خاطره منتشر نشده سردار همدانی/عراقی ها غرامت کویت را دادند اما غرامت ایران را نه
تاریخ انتشار: ۲۶ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۷۱۶۲۲۲
مرکز اسناد انقلاب اسلامی خاطراتی از شهید همدانی درباره قطعنامه ۵۹۸ منتشر کرد.
خبرگزاری تسنیم: مرکز اسناد انقلاب اسلامی خاطراتی از شهید همدانی درباره قطعنامه ۵۹۸ منتشر کرد.به گزارش پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی، در اواخر تیرماه ۱۳۶۶، قطعنامه ۵۹۸ با موضوع خاتمه یافتن «اقدامات نظامی بین ایران و عراق» از سوی شورای امنیت سازمان ملل صادر شد.
بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
هدف این قطعنامه تامین منافع ابرقدرتها بود و نه تامین صلح جهانی؛ چرا که در طول هشت سال تجاوز رژیم بعث عراق به ایران، به خصوص در دورانی که مناطق مسکونی و غیرنظامی ایران هدف سلاح شیمایی قرار میگرفت، صحبت از تامین صلح نبود و شورای امنیت زمانی درصدد صدور قطعنامه برآمد که منافع کشورهای غربی توسط ایران به مخاطره افتاد.
سردار شهید حسین همدانی، از فرماندهان دوران دفاع مقدس، در خاطرات خود که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی ثبت و ضبط شده است درباره فضای سیاسی منتهی به پذیرش قطعنامه میگوید: برای قبول قطعنامه فشارهای زیادی بر ما وارد میشد که یک بخشی از آن از زبان دیپلماسی بیان میشد؛ رفتارهای دیپلماسی آن موقع گویای این حقیقت است. از طرف دیگر آن سلاحهای وحشتناک را در دسترس صدام قرار دادند. امروزه خاطرات منتشرشده ژنرالهای عراقی اینها را منعکس کردهاند که این امکانات جزو پروتکل و قراردادها بوده است. میگفتند میخواهند یک سلاح پیشرفتهای در اختیار عراق قرار دهند و حتی عنوان میکردند که نوعی از بمب اتمی در اختیار رژیم بعث عراق قرار داده و میخواهند به او اجازه شلیک بدهند.
با پذیرش قطعنامه حادثهای رخ داد که آن نیز حمله و تهاجم مجدد و اجرای همان طرح عملیاتی ۱۳۵۹/۶/۳۱ توسط ارتش حزب بعث بود، ولی تفاوتی که در این زمان داشت این بود که صدام و حاکمین حزب بعث دیگر نقطه نهایی یا هدف اصلی را تهران یا سقوط نظام نگذاشته بودند بلکه خود ارتش بعث به اشغال و جداسازی و الحاق خوزستان به عراق اکتفا کرده بود و منافقین هم با دو منظور به کار گرفته شده بودند: ۱-اینها دیگر مزاحم بودند و میبایست یا میرفتند و یا کشته میشدند، ۲- در داخل ایران به اهداف صدام کمک کنند.
سازمان منافقین برای آینده حکومت صدام به عنوان یک معضل و مشکل بود، لذا صدام میخواست آنها را از عراق دور کند و بهترین راهش این بود که آنها را کمک کند تا از مرز عبور کنند و به سوی ایران حملهور شوند، در راستای همان هدفی که در خوزستان داشت.
بدین ترتیب منافقین هم از جبهه غرب با پشتیبانی نیروی هوایی بعث عراق وارد ایران شدند و نهایتاً یک اتفاق بزرگی دوباره در کشور رخ داد و همانطور که بنده و خیلی از بزرگان کشور اعتقاد داریم، امام در پذیرش قطعنامه جام زهر را نوشیدند و با خدا معامله کردند. خداوند هم بهترین پاداش را به امام داد، چون اگر این عملیات یعنی حمله مجدد ارتش عراق و منافقین رخ نمیداد، پذیرش قطعنامه آثار سوئی در جامعه داشت.
میتوان گفت که حداقل خسارت آن تخریب روحیه رزمندگان و مردم بود و از سوی دیگر زبان درازی آنهایی که در طول دفاع مقدس علیه جنگ حرف زده و قلمفرسایی کرده بودند، چون اینها جنگ و دفاع مقدس را بینتیجه ارزیابی میکردند. اما حماسه مردم در عملیات مرصاد و بیرون راندن ارتش عراق و تانکها از جاده خرمشهر بعد از پذیرش قطعنامه، آثار سویی که در روحیه رزمندگان به وجود آمده را جبران کرد و اگر ما میرفتیم یک بخشی از خاک عراق را هم اشغال میکردیم و حتی بصره را هم میگرفتیم و بعد قطعنامه را میپذیرفتیم، اینقدر تقویت روحیه به مردم و رزمندگان نمیداد.
بعد از عملیات مرصاد بود که صدام و حزب بعث حاضر شد که مذاکره سه جانبهای بین ایران و عراق و سازمان ملل انجام شود و بندهای قطعنامه اجرایی گردد، هرچند که حضرت امام و بسیاری از مسئولان ما با توجه به تجربیات جنگ در ایران و دیگر کشورها آگاه بودند که ما هیچ وقت نباید این انتظار را داشته باشیم که حق و حقوق و خسارتهای ما را بدهند چنانکه تا امروز که سالها از پذیرش قطعنامه میگذرد، خسارتهای ما پرداخت نشده است. در حالی که خسارتهایی که ارتش عراق بعد از جنگ با ایران، در حمله به کویت وارد کرد، با حمایت آمریکا از کویت این هزینهها را از مردم عراق گرفتند، اما خسارتهای ما را هنوز پرداخت نکردند. لینک کوتاه خبر: farda.fr/003Xvs
منبع: فردا
کلیدواژه: مرکز اسناد انقلاب شهید همدانی قطعنامه 598
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۷۱۶۲۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روایت نویسنده عراقی از صبر استراتژیک و پاسخ استراتژیک ایران
به گزارش حوزه بینالملل خبرگزاری تقریب، صلاح العبیدی، نویسنده عراقی با انتشار یادداشتی در روزنامه فرامنطقهای رأی الیوم، نوشت: ایران در پاسخ به تجاوز اسرائیل به کنسولگری خود در دمشق، مانند بزرگان عمل کرد. تهران با اقتدار و تدبیری رفتار کرد که بسیاری از کشورهای بزرگ دیگر از آن برخوردار نیستند و رفتار آنها به بیپروایی تبدیل شده است مانند آن گونه که معمولا ایالات متحده زمانی که مسئله به فرزند نامشروع او «اسرائیل» مربوط میشود، رفتار میکند.
ایرانیها با عقلانیت و مسئولیتپذیری و براساس قوانین بینالمللی رفتار کردند. آنها خواستار برگزاری نشست شورای امنیت برای محکوم کردن حمله به کنسولگری خود در پایتخت سوریه شدند؛ اما ایالات متحده، وکیل رژیم صهیونیستی هیچ چارهای برای ایران جز پناه بردن به حق مشروع خود در دفاع براساس ماده 51 منشور سازمان ملل متحد باقی نگذاشت.
این یک صبر استراتژیک است. خونسردی ایرانی مانع از تسلیم شدن در برابر احساسات و عواطف آنی شد که متأسفانه همواره اعراب را به تصمیمات بیپروا و حتی مخرب سوق داده است.
ایرانیان ثابت کردند که دارای تجربه و شم سیاسی هستند که آنها را به سمت اتخاذ تصمیمات درست و مسئولانه رهنمون میشود. آنها یک مهلت دو هفتهای گرفتند تا فکر و برنامهریزی کرده و قبل از آغاز پروژه خود، ارتباطاتی را برقرار کنند. این بدین معنا نیست که ایران، اسرائیل را دشمن سرسختی برای خود میداند که اگر این طور بود به ماهها (فکر کردن) نیاز داشت. از نشانههای برخورد مسئولانه ایران با پاسخ تنبیهی این بود که طهران همپیمانان خود را به رویارویی با رژیم صهیونیستی نکشید تا آنها را از انتقام دور نگه رداد.
تهران تنها به هشدار قبلی به اسرائیل و حامیان آنها اکتفا نکرد بلکه شرکای استراتژیک خود مانند روسیه را ساعاتی قبل از پاسخ تنبیهی خبر کرد و گویی میخواست به دشمن بگوید که شما هر آنچه از قدرت دفاعی نزد خود دارید بیاورید؛ اما ما تنها به میزانی که خود میخواهیم از سلاح استفاده میکنیم.
برخی افراد ساده اعلام شلیک موشکها و پهپادها از سوی ایران قبل از رسیدن به اهداف خود را عجیب میدانند. این افراد ساده نمیدانند که ابزارهای اطلاعاتی و جاسوسی جدید هر گونه تحرک نظامی را در مبدأ خود رصد کرده و مسیر موشک و مقصد آن را از همان لحظه نخست میدانند.
نظامیان ایرانی از امکانات دشمن و همپیمانانش اطلاع دارند به همین دلیل از روشی که از سوی نظامیان روسیه در اوکراین تجربه شده بود، استفاده کردند. مشغول کردن پدافند دفاعی توسط شمار زیادی پهپاد؛ اما موشکها که دارای دقت و قدرت تخریبی بیشتری بودند موج دوم حمله را تشکیل داده و به اهداف خود رسیدند.
ایرانی ها به هیچ یک از مناطق مسکونی حمله نکردند بلکه تنها پایگاهی را که مبدأ حمله به کنسولگری بوده را هدف قرار دادند و خسارتهایی را بر آن وارد کردند. ایران 60 میلیون دلار برای این حمله هزینه کرد اما هزینهای معادل بیش از یک میلیارد دلار را به اسرائیل و همپیمانانش تحمیل کرد .(هزینه موشکهای پدافندی که شلیک شد). علاوه بر آن ایرانیها بیش از یک میلیارد و پانصد میلیون دلار بار کشتی باری «ایلان عوفر» تاجر اسرائیلی را غنیمت گرفتند. میزان سود و زیان در هر نبردی این گونه حساب میشود.
همانگونه که در مقاله گذشته پیش بینی کرده بودیم، صبر استراتژیک ایران به قدرت بازدارندگی استراتژیک منجر شد. اگر اسرائیل میخواهد، قدرت این بازدارندگی را بیازماید، دست به کار شود اما بعید است که دولت متزلزل باید به او اجازه این کار را بدهد.