به نقل از «ایرنا»

کودکان آینده، چشم به راه گذشته

تاریخ انتشار: ۲۴ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۶۷۰۸۳۲

«قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب»، «شازده کوچولو»، آثار ژول‌ورن و چند کتاب دیگر، آثاری هستند که بچه‌‌های دهه 50 و 60 می‌خواندند. البته کتاب‌های بیشتری هم در دسترس کودکان نبود. اما امروز پس از حدود 30 سال تعداد کتاب‌های این حوزه حداقل نسبت به قبل بیشتر شده است. حالا بچه‌ها قدرت انتخاب بیشتری نسبت به گذشته دارند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما سوال این است که کیفیت آثاری که در دسترس بچه‌های امروز قرار دارند، چقدر نسبت به گذشته تغییر پیدا کرده است؟ آیا راهکاری برای بهبود وضعیت فعلی برای نسل‌های بعد وجود دارد؟

**قفسه‌های پر کتابفروشی‌ها
به عقیده بسیاری، کتاب‌های حوزه ادبیات کودک و نوجوان در دهه 50 و 60 کتاب‌های بسیار با کیفیتی بودند. البته این ادعا چندان هم بی‌راه نیست. آثار نویسنده بزرگی مثل ژول‌ورن بین بچه‌های دهه 60 دست به دست می‌شد. کتاب‌های آیزاک آسیموف خیال‌پردازی آن‌ها را تقویت می‌کرد و با «شازده کوچولو» با خصوصیات بد انسانی آشنا می‌شدند. با تن‌تن ماجراجویی می‌کردند و با «قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب» خوب و بد رفتار در فرهنگ ایرانی را می‌آموختند. اما حالا بچه‌های امروز چه کتاب‌هایی می‌خوانند؟ آیا باز همان کتاب‌های بچه‌های‌30 سال قبل را می‌خوانند یا کتاب‌های بیشتر و به‌روزتری در اختیار کودکان و نوجوانان قرار گرفته است؟

به طور کلی‌تر وضعیت ادبیات کودک و نوجوان نسبت ‌به 20‌–‌30 سال گذشته چه در بخش تالیف و چه در بخش ترجمه چه تغییراتی داشته است؟ سیامک گلشیری، نویسنده به «ابتکار» می‌گوید: اوضاع ادبیات کودک و نوجوان به نسبت چند دهه قبل بسیار بهتر شده است. در بخش ترجمه این پیشرفت کاملا مشخص است. تعداد کتاب‌هایی که در این حوزه به فارسی ترجمه شده افزایش چشمگیری داشته و کتاب‌های خوب و تاثیرگذاری هم برای ترجمه انتخاب‌ شده‌اند. این روزها قفسه‌های مربوط به حوزه کودک و نوجوان پر از کتاب‌‌های مختلف هستند، در گذشته این‌طور نبود. زمانی که ما در سنین کودکی بودیم، این تعداد کتاب در اختیارمان نبود، تنها کتاب‌های محدودی وجود داشتند که البته ما همه آن‌ها را هم خوانده بودیم. اما امروز من مدام برای فرزندم کتاب‌های مختلف تهیه می‌کنم. هر روز هم کتاب‌های جدیدتری به کتابفروشی‌ها عرضه می‌شود.

این نویسنده که بیشتر در حوزه بزرگسال فعالیت داشته و حدود 10 سال است در حوزه کودک هم فعالیت می‌کند درباره وضعیت حوزه تالیف نیز در این حوزه می‌گوید: در این حوزه هم به نسبت‌20‌–‌30 سال پیش پیشرفت بسیار بهتری داشتیم. به نظرم تعداد نویسنده‌های ما به نسبت گذشته افزایش داشته و رمان‌های تالیفی بیشتری منتشر می‌شود. همچنین نویسنده‌های این حوزه در ژانرها و سبک‌های متفاوت و بیشتری می‌نویسند.

**نوجوانان آثار تالیفی می‌خوانند
افزایش کمّی تولید در حوزه ادبیات کودک و نوجوان قابل قبول است اما آیا در کنار افزایش تعداد کتاب‌ها به بهبود کیفیت هم توجه شده است؟ گلشیری می‌گوید: قطعا از لحاظ کیفی هم پیشرفت داشته‌ایم. البته رمان‌های ضعیف هم وجود دارند اما قرار نیست تمام کتاب‌ها شاهکار باشند. اما در مجموع به نظر من افزایش سطح کیفی آثار به نسبت سه دهه قبل کاملا مشهود و ملموس است.

او می‌افزاید: اتفاق مهمی که رخ داده این است که بسیاری از نوجوانان به آثار تالیفی علاقه‌مند شده‌اند و آنها را مطالعه می‌کنند. این اتفاق، نشانه مثبتی در رابطه با بهبود کیفیت آثار تالیفی است.

**همه نویسنده نمی‌شوند
یکی از راه‌های ایجاد پیشرفت در بخش ادبیات کودک و نوجوان، آموزش و تربیت نسل جدیدی از نویسندگان است. در همین راستا قرار است کارگاه‌های تابستانه انجمن نویسندگان کودک و نوجوان برای بزرگسالان، کودکان و نوجوانان در موضوعاتی مثل قصه‌گویی، ویرایش، تصویرگری، داستان‌نویسی، شعر و ... برگزار ‌شود.

این کلاس‌ها در دو سطح «بزرگسال» و «کودک و نوجوانان» تشکیل می‌شوند. گلشیری که یکی از استادان این کارگاه‌ها است درباره تاثیر این کارگاه‌ها در تربیت نسل‌های بعدی داستان‌نویسی می‌گوید: بر اساس تجربه من، کسانی که وارد حرفه نویسندگی می‌شوند، برای رسیدن به نتیجه مطلوب باید راه‌شان را ادامه دهند. این طور نیست که کسی با یک یا دو دوره کلاس بتواند نویسنده شوند. در نویسندگی تداوم اهمیت دارد. اگر موضوع برای شخصی جدی است، باید به صورت مداوم فعالیت کنند. به نظر من نباید توقع داشت کسی که در چنین کلاس‌‌هایی شرکت می‌کنند، نویسنده شوند.

این نویسنده می‌افزاید: از میان تمام افرادی که به طور مثال در یک کلاس شرکت می‌کنند، چند فرد محدود می‌‌توانند در آینده تبدیل به یک نویسنده شوند. کم‌کم این افراد متوجه استعداد خود می‌شوند و استادان هم آن‌ها را می‌شناسند. این افراد خودشان می‌فهمند که توانایی نوشتن و فعالیت در این حرفه را دارند و به کارشان هم ادامه می‌دهند. باید روی این افراد منتخب سرمایه‌گذاری کرد.

**چاپ کتاب، راه حمایت از استعدادهای برتر
اما چه کسانی باید این افراد را حمایت کنند؟ آیا نهادهای دولتی روی این سرمایه‌های بالقوه سرمایه‌گذاری می‌کنند؟ گلشیری می‌گوید: نمی‌توانیم خیلی از نهادهای مختلف توقعی داشته باشیم. به نظرم نویسنده‌ها و کسانی که تدریس می‌کنند، ناشرانی را می‌شناسند که چنین اقداماتی را انجام می‌دهند. این نویسنده‌ها می‌توانند برای حمایت از کسانی که در زمینه نویسندگی استعداد دارند، با این ناشران مذاکره کنند و آثار خوب این افراد را جمع‌آوری کرده و به مجموعه داستان تبدیل کنند. همچنین با معرفی کتاب‌های مستقل این افراد از آن‌ها حمایت کنند. این بهترین اقدام است. باید آثار این افراد چاپ شوند. زمانی که این افراد چند کتاب را منتشر کنند، علاقه‌‌مند می‌شوند که حرفه نویسندگی را دنبال کنند و این اتفاق باعث ظهور نسلی فعال و تاثیر گذار در آینده در حوزه ادبیات خواهد شد.

*منبع: روزنامه ابتکار؛ 1397،4،24
**گروه اطلاع رسانی**2059**2002

منبع: ایرنا

کلیدواژه: اجتماعي ابتكار كودكان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۶۷۰۸۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

باید و نباید‌های تعامل با کودکان چاق

به گزارش گروه سلامت خبرگزاری علم و فناوری آنا، اگر شما نگران وزن کودکتان هستید می‌توانید از مراقبین سلامت مانند پزشک خانواده، متخصص اطفال و متخصص تغذیه کمک بگیرید. آنها می‌توانند شما را در خصوص چگونگی حمایت از فرزندتان و همچنین هر گونه خدماتی که کودک شما ممکن است به آن نیاز داشته باشد، کمک کنند.

از مقصر جلوه دادن کودک بپرهیزید

نوجوانان و جوانان می‌توانند به دلایل مختلفی که فراتر از کنترل و رفتار‌های آنهاست، دچار اضافه وزن شوند که اغلب اوقات این دلایل پیچیده است. کودکانی که با وزنشان مشکل دارند اغلب تعصب، تبعیض و قلدری را تجربه می‌کنند. نکته اساسی این است که شما از مقصر دانستن کودکتان بشدت بپرهیزید و به جای آن سعی کنید موارد ساختاری که در ایجاد افزایش وزن نقش دارد را دریابید. درک بهتر موارد گفته شده به عنوان شروع کار می‌تواند به شما در حمایت عملی از کودکتان کمک کند.

وزن کودک در جریان زندگی می‌تواند تحت تاثیر تداخلات ژنتیک، تجربه‌های اوان کودکی و محیط اطرافش قرار گیرد. افزایش وزن کودک را می‌توان زمانی انتظار داشت که کودک در محیطی غذا بخورد، بازی کند و یاد بگیرد که فعالیت بدنی کم و مصرف بالای غذا‌های ناسالم غنی از انرژی، ارزان و در دسترس با مقادیر بالای چربی و قند و شکر تبلیغ و ترویج داده می‌شود. افزایش وزن اغلب اوقات پاسخ طبیعی بدن به محیط غیر عادی است. علاوه بر این، کودکان گاهی اوقات درگیر غذای ناسالم می‌شوند تا با استرس و بی‌حوصلگی مقابله کنند یا خودشان را از احساس اضطراب و ناراحتی برهانند.


سعی کنید بدون قضاوت با کودکان صحبت کنید

این که کودکان بدانند شما زمانی که آنها نگران هستند بدون هیچ گونه قضاوتی در کنارشان هستید، بسیار اهمیت دارد. از صحبت با زبان سرزنشگر و هم چنین خطاکار شمردن کودک و دادن بازخورد‌های منفی در خصوص شکل بدن دیگران و حتی خودتان بپرهیزید. این مورد می‌تواند برای عزت‌نفس کودک مضر باشد و باعث شود که آنها برای صحبت با شما احساس راحتی نکنند.

شروع صحبت در خصوص اضافه وزن و چاقی به زبان مادری می‌تواند شروع خوبی باشد. اولویت دادن به فرد و نه شرایطی که در آن قرار دارد می‌تواند مشکل کسانی که درگیر اضافه وزن و چاقی هستند را یک مشکل انسانی جلوه دهد و اجازه ندهد شرایط آنها هویتشان را تعریف کند. برای مثال: «شخصی با اضافه وزن و چاقی و نه شخص چاق».

سعی کنید شما مکالمه با کودکتان را شروع کنید و از او بخواهید هر گاه فکر و احساسی در خصوص وزن بدنش داشت با شما در میان بگذارد. اگر کودک شما بازخورد منفی در خصوص وزنش داشت، سعی کنید دلیل این موضوع را کشف کنید. به دقت به کودک گوش بدهید و سعی نکنید از نگرانی آنها ساده بگذرید یا آن را کم‌اهمیت جلوه دهید. اگر متوجه شدید که کودک یا بزرگسال دیگری کودک شما را مورد آزار و اذیت قرار می‌دهد که می‌تواند به صورت آنلاین و یا حضوری اتفاق بیفتد، در اسرع وقت به آن رسیدگی کنید.

سعی کنید عزت نفس و نقاط قوت آنها را در حوزه‌های دیگر که به وزن کودک ارتباط ندارد مورد تشویق و تمجید قرار دهید. برای مثال: «من به این که شما برای امتحان با پشتکار درس خواندید افتخار می‌کنم یا من عاشق رفتار مهربانانه شما با برادرت هستم.»

مکالمه مفید داشته باشید

در زمانی که تغییرات در محیط دیجیتال به سرعت اتفاق می‌افتد، نکته حایز اهمیت این است که از تهدید‌هایی که سلامت روان و تندرستی کودکتان را به مخاطره می‌اندازد آگاه باشید، زیرا این مورد به ظاهر بدن و اعتماد به نفس ارتباط دارد. این موارد می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

پست‌هایی که در شبکه‌های اجتماعی گذاشته می‌شود که معمولا وزن را به صورت یک کلیشه در می‌آورند و یا اختلالات غذاخوردن را ترویج می‌دهند و بازاریابی مداوم غذا‌های ناسالم که کودکان را هدف قرار می‌دهد.

شما باید مشتاق ایجاد محیط امنی برای مکالمه با کودکتان باشید. می‌توانید با پیش‌دستی کردن برای ایجاد فرصت صحبت در خصوص سلامت روان و این که چطور رفتار‌های آنلاین می‌تواند بر سلامت و تصویری که کودکان از خود دارند اثر بگذارد، شروع کنید.
‌
می‌توانید موارد زیر را برای شروع مکالمه در خصوص وزن با کودکتان مورد توجه قرار دهید:

از کودکتان سوالات باز (مانند چه احساسی داری؟ یا در مدرسه چه خبر است؟) بکنید و از آنها بخواهید احساساتشان را بیان کنند.
از کودکتان برای این که به شما اعتماد کرده است تشکر کنید تا بتوانید احساس امنیت را در او به وجود آورید.
در حالی که تصدیق می‌کنید غذا خوردن سالم و حفظ وزن سلامت می‌تواند چالش برانگیز باشد، مزایای سلامت بهتر را مورد تاکید قرار دهید.مثبت و حمایت کننده باشید.


رفتار‌های سالم را مورد توجه قرار دهید

به طور کلی به جای تمرکز بر کاهش وزن بر اهداف سلامتی تاکید کنید، مگر این که مراقبین بهداشتی بخواهند که شما به کاهش وزن توجه کنید. رفتار‌های غذاخوردن سالم و فعالیت بدنی یک شبه به صورت عادت در نمی‌آید، بلکه نیازمند زمان، تلاش و مراقبت از جانب شما و کودکتان است تا این تغییرات ادامه‌دار باشد. احتمال خیلی کمی دارد که تغییرات زیاد و ناگهانی در رژیم غذایی و شیوه زندگی کودکتان نتیجه‌بخش باشد. این کار حتی می‌تواند برای سلامت کودک مضر باشد. تغییرات زمانی موفقیت‌آمیز خواهد بود که کوچک، تدریجی، افزایشی و با حمایت کل خانواده باشد.

بهترین الگوی ممکن برای کودکتان باشید. غذا‌های مغذی و تازه مانند میوه‌ها و سبزی‌ها را انتخاب کنید، فعالیت بدنی را تشویق کنید و خواب کافی را ترویج دهید و از این که با کودکتان در خصوص وزن افراد دیگر بازخورد منفی دهید بشدت بپرهیزید.

این که وزنتان چقدر است اهمیتی ندارد. شما می‌توانید به کودکتان با انجام رفتار‌های سالم کمک کنید. گروه‌های غذایی مختلف را با هم بشناسید، یاد بگیرید که چه مواد مغذی به عنوان غذای سالم مورد نیاز بدن است و درباره اینکه که چرا بعضی از غذا‌ها انتخاب بهتری از غذا‌های دیگر هستند، با هم صحبت کنید.

تمام سعی و تلاش خود را بکنید تا از مصرف غذا‌ها و نوشیدنی‌های فوق فرآوری شده که غنی از نمک، شکر و چربی هستند، جلوگیری کنید، اما از تلاش برای منع کامل بعضی از غذا‌ها بپرهیزید، زیرا این مورد می‌تواند اثر معکوس داشته باشد و باعث مصرف بیشتر آنها شود. بیشتر غذا‌هایی که بصورت آماده به مصرف یا اصطلاحا «بگیر و ببر» عرضه می‌شود غنی از چربی، شکر، و نمک بوده و خیلی باعث رفع گرسنگی نمی‌شود. به جای آن، میان وعده‌هایی که سالم بوده و گرسنگی را برطرف می‌کند مانند برش‌هایی از میو‌ها و سبزی‌ها و ماست ساده را در دسترس قرار دهید. مصرف آب را به عنوان نوشیدنی اصلی به جای نوشیدنی‌های میوه‌ای حاوی شکر مد نظر قرار دهید و در مورد غذا‌ها و نوشیدنی‌هایی که در خانه در دسترس است جانب احتیاط را رعایت کنید.
از زمان با هم غذاخوردن لذت ببرید

هر زمان که امکان‌پذیر است غذا را تهیه کرده و با هم به صورت یک خانواده میل کنید. این بهترین فرصت برای صحبت درباره انتخاب‌های غذای سالم و تمرین مصرف آنها است. غذا را به کودک به اندازه مناسب برای کودک بدهید و اگر کودک هنوز گرسنه است اجازه دهید برای مقادیر بیشتر غذا درخواست کند. داشتن زمان مشخص برای وعده‌های اصلی و میان وعده (ها) کمک می‌کند تا به کودک آموزش دهید که به جای ریزه‌خواری در طی روز باید زمان مشخصی برای غذا خوردن داشته باشد.

شادمانی را در فعالیت بدنی و حرکات روزمره پیدا کنید

فعالیت بیرون از خانه و فعال بودن را در قالب خانواده تشویق کنید. از سن ۳ سالگی به بالا کودکان باید روزانه حداقل یک ساعت فعال باشند. اما این مورد می‌تواند بصورت پشت سرهم نباشد و به زمان‌های کوچکتر ۱۵ الی ۲۰ دقیقه تقسیم شود. برای کودکان کوچکتر می‌توانید بازی‌هایی مانند دنبال هم کردن و توپ‌بازی را انجام دهید. اگر امکان دارد برای عبور و مرور، راه رفتن و دوچرخه‌سواری را به جای استفاده از ماشین در نظر بگیرید. از ورزش‌های تیمی در مدرسه و یا خارج از آن حمایت کنید. این کار می‌تواند فعالیت بدنی را لذت‌بخش‌تر کند و هم‌زمان ارتباطات کودکان را نیز بهبود ببخشد.

سلامتی نه وزن

از این که در این فرایند فقط وزن را مرکز توجه قرار دهید، پرهیز کنید و توجه بیشتری را به مزایای رفتار‌های غذاخوردن سالم و فعالیت بدنی در کل خانواده معطوف کنید. این موارد برای حمایت از رشد و تکامل کودکان تا بزرگسالی و افزایش ایمنی و سلامت عاطفی مورد نیاز است. در حقیقت ایجاد تغییرات مطلوب در سطح خانواده می‌تواند به پیشگیری از رژیم غذایی نادرست و یا داشتن مشکلات غذا خوردن در آینده کمک کند.


بهترین راه برای حمایت از خوشبختی و سلامت کودکتان، این است که او بداند تحت هر شرایطی شما در کنار او خواهید بود. با لذت بردن از خوراکی‌های سالم و انجام فعالیت بدنی به صورت خانواده شما می‌توانید به کودکتان کمک کنید تا در ایجاد تغییرات مثبت و شیوه زندگی سالم احساس تنهایی نکند و بداند که این موارد فراتر از کاهش وزن است.

انتهای پیام/