مستندی که دلی ساخته شد
تاریخ انتشار: ۲۵ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۷۰۰۵۹۶
تهیه‌کننده مستند «مادرم،ایل من» گفت: این فیلم، جزو فیلم‌هایی بود که دلی ساخته شد و من و کارگردان فیلم فقط دل‌مان می‌خواست چنین فیلمی ساخته شود.
بعدازظهر روز گذشته (یکشنبه بیست و چهارم تیرماه) سالن سینماحقیقت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، شاهد نمایش و سپس نقد و بررسی فیلم مستند «مادرم، ایل من» بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، در ابتدای این برنامه که با حضور احمد طالبی‌نژاد به‌عنوان منتقد مهمان برگزار شد، عزت‌الله پروازه، کارگردان این مستند در پاسخ به پرسش ناصر صفاریان (مجری برنامه و مسئول جلسه‌های نمایش فیلم) درباره‌ی آشنایی با خانواده‌ی بهمن‌بیگی گفت: «این فیلم از دل مستندی به نام «نقاشِ باد» که چند سال پیش درباره‌ی یک نقاش اهل ایل قشقایی ساختم بیرون آمد.»
وی که در فیلم خود به زندگی و فعالیت‌های معصومه بهمنی (خواهر زنده‌یاد محمد بهمن‌بیگی، موسس مدارس عشایری) پرداخته گفت: «وقتی آن فیلم را می‌ساختم یکی از دوستان پیشنهاد داد درباره فرزندان خانم بهمنی که چند نفر از آنها با وجود نابینایی در زمینه‌ی موسیقی و ادبیات به موفقیت‌هایی دست پیدا کرده‌اند فیلم بسازم. وقتی در این‌باره تحقیقات اولیه را انجام دادم متوجه شدم شخصیت بی‌بی‌معصومه بیش از فرزندان او جای کار دارد و به نظرم رسید می‌توان درباره‌ی او یک مستند پرتره ساخت.»
پروازه در ادامه‌ی صحبت‌های خود با اشاره به این که تقریباً دو سال زمان صرف تصویربرداری این فیلم شده افزود: «زمانی که من و تهیه‌کننده‌ی فیلم، اولین جلسه را با خانم بهمن‌بیگی برگزار کردیم ایشان برخورد بسیار خوبی داشت و من را مثل فرزند خود پذیرفت که باعث شد ساخت این فیلم به جریان بیفتد.»
بخش بعدی برنامه به صحبت‌های منتقد مهمان جلسه اختصاص داشت. در این بخش، احمد طالبی‌نژاد فیلم «مادرم، ایل من» را «در حد فاصل یک مستند پرتره و قوم‌شناسانه» توصیف کرد و گفت: «نکته‌ای که در این فیلم به‌شدت احساس می‌شود فقدان جغرافیاست. در حقیقت با وجود این که مستند مورد بحث خیلی گرم و صمیمانه پیش می‌رود تماشاگر متوجه نمی‌شود ماجراهای فیلم در کدام نقطه از ایران می‌گذرد!»
وی گفت: «فیلم احتمالاً آگاهانه از حریم خانواده‌ی بهمنی (بهمن‌بیگی) بیرون نمی‌رود اما به‌هرحال باید پذیرفت جغرافیای محل وقوع آن کمی مخدوش است. به گونه‌ای که اگر تماشاگران خارجی این فیلم را ببینند شاید با خودشان فکر کنند همه‌جای ایران به همین شکل است.»
طالبی‌نژاد سپس «مادرم، ایل من» را «فیلمی موفق در معرفی یک شخصیت جذاب» توصیف کرد و افزود: «این فیلم می‌کوشد روحیه‌ی قابل ستایش معصومه بهمنی (بهمن‌بیگی) را به تصویر بیاورد. روحیه‌ی ستایش‌برانگیزی که می‌تواند از سوی سایر زنان جامعه، خصوصاً زنانی که توانایی مقابله با سختی‌ها و دشواری‌های زندگی را ندارند مورد الگو قرار گیرد.»
وی تقابل سنت و مدرنیته را مضمون اصلی این مستند توصیف کرد و گفت: «این موضوع که به صورت موتیف در فیلم تکرار می‌شود، در جامعه‌ی ما از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. در همین فیلم زنی را می‌بینیم که از دل بدوی‌ترین شکل زندگی و چادرنشینی به سبک ایلات و عشایر به جایگاه اجتماعی قدرتمندی رسیده است. آن‌هم در حالی که بخش عمده‌ای از عشایر، چه در گذشته و چه امروز در فقر زندگی می‌کردند و می‌کنند.»
طالبی‌نژاد همچنین گفت: «معصومه بهمنی و برادرش محمد بهمن‌بیگی که موسس مدارس عشایری بود، هر دو جزو خان‌زاده‌ها به حساب می‌آیند و این در حالی است که «خان» در فرهنگ ما از یک بار منفی برخوردار است و تصویری که در فیلم‌های ایرانیِ قدیمی کلیشه شده را به ذهن متبادر می‌کند. تصویرِ خان‌هایی که همواره علیه روستایی‌های مظلوم و بی‌دفاع ظلم می‌کنند.»
وی افزود: «این فیلم نشان می‌دهد در بین خان‌زاده‌ها کسانی نظیر خانواده‌ی بهمن‌بیگی هم بوده‌اند که خدمات اساسی و مهمی برای عشایر و ارتقای فرهنگ کشور انجام داده‌اند.»
عزت‌الله پروازه، کارگردان مستند مورد بحث، ضمن تایید این نکته گفت: «تقریباً از تمام صحنه‌های تصویربرداری شده استفاده کردیم. تنها نکته‌ای که در هنگام ساخت فیلم از دست دادیم و امروز جای خالی آن را احساس می‌کنیم پرداختن به یکی از فرزندان خانواده (فرود) بود که مادر همیشه دل‌تنگ اوست. قصد داشتیم از صحنه‌های رفتن او از خانه به‌عنوان یکی از نقاط جذاب درام فیلم استفاده کنیم اما متاسفانه با وجود هماهنگی‌های قبلی موفق به انجام این کار نشدیم.»
وی افزود: «صحنه‌ی دیگری که از دست دادیم اسباب‌کشی این خانواده بود که شاید می‌توانست غیبت اشاره به جغرافیای ماجرا را تا حد امکان برطرف کند.»
در ادامه‌ی جلسه، احمد طالبی‌نژاد مستند «مادرم، ایل من» را یک فیلم با احساسات گرم توصیف کرد و افزود: «سازندگان این فیلم موفق شده‌اند اعتماد افراد این خانواده را برای حضور در مقابل دوربین جلب کرده و وارد حریم زندگی آنها شوند. نکته‌ای که اصلاً امتیاز کم و کوچکی نیست.»
طالبی‌نژاد در بخش دیگری از جلسه با انتقاد از تبدیل خرده‌فرهنگ‌ها به فرهنگ غالب در کشور گفت: «متاسفانه حتی نوع پوشش، گویش و زبان مردم سراسر کشور در حال تبدیل به زبان تهرانی است و این نکته‌ای است که در آینده باعث همسان شدن همه‌ی قومیت‌ها به یک فرهنگ غالب خواهد شد.»
بخش پایانی این جلسه‌ی نقد و بررسی به جمع‌بندی صحبت‌های کارگردان و منتقد مهمان اختصاص داشت. در این بخش، عزت‌الله پروازه که این روزها در حال ساخت سومین فیلم این سه‌گانه (درباره‌ی ایل قشقایی) است گفت: «فیلم آخر این سه‌گانه درباره‌ی یک نوازنده‌ی سرناست و من و همکارانم امیدواریم در ساخت این فیلم توانسته باشیم نقطه‌ضعف کارهای قبلی را برطرف کنیم.»
احمد طالبی‌نژاد نیز با ابراز امیدواری نسبت به این نکته گفت: «واقعیت این است که هر فیلم‌ساز فقط یک‌بار موضوع مورد علاقه‌اش را به فیلم تبدیل می‌کند و بهتر این است که اثر نهایی، در نهایت راضی‌کننده باشد.»
وی افزود: «امیدوارم فیلم و فیلم‌های بعدی این فیلم‌ساز، مخاطبان را قانع کند و این در حالی است که فیلم «مادرم، ایل من» با وجود گرم و دل‌چسب بودن چندان اقناع‌کننده نیست و متاسفانه به دلیل امتناع از تشریح برخی نکته‌ها پاسخی برای برخی پرسش‌های ذهنی تماشاگر ندارد.»
ابراهیم مرادی، تهیه‌کننده‌ی فیلم مورد بحث، در حاشیه‌ی این جلسه با اشاره به سوژه‌ی فیلم به عنوان یکی از دغدغه‌های ذهنی خود گفت: «از ابتدای ساخت فیلم، نگاهی تجاری نسبت به این کار نداشتیم و می‌دانستیم چنین سوژه‌ای به غیر از نمایش احتمالی در برخی جشنواره‌های فرهنگی و موضوعی، جایی در بین مستندهای تلویزیونی ندارد.»
وی افزود: «مادرم، ایل من» جزو فیلم‌هایی بود که دلی ساخته شد و من و کارگردان فیلم فقط دل‌مان می‌خواست چنین فیلمی ساخته شود.»
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استخدام
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۷۰۰۵۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۵۳ نکته از نامه‌ای برای زندگی
سایت مبلغ: این نامه که قدیمترین نقل آن در بخش الروضه کتاب الکافی مرحوم کلینی آمده است (ج ۸، صص ۲ـ۱۴) در منابع دیگر از جمله کتاب الوافی فیض کاشانی (۱۰۹۱ق.) (ج ۲۶، صص ۹۷ـ ۱۱۳) و تحف العقول نوشتة مرحوم ابن شعبه حرانی از علمای قرن چهارم (صص ۳۱۳ـ ۳۱۵) هم آمده است و نسخه های مختلف این نامه با وجود اختلاف جزئی در چینش مطالب، یکسان است. مفاد این نامه دربردارندة مطالب بسیار سودمندی است که استخراج و دسته بندی آنها می تواند الگویی برای سبک زندگی یک مسلمان در همة ابعاد به ویژه روابط مختلف مسلمانان در همة ادوار تاریخ از جمله دوران معاصر که چگونه دیندارانه زیستن یک پرسش عمومی است در اختیار ما قرار دهد.
گویه های استخراج شده از متن نامه ۵۵ بند بود ولی با توجه به تناسب برخی گویه ها با دو بخش مختلف، این گونه ها در هر دو بخش مورد استناد قرار گرفته است. همچنین برخی گویه ها به دلیل مشابهت بسیار زیاد با هم در یک بند ذکر شده است. بنا بر این جمع گویه های زیر الزاماً به تعداد گویه های برداشت شده از نامه نیست.
اصلی ترین و مهم‌ترین نکات مندرج در این نامه چنین است:
الف. رابطة انسان با خدا
۱. عاقبت نیکو و عافیت خواهی از پروردگار
۲. اهتمام زیاد به تهلیل (ذکر لااله الا الله) و تسبیح (ذکر سبحان الله) و تقدیس خداوند و خاکساری در برابر ذات اقدس خداوند
۳. اهتمام زیاد به دعا (دو بار ذکر شده است)
۴. رغبت به آن چه خداوند ما را به آن ترغیب کرده است.
۵.دوری جستن از انس گرفتن به آن چه خداوند حرام کرده است
۶. پیروی نکردن از هوای و هوس و برداشتهای شخصی در امر دین و پای بندی تمام به حلال و حرامهای الهی
۷. پیروی از زندگی پیامبر و پیروی نکردن از هوی و هوس و برداشتهای شخصی در فهم و تفسیر زندگی پیامبر
۸. یک بار دست بلند کردن به هنگام آغاز نماز
۹. اهتمام به ذکر خدا در ساعات مختلف روز و شب
۱۰.کوشش فراوان برای فرمان بردن از خدا و بندگی او (دو بار ذکر شده است)
۱۱. اهتمام به حفظ آن چه از رسول خدا و ائمه اهل بیت او باقی مانده است
۱۲. رضایت داشتن از آن چه خدا ساخته و خواسته است
۱۳.اهتمام به نمازهای روزانه
۱۴. دوری جستن از بازداشتن (حبس) حقوق الهی
۱۵. ولایت پذیری خدا و رسول خدا و مؤمنان و تبری جستن از دشمنان آنها
۱۶. وفای به عهدی که در برابر خداوند بر گردن دارد مانند ولایت پذیری، اقامة نماز، پرداخت زکات و دادن قرض الحسنه
۱۷. دوری جستن از آن چه خداوند آن را حرام کرده است
۱۸. توجه به این نکته که اسلام یعنی تسلیم در برابر حق
۱۹. اطاعت از خدا برای احسان به نفس
۲۰. دوری جستن از معصیت و گردن فرازی کردن در برابر خداوند (دو بار ذکر شده است.)
۲۱. توجه به این که هیچ کس جز خدا غنی کنندة انسان نیست
۲۲. کوشش برای برخورداری از شفاعت شفاعت کنندگان از طریق به دست آوردن رضای خدا
۲۳.ترک نکردن فرمان خدا و فرمان هر کس که به پیروی از خدا فرا می خواند.
۲۴. عاقبت نیکو وعافیت خواستن از خدا
۲۵. درخواست از خداوند برای جای دادن اسلام در سینة خود و سخن گفتن بر اساس حق
۲۶. توجه کردن به این نکته که شرط محبوب خدا شدن پیروی از فرامین خدا و اولیای اوست.
ب. رابطة انسان با دیگران
۱. حفظ آرامش و وقار و سکینه
۲. حفظ حیاء و دوری جستن از هر آن چه صالحان پیش از ما از آنها دوری جسته اند.
۳. خوش رفتاری با مخالفان و دوری جستن از شدت بخشیدن به مخالفت با آنها (دو بار ذکر شده است)
۴. برخورد نیکو داشتن با بدرفتاریها برای جلوگیری از نادیده گرفته شدن و زیر پا ماندن حق
۵. بازداشتن زبان جز از خیر و پرهیز از بدگویی و تهمت و دشمنی ورزی
۶. دوری جستن از آن چه خداوند ما را از آن برحذر داشته است.
۷.سکوت جز در آن چه برای آخرت سودمند باشد.
۸. شکیبایی ورزیدن در برابر مشکلاتی که دشمنان در برابر پای بندی به حق ایجاد می کنند.
۹. خوش رفتاری با مردم
۱۰. پرهیز از دشنام دادن به دشنام دهندگان به خدا و اولیاء خدا
۱۱.مهرورزی به مستمندان و دوری جستن از خوار شمردن و تکبر ورزیدن به آنها
۱۲. دوری جستن از فخرفروشی و خودبزرگ بینی
۱۳.دوری جستن از بغی و تعدی به حقوق دیگران
۱۴. دوری جستن از حسد
۱۵.کمک به مسلمانان مظلوم
۱۶.کمک به همدیگر
۱۷. دوری جستن در حد توان از بدگوئی علیه صالحان نزد پیشوای جامعة اسلامی و در تنگنا قرار دادن امام
۱۸. دوری جستن از در تنگنا قرار دادن برادران مسلمان
۱۹. دقت در مرزبندی های اعتقادی و اجتماعی و دقت در این که انسان در شمار اهل باطل قرار نگیرد.
۲۰. پرهیز از قرار دادن خدا و امام و دین در معرض دشمنیهای اهل باطل
۲۱. قرار دادن حب و بغضها بر اساس معیارهای خداپسندانه
۲۲. عادت دادن نفس به بلاء و مصیبت در دنیا و تدبر در مصائب پیامبران که قرآن آنها را ذکر کرده است.
۲۳. پیروی کردن از هدایت و وقار و آرامش و حلم و خشوع و تقوا و راستگویی و وفای به عهد صالحان
ج. رابطة انسان با خود
۱.حفظ حیاء و دوری جستن از هر آن چه صالحان پیش از ما از آنها دوری جسته اند،
۲. پرواپیشگی و رعایت تقوی، دوری جستن از آن چه خداوند ما را از آن برحذر داشته است.
۳. نیکی کردن به جسم و جان خود
۴. اطاعت از خدا برای احسان به نفس
امام صادق علیه السلام در بخشی از این نامه فرموده اند: هَذَا أَدَبُنَا أَدَبُ اللَّهِ فَخُذُوا بِهِ وَ تَفَهَّمُوهُ وَ اعْقِلُوهُ وَ لَا تَنْبِذُوهُ وَرَاءَ ظُهُورِکُمْ مَا وَافَقَ هُدَاکُمْ أَخَذْتُمْ بِهِ وَ مَا وَافَقَ هَوَاکُمْ طَرَحْتُمُوهُ وَ لَمْ تَأْخُذُوا بِهِ
این آداب (پیشنهادی) ما و همان آداب خدایی است، آن را دریابید و آن را فهم کنید و در آن بیاندیشید و آن را پشت سر خود نیناندازید، اگر چنین کنید و به این آداب عمل کنید، به آن چه سازگار با هدایت یافتگی شماست دست یافته اید و به آن چه سازگار با هواپرستی شماست پشت کرده اید و آن را وانهاده اید.
این پیام تنها خطاب به مخاطبان اولیه نامه نیست، این پیام همة مسلمانان و بلکه همة انسانهای حقجو را به خود فرا می خواند.
* این متن خلاصه‌ای از یک مقاله مفصل برای ارائه به همایش امام جعفر الصادق(علیه السلام) در دانشگاه سلجوق قونیه است که به اقتضای فضای مجازی سرفصل های مختصری از آن در سایت «مبلغ» منتشر شده است.
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902599
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟