Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «جهان نيوز»
2024-04-26@11:52:40 GMT

خودکشی دختران اصفهانی پیامد خلاء آموزشی بود

تاریخ انتشار: ۲۳ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۶۵۱۸۶۴

خودکشی دختران اصفهانی پیامد خلاء آموزشی بود

به گزارش جهان نيوز به نقل از جام جم، فرشته روح افزا پیرامون مقوله عفاف و حجاب و رابطه تاریخی کشورمان با آن گفت: با بررسی های جامعی که بنده روی ادیان گذشته غیر از اسلام همچون مسیحیت، یهودی، زرتشتی انجام داده ام، همگی روی پوشش کامل زنان و حتی نوع پوشش مردان تاکید داشته اند. بنابراین بحث حجاب موضوعی نیست که فقط مختص به کشور ما باشد و وقتی شما به آثار و اسناد قرن 17 و 18و 19 میلادی نگاه می کنید پوشش سر برای بزرگان جامعه یک فضیلت محسوب می شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!


  وی با نگاهی مصداقی به نحوه آراستگی زنان و دختران در جوامع مختلف غربی افزود: وقتی شما تاریخچه کشور اسپانیا و اسناد مرتبط با نوع لباس پوشیدن آنها را بررسی می کنید در نگاه اول فکر می کنید این تصاویر متعلق به یکی از روستاهای قدیم ایران است. در کل مطالعه تمدن بشری نشان می دهد جوامع مختلف تا چه میزان روی مقوله حجاب و پوشش مناسب زنان حتی در کشورهای غیر اسلامی ارزش و اهمیت قائل می شدند.

این استاد دانشگاه و کارشناس مسایل فرهنگی با ذکر این مقدمه در تبیین مبحث حجاب و پیرو آن عفاف، نوع پوشش چه در مردان و چه در زنان را متاثر از روحیات درونی و گواهی بر چگونگی شخصیت فرد در اجتماع دانست و گفت: پوشش انسان تاثیر فراوانی در هویت بخشی فرد دارد و اگر به واقع مقوله هویت برای یک زن یا مرد مهم باشد لباسی بر تن نمی کند تا جامعه در اولین نگاه برداشت نامطلوبی از شخصیت آن فرد داشته باشد. امروزه حتی نوع انتخاب رنگ مثلا مانتو و روسری برای اجتماع حاوی یک پیام است از این رو نوع لباس فرد بیانگر حال، تفکر و شخصیت یک فرد تلقی می شود.

مدیر رصد و آمار شورای فرهنگی و اجتماعی زنان و خانواده در پاسخ به این سئوال که امروز دختران و زنان ما تا چه میزان از آموزش صحیح مربوط به عفاف و حجاب و روابط اجتماعی به ویژه با جنس مخالف بهره مند شده اند، بیان داشت: خیلی مهم است که دختران ما با ورود به مرحله نوجوانی و جوانی راجع به «عامل خود»، شخصیت و آناتومی فیزیکی(شناخت بدن) اطلاع درستی کسب کنند و اگر بویژه در مباحث جنسی در حدی که نیاز است با مخالف خانواده ها روبه رو شویم امری غلط بوده و قطعا فرزند خواهد دید.

روح افزا در همین ارتباط با بیان اینکه هر چه اطلاعات فرد از «عامل خود» بیشتر باشد به ارزش ماهیتی خود پی خواهد برد، ابراز داشت: یکی از نیازهایی که برای هر انسانی بوجود می آید، وابستگی عاطفی است و این امر در روابط اجتماعی و مراوده با دوستان و همسالان حاصل می گردد. چنانچه نهاد خانواده، مدرسه، اجتماع و ... جوان را از شناخت صحیح خود محروم کند، قطعا به او آسیب روحی روانی اساسی خواهد دید‌ خواه در جوانی خواه در میانسالی.

کارشناس حوزه زنان با تاکید براینکه شکوفایی انسان در ابعاد روحی،روانی و بلوغ جنسی و جسمی تنها یک بار در انسان اتفاق می افتد و در صورت بی توجهی منجر به تعارضات شخصیتی فرد می شود، پیرامون رسالت اجتماعی نهادها و مراکز مسئول در این حوزه خاطر نشان کرد: صراحتا عرض می کنم ما در حوزه آموزش هیچ کار اصولی و مبانی برای دختران خود انجام نداده ایم. چرا باید امروز دختر اصفهانی ما با خود کشی خود از جامعه انتقام گیرد(اشاره به خود کشی دختران اصفهانی که قبل از خودکشی فیلمی از خود منتشر کردند).

روح افزا در تشریح ابعاد روانی این اتفاق تلخ ادامه داد: ما در واقعه دختران اصفهانی، با یک دختر جوان و زیبا سر و کار داریم که به هر دلیل به جنس مخالف یک وابستگی عاطفی پیدا می کند، وقتی ما به اقدام این دختر مبنی بر خودکشی نگاه می کنیم به راحتی درمی یابیم، هیچ کس به او آموزش نداده چطور باید از زیبایی خودش محافظت کند و این زیبایی چقدر ارزش دارد. لذا شاهد هستیم که با دوست خود راه می رود با بیان جملاتی(خطاب به فرد مورد نظر و خانواده: دیدید بالاخره به وعده خودم عمل کردم – جرات داشتم و خودکشی کردم) در پی انتقام و تلافی از جامعه خود بر می آید از فراز پل هوایی خودکشی می کند.

وی در تکمیل رویکرد آسیب شناسانه خود در خصوص دختران اصفهانی بعنوان یک نمونه مطالعاتی تصریح کرد: جامعه ما متشکل از مدرسه- دانشگاه- خانواده- دولت و... به آنها آموزش می داد که این زیبایی و جاذبه تو در آینده می تواند زمینه خوشبختی تو را در یک زندگی مشترک تضمین یا برعکس در صورت عدم حراست از آن منجر به نابودی تو خواهد شد. کما اینکه بنده بارها در میان دانشجویان دختر با مواردی مواجه می شوم که دوستی آنها ختم به ازدواج شده است، اما امروز از من معلم دانشگاه سئوال می کنند آیا من خوشبخت شده ام؟ این موضوع نشان می دهد ما این قیبل دوستی ها چه در فضای مجازی و چه در پارک و رستوران و دانشگاه را از اساس شوخی گرفته ایم.

مدیر رصد و آمار شورای فرهنگی و اجتماعی زنان و خانواده در شورای عالی انقلاب فرهنگی با نقد فضای فرهنگی موجود در کشور گفت: به نظر من این فضا در حال فدا کردن فرزندان ماست، بطور مشخص فضای سینمای ما محیط سالمی نیست به این دلیل که موضوعات فیلم های ما باید از بیرون از مرزها جایزه بگیرد و نباید به مشکل جامعه بپردازد. به عبارتی برای دست اندرکاران سینما تولید محتوایی مهم است که خوشایند بیرون از کشور باشد و وقتی یک فیلمنامه فرانسوی را در ایران ساختیم یعنی مشغول برطرف کردن مشکلات جامعه فرانسوی عاری از عفاف هستیم و از از دختر روستایی –شهری- کارگر و کارمند خود غافل شده ایم.

وی پیرامون توجه مسئولین به سازوکارهای فرهنگی در حفظ وحراست عفت و جایگاه زن ایرانی خاطر نشان کرد: چرا اجازه می دهیم آگهی هایی برای کاریابی با محتوای« به یک خانم خوش برخورد و ترجیحا خوش سیما نیازمندیم» در برخی روزنامه ها منتشر شود. این مصداق بازر استفاده ابزاری از خانم ها و توهین به شخصیت و عفت یک زن است و اگر یک مسئول فرهنگی بالا سر این کشور باشد باید روزنامه متخلف را بازخواست کند.

روح افزا با تاکید بر ضرورت آموزش درست به دختران و پسران در برقراری صحیح مناسبات اجتماعی خود با هم اظهار داشت: باید نسبت به آگاهی و فرهنگ سازی چه دختر و چه پسر حساس باشیم. امروز دختران جامعه ما مظلوم ترین قشر جمعیت جوانان ما هستند چون این دخترها هستند که در ایجاد یک رابطه نادرست آسیب پذیرتر نشان می دهند. خانواده ها محبت را در ارایه ماشین و موبایل و تهیه سِت اتاق به دختران و پسران می بینند غافل از اینکه فرزند آنها محبت واقعی را کوچه و خیابان جستجو می کنند و نتیجه آن چیزی می شود که ما در امثال دختران اصفهانی نظاره گر بودیم.

وی با گریزی بر آسیب های پیش روی جوانان و به ویژه برخی از دختران ما، تکیه گاه عاطفی این قشر را به مثابه آبشخوری غلط و جویی آلوده تشبیه کرد و افزود: در اکثر مواقع دختران ما از جایی که هیچ شناختی نسبت به آن ندارد یک تکیه گاه برای خود دست و پا می کنند و وقتی به خود می آیند که به انواع آسیب های روحی روانی مبتلا شده اند. این در حالی است که روح دختر نیازمند یک بازخورد از محبت است و ما نمی توانیم او را برای خیلی از رفتارهای نابهنجارش همچون بی حجابی، آرایش غلیظ، روابط نامتعارف و ...منع کنیم، چون آموزش نداده ایم که الان دنبال نتایج مثبت آن باشیم.
روح افزا در ادامه با انتقاد از تاکید صرف برخی مسئولین بر شکل ظاهری مسئله حجاب و عفاف و سیاسی کاری در این امور، تصریح کرد: متاسفانه یک عده ای با گل آلود کردن آب به فکر تامین منافع خود هستند و اساسا اصل موضوع را به حاشیه رانده اند و این خیلی بد است که مسئله ای که بیانگر شخصیت و هویت فرد است بازیچه سیاست بازی بعضی ها قرار گیرد. خود همین نگاه آسیب های جدی به عفاف و حجاب وارد می آورد.

کارشناس امور زنان، حجاب و عفاف را یک مسئله فرهنگی اجتماعی بشمار آورد و خاطر نشان کرد: با گروه بندی و رویکرد جناحی خاص سیاسی بحث حجاب در کشور تعریف نمی شود بلکه عده ای هم در این بین فدا می شوند. اگر جوانی آموزش درستی در این حوزه ندیده ما باید کمک کنیم تا با ابعاد شناختی پوشش صحیح او را آشنا کنیم. جامعه ما با آداب و رسوم متعارفی درآمیخته است و پیرو این موضوع مثلا یک خانم دکتر یا یک پرستار به خودش اجازه نمی دهد با کفش پاشنه بلند قرمز رنگ در میان بیماران خود در بیمارستان ظاهر شود اما ممکن است از این نوع پوشش در مراسم عروسی استفاده کند و هیچ کس نمی تواند به رفتار آن در مجلس عروسی ایراد وارد کند.

وی با بیان اینکه حتی ما در ترویج حجاب بعضا به غلط تبلیغ می کنیم و در نوع پوشش خود همه چیز را با هم دخیل می کنیم به بررسی میدانی خود در این خصوص در کشورهای اروپایی اشاره کرد و افزود: بنده خارج از کشور کارمندان را مشاهده کرده ام مثلا یک کارمند بانک اجازه ندارد موهای خود را باز نگه دارد و حتما باید در ساعات حضور در محل از لباس فرم مصوب سازمان استفاده کند. متاسفانه در کشور ما افراد محیط کار، آموزش، اداره، امکان اجتماعی را با میهمانی ها و جشن های خصوصی اشتباه می گیرند و همان پوششی که در آنجا استفاده می کنند در امکان رسمی بکار می برند و ما در محل کار با اشخاصی مواجه می شویم که پوشش مناسب مشاغل را رعایت نمی کنند.

روح افزا مقوله پوشش مناسب به معنی حجاب را از منظر اسلام، قرآن و علم جامعه شناسی و روان شناختی، یک بسته کامل دانست و عنوان داشت: نمی توان یک بانویی را درنظر گرفت که مثلا حجاب کامل و خوب داشته باشد اما بد راه برود یا زننده صحبت کند.قرآن کریم در هر دو مقوله صراحت دارد و خطاب به زنان می فرماید؛ به نحوی صحبت نکنید تا دل افراد به اصطلاح مریض را جذب کنید یا به گونه ای راه نروید موجب تحریک مردان شود. بنابراین در عین حفظ حجاب بانوان ما باید دیگر موازین و هنجارهای اجتماعی را رعایت کنند.

وی در خاتمه با انتقاد از رفتار عده ای زنان که چند سالی است در جامعه مد شده اشاره کرد و گفت: متاسفانه با پدیده حجاب کامل و آرایش غلیظ مواجه هستیم یعنی خانمی که چادر و پوشش کامل برتن کرده اما در مقابل با یک آرایش متفاوت جذب کننده در انظار ظاهر می شود و در این حالت کاملا غلط است که ما بگوییم او حجابش را رعایت کرده است. به همین دلیل است تاکید داریم با اجتناب از سیاسی کاری در بحث حجاب باید بعنوان یک بسته جامع که دربرگیرنده اخلاق- رفتار- گویش و در آخر نوع پوشش است به حجاب و عفاف نگاه کنیم.

منبع: جهان نيوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jahannews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جهان نيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۶۵۱۸۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شاد اما خسته

زنان به‌واسطه مادری کردن و مادر بودن، نیاز به حمایت‌های بیشتری از آنچه امروز در حال اجراست، دارند تا بتوانند دوباره خوشحالی واقعی و وجودی خودشان را ابراز کنند.

به گزارش ایسنا، جام جم نوشت: حرف‌هایش را به نتیجه تازه‌ترین تحقیقات علمی ارجاع می‌دهد که کسی، اما و اگری برایش نیاورد؛ برای همین هم سفت و محکم ادامه می‌دهد و از پژوهش‌هایی علمی می‌گوید که زنانی که فرزندی ندارند، زندگی شادتر و سالم‌تری نسبت به زنانی که مادر شدن را تجربه کرده‌اند، دارند.

این بخش کوتاهی از یکی از برنامه‌های شبکه‌ای فارسی‌زبان است که به‌تازگی تعطیل شده است، اما فارغ از همه پیش‌زمینه‌ها و قصاوت‌های‌مان نسبت به اهداف این شبکه و زیرسؤال بردن نهاد خانواده، واقعا تحقیقات علمی چنین نظری دارند؟ زنان بدون فرزند، زندگی شادتری نسبت به مادران دارند؟ این سؤالی است که مرور برخی از پژوهش‌های علمی و گفتگو با کارشناسان این حوزه، می‌تواند به آن پاسخ بدهد! «این نتایج علمی، از کدام داده‌های به‌دست آمده حرف می‌زنند؟ کدام مادران؟ در کدام مناطق؟ با کدام ساختار شخصیتی؟» این را فیروزه روستا، متخصص و مشاور سلامت مادران می‌گوید که تحقیقاتی این‌چنینی را رد می‌کند و معتقد است که بدون شک، تعریف شادی در آدم‌های مختلف، متفاوت است: «برخی افراد، ساختار شخصیتی‌شان به‌گونه‌ای است که انرژی بالایی دارند و به‌طور کلی شخصیتی برای مادری کردن دارند؛ این افراد اگر مادر نباشند و مادری نکنند، غمگین خواهند بود. اما از طرف دیگر، برخی افراد استقلال بیشتری دارند، انرژی‌شان را از تنهایی و سکوت می‌گیرند و ممکن است با مادری کردن، آنچنان که باید، ارتباط برقرار نکنند.» در واقع خانم روستا می‌گوید که نمی‌توان خوشحالی از مادر بودن یا نبودن را به همه آدم‌ها و همه زنان ارتباط داد؛ بلکه این موضوع ارتباط مستقیمی به ویژگی‌های شخصیتی آن زن دارد. پس تحقیقاتی که همه زن‌ها یا قریب به‌اتفاق آنها را در یک دسته جای می‌دهد و راضی یا ناراضی از مادری خود می‌داند، تحقیقات جامع و کاملی نیستند و نمی‌توان به آنها استناد کرد. 
 
چیزی شبیه گرسنگی
آن‌چیزی که نمی‌توان آن را پنهان و کتمان کرد، غریزه مادری است که نه‌فقط در وجود انسان‌ها، بلکه در وجود حیوان‌ها هم به شکلی ویژه وجود دارد. موضوعی که فیروزه روستا آن را به گرسنگی و نیاز به غذا خوردن تشبیه می‌کند: «خب بر کسی پوشیده نیست که اگر انسان از نیازهایش عبور کند و به آنها پاسخ بدهد، حالش بهتر و انسان شادتری خواهد بود.» به نظر می‌رسد که اگر از منظر علمی و پژوهشی هم بخواهیم تبعات خوشحالی یا ناراحتی مادر بودن را بررسی کنیم، پاسخ دادن به نیاز و غریزه مادری، باعث می‌شود که آن زن، فردی شادتر از کسی باشد که این غریزه را نادیده گرفته استکلیشه‌ای است، اما واقعیت دارد؛ این‌که دختران از همان دوران کودکی و در بازی‌های‌شان هم همیشه نقش مادر را دارند؛ آنها برای بچه‌های کوچک‌تر از خودشان یا عروسک‌های‌شان نقش مادر را ایفا می‌کنند. اتفاقی که البته صرفا مختص به کشور ما نیست که آن را محصول سنت و فرهنگ ایران بدانیم بلکه عروسک‌بازی و مادری کردن، یک بازی بین‌المللی برای دخترانی در هرکجای این جهان است.

موضوعی که نشان‌دهنده ریشه ذاتی دختران به مادر بودن و فرزند داشتن است. این ماجرا تا آنجا پیش رفته است که حتی بهزیستی هم یکی از بندهای قوانینش را به دختران مجردی اختصاص داده است که تمایل به فرزندخواندگی دارند؛ دخترانی که نیاز به مادری کردن در وجودشان ریشه دارد و حالا به‌هر دلیلی، شرایط ازدواج و فرزنددار شدن برای‌شان مهیا نشده‌است! حالا چه می‌شود کرد؟ بهزیستی دومین اولویت درخواست‌های فرزندخواندگی‌اش بعد از زن و شوهری که هیچ‌وقت صاحب بچه نشده‌اند را به این دختران مجرد و سپس به زن و شوهری که بچه‌ای دارند و تمایل دارند فرزند بعدی‌شان، فرزند خونی خودشان نباشد اختصاص داده است. در واقع این نیاز آن‌قدر جدی است که در اولویت دوم قرار گرفته است و اتفاقا خبرها و آمارهای به‌دست آمده نشان می‌دهد که استقبال و تقاضای دختران جوان از این قانون، بیشتر از آن چیزی که پیش از این تصور می‌شد؛ انگار که حال‌شان با داشتن بچه، بهتر است! 

این ظاهر نه‌چندان شاد!
اما چرا آنچه ما در جامعه از یک مادر می‌بینیم، چندان شاد و خوشحال به نظر نمی‌رسد؟: «واقعیت این است که انتظاری که جامعه امروز از زنان و مادران دارد، با ۴۰سال پیش فرق‌هایی جدی و اساسی دارد. زنان در چنین جامعه‌ای باید زیبا و خوش‌اندام باشند، از منظر علمی و اجتماعی، حرفی برای گفتن داشته باشند، مادری ایده‌آل باشند، از همسرشان حمایت کنند، حواس‌شان به پدر و مادرشان باشند، اوضاع خانه را همیشه در بهترین حالت خود نگه دارد و... خب همه اینها باعث می‌شود که زن، انرژی زیادی صرف کند، خسته شود و نتواند از مادری کردن که حالا به همه مسئولیت‌های قبلی‌اش اضافه شده، آن‌طور که باید لذت ببرد و شاد و خوشحال به نظر برسد.» خانم روستا می‌گوید که زنان به‌واسطه مادری کردن و مادر بودن، نیاز به حمایت‌های بیشتری از آنچه امروز در حال اجراست، دارند تا بتوانند دوباره خوشحالی واقعی و وجودی خودشان را ابراز کنند: «آن‌وقت است که می‌توانیم بگوییم مادران، به سبب پاسخ به غریزه‌شان و از طرف دیگر به‌دلیل حمایت‌هایی که از آنها می‌شود، افراد شادتری نسبت به کسانی هستند که فرزندی ندارند.»، اما این حمایت چقدر عملی می‌شود؟ به نظر می‌رسد که در روزگاری که همه دولت‌ها به سمت افزایش جمعیت می‌روند، لازم است که فکری به حال ارتباط عاطفی و پیوند عمیق و امنیتی که فرزند از مادرش می‌گیرد، بکنند. آن‌وقت است که اگر مادری بداند بعد از بچه‌دار شدن و استراحت لازم، سرکارش برمی‌گردد و صندلی‌اش برای او حفظ خواهد شد، خوشحال خواهد بود. در غیر این صورت، از مادری که همه مسئولیت‌ها بر دوش اوست، شغلش را از دست داده، بی‌خوابی می‌کشد، خسته است و... چه انتظاری برای شاد بودن داریم؟: «در این میان فراموش نکنید که بخش قابل‌توجهی از این حمایت‌های لازم، از سمت پدران و همسران است که تامین می‌شود و زمینه را برای حال خوب مادر فراهم می‌کند.»

انتهای پیام

دیگر خبرها

  • ببینید | تصاویری پوشش متفاوت زنان افغانستان در سال ۱۹۶۵
  • اجرای طرح حجاب در ۶۰۰ هزار مدرسه دخترانه | وظایف را انجام ندهیم، جامعه به بی‌حیایی دچار می‌شود
  • شاد، اما خسته!
  • شاد اما خسته
  • اقدامات تربیتی و آموزشی برخی معلمان از جنس چندین نسل قبل است/اجرای ۱۶ طرح عفاف و حجاب در مدارس
  • برگزاری میزگرد پوشش دانشجویان در دانشگاه آزاد اسلامی یاسوج
  • عباس عبدی : درمورد زنان چند بار دست در حفره حجاب کردند و گزیده شدند، اما باز هم تکرار می‌کنند!
  • درمورد زنان چند بار دست در حفره حجاب کردند و گزیده شدند، اما باز هم تکرار می‌کنند!
  • محرومیت زنان تبریزی پیامد جیمی جامپ اراکی؟!
  • اصناف و بازاریان لباس‌هایی با پوشش مناسب در اختیار مردم قرار دهند