ارتباط تغذیه و اضطراب
تاریخ انتشار: ۱۹ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۵۹۵۹۷۸
علائم اضطراب شامل، تعریق، اسهال یا یبوست، تهوع و گیجی، انقباض و یا اسپاسم عضلانی، اختلالات جنسی شامل کاهش میل جنسی، ضعف و سردرد، افزایش فشارخون و مشکلات خواب می‌باشد.
اضطراب چیست؟
واژه‌ای است به معنای طیف وسیعی از اختلالات شامل عصبی بودن، ترس، دلهره و نگرانی. برخی افراد حالت کلی اضطراب را قبل از یک چالش مانند امتحان و یا یک مصاحبه کاری تجربه می‌کنند و این حالت عادی می‌باشد، اما در برخی دیگر این حالت به‌قدری شدید و طولانی می‌باشد که بر سلامت و کیفیت زندگی وی اثر می‌گذارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اضطراب بسته به نوع و شدت آن می‌تواند در اصطلاحات دیگر به کار برده شود مانند بی‌طاقتی، تنش، هیجان، آشوب، عصبانیت، نگرانی، هراس، وحشت و حمله.
علائم اضطراب شامل، تعریق، اسهال یا یبوست، تهوع و گیجی، انقباض و یا اسپاسم عضلانی، اختلالات جنسی شامل کاهش میل جنسی، ضعف و سردرد، افزایش فشارخون و مشکلات خواب می‌باشد.
تغییرات عمده در زندگی، مشکلات تغذیه‌ای مانند سوءتغذیه، مشکلات در کار، تحصیل و روابط اجتماعی، مشکلات مالی، مشغله زیاد، مشکلات کودک و والدین، منفی گرایی، و ایده آل گرایی از معمول‌ترین عوامل افزاینده اضطراب در افراد می‌باشند.
انواع اضطراب
اختلال اضطراب کلی: به معنی نگرانی در بیشتر روز‌های هفته به مدت ۶ ماه می‌باشد که در ارتباط با اتفاق‌های معمول زندگی و شرایط عادی می‌باشد.
این افراد به طور معمول در ارتباط با سلامت، پول، خانواده، کار و درس خود نگرانی دارند و در کنترل این احساس ناموفق می‌باشند.
حمله عصبی (اختلال پانیک): این نوع از نگرانی شامل یک حمله واضح و شدید ترس می‌باشد به طوری که فرد دچار لرزش، سردرگمی، سرگیجه، تهوع و تنگی نفس می‌شود.
این حملات ممکن است پس از تجربه یک ترس، استرس طولانی مدت و یا هر دو شرایط اتفاق بیافتد که پس از ۱۰ دقیقه به حداکثر شدت خود می‌رسند و امکان دارد تا ساعت‌ها به طول بینجامند.
ترس (فوبیا): به شرایطی گفته می‌شود که فرد از رویارویی با یک موقعیت و یا یکشی ترس دارد و دوری می‌جوید. محرک‌های فوبیا می‌توانند موقعیت‌ها، حیوانات و یا اشیاء روزمره باشند.
برخی از افراد از ارتفاع و یا عنکبوت ترس دارند.
اختلال اضطراب اجتماعی: در این نوع اختلال فرد از مورد قضاوت قرار گرفتن از سوی اجتماع هراس دارد و به طور مداوم در حال ترس از حقارت یا صمیمیت در محیط‌های اجتماعی می‌باشد. این اختلال باعث می‌شود که فرد از تماس با محیط اطراف امتناع ورزد.
اختلال وسواس فکری – عملی: این نوع اختلال شامل اعمال و یا افکاری می‌باشد که به صورت تکرارشونده، بی‌محابا و اذیت کننده رخ دهد. این افراد امکان دارد به طور مداوم دست‌های خود را پاک کنند و یا ساعت و اجاق‌گاز را چک نمایند.
اختلال استرس پس از حوادث: اضطرابی است که پس از حوادثی مانند جنگ، تجاوز، گروگان‌گیری و یا پس از یک تصادف شدید رخ می‌دهد.
۳۰% از سربازان پس از جنگ به این اختلال دچار می‌شوند.
اختلال استرس پس از حوادث می‌تواند باعث تغییر رفتار فرد برای جلوگیری از روبه‌رو شدن با حوادث ذکر شده باشد و در طول زندگی ترس اتفاق دوباره آنها فرد را از ادامه زندگی ناتوان کند.
اختلال اضطراب جدایی: این اختلال با اضطراب شدید در صورت جدا شدن از یک فرد و یا مکانی که برای فرد امنیت فراهم می‌آورد، تعریف می‌شود.
آمار مربوط به اضطراب
در ایران اضطراب و افسردگی تقریباً دوسوم بیماری روانی را تشکیل می‌دهد، همچنین مشخص شده است که ۵۴% از زنان و ۴۶% از مردان در طول زندگی خود یکی از انواع اضطراب را تجربه کرده‌اند.
ارتباط تغذیه و اضطراب
ارتباط بین اضطراب و تغذیه یک ارتباط دوطرفه می‌باشد به طوری که رژیم غذایی فرد می‌تواند خطر اضطراب را در وی تغییر دهد و از طرفی اضطراب نیز می‌تواند در دریافت و رژیم غذایی فرد تأثیر داشته باشد.
پروتئین
افراد مبتلا به اضطراب بهتر است که پروتئین‌های باکیفیت مانند مرغ، گوشت بوقلمون و ماهی استفاده نمایند.
همچنین آمینواسید تانن که در چای، شکلات و انواع توت‌ها یافت می‌شود منجر به تولید گاما آمینو بوتیریک اسید (GABA) در مغز می‌شود و امواج مغزی آلفا را بهبود می‌بخشد در نتیجه اضطراب به مدت ۳۰-۴۰ دقیقه کاهش یابد.
همچنین غذاهای سرشار از تریپتوفان می‌توانند باعث افزایش سطح سروتونین در بدن شوند، سروتونین باعث بهبود حالات روحی و کاهش اضطراب در فرد می‌گردد.
آمینواسید آنتی‌اکسیدانی سیستئین نیز می‌تواند وسواس فکری عملی را کاهش دهد، غذاهای سرشار از سیستئین شامل سویا، آجیل و گوشت بوقلمون می‌باشند.
کربوهیدرات
در افراد مبتلا به اضطراب کربوهیدرات می‌تواند سطح سروتونین را در مغز افزایش دهد، در نتیجه می‌تواند اثر آرام بخشی داشته باشد، اما با این حال پیشنهاد می‌شود از کربوهیدرات پیچیده شامل غلات کامل، جو دوسر و غلات صبحانه کامل استفاده نمایند و از غذا‌هایی که حاوی کربوهیدرات ساده مانند شکر هستند خودداری شود.
خوردن کافئین بیش از حد می‌تواند احساس نگرانی را در افراد افزایش دهد، زیرا کافئین سطح لاکتات را در بدن افزایش می‌دهد و لاکتات نیز خود یکی از عوامل افزاینده اضطراب می‌باشد.
به همین دلیل است که به افراد مضطرب توصیه می‌شود ویتامین B. ۳ دریافت نمایند، زیرا این ویتامین به شکستن لاکتات کمک می‌کند در نتیجه در بهبود اضطراب مفید می‌باشد.
مقادیر دو فنجان قهوه در روز مشکل‌ساز نمی‌باشد، اما ۵-۱۰ فنجان می‌تواند خطرساز باشد.
چای سبز می‌تواند جایگزین مناسبی برای قهوه باشد، زیرا دارای مقادیری تانن می‌باشد که می‌تواند اثرات زیان‌بار کافئین را خنثی کند.
چربی
اسید‌های چرب امگا ۳ مخصوصاً دکوزاهگزانوئیک اسید (DHA) نقش اساسی در عملکرد مغز دارد و پیشنهاد می‌شود افرادی که دچار استرس پس از حوادث هستند از DHA مصرف نمایند.
ویتامین‌ها
ویتامین‌های B. ۱، B. ۲ و B. ۳ می‌تواند علائم اضطراب را کاهش دهند، رفتارهای وسواسی را بهبود بخشد و تعداد وقوع حملات هراسی را کاهش می‌دهد.
همچنین ویتامین B. ۶ می‌تواند در تولید سروتونین در بدن اثرات مثبت داشته باشد.
تحقیقات اخیر نشان می‌دهند که اختلال وسواس فکری عملی با سطح هموسیستئین خون در ارتباط می‌باشد که این حالت نشان دهنده کمبود فولات می‌باشد.
همچنین ویتامین‌های B. ۶ و B. ۱۲ نیز در بهبود این بیماران نقش دارند. اولین علامت کمبود ویتامین C. کج‌خلقی و خستگی می‌باشد که هر دو آنها از علائم اضطراب می‌باشد.
ویتامین C. از سمی شدن مغز در برابر محرک‌های شیمیایی جلوگیری می‌نماید و باعث بهتر شدن حالات رفتاری می‌باشد.
املاح
انقباض عضلانی یکی از نشانه‌های استرس و اضطراب می‌باشد. بدن برای استراحت، آسودگی و شل شدن عضلات نیاز به منیزیم دارد.
اسپاسم‌های عضلانی می‌تواند به خاطر سطوح ناکافی منیزیم در بدن باشد. کمبود خفیف منیزیم با نگرانی همراه می‌باشد به طوری که کمبود منیزیم با افزایش سطوح خونی لاکتات می‌تواند باعث القای اضطراب در افراد گردد.
رابطه آهن و اضطراب یک رابطه بحث برانگیز است. آهن در کسانی که دچار کم‌خونی فقر آهن می‌باشند می‌تواند از اضطراب جلوگیری نماید، زیرا کم‌خونی نیز به نوبه خود یک ریسک فاکتور برای اضطراب به شمار می‌آید، اما از طرفی دیگر مصرف بیش از حد آهن باعث القای استرس اکسیداتیو در نتیجه اضطراب می‌شود.
"به‌عنوان یک قانون کلی با رعایت یک رژیم متناسب و متعادل شامل انواع گروه‌های غذایی خصوصاً انواع میوه‌ها و سبزیجات که سرشار از آنتی‌اکسیدان‌ها هستند به جنگ اضطراب برویم".
منبع: پارسینه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۵۹۵۹۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کودکان از چه سنی می‌توانند ماست بخورند؟
نوزادان از شش ماهگی می‌توانند ماست را امتحان کنند. ماست یک راه مفید برای اطمینان از دریافت برخی از مواد مغذی مورد نیاز کودک شما است و تطبیق پذیری آن باعث می‌شود که زمینه مناسبی برای معرفی میوه‌ها و سبزیجاتی باشد که برای تمام عمر از آنها لذت خواهند برد.
ماست، پروتئین و مواد مغذی ضروری مانند کلسیم برای ساخت استخوان‌ها و ماهیچه‌های قوی، «روی» برای حمایت از رشد و عملکرد سیستم ایمنی بدن و «ب ۱۲» برای رشد مغز و تولید گلبول‌های قرمز سالم را دارد. ماست، بافت لطیفی دارد و برای کسانی که برای اولین‌بار این ماده غذایی را تجربه می‌کنند به‌راحتی پذیرفته می‌شود. ماست به دلیل فرآیند تخمیری که طی می‌کند، کیفیت خوبی دارد. بیشتر ماست‌ها با کشت‌های زنده و فعال تهیه می‌شوند، بنابراین پروبیوتیک‌ها (باکتری‌های خوب) را برای سلامت دستگاه گوارش فراهم می‌کنند.
در شش ماهگی، شیر مادر و در شرایط خاص شیر خشک همچنان منبع اصلی تغذیه کودک هستند و این در طول سال اول زندگی او نیز خواهد بود و سپس آماده می‌شوند تا از غذاهای دیگری مانند ماست لذت ببرند. در شش ماه اول زندگی، شیر مادر یا شیر خشک غنی شده با آهن باید تنها منبع تغذیه کودک به حساب می‌آید.
بنابر اعلام دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت، ماست ساده، بهترین انتخاب برای کودک است، زیرا در عین حال سرشار از مواد مغذی و فاقد قند‌های افزوده است و می‌تواند پایه و اساس ماجراجویی طعم عالی بعدی کودک باشد.
افزودن میوه‌ها یا سبزیجات پوره شده به ماست ساده یک راه جذاب و مناسب برای معرفی طعم‌ها است؛ هلو یا موز پوره شده را برای یک تجربه شیرین با ماست مخلوط کنید. همچنین برای یک غذای خوش طعم، سیب زمینی شیرین پوره شده را با ماست مخلوط کنید. ماست را با منبع پروتئین دیگری مانند پوره مرغ یا لوبیا جفت کنید.
از ۱۲ تا ۲۳ ماهگی، کودک در حال رشد شما می‌تواند مصرف لبنیات را تا مجموع دو وعده در روز افزایش دهد. این می‌تواند ترکیبی از شیر گاو، ماست و پنیر باشد. با پزشک اطفال خود در مورد اینکه چه زمانی و چه مقدار غذا باید به کودک خود برای رشد و تکامل سالم معرفی کنید، مشورت کنید.
منبع: ایسنا
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی کلينيک
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت