به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

تلاوت مجلسی آیات ۱۰-۲۳ سوره زمر با صدای احمد ابوالقاسمی

تاریخ انتشار: ۲۳ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۶۶۷۴۵۹

به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛سوره زمر و نام دیگرش «عرف»، سی و نهمین سوره قرآن است که مکی و ۷۵ آیه دارد.
در فضیلت این سوره از پیامبر اکرم صلی الله علیه واله وسلم روایت شده است: هر کس سوره زمر را قرائت نماید در روز قیامت امیدش قطع نشده و خداوند ثواب خائفان از خدا که از او بیم دارند را به قاری این سوره عطا می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از هارون بن خارجه روایت شده است که امام صادق علیه السلام فرمودند: هر کس سوره زمر را بخواند و کلماتش را به آسانی و به آرامی بر زبان جاری سازد خداوند آبرو، و سربلندی دنیا و آخرت به او ارزانی دارد و او را بدون ثروت خویشان و فامیل عزیز گرداند، بدانسان که هر کس او را ببیند بزرگ شمارد و حشمتش وی را بگیرد و جسمش را بر آتش دوزخ حرام سازد و هزار شهر در بهشت برایش بسازند که هر شهری دارای هزار کاخ باشد و در هر کاخی صد حوریه و بعلاوه او را دو چشمه آب است که روانند و هر چشمه زلال که جوشانند و دو چشمه سار که از سرسبزی و خرمی به سیاهی زنند و حورانی پرده نشین که در سراپرده‌ها مستورند و باغ‌هایی که دارای انواع میوه هاست و از هر میوه دو صنف.

 

تلاوت مجلسی آیات ۱۰-۲۳ سوره زمر با صدای احمد ابوالقاسمی

قُلْ یَا عِبَادِ الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا رَبَّکُمْ لِلَّذِینَ أَحْسَنُوا فِی هَذِهِ الدُّنْیَا حَسَنَةٌ وَأَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةٌ إِنَّمَا یُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَیْرِ حِسَابٍ﴿۱۰﴾
بگو اى بندگان من که ایمان آورده‏ اید از پروردگارتان پروا بدارید براى کسانى که در این دنیا خوبى کرده‏ اند نیکى خواهد بود و زمین خدا فراخ است بى‏ تردید شکیبایان پاداش خود را بى‏حساب [و]به تمام خواهند یافت (۱۰)
قُلْ إِنِّی أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اللَّهَ مُخْلِصًا لَهُ الدِّینَ ﴿۱۱﴾
بگو من مامورم که خدا را در حالى که آیینم را براى او خالص گردانیده‏ ام بپرستم (۱۱)
وَأُمِرْتُ لِأَنْ أَکُونَ أَوَّلَ الْمُسْلِمِینَ ﴿۱۲﴾
و مامورم که نخستین مسلمانان باشم (۱۲)
قُلْ إِنِّی أَخَافُ إِنْ عَصَیْتُ رَبِّی عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ ﴿۱۳﴾
بگو من اگر به پروردگارم عصیان ورزم از عذاب روزى هولناک مى‏ ترسم (۱۳)
قُلِ اللَّهَ أَعْبُدُ مُخْلِصًا لَهُ دِینِی ﴿۱۴﴾
بگو خدا را مى ‏پرستم در حالى که دینم را براى او بى‏آلایش مى‏ گردانم (۱۴)
فَاعْبُدُوا مَا شِئْتُمْ مِنْ دُونِهِ قُلْ إِنَّ الْخَاسِرِینَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَأَهْلِیهِمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَلَا ذَلِکَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِینُ ﴿۱۵﴾
پس هر چه را غیر از او مى‏ خواهید بپرستید [ولى به آنان]بگو زیانکاران در حقیقت کسانى‏ اند که به خود و کسانشان در روز قیامت زیان رسانده‏ اند آرى این همان خسران آشکار است (۱۵)
لَهُمْ مِنْ فَوْقِهِمْ ظُلَلٌ مِنَ النَّارِ وَمِنْ تَحْتِهِمْ ظُلَلٌ ذَلِکَ یُخَوِّفُ اللَّهُ بِهِ عِبَادَهُ یَا عِبَادِ فَاتَّقُونِ ﴿۱۶﴾
آن‌ها از بالاى سرشان چترهایى از آتش خواهند داشت و از زیر پایشان [نیز]طبق‏هایى [آتشین است]این [کیفرى]است که خدا بندگانش را به آن بیم مى‏ دهد اى بندگان من از من بترسید (۱۶)
وَالَّذِینَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَنْ یَعْبُدُوهَا وَأَنَابُوا إِلَى اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْرَى فَبَشِّرْ عِبَادِ ﴿۱۷﴾
و [لى]آنان که خود را از طاغوت به دور مى دارند تا مبادا او را بپرستند و به سوى خدا بازگشته‏ اند آنان را مژده باد پس بشارت ده به آن بندگان من که (۱۷)
الَّذِینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولَئِکَ الَّذِینَ هَدَاهُمُ اللَّهُ وَأُولَئِکَ هُمْ أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿۱۸﴾
به سخن گوش فرامى‏ دهند و بهترین آن را پیروى مى کنند اینانند که خدایشان راه نموده و اینانند همان خردمندان (۱۸)
أَفَمَنْ حَقَّ عَلَیْهِ کَلِمَةُ الْعَذَابِ أَفَأَنْتَ تُنْقِذُ مَنْ فِی النَّارِ ﴿۱۹﴾
پس آیا کسى که فرمان عذاب بر او واجب آمده [کجا روى رهایى دارد]آیا تو کسى را که در آتش است مى ‏رهانى (۱۹)
لَکِنِ الَّذِینَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ لَهُمْ غُرَفٌ مِنْ فَوْقِهَا غُرَفٌ مَبْنِیَّةٌ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَعْدَ اللَّهِ لَا یُخْلِفُ اللَّهُ الْمِیعَادَ ﴿۲۰﴾
لیکن کسانى که از پروردگارشان پروا داشتند براى ایشان غرفه ‏هایى است که بالاى آن‌ها غرفه ‏هایى [دیگر]بنا شده است نهر‌ها از زیر آن روان است وعده خداست‏ خدا خلاف وعده نمى ‏کند (۲۰)
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَسَلَکَهُ یَنَابِیعَ فِی الْأَرْضِ ثُمَّ یُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا مُخْتَلِفًا أَلْوَانُهُ ثُمَّ یَهِیجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ یَجْعَلُهُ حُطَامًا إِنَّ فِی ذَلِکَ لَذِکْرَى لِأُولِی الْأَلْبَابِ ﴿۲۱﴾
مگر ندیده‏ اى که خدا از آسمان آبى فرود آورد پس آن را به چشمه ‏هایى که در [طبقات زیرین]زمین است راه داد آنگاه به وسیله آن کشتزارى را که رنگهاى آن گوناگون است بیرون مى ‏آورد سپس خشک مى‏ گردد آنگاه آن را زرد مى ‏بینى سپس خاشاکش مى‏ گرداند قطعا در این [دگرگونیها]براى صاحبان خرد عبرتى است (۲۱)
أَفَمَنْ شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ فَهُوَ عَلَى نُورٍ مِنْ رَبِّهِ فَوَیْلٌ لِلْقَاسِیَةِ قُلُوبُهُمْ مِنْ ذِکْرِ اللَّهِ أُولَئِکَ فِی ضَلَالٍ مُبِینٍ ﴿۲۲﴾
پس آیا کسى که خدا سینه‏ اش را براى [پذیرش]اسلام گشاده و [در نتیجه]برخوردار از نورى از جانب پروردگارش مى‏ باشد [همانند فرد تاریکدل است]پس واى بر آنان که از سخت‏ دلى یاد خدا نمى کنند اینانند که در گمراهى آشکارند (۲۲)
اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِیثِ کِتَابًا مُتَشَابِهًا مَثَانِیَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلِینُ جُلُودُهُمْ وَقُلُوبُهُمْ إِلَى ذِکْرِ اللَّهِ ذَلِکَ هُدَى اللَّهِ یَهْدِی بِهِ مَنْ یَشَاءُ وَمَنْ یُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ ﴿۲۳﴾
خدا زیباترین سخن را [به صورت]کتابى متشابه متضمن وعد و وعید نازل کرده است آنان که از پروردگارشان مى‏ هراسند پوست بدنشان از آن به لرزه مى‏ افتد سپس پوستشان و دلشان به یاد خدا نرم مى‏ گردد این است هدایت‏ خدا هر که را بخواهد به آن راه نماید و هر که را خدا گمراه کند او را راهبرى نیست (۲۳)
انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: قرآن تلاوت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۶۶۷۴۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یاد خدا، مطمئن‌ترین راه برای رسیدن به آرامش است

در زندگی همه ما گاهی شرایطی پیش می آید که آرامش از خود و خانواده‌مان دور شده و دچار حالت‌های بیماری، اضطراب و تشویش می‌شویم، در این شرایط بهترین راه‌کار این است که به خداوند پناه برده و از او آرامش بگیریم.

برخی سؤال می‌کنند که برای رفع پریشانی و اضطراب چه کاری می‌توان، انجام داد؟ برای اینکه در حوادثی، چون گرفتاری‌ها و بیماری‌ها که در حال حاضر دنیا با آن درگیر است، نترسیم، چه کنیم؟ برای پاسخ به این سؤال نظر شما را به آیاتی از قرآن کریم جلب می‌کنیم که همیشه راه‌گشا است و به بهترین راه‌ها هدایت می‌کند «إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ یَهْدِی لِلَّتِی هِیَ أَقْوَمُ».

اولین راهکار توجه به مسائل معنوی و اتکای به خداوند متعال است، یاد خدا را بیشتر در زندگی خود داشته باشیم. در سوره رعد، آیه ۲۸ آمده است: «الَّذِینَ آمَنُوا وَ تَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِکْرِ اللَّهِ أَلا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» با یاد خدا، دل آرامش پیدا می‌کند.

یا ذکر « لا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ» که هیچ قدرتی را تصور نکنید الا اینکه آن قدرت از ناحیه خداوند است. ذکر استغفار اگر به صورت دائمی باشد، روحیه ما را آرامش می‌بخشد، در سوره نوح، آیات ۱۰ تا ۱۲ از زبان نوح نبی(ع) می‌خوانیم «فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ إِنَّهُ کانَ غَفَّاراً» به قوم خود گفتم از خداوند طلب مغفرت کنید، به دلیل اینکه «یُرْسِلِ السَّماءَ عَلَیْکُمْ مِدْراراً» این استغفار برکاتی دارد و خداوند به برکت استغفار شما، باران را نازل می‌کند «وَ یُمْدِدْکُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنِینَ» خداوند شما را مدد می‌کند، تنها نمی‌گذارد و نعمت‌های پیوسته به شما می‌فرستد «وَ یَجْعَلْ لَکُمْ جَنَّاتٍ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ أَنْهاراً»

برای افزایش حوصله و صبر خود هرشب قبل از خواب سوره مبارکه عنکبوت را قرائت کنید.

هم چنین امام صادق (ع) در روایتی فرموده است که در شگفتم برای فردی که از ۴ چیز می‌ترسد، چگونه به ۴ کلمه پناه نمی‌برد! "من لا یحضره الفقیه، ج ۴ ص ۳۹۲-۳۹۳، روایت شماره: ۵۸۳۵؛ خصال صدوق، ج ۱ ص ۲۱۸-۲۱۹؛ بحارالانوار، ج ۹۰ ص ۱۸۴-۱۸۵"

فردی که ترس بر او غلبه کرده است به ذکر " حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَکِیلُ " سوره آل عمران آیه ۱۷۱ پناه ببرد.

افراد اندوهگین به ذکر " لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَک إِنِّی کنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ " سوره مبارکه انبیا آیه ۸۷ پناه ببرند.

افرادی که مورد حیله و مکر قرار گرفته اند به ذکر" أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَی اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ ‌ " سوره مبارکه غافر آیه ۴۴ پناه ببرند.

برای کسانی که خواستار دنیا و زیبایی‌های دنیا هستند بهتر است به ذکر "ما شآءَ اللَّهُ لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ الّا بِاللَّهِ" سوره مبارکه کهف آیه ۳۹ پناه ببرند.

حالا با جزئیات به برخی از این اذکار و آیات قرآنی اشاره می‌کنیم:

۱-حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَکِیلُ

آیه ۱۷۳ سوره آل عمران «الَّذِینَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَکُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِیمَانًا وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَکِیلُ/آیه ۱۷۳ سوره آل عمران: آن مؤمنانی که چون مردم (منافق) به آنها گفتند: لشکری بسیار بر علیه شما مؤمنان فراهم شده، از آنان در اندیشه و بر حذر باشید، (این تبلیغات) بر ایمانشان بیفزود و گفتند: تنها خدا ما را کفایت کند و او نیکو وکیل و کارسازی است».

این آیه برای زمان‌هایی که احساس ترس و اضطراب زیاد داریم می تواند اثرگذار باشد. از امام محمدباقر (ع) روایت شده هنگامی که پیامبر (ص)، علی و عمار را به سوی اهل مکه روانه کرد. مردم به پیامبر (ص) گفتند: چرا این جوان را به طرف آن‌ها می‌فرستی و مردم این دو نفر را از اهل مکه می ترسانیدند و به آن‌ها می گفتند که امر مهمی به آن‌ها برگزار شده است.

امام علی (ع) می‌فرمود: (حسبنا اللَّه و نعم الوکیل؛ خدا ما را کافی است و بهترین وکیل از برای ما خواهد بود.) وقتی که به مکه وارد شدند خداوند موضوع گفتار علی (ع) را با اهل مکه و نیز اقوال آن‌ها را با علی (ع) به رسول خویش خبر داد و این آیات نازل شد و نیز ابن شهر آشوب از قول فلکی مفسر او از کلینی و او نیز از ابن عباس و نیز از ابورافع نقل کرده که این آیات درباره امام مرتضی علی(ع) نازل شده که روز دوم غزوه احد در میان مسلمین ندا در داد و او را اجابت کردند در حالتی که پرچم مهاجرین را در دست داشت با هفتاد نفر به حمراء الاسد که بازاری در سه میلی مدینه بود برای ترسانیدن دشمنان رهسپار گردیده سپس به مدینه مراجعت کرده بود.

امام صادق علیه السلام نیز فرمودند: «تعجّب می‌کنم از کسی که می‌ترسد و به گفته‌ خداوند «حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ» پناه نمی‌برد». بنابراین هم حرکت و تلاش لازم است و هم ایمان و توکل به خداوند: «اسْتَجابُوا ... حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ».

۲- «لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَک إِنِّی کنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ»

ذکر دوم (آیه ۸۷ سوره انبیا: معبودی جز تو نیست، منزّهی تو، راستی که من از ستمکاران بودم) است که به ذکر یونسیه معروف است و برای مواقع ناراحتی و دل گرفتگی خیلی کاربرد دارد. از پیامبر (ص) نقل شده است که این دعا، اسم اعظم خداوند است که اگر خدا به آن خوانده شود، اجابت می‌کند. بزرگان اخلاق و عرفان نیز درباره مداومت بر گفتن این ذکر به ویژه در حال سجده تأکید دارند.

ذکر یونسیه برای نجات از غم و اندوه و برآورده شدن حاجت نقل شده که اثرگذار است. از سید علی قاضی طباطبایی عالم و عارف شیعه، توصیه به چهارصد بار گفتن ذکر یونسیه نقل شده است. از سید عبدالکریم رضوی کشمیری نیز نقل شده که بهترین کار برای سالک، سجده است که ذکر یونسیه در آن گفته شود. وی بعد از هر نماز، ۴۰ بار ذکر یونسیه در سجده به مدت یک اربعین (۴۰ روز) را برای قضای حوائج توصیه می‌کرد.

آیت‌ الله انصاری همدانی می‌گوید: ذکر یونسیه برای سالک، همانند سوخت برای ماشین است. همچنین از علامه طباطبایی، شاگرد آیت‌الله قاضی، نقل شده که اول دستوری که آیت‌الله قاضی می‌دادند، ذکر یونسی بود که به مدت یک سال در وقت خاص و در سجده خوانده شود.

۳-أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَی اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ ‌

آیه ۴۴ سوره غافر: ‌ فَسَتَذْکُرُونَ مَا أَقُولُ لَکُمْ وَأُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَی اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ ‌/  ‌به زودی آنچه من به شما می‌گویم به خاطر خواهید آورد (و به صدق گفتار من پی خواهید برد). من کار و بار خود را به خدا وا می‌گذارم و حوالت می‌دارم. خداوند بندگان را می‌بیند (و پندار و گفتار و کردارشان را می‌پاید).‌

این آیه برای زمان هایی که می خواهید خداوند مکر و حیله دیگران را در حق شما خنثی سازد، موثر است. امام صادق(ع) می‌فرمایند: در شگفتم از کسی که با او مکر و نیرنگ شده است، چگونه به این سخن خداوند «و اُفوِّضُ أمری إلَی الله إنّ الله بصیرٌ بالعباد» پناه نمی‌جوید!؟ زیرا از خدای بزرگ شنیده‌ام که در پی آن می ‌فرماید: «پس خداوند او را از بدی‌ های نیرنگشان نگاه داشت.»

در تفسیر این آیه نیز آمده که پس از آنکه خدا در آیات قبل سزای اسراف کاران را دوزخ می‌دهد، در آخرین سخنش نیز با تهدیدی پر معنی این آیه را مطرح می‌کند.

۴-ما شآءَ اللَّهُ لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ الّا بِاللَّهِ

برای زمان‌هایی که طالب زیبایی در دنیا هستی و همینطور می خواهید از چشم زخم نیز در امان باشید. امام صادق (ع) فرموده است: در شگفتم برای کسی که از چهار چیز بیم دارد، چگونه به چهار کلمه پناه نمی‌برد!

در شگفتم برای کسی که طالب دنیا و زیبایی‌های دنیاست چگونه به ذکر «ماشاءالله لا قوه الا بالله» پناه نمی‌برد، زیرا خداوند بعد از ذکر یاد شده فرموده است: «مردی که فاقد نعمت‌های دنیوی بود، خطاب به مردی که از نعمت‌ها برخوردار بود) فرمود: اگر تو مرا به مال و فرزند، کمتر از خود می‌دانی امید است خداوند مرا بهتر از باغ تو بدهد.»

پس برای کسی که اندوهگین است و همینطور مال و منالی دارد که می خواهد از چشم زخم در امان باشد می تواند به این آیه پناه ببرد، خداوند در سوره انبیا آیه ۸۸ نیز می فرمایند که «پس ما یونس را در اثر تمسک به ذکر یاد شده، از اندوه نجات دادیم و همین گونه مومنین را نجات می‌بخشیم.»

پس چون کسی دعا کند و بعد از آنکه دعا کرد بگوید که: ما شآءَ اللَّهُ لاحَوْلَ وَلا قُوَّةَ الّا بِاللَّهِ؛ «آن‌چه خواستِ خدا بود، نیست گردیدنی و نه توانایی ‌ای، مگر به خدا»، خدای تعالی بفرماید که بنده من تن به مردن داد و امر خود را به من وا گذاشت و امر مرا گردن نهاد، حاجتش را برآورید».

جمیل، از امام جعفر صادق(ع) روایت کرده که گفت: شنیدم از آن حضرت که می ‌فرمود: «هر که هفتاد مرتبه بگوید: ما شآءَ اللَّهُ لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ الّا بِاللَّهِ؛ خدا هفتاد نوع از انواع بلا را از او بگرداند، که آسان‌ترین آن‌ها خَنِق است». خنق چیست؟: «کسی پیچیده یا ناخوش و بیمار نمی ‌شود به واسطه دمل‌ها و مانند آنکه بر عضو برآید»

۵-ذکر زیاد صلوات؛ الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

در منزلی که ذکر صلوات زیاد شود، آرامش در آن خانه زیاد است به گفته آیت الله فاطمی نیا در منازلتان و به همراه اعضای خانواده زیاد صلوات بفرستید هر زمان که بیکاری می شوید صلوات بفرستید که دفع غم و اندوه می شود درست است که هر زندگی مشکلات دارد اما با ذکر صلوات خیلی راه ها هموار می‌شود.

منبع: خبرگزاری ایسنا