غصه چاقتان مي‌کند يا لاغر؟
تاریخ انتشار: ۲۷ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۷۲۴۰۰۱
خبرگزاري آريا -
مکانيسم‌هاي کنارآيي کارآمد شامل مهارت‌هاي حل مساله و ارتباط سالم با ديگران است
بسياري از افراد معتقدند ريشه بيماري‌هايشان در تنش‌هاي عصبي و استرس‌هايي است که به دلايل مختلف طي زندگي با آن دست و پنجه نرم مي‌کنند.
يعني عامل چاقي، بيماري متابوليکي، بي‌اشتهايي، آسيب‌هاي پوست و مو، مشکلات گوارشي و حتي ابتلا به سرطان را به گردن اعصاب خراب‌شان مي‌اندازند .
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در مورد ارتباط اختلالات روانپزشکي و سرطان، هنوز رابطه مستقيم و واضحي شناسايي نشده است. با وجود اين، بسياري از بيماران مبتلا به سرطان، از وقوع يک حادثه استرس‌زاي شديد در زندگي‌شان که از نظر زماني با شروع بيماري سرطان يکسان بوده است گزارش مي‌دهند. آنچه مسلم است اين است که رفتارهايي که باعث افزايش احتمال بروز سرطان مي‌شوند، مثلا مصرف سيگار و الکل، در بيماران با اختلالات رواني مانند مبتلايان به افسردگي و ساير اختلالات خلقي بيشتر است. بنابراين قابل انتظار است که در اين بيماران وقوع سرطان بيشتر باشد.
آيا استرس، واکسن دارد؟
افراد مي‌توانند از طريق يادگيري «مکانيسم‌هاي کنارآيي کارآمد»، خودشان را نسبت به اثرات استرس واکسينه کنند. مکانيسم‌هاي کنارآيي کارآمد عمدتا شامل مهارت‌هاي حل مساله و ارتباط سالم با ديگران است.
افرادي که از مکانيسم‌هاي کارآمد در مواجهه با استرس سود مي‌جويند، وقتي با يک مشکل بزرگ مواجه مي‌شوند، قادرند خودشان را از نظر هيجاني کنترل کنند و تلاش مي‌کنند که همه راه‌حل‌هاي ممکن براي حل مشکل را برگزينند و به بهترين آنها عمل کنند. همچنين از ديگران براي حل مشکل کمک مي‌گيرند و از انجام کارهايي که معضل را پيچيده‌تر مي‌کند مي‌پرهيزند.
غصه خوردن هم چاق مي کند هم لاغر
غصه چاقتان مي‌کند يا لاغر؟
اغلب اختلالات روانپزشکي طي دوره خود با تغييراتي در اشتها و وزن همراه هستند. از اين‌رو بسياري از مبتلايان به افسردگي، اختلال دو قطبي و اختلال اسکيزوفرني با تغييراتي در وزن مواجه هستند. برخي بيماران افسرده، تمايل خود را به همه چيز از جمله خوردن، از دست مي‌دهند و لاغر مي‌شوند. برعکس برخي ديگر از بيماران افسرده، فقط با خوردن آرام مي‌شوند و احساس بهتري پيدا مي‌کنند و اين علاقه را مخصوصا به خوردن خوراکي‌هاي شيرين دارند که باعث چاقي اين دسته مي‌شوند.
برخي بيماران، به خاطر نااميد شدن، همه کارهايي را که نتيجه درازمدت دارد (از جمله رژيم غذايي) رها مي‌کنند و چاق مي‌شوند.
ديابت استرسي هم داريم؟
در مورد ديابت، کاملا مشخص است افرادي که سبک زندگي کم‌تحرک، پراسترس، همراه با تغذيه پرکالري، افزايش وزن و چربي خون بالا و مصرف سيگار دارند، احتمال بيشتري از بروز بيماري ديابت دارند.
در افرادي که مبتلا به اضطراب و افسردگي هستند، احتمال اين‌که سبک زندگي ناسالم‌تري داشته باشند، بيشتر است و بنابراين احتمال ابتلاي بيشتري به ديابت دارند. از سوي ديگر، اين بيماران پس از ابتلاي به ديابت، کمتر از ديگران رژيم‌هاي غذايي و دستورات مرتبط به سبک زندگي سالم را مراعات مي‌کنند، بنابراين در اين بيماران عوارض ثانويه ديابت بيشتر رخ مي‌دهد و احتمال اين‌که در اثر بيماري به ناتواني برسند بيشتر است.
بيماري‌هايي که افسردگي مي‌آورند
مبتلايان به بيماري‌هاي جسمي مزمن، در معرض بروز اختلالات روانپزشکي هستند. براي مثال، مبتلايان به ديابت احتمال ابتلا به اضطراب و افسردگي بالايي دارند و علت اين ارتباط تا حدودي مربوط به مواجه شدن با يک نقص و ناتواني است.
افرادي که مبتلا به يک بيماري جسمي مزمن هستند، لازم است بتوانند سوگواري مربوط به از دست دادن سلامتي و ناتواني خود را بگذرانند و با بيماري خود به يک پذيرش برسند و وضعيت جديد سلامتي خود را بپذيرند و بتوانند براي جلوگيري از پيشرفت آن تلاش کنند.
درمان بيماري‌هاي روان‌تني
اين درمان، مي‌تواند بسته به نوع و شدت بيماري، شامل روان‌درماني فرد، روان‌درماني گروهي، درمان دارويي و همين‌طور حمايت‌هاي درازمدت رواني - اجتماعي باشد.
پزشکان و همراهان مبتلايان به بيماري‌هاي مزمن لازم است نسبت به بروز نشانه‌هاي اختلال روانپزشکي همراه هوشيار باشند. اين نشانه‌ها مي‌تواند شامل تغييرات در خلق بيمار (تغييرات در تمرکز و حافظه بيماران، تغييرات در خواب يا اشتهاي بيماران، کم شدن علاقه نسبت به زندگي، کم‌علاقه شدن به پيگيري بيماري، عدم همکاري درماني، مراعات نکردن رژيم غذايي و تغييرات سبک زندگي، اضطراب و نگراني بيش از حد، باشد. در صورت بروز هر کدام از اين نشانه‌ها، لازم است نسبت به ارزيابي از سوي روانپزشک اقدام شود.
منبع: سلامت نيوز
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۷۲۴۰۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تنهایی می‌تواند زندگی بازماندگان سرطان را کوتاه کند
ایتنا - مطالعه جدیدی نشان می‌دهد افرادی که در حال طی کردن دوره درمان سرطان، در تنهایی هستند، در مقایسه با افرادی که با همنشینی همراه هستند، احتمال مرگ بیشتری دارند.
Jingxuan Zhao ، محقق و دانشمند ارشد در تحقیقات خدمات بهداشتی در انجمن سرطان آمریکا گفت: «تنهایی و احساس منزوی شدن نگرانی رایجی در میان بازماندگان سرطان است».
به گزارش ایتنا، ژائو توضیح داد که تشخیص و درمان سرطان افراد را منزوی می‌کند و روابط اجتماعی آنها را تحت فشار قرار می‌دهد. ژائو گفت: «بیش از 18 میلیون بازمانده سرطان در ایالات متحده وجود دارد و انتظار می‌رود این تعداد تا سال 2030 به 22 میلیون نفر افزایش یابد. اکنون باید به این موضوع حیاتی بپردازیم.»
برای این مطالعه، محققان بیش از 3400 بازمانده سرطان 50 ساله و بالاتر را که به یک مطالعه با بودجه فدرال در مورد بازنشستگی و سلامت بین سال‌های 2008 تا 2018 پاسخ مثبت دادند، ارزیابی کردند. حدود 28 درصد از بازماندگان احساس تنهایی شدید و 24 درصد دیگر احساس تنهایی متوسط را گزارش کردند. محققان دریافتند افرادی که بالاترین سطح تنهایی را گزارش می‌کنند، 67 درصد بیشتر از افرادی که کمتر تنها هستند، در معرض خطر مرگ قرار دارند.
این مطالعه در 25 آوریل در مجله شبکه ملی جامع سرطان منتشر شد. ژائو در یک نشریه خبری گفت: «آنچه لازم است، اجرای برنامه‌هایی برای غربالگری تنهایی در میان بازماندگان سرطان و ارائه حمایت اجتماعی از افراد نیازمند است. این اقدامات می‌تواند مداخلاتی مانند مشاوره سلامت روان، حمایت جامعه، مشارکت در شبکه‌های اجتماعی و ادغام این برنامه‌ها در درمان سرطان باشد.»
این مطالعه جدید یک سال پس از توصیه جراح عمومی، دکتر ویوک مورتی، درباره "اپیدمی تنهایی و انزوا" که به یک بحران بهداشت عمومی کم‌توجه تبدیل شده است، انجام شد. مورتی در یک انتشار خبری گفت: « روابط ما منبعی برای درمان و بهزیستی است که پنهان می‌شود، روابطی که می‌تواند به ما کمک کند زندگی سالم‌تر، کامل‌تر و سازنده‌تری داشته باشیم. با توجه به پیامدهای سلامتی قابل توجه تنهایی و انزوا، ما باید ایجاد ارتباط اجتماعی را به همان شیوه‌ای که دیگر مسائل مهم بهداشت عمومی مانند تنباکو، چاقی و اختلالات مصرف مواد را در اولویت قرار داده‌ایم، در اولویت قرار دهیم.»
استرداد ۸۵ میلیون ریال به حساب زائران حج تمتع ۱۴۰۲