌شود.
بهترین راه برای رهایی از این وضعیت، عدم استفاده از گوشی در حین شارژ شدن (یا خاموش کردن آن) یا انجام کارهای سبک با آن است. با این کار فشار زیادی به گوشی وارد نمی‌شود و اختلالی هم در چرخه‌های شارژ به وجود نمی‌آید.
گرما دشمن باتری است
به غیر از موارد ذکر شده، برای افزایش عمر باتری باید مراقب گرم شدن آن باشید. همانند ولتاژ بالا، دمای بالا هم می‌تواند تأثیر زیادی در کاهش شارژ و عمر باتری داشته باشد. اگر یک باتری همواره بین دمای ۲۵ تا ۳۰ درجه‌ی سانتی‌گراد قرار داشته باشد، بعد از یک سال استفاده از ۸۰ درصد ظرفیت اولیه بهره می‌برد. اگر از روش شارژهای جزئی استفاده شود، این ظرفیت از این هم بیشتر خواهد بود. اگر در اکثر اوقات دمای آن حدود ۴۰ درجه سانتی‌گراد باشد، پس از یک سال استفاده ظرفیت باتری حدود ۶۵ درصد ظرفیت اولیه‌اش خواهد بود.
اگر یک باتری عمدتا در وضعیت شارژ ۱۰۰ درصدی قرار داشته باشد و در عین حال در محیط گرمی هم باشد، پس بدترین وضعیت ممکن برای باتری محقق شده است. به همین خاطر گوشی را در حین شارژ شبانه در زیر بالشت نگذارید یا در روزهای گرم گوشی را در داخل داشبورد ماشین به حال خود رها نکنید.
یکی دیگر از مواردی که منجر به کاهش عمر باتری می‌شود، فناوری شارژ سریع است. در این فناوری، ولتاژ بالایی وارد باتری می‌شود که این موضوع دمای باتری را افزایش می‌دهد. به همین خاطر اگر گوشی شما از این فناوری پشتیبانی می‌کند، بهتر است برای افزایش عمر باتری فقط ۱۵ تا ۲۰ دقیقه گوشی را به شارژر وصل کنید زیرا در طی این مدت گرمای زیادی ایجاد نمی‌شود و آسیبی به باتری نمی‌رسد.
جمع‌بندی
امروزه بیشتر کاربران با تکنولوژی باتری‌های لیتیوم یونی به‌خوبی آشنایی دارند اما هنوز هم تعدادی از عادات قدیمی و افسانه‌ها پابرجا مانده‌اند. هرچند بیشتر این کارها در میان‌مدت تأثیر زیادی بر عمر باتری ندارند، اما از آنجایی که گوشی‌های امروزی از باتری‌های قابل تعویض بهره نمی‌برند، پس بهتر است با رعایت نکات ساده تا آنجایی که می‌توانیم از باتری‌های اصلی گوشی‌های خود بهره ببریم.
روی‌هم‌رفته، باید بگوییم بهره‌گیری از شارژهای جزئی و خنک نگه داشتن باتری منجر به افزایش عمر باتری می‌شود. در ادامه به‌صورت خلاصه و فهرست‌وار، می‌توانید مهم‌ترین توصیه‌های مربوط به افزایش عمر باتری را بخوانید:
۱. باتری خود را از صفر تا صد شارژ نکنید و از شارژ شبانه هم بپرهیزید. در عوض، به شارژهای جزئی ولی متعدد روی بیاورید.
۲. بهتر است به جای رساندن شارژ به ۱۰۰ درصد، فرایند شارژ را بعد از رسیدن به ۸۰ درصد متوقف کنید.
۳.از فناوری شارژ سریع به‌صورت پراکنده بهره ببرید و برای شارژ شبانه از آن استفاده نکنید.
۴. گرما قاتل اصلی باتری به حساب می‌آید. در حین شارژ گوشی خود را نپوشانید و از قرار دادن آن در مکان‌های گرم پرهیز کنید.
۵. برای شارژ کردن، گوشی خود را خاموش کنید یا حداقل در حین شارژ شدن از فعالیت‌های سنگین با گوشی مانند تماشای ویدیو یا انجام بازی بپرهیزید.
منبع: صراط نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.seratnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «صراط نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۵۸۶۴۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سه نکته برای آموختن درباره صبر و عدم صبر از غزالی
فرارو-لیز بوکار؛ متخصصی برجسته در حوزه اخلاق دینی و استاد دین در دانشگاه نورث ایسترن در بوستون است. بوکار به دلیل آثارش برنده جایزه نیز شده است. آثار نوشتاری، تدریس و سخنرانی‌های عمومی او طیف گسترده‌ای از موضوعات را پوشش می‌دهند از جراحی تغییر جنسیت گرفته تا سیاست لباس‌های مذهبی، اما عموما بر این تمرکز دارد که چگونه درک عمیق‌تر تفاوت مذهبی می‌تواند حس ما را از درست و خوب بودن تغییر دهد. تازه‌ترین کتاب او تحت عنوان "دزدیدن دین من: نه فقط هر گونه تملک فرهنگی" است. او در آن کتاب معضلات اخلاقی شکل آشفته تصاحب فرهنگی را باز می‌کند: وام گرفتن از آموزه‌های مذهبی، مناسک، و لباس به دلایل سیاسی، اقتصادی و درمانی. او حجاب را یک علاقه فمینیستی و نمادی از اتحاد مسلمانان قلمداد می‌کند. او حجاب را گونه‌ای از انواع لباس‌های فرهنگی قلمداد کرده که حتی می‌تواند تبدیل به مُد شود.
به گزارش فرارو به نقل از کانورسیشن، از کودکی به ما گفته می‌شود که صبر یک فضیلت است و چیز‌های خوبی نصیب افراد صبور خواهد شد. بنابراین، بسیاری از ما روی پرورش صبر کار می‌کنیم. این عمل اغلب با یادگیری منتظر ماندن برای نوبت با یک اسباب بازی مورد علاقه در دوران کودکی آغاز می‌شود. در بزرگسالی تلاش می‌کنیم با صف‌های طولانی در بخش وسایل نقلیه موتوری یا در مورد سرعت کُند تغییرات سیاسی صبور باقی بمانیم.
در روایات دینی صبر بیش از حد انتظار و یا حتی بیش از تحمل سختی است. اما این بیشتر بودن صبر چیست و چگونه صبور بودن از ما انسان‌های بهتری می‌سازد؟
نوشته‌های "ابوحامد غزالی" متفکر ایرانی مسلمان دوره قرون وسطی می‌تواند به ما بینشی ارائه دهد یا به ما کمک کند تا بفهمیم چرا باید صبر و شکیبایی را تمرین کرده و هم چنین به ما در زمانی که نیازی نیست صبور باشیم خواهد گفت.
غزالی که بود؟غزالی که در سال ۱۰۵۸ میلادی در ایران متولد شد به عنوان یک فقیه، فیلسوف و متکلم مورد احترام بود. او برای دفاع از اسلام به نقاطی مانند بغداد و بیت المقدس سفر کرد و استدلال نمود که بین عقل و وحی تضادی وجود ندارد. به طور خاص او به دلیل تطبیق فلسفه ارسطو که احتمالا آن را با ترجمه عربی خوانده بود با الهیات اسلامی شهرت داشت. غزالی نویسنده‌ای پرکار بود و یکی از مهم‌ترین آثار او "احیاء علوم دینی" یا "احیاء العلوم الدین" راهنمای عملی برای داشتن زندگی اخلاقی مسلمان است. این اثر در مجموع از چهل جلد تشکیل شده که در چهار بخش هر کتاب تنظیم شده است. بخش اول به شعائر اسلامی می‌پردازد. بخش دوم به آداب و رسوم محلی بخش سوم به رذائلی که باید از آنها اجتناب ورزید و بخش چهارم به فضائلی می‌پردازد که باید برای آن تلاش کرد. بحث غزالی از صبر در جلد سی و دوم از بخش چهارم "درباره صبر و شُکر" یا گکتاب الصبر والشکر" آمده است.
او صبر را به عنوان یک ویژگی اساسی انسانی توصیف می‌کند که برای دستیابی به اهداف ارزش محور بسیار مهم است و البته هشداری را برای زمانی که نیاز به بی صبری وجود دارد ارائه می‌دهد.
صبر چیست؟به گفته غزالی انسان‌ها دارای انگیزه‌های رقابتی هستند: انگیزه دین و انگیزه میل و هوی و هوس. زندگی عرصه مبارزه بین این دو انگیزه است که او آن را با استعاره نبرد توصیف می‌کند: "حمایت از انگیزه مذهبی از جانب فرشتگان است که سپاهیان خدا را تقویت می‌کنند در حالی که حمایت از انگیزه میل و هوی و هوس از جانب شیاطین است که دشمنان خداوند را تقویت می‌کنند. میزان صبر ما چیزی است که تعیین می‌کند چه کسی برنده نبرد است".
غزالی می‌گوید: "اگر فردی ثابت قدم بماند تا انگیزه دینی پیروز شود سپاهیان خدا پیروز می‌شوند و او به سپاه صابرین می‌پیوندد، اما اگر سست شود تا هوی و هوس بر او غلبه کند به پیروان شیاطین می‌پیوندد". به عبارت دیگر، برای غزالی صبر عامل تعیین کننده‌ای است که نشان می‌دهد آیا ما از تمامی ظرفیت بالقوه انسانی خود برای زندگی اخلاقی استفاده می‌کنیم یا خیر.
صبر، ارزش‌ها و اهدافاز نظر غزالی برای مسلمان خوب بودن نیز صبر لازم است. اما درک او از چگونگی کارکرد صبر بر یک نظریه اخلاقی استوار است و می‌تواند خارج از جهان بینی صریحا اسلامی آن به کار رود.
همه چیز با تعهد به ارزش‌های اصلی آغاز می‌شود. برای مسلمانی مانند غزالی این ارزش‌ها برآمده از سنت و جامعه اسلامی یا "امت" آگاه است و شامل مواردی مانند عدالت و رحمت می‌شود. این ارزش‌های خاص ممکن است به طور جهانی قابل اجرا باشند یا ممکن است مجموعه دیگری از ارزش‌ها را نیز داشته باشید که برای شما مهم هستند برای مثال، تعهد به عدالت اجتماعی، یا دوست خوب بودن یا دروغ نگفتن.
زیستن به به گونه‌ای که با این ارزش‌های اصلی سازگار باشد چیزی است که زندگی اخلاقی به آن می‌پردازد. صبر به گفته غزالی این است که چگونه ما دائما مطمئن می‌شویم که اقدامات مان در خدمت این هدف است. این بدان معناست که صبر فقط تحمل درد ناشی از عصبانیت یک کودک نوپا نیست.
تحمل آن درد با هدفی صورت می‌گیرد. کاربرد موفقیت آمیز صبر نه با میزان رنجی که تحمل می‌کنیم، بلکه با پیشرفت ما به سمت یک هدف خاص مانند تربیت کودکی سالم و شاد که در نهایت می‌تواند احساسات خود را تنظیم کند سنجیده می‌شود. در درک غزالی از صبر همه ما به آن نیاز داریم تا زمانی که همه چیز بر وفق مراد ما نیست به اصول و ایده‌های اصلی خود متعهد باقی بمانیم.
هنگامی که به بی صبری نیاز استیکی از انتقادات به ایده صبر آن است که می‌تواند منجر به انفعال شود یا برای خاموش کردن گلایه موجه بکار برده شود. برای مثال، "جولیوس فلمینگ" محقق مطالعات آفریقایی در کتاب خود با عنوان "صبر سیاه" به اهمیت "خودداری رادیکال از صبر کردن" در شرایط نژادپرستی سیستمیک می‌پردازد. مسلما انواعی از بی عدالتی‌ها و رنج‌ها در دنیا وجود دارند که نباید با آرامش آنها را تحمل کنیم. غزالی علیرغم تعهدش به اهمیت صبر در زندگی اخلاقی جایی نیز برای بی تابی و عدم صبر کردن در نظر می‌گیرد. او می‌نویسد:"در مواردی که صبر ضرر به همراه دارد صبر کردن حرام است مانند شاهد بودن بریدن دست یک پسر بدن و ساکت ماندن".
این موارد نمونه‌هایی از آسیب به خود یا عزیزان است، اما آیا می‌توان ضرورت صبر نکردن را به آسیب‌های اجتماعی مانند نژادپرستی سیستماتیک یا فقر نیز تعمیم داد؟ همان گونه که برخی از دانشمندان علوم قرآنی استدلال کرده اند صبر واقعی گاهی نیاز به عمل دارد. غزالی می‌نویسد:"به خاطر این که صبر نیمی از ایمان است تصور نکنید که همه جا ستودنی است. آن چه مورد نظر است انواع خاصی از صبر است". به طور خلاصه همه نوع صبری خوب نیست تنها صبری که در خدمت اهداف درست باشد کلید زندگی اخلاقی است. این سوال که کدام اهداف درست هستند پرسشی است که همه ما باید برای خود به آن پاسخ دهیم.
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد