تظاهرکنندگان عراقی جاده منتهی به منطقه نفتخیز الزبیر را مسدود کردند
تاریخ انتشار: ۲۶ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۷۱۴۵۹۹
نیروهای پلیس عراق امروز (سهشنبه) از تجمع حدود ۲۵۰ معترض در ورودی اصلی میدان نفتی "الزبیر" واقع در جنوب این کشور خبر دادند.
به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری رویترز، پلیس عراق اعلام کرد: در بحبوحه تشدید تنشها در شماری از شهرها در جنوب عراق به خاطر نامطلوب بودن وضعیت خدمات رسانی و فساد، ۲۵۰ معترض در ورودی اصلی میدان نفتی "الزبیر" واقع در جنوب این کشور تجمع کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تظاهرکنندگان عراق در شهرستان الزبیر جاده منتهی به منطقه نفتخیز البرجسیه در استان بصره را مسدود کردند.
مسؤولان این میدان نفتی که شرکت ایتالیایی "انی" آن را اداره میکند، اعلام کردند: فرآیندهای تولید نفت به طور طبیعی ادامه دارد.
عراق در طول روزهای گذشته در اعتراض به خدمات ضعیف این کشور شاهد تظاهرات است که این تظاهرات منجر به کشته شدن معترضان و زخمی شدن چند تن از غیرنظامیان و نیروهای دستگاههای امنیتی شده است.
نیروهای امنیتی عراق با ادامه اعتراضات به ضعف خدمات دولتی و فساد در استانهای جنوب این کشور، در حالت آمادهباش هستند.
در همین راستا، حیدر العبادی، نخست وزیر و فرمانده کل نیروهای مسلح عراق اخیرا دستور نظامیای را صادر کرد تا اعتراضات روزافزون که از شهر بصره به شهرهای "العماره"، "الناصریه" و "نجف" کشیده شده، مهار کند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استخدام عراق ميدان نفتي
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۷۱۴۵۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۱۱.۵ میلیارددلار قرارداد نفتی، آن هم در سکوت رسانه ای؛ چرا؟
روزنامه شرق نوشت: انتخاب تاریخ مذکور بسیار عجیب مینماید؛ چرا باید بزرگترین قرارداد نفتی کشور (که آنگونه که ذکر شده واجد آثار و برکات عدیدهای برای نظام اقتصادی کشور است) به روزی موکول شود که همه مردم درگیر کارهای عید و رتقوفتق امور شخصی هستند و به همه چیز فکر میکنند جز یک قرارداد بزرگ نفتی؟
آیا قصد خاصی در میان بوده که دولت به دست خود کاری کند که این صدا شنیده نشود؟ کل کشور بلافاصله بعد از امضای این قرارداد به آغوش تعطیلات دوهفتهای نوروز رفت. اما در محافل کارشناسی انتخاب آن تاریخ هنوز محل سؤال بود.
اولین دلیل برای انتخاب این تاریخ را باید در آن مناسبت ویژهای یافت که هرساله در آخرین روز سال با آن مواجه هستیم؛ روز ۲۹ اسفند هر سال، روز ملیشدن صنعت نفت و یک تعطیل رسمی است. از سوی دیگر، یک قاعده رسمی در تشریفات و روابطعمومی وجود دارد مبنی بر اینکه تلاش میشود امضای هر سند مهم و تأثیرگذار در هر حوزه، در تاریخ مشخصی انجام شود که با مناسبتهای آن حوزه ارتباط داشته باشد.
مثلا مراسم افتتاح پروژههای ارتباطی وزارت ارتباطات، همزمان با روز ارتباطات بوده، یا انعقاد قراردادهای بزرگ بخش ترانزیت معمولا مقارن هفته حملونقل است، یا تجلیل از خبرنگاران همزمان با روز خبرنگار انجام میشود. این تقارن البته برای صنعت نفت اندکی تفاوت دارد؛ چراکه بهترین مناسبت مرتبط با این صنعت، دقیقا مقارن روزی است که هیچکس توجهی به چیزی جز نوروز ندارد. از سوی دیگر، طبق یک رسم نانوشته، دولتها تلاش میکنند در بازه زمانی نوروز، روی اعصاب مردم راه نروند. اکنون سؤال این است که استفاده از مناسبت ۲۹ اسفند تا چه اندازه میتواند برای امضای بزرگترین قرارداد نفتی دولت سیزدهم توجیه داشته باشد؟
میدان آزادگان بزرگترین میدان نفتی مشترک کشور (و دهمین میدان نفتی بزرگ جهان) است. این میدان از سوی دیگر با کشور عراق مشترک است. طرف عراقی در سکوت خبری موفق شده شرکتهای بزرگ و صاحب فناوری و سرمایه را پای کار توسعه این میدان بیاورد و با تمام قوا در حال مکیدن شیره جان میدان است.
ایران سالهاست که معطل حضور شرکتهای خارجی مانده و در نهایت همگی با اهمال و طفره و بدقولی به دلیل تحریمها عقب نشستند. برخی اقدامات از گذشته صورت گرفته و خوشبختانه قرار نیست همه چیز از نقطه صفر آغاز شود. به همین خاطر، بهترین کار این بود که میدان بهصورت تجمیعی و یکپارچه توسعه داده شود.
تأخیر در بهرهبرداری به معنای این است که هزینه تولید نفت از این میدان، هر روز بیشتر و بیشتر میشود؛ چراکه رقیب ما در آن سوی مرز موفق شده لایههای راحتتر نفتی را با هزینه نسبتا پایینتری برداشت کند و هر روز که میگذرد، تولید نفت از میدان سختتر و گرانتر میشود. با این اوصاف شاید انتخاب امضای آن قرارداد در تاریخ مذکور، نوعی توجیه نمادین این مسئله باشد که حتی یک روز تعلل یا کوتاهی در بهرهبرداری از میدان بههیچوجه جایز نیست. ضرر افزایش هزینه تولید و استخراج نفت، متوجه همه مردم کشور است.
آیا این دو نماد را میتوان جایگزین حقایق کرد؛ بهویژه در هنگامی که تجربه عملی امکانپذیر نیست؟
نمادها همچنین چندظرفیتی هستند؛ یعنی میتوانند معنای متعدد و همزمان خود را نشان دهند. در جهان نمادها، هیچ چیز بسته نیست و هیچ کنشی جدا از دیگری نیست. همه چیزها در یک نظام یکپارچه و همساز مستقر هستند. صورت هر نماد باید جنبه عینی و محسوس داشته باشد (در اینجا کنش امضای قرارداد) و از سوی دیگر باید وجه چندمعنایی و امکان تأویلپذیری گوناگون ذاتی هم داشته باشد.
نماد باید وجوهی از ابهام هم داشته باشد (چنانکه درباره تاریخ امضای این قرارداد به آن اشاره شد) و دیگر آنکه قابلیت برقرارکنندگی رابطه بین یک نظام جزئی و کلی را هم داشته باشد. این ویژگی نیز احرازپذیر است.
رابطه ما با دنیا را نمیتوان فقط یک رابطه مکانیکی دانست. ما در ذهن مسئولان و برگزارکنندگان این مراسم نبودهایم، اما میدانیم نمادها ارزش و معنای جدیدی به یک شیء یا یک کنش (مثل امضای همین قرارداد) میدهند، بدون اینکه ارزش واقعی آن را از بین ببرند.
tags # نفت سایر اخبار (تصاویر) عجیبترین موجودات دریایی جهان؛ از شیطان دریایی تا ماهی خونآشام! حقایقی عجیب درباره اژدهای کومودو؛ از بچهداری بدون جفتگیری تا شنیدن بوی خون از ۴ کیلومتری! چه کسی لباس را اختراع کرد؛ آیا انسانهای اولیه همیشه لخت بودند؟ اولین قتل در جهان چگونه اتفاق افتاد؟!