حوزه بانوان جزو اولویتهای شورای عالی انقلاب فرهنگی نیست/ نبود الگوی مناسب؛ چالش دختران فعال دانشجو
تاریخ انتشار: ۲۴ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۶۷۹۷۳۵
مسئول واحد خواهران اتحادیه انجمن اسلامی دانشجویان مستقل گفت: یکی از چالشهای دختران فعال، نبود خانمهای فعال به عنوان الگوست، یعنی خانم الگوی محجبه با چارچوبهای مذهبی که کار خاص کرده و مطرح شده باشد، بسیار کم است؛ در حوزه علمی یا فرهنگی، تیپ مذهبی کمتر دیده می شود.
گروه دانشگاه خبرگزاری آنا؛ روز دختر بهانه خوبی است برای نگاهی ویژه و موشکافانه به فعالیت دختران دانشجو در تشکلها و شنیدن از دغدغههای آنها.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این دانشجوی دوره کارشناسی دانشگاه سمنان، به دلیل علاقه به فعالیتهای فرهنگی در ابتدای ورود به دانشگاه با بسیج دانشجویی فعالیت تشکیلاتی خود را آغاز کرده است، اما به واسطه حضور در اردوی آموزشی تشکیلاتی جهاد اکبر با اتحادیه انجمن اسلامی دانشجویان مستقل آشنا شد و همین امر زمینهای برای فتح باب فعالیت وی در این اتحادیه را فراهم آورده است.
طباطبایی اولویت زندگی خود را از ابتدا تاثیرگذاری بر محیط اجتماعی قرار داده و به همین جهت فعالیت تشکلی را بستری مناسب برای استفاده از ظرفیتهای خود برای تاثیرگذاری انتخاب کرده است.
وی خانواده خود را در حوزههای اجتماعی دغدغهمند میداند و معتقد است بستر خانواده این دغدغه اجتماعی را در او ایجاد کرده است.
از نظر این دانشجوی دختر، فعال تشکلی، نگاه دینی در تقویت فعالیتهایش به او کمک کرده و دین را موتور محرکه و چهارچوبی برای خود میداند.
دبیر واحد خواهران انجمنهای اسلامی دانشجویان مستقل درباره اولویتهای خود میگوید: از ابتدا اولویتم برای ورود به دانشگاه درس خواندن بود اما با تقویت عنصر دینی و گرایشات اسلامی، درس جزو اولویتهای بعدی قرار گرفت و تاثیرگذاری بر محیط دانشگاه جزو دغدغه و اولویتهایم شد و سعی میکنم تمام برنامههای شخصی و خانوادگیام را طوری تنظیم کنم که به حضور زندگی اجتماعیام آسیب وارد نکند. چون اهدافی برای خود ترسیم کردهام و باید به این اهداف دست پیدا کنم.
میزگرد بررسی فعالیتهای دختران دانشجو در دانشگاهها با حضور مسئولین واحدهای خواهران اتحادیههای دانشجویی بزرگ کشور در دفتر خبرگزاری آنا برگزار شد که مشروح گفتوگوی ما با فاطمه سادات طباطبایی، مسئول واحد خواهران اتحادیه انجمن اسلامی دانشجویان مستقل را در ادامه میخوانید:
* از چالشهای حضور دختران دانشجو شروع کنیم، دختران با چه چالشهایی برای ورود به تشکلها و فعالیت تشکلی مواجه هستند؟ درس، مسائل علمی یا مباحث سیاسی چه میزان در حضور آنها موثر است؟ چه چالشهای پیش روی شما چه بود؟
نحوه مواجه با حضور دختران در فعالیتهای اجتماعی و تازگی این مسئله برای خیلیها، یکی از چالشهای دختران و بنده بوده است. در فضای خانمهای مذهبی، خانمهای فعال و اجتماعی، گویی جدیدتر هستند، که با دو نوع بازخورد مواجه هستند، یکی از طرف خانمها، که سوال دارند چرا باید به کارهای تشکیلاتی ورود کرد و یک گروه هم آقایان که سوال دارند چرا خانمها باید نقش فعال و پررنگی داشته باشند. این موضوع بیشترین دغدغه و مانعی بود که با آن روبرو بودیم.
خانواده و سختگیریهای مربوط به آن برای من نمود آنچنانی نداشت و با کسانی که برخورد داشتم هم خانوادهها مانعی برایشان ایجاد نمیکردند.
نبود الگوی مناسب؛ چالش دختران فعال دانشجو
یکی دیگر از چالشهایی که وجود دارد، نبود خانمهای فعال الگوست، یعنی خانم الگوی محجبه با چارچوبهای مذهبی که کار خاص کرده و مطرح شده باشد کم است. در حوزه علمی یا فرهنگی، تیپ مذهبی کمتر دیده می شود. دختران ادوار تشکلها نیز با حضور کمرنگ خود نتوانستند تجربه خود را به نسلها جدید تشکلها دانشجویی منتقل کنند.
بنده تا جایی که رشته و درس، اولویت اول زندگیام بود دقیقا بر حسب اولویت وقت میگذاشتم و نتیجه هم میدیدم. اما از یک جایی به بعد احساس کردم قرار نیست در زندگی از رشته تحصیلی به جایگاهی دست پیدا کنم، پس به اندازه اولویت وقت گذاشتم و شاید از این لحاظ زمان کمتری به درس اختصاص دادم.
در مورد سیاست تا پیش از ورود به زندگی تشکیلاتی هم مباحث سیاسی زیادی دنبال می کردم و سمت و سوی خانه را هم به طرف نظر سیاسی خود سوق میدادم ولی بعد از دوره دانشجویی و ورود به اتحادیه، خانواده کمی منع کردند و قول دادم فضای سیاسی را مانند قبل دنبال نکنم.
حفظ ضرافتهای زنانه هم یکی از آن چالشها است. وقتی وارد فضای مردانه میشوم به نوعی با یک پوسته خارجی وارد شوم و در خانه جبران کنم. یعنی در خانواده میتوان یک دختر با اخلاق دخترانه باشم که در تشکل این خلقیات را کنار میگذارم.
*نگاه و رویکردی که در اتحادیه شما نسبت به دختران وجود دارد نگاه جریان ساز و تاثیرگذار است یا صرفا به عنوان مخاطب؟
احساس می کنم هنوز در سطح جامعه و تشکلها، بانوان این باور را دارند که کمتر دیده میشوند و کمتر به آنها بها داده میشود. در برخی شرایط نگاه منفی به خانمها بیشتر است. اگر خانمی اشتباهی مشابه یک آقا انجام دهد اشتباه و خطای خانم بیشتر دیده میشود. در تشکلها هم به همین صورت است، به همین دلیل احساس میکنم هر گاه خانمها توانستهاند، خود را توانمندتر نشان دهند، این موضوع حل شده است. اتحادیه مستقل هم مستثنی این موضوع نیست.
حوزه بانوان جزو اولویتهای شورای عالی انقلاب فرهنگی نیست
*در حوزه پیگیری دغدغهها در حوزه خاص زنان یا مطالبهگری در این حوزه چه اقداماتی انجام دادهاید؟
پیگیری نشست و جلسات با شخصیتهای تاثیرگذار و تصمیمگیرنده این حوزه بودهایم اما نتیجه خاصی دست گیرمان نشده است. از شورای عالی انقلاب فرهنگی درخواست جلسه کردیم، زمانی را مقرر کردند ولی چند روز پیش از جلسه، لغو کردند و از چهار ماه قبل از سال 97 تا کنون هنوز منتظر زمان بعدی جلسه هستیم. پیگیری فایدهای ندارد، شاید صریح نگویند اما اولویتشان نیست و حوزه بانوان جزو اولویتهایشان محسوب نمیشود.
اتحادیه انجمن اسلامی دانشجویان مستقل یک اردویی تحت عنوان کوثرانه ویژه اعضای دفاتر برگزار کرد و از شخصیتهای برجسته، نمایندگاه مجلس، دعوت کردیم که متاسفانه حضور پیدا نکردند. قرار بود در این اردو مطالبات دانشجویان دختر را به گوش مسئولین برسانیم. اما این اتفاق نیفتاد و ما تصمیم گرفتیم آگاهسازی کنیم و به مسئولین خواهر دفاتر انجمن ابلاغ کردیم مسائل مربوط به حوزه زنان به ویژه مسائل حقوقی راجع به زنان و خانواده در نشریات، اردوها و... برای دختران شفافسازی کنند.
*بزرگترین آسیبهای اجتماعی که دختران در دانشگاهها و خوابگاهها با آن مواجه هستند و راهکاری که شما برای این آسیبها در نظر گرفتهاید چیست؟ چه میزان پیگیر حل این آسیبها بودیدهاید؟
بنده در دانشگاه سمنان دبیر فرهنگی بودم، فعالیت فرهنگی زیادی در خوابگاه انجام میدادیم، اولویت اولمان خوابگاههای دانشگاه بود و به خوابگاههای خودگردان توجه میکردیم که تعداد زیادی هم داشت.
در قالب تیمهای دو یا سه نفره اتاق به اتاق میگشتیم و مسائل صنفی دانشجویان را پیگیری میکردیم و سعی داشتیم ارتباط عاطفی برقرار کنیم. در خوابگاه خودگران که اجازه ورود نمیدادند به این دلیل که خیلی همه چیز آزاد بود و حتی مشروبات الکلی آزادانه در یخچالها قرار داشت و هیچ نظارتی نبود. خوابگاههای دانشگاه که نظارت بیشتر بود به قوانینی که دانشگاه وضع کرده بود.
متاسفانه مسائل مختلفی در خوابگاهها وجود دارد. همجنسگرایی و مسائل جنسی از جمله همین آسیبها در خوابگاه است.
تهدید معرفی به کمیته انضباطی و محرومیت از خوابگاه برای پیگیری آسیبهای اجتماعی!
خاطرم هست به یکی از اتاقها که مراجعه کردیم، دختران به این قانون که تختها نباید پرده داشته باشد اعتراض داشتند. با هم اتاقیهای آنها که صحبت کردیم متوجه شدیم متاسفانه اینها به معضل همجنسبازی مبتلا هستند. جلسهای با مسئولین دانشگاه برگزار کردیم و یکی از مسائل که مطرح کردیم، همین موضوع بود.
جالب آنجا بود که رئیس دانشگاه اصلا این موضوع را قبول نداشت و گفت اگر چنین مشکلی بود مرکز مشاوره اطلاع میداد. مرکز مشاوره در خوابگاه سه مشاور داشت که متاسفانه در یک اتاق مینشستند و از طریق بلندگو اطلاع میدادند هر کس نیاز به مشاوره دارد به اتاق مشاوره رجوع کند! با مرکز مشاوره ارتباط برقرار کردیم و به اطلاعشان رساندیم اما منکر شدند و اعلام کردند چنین اتفاقی در خوابگاه رخ نداده است.
پیگیریهای زیادی انجام دادیم که این مساله برطرف شود که بعد از آن اعلام کردند از خوابگاه معذور میشوید یا اتاقتان را میگیریم، به کمیته انضباطی معرفی میشوید و تهدیدهای این چنینی کردند که پیگیری نکنیم.
البته در کل نمیتوان ادعا کرد اقدامات تشکلها در دانشگاه یا خوابگاهی نفوذ آسیبهای اجتماعی کمتر شده است.
*مهمترین دغدغههای امروز دختران جامعه ما چیست؟ چه راهکارهایی برای حل آنها وجود دارد؟
انتظار این است که در شهرها برای دختران ظرفیت مثبتی قائل شوند که مجبور نباشند دانشگاههایی بروند که فاصله زمانی زیادی با شهرهای خود دارند. تحصیل در محل سکونت حداقل مزیتی که دارد این است که دانشجویان دختر از نظر عاطفی مشکلی پیدا نمیکنند.
مشاغل تعریف شدهای در حوزه خانمها وجود ندارد، شهرداری تهران فضای بانوان و آقایان را تفکیک کرده که اقدام مثبتی است و متاسفانه در ادارات دیده نمیشود یا مشاغلی را تعریف کرد که خانمها راحتتر بتوانند انجام دهند. شاهد استفاده اجباری از دختران هستیم، با حقوق خیلی کم بانوان حاضر میشوند، فروشنده یک مغازه باشند این استفادهها به جامعه و زنان ضربه میزند.
موضوع دیگر اینکه یکسری مشاغل اینگونه شده که اگر دختر ازدواج کند دیگر نمیتواند آن شغل را داشته باشد یا اگر بفهمند متاهل است به او شغل نمیدهند و برای کارفرما ترجیح با دختر مجرد است. باید به سمتی پیش برویم که این قوانین نانوشته کنار برود.
کمبود آموزشهای ویژه هویتشناسی دختران در مدارس
در آموزش و پرورش هم انتظار وجود دارد تا دختران را با مسائل ویژه حوزه بانوان آشنا کنند. این مشکلات از راهنمایی و دبیرستان برای خانمها شناخته میشود. ما در کتابهای درسی موضوعات ویژه دختران را نداریم. چرا ساعتهای خاصی برای هویتشناسی خانمها اختصاص نمیدهیم.
کتاب مهارت زندگی که در حال حاضر تدریس میشود، هیچ بخشی ویژه مهارتهای مورد نیاز یک خانم را ندارد. آموزش و پرورش میتواند گام بلندی در این موضوع بردارد و جهت فرهنگسازی نشان دهد این موضوع چقدر مهم است که بانوی ما وقتی از دوره راهنمایی و دبیرستان فارغالتحصیل میشود هویت خود را بشناسد تصور نمیکنم کار سختی باشد.
فضاهای مجزا برای بانوان در شهر وجود ندارد. کمبود این مسئلهها نیز کاملا در شهرهای کوچک و بزرگ احساس میشود و نیازمند توجه بیشتر مسئولین است.
انتهای پیام/
منبع: آنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۶۷۹۷۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شورای فرهنگی محیط زیست در همه استانها فعال میشود
نور الله مرادی در کارگاه آموزشی توجیهی صندوق ملی محیط زیست کشور گفت: ما معتقدیم مدیران سازمان باید قبل از آن که تخصص محیط زیست داشته باشند باید دغدغه فرهنگ داشته باشند، زبان و بیان و ضمیر مسئولان محیط زیست باید جان مایه فرهنگی داشته باشد، تاثیر فرهنگ در حفظ محیط زیست بسیار پررنگ است، گاه یک اثر سینمایی در حوزه محیط زیست بسیار اثر گذارتر از ساعتها سخنرانی است، از این رو ما معتقدیم باید نهادهای خلاق فرهنگی با سازمان محیط زیست مرتبط باشند و به تقویت فرهنگ بپردازند.
معاون آموزش و مشارکتهای مردمی سازمان حفاظت محیط زیست با بیان اینکه تلاش دولت سیزدهم بر این است سازمان محیط زیست را به جایگاه واقعی خود برسانداضافه کرد: ارتباط سازمان محیط زیست با صنعت و دانشگاهها محدود بوده است، مراکز محیط زیست باید محل تولید اندیشه، دانش و جریان سازی در سطح ملی و بین المللی با دانشگاهها باشد.
وی با بیان اینکه در گذشته به مقوله محیط زیست توجهی نشده یا به عنوان اولویت ثانویه به آن نگریسته میشد، اضافه کرد: همچنین به این موضوع در نظام آموزشی به ویژه آموزش و پرورش توجه چندانی نمیشد.
مرادی با بیان اینکه نهادینه سازی فرهنگ محیط زیست باید در دوران پیش دبستانی شکل بگیرد، افزود: متاسفانه کتابی که اکنون در آموزش و پرورش تالیف شده بیشتر رفع تکلیفی بوده هم اکنون مقوله محیط زیست بسیار شکننده شده است و در شرایط مناسبی قرار ندارد، هرچند اقداماتی نظیر دانشگاهها و مدارس سبز با تاخیر انجام شد، اما باید آن را غنیمت بدانیم.
باشگاه خبرنگاران جوان اجتماعی محیط زیست