سیم مغناطیسی سرطان را ردیابی می‌کند
تاریخ انتشار: ۲۷ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۷۲۴۵۸۹
محققان دانشگاهی سیمی مغناطیسی به طول انگشت کوچک انسان ابداع کرده‌اند که پس از وارد شدن به رگ خونی می‌تواند سلول تومورهای سرطانی را ردیابی کند.
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، محققان دانشگاه استنفورد یک سیم مغناطیسی ابداع کرده‌اند که به پزشکان کمک می‌کند سرطان را قبل از ظهور علائم در بیمار ردیابی کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این دستگاه که در رگ فرد وارد می‌شود، با جذب سلول‌های نادر و غیر قابل دسترسی تومورهای سرطانی، علائم بیماری را ردیابی می‌کند.
سیم مذکور به اندازه طول انگشت کوچک دست و به ضخامت یک کلیپس کاغذ است. این دستگاه برای ردیابی بیماری‌های خطرناکی مانند سرطان پانکراس، رحم و کلیه به کار می‌رود. علائم این بیماری‌ها فقط در مراحل آخر بیماری و زمانی ظهور می‌کند که در بدن بسیار گسترده می‌شود و امکان درمان آن وجود ندارد. به گفته محققان چنین ابزاری جان هزاران نفر را نجات می‌دهد.
سلول‌های تومور از آن جدا می‌شوند و به طور آزادانه وارد جریان خون می‌شوند، در حقیقت نشانگرهای زیستی سرطان هستند. با این وجود این سلول‌ها بسیار نادر هستند و دسترسی به این نشانگرها در نمونه خون نیز کار بسیار مشکلی است.
سام گامبیر مولف این تحقیق می‌گوید: «این سلول‌های تومور در حال گردش چنان اندک هستند که گاه در نمونه خون آزمایشگاهی نمی‌توان حتی یکی از آنها را یافت».
در همین راستا محققان سیمی ابداع کردند که مجهز به ذرات نانومغناطیسی مهندسی شده است و به سلول‌های سرطانی می‌چسبد.
در مقایسه با روش‌های معمول ردیابی سرطان، این دستگاه هنگام آزمایش روی خوک‌ها توانست ۱۰ تا ۸۰ برابر سلول‌های تومور بیشتری را ردیابی کند. به عبارت دیگر این دستگاه در مقایسه با نمونه خون معمولی، ۵۰۰تا پنج هزار سلول سرطانی بیشتری یافت.
در آزمایش سیم مذکور در رگی نزدیک گوش خوک قرار داده شد. این رگ شباهت زیادی به رگ‌های بازوی انسان دارد. در مرحله بعد سیم از رگ خارج شد و سلول‌ها نیز تجزیه و تحلیل شدند.
منبع: مهر
انتهای پیام/
منبع: آنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۷۲۴۵۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
راز اختلاف سنی ۱.۵ میلیون ساله یک جفت ستاره مشخص شد
ایتنا - به گفته پژوهشگران، ستاره‌های دوتایی معمولا همسن‌اند و مانند دوقلو‌ها متولد می‌شوند. اما در منظومه ستاره‌ای اچ‌دی ۱۴۸۹۳۷(HD 148937)، ستاره پرجرم‌تر دست‌کم ۱.۵ میلیون سال جوان‌تر است.
رازهای بیشتری نیز درباره این منظومه وجود دارد: این منظومه با یک سحابی احاطه شده که بسیار جوان‌تر از هر دو است و از عناصری ساخته شده است که معمولا در درون خود ستاره یافت می‌شوند.
پژوهشگران بر این باورند که ستاره سوم دیگری سرنوشت این منظومه را دائم [و به مرور زمان] تغییر داده و علت بروز ماهیت غیرعادی این جفت ستاره است.
بر اساس تجزیه‌وتحلیل داده‌های رصدخانه جنوبی اروپا (ESO)، گمان می‌رود که در ابتدا سه ستاره در این منظومه وجود داشته است، اما دو تای آنها با یکدیگر برخورد کردند و در هم ادغام شدند و یک ابر «زیبا» از گاز و غبار یا سحابی را پیرامون «اچ‌دی ۱۴۸۹۳۷» ایجاد کردند.
این ادغام احتمالا حدود ۲.۶ میلیون سال پیش رخ داد که در آن، ستاره تازه تشکیل‌شده نیز برخلاف همتای قدیمی‌اش مغناطیسی شد.
به گفته پژوهشگران، یافته‌های آنها که در مجله ساینس (Science) منتشر شد، به حل دو معمای دیرینه کمک می‌کند: چرا دو ستاره در این منظومه ستاره‌ای دوتایی با یکدیگر تفاوت سنی زیادی دارند و اینکه ستاره‌های عظیم‌ــ با جرمی هشت برابر یا بیشتر از خورشید‌ــ چگونه میدان مغناطیسی پیدا می‌کنند.
اوگه سانا، استاد دانشگاه دانشگاه کاتولیک لووِن بلژیک و پژوهشگر اصلی این رصدها، گفت: «ما فکر می‌کنیم که این منظومه ابتدا دست‌کم سه ستاره داشت. دو تا از آنها باید زمانی به مدار هم نزدیک شده باشند، در حالی که ستاره دیگر به‌مراتب دورتر بود.»
«دو ستاره درونی به شیوه‌ای پرآشوب با یکدیگر ادغام شدند و ستاره‌ای مغناطیسی ایجاد کردند و مقداری مواد را به بیرون پرتاب کردند که این سحابی را ایجاد کرد.»
«ستاره دورتر با ستاره تازه‌‌ادغام‌‌شده که اینک مغناطیسی شده بود، مدار جدیدی را تشکیل داد و [منظومه] دوتایی را که امروز در مرکز سحابی شاهد آنیم ایجاد کرد.»
دکتر ابیگیل فراست، ستاره‌شناس در رصدخانه جنوبی اروپا در شیلی، افزود: «سحابی پیرامون دو ستاره عظیم [یک سحابی] نادر است و واقعا به ما این احساس را می‌دهد که قاعدتا باید اتفاق جالبی در این منظومه رخ داده باشد.»
«وقتی به دادهها نگاه می‌کنیم، جالب‌تر هم می‌شود.»
«پس از یک تجزیه و تحلیل دقیق، توانستیم مشخص کنیم که ستاره پرجرم‌تر بسیار جوان‌تر از همدمش به نظر می‌رسد که این منطقی نیست، چرا که آنها اصولا باید در یک زمان تشکیل شده باشند.»
گروهی از دانشمندان بین‌المللی داده‌های ۹ ساله اچ‌دی ۱۴۸۹۳۷ را که حدود سه هزار و ۸۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد و در جهت صورت فلکی گونیا واقع است، تجزیه و تحلیل کردند.
این دادهها از تداخل‌سنج تلسکوپ بسیار بزرگ رصدخانه جنوبی اروپا به دست آمدند که در صحرای آتاکاما در شیلی قرار دارد.
در حالی که میدان‌های مغناطیسی در ستارگان کم‌جرم مانند خورشید معمول است، ستارگان پرجرم‌تر نمی‌توانند میدان‌های مغناطیسی را به همان شکل حفظ کنند.
با وجود این، دانشمندان می‌گویند تقریبا هفت درصد از ستارگان پرجرمی که مشاهده شده‌اند، میدان مغناطیسی دارند.
اگرچه ستاره‌شناسان مدتی به این قضیه مشکوک بودند که ستارگان پرجرم می‌توانند میدان مغناطیسی را هنگام ادغام دو ستاره به دست آورند، این نخستین باری است که دانشمندان شواهدی مستقیم مبنی بر وقوع آن پیدا کرده‌اند.
دکتر فراست گفت: «انتظار نمی‌رود که مغناطیس در ستارگان پرجرم در مقایسه با طول عمر ستاره دوام زیادی داشته باشد. از این رو به نظر می‌رسد که ما این رویداد نادر را خیلی زود و بلافاصله پس از وقوع آن مشاهده کرده‌ایم.»
واکنش دادستان رفسنجان در مورد فوت یک دانشجو