پر زرق و برق اما بدون دستاورد

دیدارهای تاریخی بین امریکا و روسیه همیشه خارج از واشنگتن و مسکو رخ داده است. فرانکلین دلانو روزولت نخستین بار در تهران با ژوزف استالین دیدار کرد. نویسنده میکاییل کیمیج مترجم عاطفه رضوان نیا

ایران آنلاین /    این دو نفر در پایان جنگ جهانی دوم، یکبار دیگر در یالتا- نامی که از آن زمان به بعد نشانه‌ای از تسلط شوروی بر اروپای شرقی است- دیدار کردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نخستین و تنها دیدار بین هری ترومن و استالین در پوتسدام، در حومه برلین رخ داد. ژوزف اف کندی دیداری تکان دهنده با نیکیتا خورشف در ژنو و رونالد ریگان برخوردی به یاد ماندنی با میخاییل گورباچف در ریکیاویک داشت.

رئیس جمهوری امریکا، دونالد ترامپ و رئیس جمهوری روسیه، ولادیمیر پوتین، براساس برنامه‌ریزی‌های قبلی روز 16 جولای در هلسینکی دیدار کردند. این دیدار - که همزمان با بالا گرفتن افشاگری‌ها درباره دخالت روسیه در انتخابات ریاست جمهوری سال 2016، سؤال‌های چالش برانگیز درباره حمایت دولت ترامپ از همتای روس‌اش و تنش‌های بین روسیه و امریکا که در سراسر جهان رخ می‌دهد - بی‌شک نمایشی در خور توجه برای رسانه‌ها در سراسر جهان بود. اما همان‌طور که مکان برگزاری این اجلاس هم به شکل ظریفی یادآوری می‌کند، اهمیت این دیدار به بار دراماتیک و نمایشی آن ارتباطی پیدا نمی‌کند. مهم‌ترین رویدادهای نتیجه بخش همواره با کمترین    جلب توجه‌ها انجام شده‌اند. در سال 1975، امریکا، شوروی و تعدادی از قدرت‌های اروپایی در هلسینکی گردهم آمدند و یک معماری امنیتی را برای اروپا طراحی کردند که آن زمان بسیار جنجال برانگیز شد، اما نهایتاً برای آنکه دوران جنگ سرد صلح‌آمیز خاتمه پیدا کند، ضروری بود. بدون توافق هلسینکی، که تفاهم بر سر مرزهای اروپا را تشویق و تعهد به حقوق بشر در بلوک شرق را تضمین می‌کرد، انقلاب‌های سال 1989 یا هرگز رخ نمی‌داد یا تا این حد صلح‌آمیز انجام نمی‌شد. مرور درس‌هایی که از دیدار قبلی امریکا و روسیه در هلسینکی به دست آمد ارزشمند است. رسیدن به آن توافق نتیجه سال‌ها تلاش رنج آور و خسته‌کننده دیپلماتیک بود. برای دست یافتن به توافق هر دو طرف مذاکره باید سازشکاری‌های سختی را متحمل می‌شدند. آن توافق بیش از آنکه بر گمانه زنی‌ها متکی باشد بر کار سخت متکی بود. پایین آوردن سطح انتظارات باعث شد که موفقیت نهایتاً حاصل شود. به عبارت دیگر، موفقیت واقعی آن دیدار، ارتباط چندانی به جنجال‌های رسانه‌ای نداشت. همین اتفاق می‌توانست در دیدار  اخیر ترامپ و پوتین نیز مصداق پیدا کند.    یک دیدار درست در تجمعی که هفته گذشته رخ داد، ترامپ با کم اهمیت تلقی کردن نگرانی‌های ناشی از دیدار خود با رئیس جمهوری روسیه، گفت «پوتین خوب است». این حرف او سیلی از عناوین را به راه انداخت. در این میان، تلویزیون‌های روس شاید بیشتر از هر رسانه دیگری، مملو از برنامه‌هایی بودند که درباره دستاوردهای پوتین در هلسینکی تحلیل می‌کردند. کارشناسان امریکایی به حق نگران تأثیر حرف‌های بی‌ربط ترامپ و اقدام‌های استراتژیک اشتباهی هستند. برای بسیاری داستان اصلی درک عمومی از یک رویداد است نه خود رویداد و ادراک همواره غلط است: پوتین شانه به شانه رئیس جمهوری امریکا ایستاده که به خاطر روابط توطئه‌گرایانه‌اش با روسیه در حال بازجویی شدن است، درباره اتحاد ناتو شک و تردید دارد و شیفته معاملات و شبه معاملاتی است که ناشی از انتظارات اغراق شده‌اند. عصر رسانه‌های اجتماعی مستعد چارچوب‌بندی سیاست در قالب یک رویداد سینمایی است. دیدار ترامپ و پوتین به طرز شگفت‌آوری با ویژگی‌های این عصر همخوانی دارد. مشکل خود دیدار به معنای دیدار نیست، بلکه مشکل برگزاری یک دیدار اشتباه است.  توجه شما را به آخرین دیدار مهم امریکا با کره شمالی جلب می‌کنم. ترامپ به وضوح دیدار خود با کره شمالی را به بهایی گزاف و بیشتر از ارزش واقعی‌اش به جامعه عرضه کرد. دیداری که بنا بود نهایتاً به غیرهسته‌ای شدن کامل شبه جزیره کره بینجامد، تبدیل شد به دیدار غیرمتعهدانه رهبران سران دو کشور. اما رفتار کره شمالی  بعد از این دیدار نشان می‌دهد که این دیدار کاملاً بی‌نتیجه بوده است. البته همین که دو رهبر با هم دیدار کرده‌اند و روابطی شخصی بین کیم و ترامپ شکل گرفته می‌تواند تأییدی بر ارزشمند بودن این دیدار باشد، اما واقعیت این است که فقط با گذشت زمان و طی فرایند مذاکرات پردامنه و دریافت تأییدیه غیرهسته‌ای بودن است که می‌تواند به ما اطمینان ببخشد که کره شمالی سلاح‌های هسته‌ای‌اش را کنار گذاشته است. دیدار سنگاپور تازه آغاز یک سفر بود. بنابراین، می‌توان با استناد به همین موضوع نتیجه گرفت که دیدار پوتین و ترامپ نیز تازه آغاز ماجراست. این دیدار نمی‌تواند به تنهایی چیز زیادی را تضمین کند. طی چند سال اخیر، امریکا و روسیه گذاشته‌اند روابط‌شان دچار فرسایش شود. طی 8 سال گذشته هیچ دیداری بین سران دو کشور اتفاق نیفتاده است. باید در سال‌های جنگ سرد به‌دنبال دوره‌ای گشت که ارتباط دو کشور تا این حد پایین بوده است. فهرست تفاوت‌ها و شکایت‌های دو طرف بی‌پایان است، این را می‌توان از کنگره امریکا متوجه شد که به ما یادآوری می‌کند هر آنچه رئیس جمهوری امریکا به روسیه ارائه ‌کرد یا صحبت‌های مختصری درباره تحریم‌ها بود یا درباره تعهدات این کشور به امریکا. به همین دلیل است که تاریخچه هلسینکی باید به‌عنوان نقشه راهی برای دولت امریکا در نظر گرفته شود. ملاقات ترامپ با پوتین می‌بایست برای ایجاد چارچوبی در روابط دیپلماتیک و برای بلند مدت استفاده می شد. کارگروه‌های امریکایی-روسی باید در وزارت امورخارجه امریکا و پنتاگون مستقر شوند. کارگروه‌های دیگر هم باید در کنار دولت فعالیت و از دولت حمایت کنند. اوکراین و روسیه اورژانسی‌ترین مشکلات هستند. دیپلماسی در مورد سوریه متوقف شده است. فرانسه، انگلیس و امریکا درگیر مسائل و مشکلات دیگری شده‌اند. مذاکرات با روسیه درباره مسائل اصلی توافق مینسک - آتش بس، بازگرداندن استقلال اوکراین، یک نظم سیاسی قابل اجرا در منطقه دنباس در شرق اوکراین - می‌توانست اشتهای غرب را برای رهبری تحریک کند. حل و فصل این مسائل و دوراهی‌ها نمی‌تواند به سال‌های 2020 و 2024 موکول شود. کنترل تسلیحاتی، مبارزه با تروریسم، قطب شمال و فضا سایر مسائلی هستند که باید به صورت دوجانبه حل و فصل شوند. بحث‌هایی که از نظر عموم اهمیت چندانی ندارند، اتفاقاً دارای پتانسیل بالایی هستند و رؤسای جمهور روسیه و امریکا باید این بحث‌ها را در اولویت خود در هلسینکی قرار می دادند. در یک دنیای ایده آل، ترامپ می‌بایست تک به تک با پوتین درباره دخالت در انتخابات صحبت می کرد. سایر مقام‌های امریکایی نیز که در ملاقات‌ها ترامپ را همراهی می‌کنند باید به این شکل عمل می کردند. اهمیت این موضوع کمتر از سایر موضوعات نیست، ترامپ باید در حالی که پوتین نیز در کنارش حضور دارد، درباره موضوع دخالت این کشور در انتخابات صحبت می کرد، درست مانند آنچه که رئیس جمهوری فرانسه، امانوئل مکرون، در موقعیت‌های مشابه انجام داده است. پوتین دخالت در انتخابات را انکار کرد و ترامپ نه این انکار را ‌پذیرفت، همان‌طور که در گذشته هم نپذیرفته و نه ارائه یک تأییدیه رسمی از سوی پوتین را به‌عنوان پیش شرط ادامه مذاکرات درخواست کرد. هرگز اعترافی صورت نگرفت، اما مطرح کردن بدون شرم این مسأله عزم امریکا و اشتیاق به پاسخگویی را بیان کرد.   کسالت آور بهتر است ترامپ به بزرگنمایی کردن عادت دارد. اما دولت او باید هر کاری که از دستش بر می‌آید برای کم اهمیت جلوه دادن دیدار با پوتین انجام دهد، دولت باید سال‌ها فرایند دیپلماتیک خسته‌کننده و کسالت آور را که به توافق هلسینکی منجر شد ، ستایش کند. از منظر داخلی، دولت باید خود را برای پیامدهای این دیدار- عادی شدن تدریجی روابط دیپلماتیک بین دو قدرت که آینده روابطشان به آینده روابط اروپا و خاورمیانه گره خورده - آماده سازد. عدم ارتباط با روسیه هرگز به نفع منافع ملی امریکا نخواهد بود. عادی شدن روابط دیپلماتیک بین روسیه و امریکا می‌تواند رفتار روسیه را به قاعده کند. امریکا نمی‌تواند روسیه را وادار کند که طبق خواسته‌های او عمل کند. در مورد اوکراین و سوریه، واشنگتن تلاش کرد که روسیه را منزوی کند با این امید که نادیده گرفتن روسیه باعث می‌شود او به سمت امریکا بیاید. تحریم‌ها شکلی از انزوای اقتصادی است که با همین هدف اعمال می‌شود. تاکنون، زور و انزوا هر دو شکست خورده‌اند. سیاست خارجی روسیه از سال 2014 با بلندپروازی بیشتری رشد کرده است. به علاوه، تصاویر شاد روزانه از جام جهانی فوتبال بر ناکارآمدی تحریم‌ها صحه می‌گذارد. فشار آوردن جایی که واگرایی منافع وجود دارد به علاوه عادی‌سازی دیپلماتیک می‌تواند رویکرد جدیدی برای امریکا باشد. اگر با شکست مواجه شود، همیشه می‌توان فشارها را افزایش داد و پیشرفت، در صورت حاصل شدن، تصاعدی خواهد بود. به محض پایان یافتن دیدار، رئیس جمهوری توجه خود را به موضوع دیگری معطوف کرد، همان‌طور که بعد از دیدار با کیم این کار را کرد. جنگ تجاری با چین و انتخابات میان دوره کنگره امریکا به مراتب جذاب‌تر از پرداختن به انتخابات در دنباس یا رقابت منطقه‌ای در روسیه است. سپردن ادامه روند مذاکرات با مسکو به وزیر امورخارجه، مایک پومپئو، وزیر دفاع، جیمز متیس و مشاور امنیت ملی، جان بولتون می‌تواند اقدام منطقی بعدی باشد. این افراد همه طرفداران روسیه هستند که می‌توانند از لفاظی‌های دوستانه ترامپ در مورد روسیه و محبوبیت ترامپ در روسیه برای عادی‌سازی روابط بهره‌برداری کنند. این کار می‌تواند فصل جدیدی در روابط روسیه و امریکا باز کند که به نفع همگان است. البته برای اینکه این رویکرد به موفقیت برسد، صبر، نظم و توجه به جزئیات مذاکراتی که 45 سال پیش در شهر هلسینکی رخ داد، لازم است. منبع: فارن اَفیرز

منبع: ایران آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۷۸۲۶۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هشدار درباره شکست کی‌یف بدون کمک نظامی غرب

درخواست برقراری صلح در اوکراین طبق توافقات استانبول، قصد G ۷ برای واگذاری ۵۰ میلیارد دلار از سود دارایی‌های روسیه به کی‌یف، مخالفت کامرون با اعزام نظامیان ناتو به اوکراین و هشدار مسکو درباره محدودیت تردد در بالیک، از رویداد‌های مهم پیرامون جنگ هستند.

 به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی و دفاعی اتحادیه اروپا، روز جمعه در سخنرانی در دانشگاه آکسفورد انگلیس درباره نقش اروپا در روند اوضاع اوکراین، هشدار داد که کی‌یف بدون تدارکات تسلیحاتی از سوی غرب «در عرض دو هفته» شکست خواهد خورد. 

او با اشاره به تأخیر در تصویب کمک نظامی ایالات متحده برای کی‌یف، گفت: «من می‌دانم چگونه این درگیری مکن است پایان یابد، برای این کار لازم است که تحویل سلاح را متوقف کنیم. پس از توقف عرضه تسلیحات، اوکراین ظرف دو هفته تسلیم خواهد شد. ولی من چنین پایانی را نمی‌خواهم.»

علاوه بر این، این دیپلمات اعتراف کرد که کشورهای اتحادیه اروپا در موضوع نگرش نسبت به روسیه وحدت نظر مطلوبی ندارند و برخی اعضای این جامعه حتی روسیه را "دوست خوب خود" می‌دانند. به گفته او، این باعث ایجاد مشکلاتی شده، زیرا در اتحادیه اروپا تصمیمات تنها با حمایت یکپارچه اتخاذ شده و وتوی تنها یک کشور می‌تواند مانع از تصویب طرح‌های مهم شود.

بورل با اشاره به اینکه روسیه را یک تهدید وجودی برای اتحادیه اروپا می‌داند، یادآور شد که کشورهای اروپایی قبلاً از خواب «بیدار شده‌اند»، اما «هنوز نمی‌توانند از رختخواب بلند شوند» و برای تقویت قابلیت‌های دفاعی خود بسیار کند کار می‌کنند.

علاوه بر این، این دیپلمات، روسیه را به قصد مداخله در انتخابات پارلمان اروپا در اوایل ماه ژوئن متهم کرده و از کشورهای اروپایی خواست تا ارسال تسلیحات به کی‌یف را افزایش دهند.

جوزپ بورل همچنین روسیه و چین را رژیم‌ها و امپراتوری‌هایی خودکامه خواند که «به چیزی جز زور احترام نمی‌گذارند» و از اعضای اتحادیه اروپا خواست تا با مسکو و پکن از موضع قدرت صحبت کرده و روی کمک ایالات متحده حساب کنند. او تاکید کرد: البته نمی‌توان دائماً به انتخابات در ایالات متحده وابسته بود و باید ساختار امنیتی اروپایی را توسعه داد.

در ادامه می‌توانید تحولات مربوط به هشتصد و یکمین روز جنگ اوکراین را دنبال بفرمایید:

***

شورای سران مجمع عمومی سازمان ملل: صلح در اوکراین باید بر اساس توافقات استانبول باشد

در بیانیه‌ای که در پایان نشست شورای سران مجمع عمومی سازمان ملل متحد در قطر به تصویب رسید، تاکید شده است:  روند صلح مناقشه اوکراین باید با تاکید بر توافقنامه استانبول در سال 2022، که بی‌طرفی اوکراین را فرض قرار داده، حل و فصل شود. 

این شورا با توجه به ادامه درگیری نظامی در اوکراین، خواستار آغاز هر چه سریعتر روند صلح بر اساس توافقنامه استانبول در سال 2022 شد و یادآور شد: این توافقنامه بر بی‌طرف باقی ماندن اوکراین همراه با تصمیم گیری در مورد تعیین سرنوشت سرزمین‌های اشغالی از طریق همه پرسی تحت نظارت سازمان ملل تاکید داشت. علاوه بر این تبادل فوری اسرای جنگی و جستجوی اقداماتی برای جلوگیری از تشدید بیشتر درگیری درخواست شده است.

بلومبرگ: آمریکا در حال مذاکره با G7 درباره تامین 50 میلیارد دلاری اوکراین است

آژانس خبری بلومبرگ گزارش داد که ایالات متحده قصد دارد گروهی را رهبری کند که وظیفه آن تأمین 50 میلیارد دلار از سود حاصل از دارایی‌های مسدود شده روسیه است.  

منابع خبری گفتند که واشنگتن در حال مذاکره و تلاش برای دستیابی به توافق برای امضای سندی در این باره در نشست رهبران در ایتالیا در ماه ژوئن است. مذاکرات در این زمینه پیچیده بوده و دستیابی به توافق ممکن است ماه‌ها طول بکشد.

به نوشته بلومبرگ، این اقدام علاوه بر نشان دادن حمایت قوی آمریکا از کی‌یف، فشار جدیدی را بر اتحادیه اروپا وارد می‌کند تا برخی اعتراضات به استفاده از دارایی‌های مسدود شده روسیه را کنار بگذارد.

گزارش کارشناسان آژانس از حملات متعدد در نزدیکی نیروگاه زاپروژیا 

کارشناسان آژانس بین المللی انرژی اتمی (IAEA) از شنیده شدن صدای بیش از 100 گلوله در نزدیکی نیروگاه هسته‌ای زاپاروژیا در تاریخ 30 آوریل خبر دادند.

این آژانس روز جمعه در وب سایت خود اعلام کرد: تیم آژانس بین‌المللی انرژی اتمی مستقر در نیروگاه هسته‌ای زاپروژیا، بزرگترین نیروگاه هسته‌ای اروپا، سه بار تنها ظرف یک ساعت در بعدازظهر روز سه‌شنبه [30 آوریل] و در مجموع بیش از 100 شلیک گلوله را شنیدند.

در این بیانیه آمده است: روز پنجشنبه، مقامات نیروگاه زاپروژیا به کارشناسان آژانس اطلاع دادند که نیروهای روسی در حال مقابله با حملات هواپیماهای بدون سرنشین در نزدیکی مرکز آموزشی نیروگاه هستند، هیچ گونه تخریب یا تلفات جانی نداشته است.

به گفته کارشناسان آژانس، فعالیت نظامی در اطراف ایستگاه تقریباً روزانه مشاهده می‌شود.

رافائل گروسی، مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، درباره این اطلاعات گفت که وضعیت ناپایدار در پیرامون نیروگاه ادامه دارد و مشکلاتی را برای ایمنی هسته‌ای در این تاسیسات بزرگ ایجاد می‌کند.

درخواست رانندگان کامیون اوکراینی از زلنسکی برای معافیت از خدمت نظامی

در اوکراین، کامیون داران طوماری را امضا کردند که در آن از ولادیمیر زلنسکی، خواستند تا خدمت اجباری در ارتش را برای آنها معاف کند.درخواست مربوطه در وب سایت دفتر ریاست جمهوری ظاهر شد.

در این طومار نوشته شده: ما درخواست می‌کنیم رانندگانی که در زمینه حمل و نقل بین المللی مسافر و بار مشغولند به دسته افرادی که از بسیج معاف هستند، اضافه شوند. برای اینکه اگر رانندگان کامیون مجبور به خدمت نظامی اجباری شوند، "یک فروپاشی در سیستم حمل و نقل اوکراین" رخ خواهد داد.

کامرون: اعزام نیروهای ناتو به اوکراین تشدید خطرناکی خواهد بود

دیوید کامرون، وزیر امور خارجه بریتانیا روز جمعه در مصاحبه با شبکه "اسکای نیوز" ابراز عقیده کرد که اعزام نیروهای ناتو به اوکراین منجر به تشدید اوضاع خطرناکی خواهد بود.

او گفت: «من هرگز چنین تصمیمی نخواهم گرفت که سربازان ناتو را به اوکراین بفرستم، زیرا این یک تشدید خطرناک خواهد بود  و هیچ ضرورتی هم ندارد.» 

رئیس دستگاه دیپلماسی انگلیس با اشاره به اینکه کشورهای غربی بیش از 60 هزار پرسنل نظامی اوکراینی را آموزش داده‌اند، افزود: «فکر می‌کنم اگر سربازان ناتو سربازان روسی را بکشند اشتباه است».

وزیر خارجه انگلیس: کمک به کی‌یف سرمایه گذاری در امنیت غرب است

دیوید کامرون همچنین معتقد است که شکست اوکراین عواقب بدی برای متحدانش خواهد داشت، بنابراین کمک به کی‌یف بهترین سرمایه گذاری برای امنیت کشورهای غربی است.

وزیر امور خارجه گفت: «امنیت اوکراین به امنیت اروپا و از جمله بریتانیا نیز مربوط می‌شود و شکست اوکراین برای ما بسیار هزینه گزافی خواهد داشت. بنابراین سرمایه‌گذاری‌هایی که امروز در امنیت اوکراین انجام می‌دهیم، بهترین سرمایه‌گذاری ممکنی است که می‌توانیم برای امنیت و رفاه خود انجام دهیم.»

وی همچنین یادآور شد که کشورهای غربی در حال حاضر دو گزینه برای توسعه اوضاع پیش روی دارند. در یکی از آنها، کامرون پیشنهاد کرد که به طور جمعی بر روسیه فشار بیاورند تا اوکراین حاکمیت خود را باز پس گرفته و ناتو و اروپا قوی تر شوند. او افزود: در گزینه دوم، کی‌یف به دلیل حمایت ناکافی از سوی متحدانش شکست بخورد، که ظاهراً جهان را "نامطمئن و خطرناک" می‌کند.

به گفته وزیر خارجه، لندن به حمایت خود از کی‌یف ادامه خواهد داد و  کشورهای دیگر نیز باید همین اقدام را انجام دهند.

 قصد لتونی برای تقویت مرز خود با روسیه و بلاروس

جمهوری لتونی بیش از 300 میلیون یورو برای تقویت مرز با روسیه و بلاروس هزینه خواهد کرد.

به گزارش پورتال رادیویی و تلویزیونی لتونی LSM ، ارتش شروع به ایجاد زنجیره‌های مستحکم دفاعی در خطوط مرزی با روسیه و بلاروس کرده است. طبق این اطلاعات، برای این منظور بیش از 300 میلیون یورو  هزینه اختصاص داده شده است.

در بیانیه مربوطه آمده: تقویت مرزهای شرقی لتونی و اجرای طرح ضد تحرکات بخشی از خط مشی کلی تقویت استحکامات در منطقه بالتیک است. در امتداد مرز با روسیه و بلاروس، ارتش زنجیره‌ای از استحکامات دفاعی، موانع مختلف، انبارهای مهمات ایجاد کرده و 303 میلیون یورو  نیز طی پنج سال برای ایجاد این خط دفاعی هزینه خواهد شد.

اولین خط دفاعی در فاصله حدود 1 کیلومتری از مرز تونی با روسیه در حال ایجاد است.

حمایت استونی از محاصره دریایی روسیه  توسط کشورهای بالتیک

ژنرال مارتین هیرم، فرمانده نیروهای دفاعی استونی اعلام کرد که این کشور  محاصره احتمالی دریای بالتیک را یکی از موضوعات کلیدی دانسته و از اقدامات مشترک در این راستا به همراه لهستان، سوئد و فنلاند حمایت می‌کند.

وی روز جمعه در یک نشست خبری گفت: ما به همراه لهستان، سوئد و فنلاند که به تازگی به ناتو پیوستند، باید بتوانیم یکی از مشکلات کلیدی منطقه خود را حل کنیم و آن محاصره احتمالی در دریای بالتیک است.

به عقیده این مقام نظامی یک فرماندهی نیروهای ناتو در منطقه بوجود میاید که به عنوان تقویت کننده طرح دفاعی جدید ائتلاف وارد استونی خواهند شد. به گفته وی، استونی همچنین دفاع زمینی خود را نیز دو برابر کرده و قابلیت‌های ضد تانک و ضد هوایی را مدرن کرده و مهمات کالیبر بالا خریداری کرده و سامانه‌های دفاع هوایی میان‌برد و سامانه‌های موشک پرتاب چندگانه به خدمت گرفته خواهند شد.

روسیه در صورت مسدود شدن تردد در دریای بالتیک، به آن پاسخ سختی خواهد داد

در واکنش به اقدامات کشورهای حوزه دریای بالتیک، ماریا زاخارووا، سخنگوی وزارت خارجه روسیه اعلام کرد که اگر محدودیت‌هایی برای عبور کشتی‌های حامل نفت روسیه از تنگه دریای بالتیک اعمال شود، مسکو به شدت به آن پاسخ خواهد داد. 

او گفت: هر گونه تلاش برای محدود کردن حقوق ناوبری کشتی‌های روسی به عنوان یک اقدام غیردوستانه دیگر تلقی شده و به دنبال آن اقدامات تلافی جویانه سخت در نظر گرفته خواهد شد.

زاخارووا یادآور شد که روند عبور کشتی‌ها در منطقه بالتیک توسط معاهده کپنهاگ 1857 و مفاد کنوانسیون سازمان ملل در مورد حقوق دریاها در سال 1982 تنظیم شده و طبق این اسناد، همه کشتی‌ها حق عبور بدون مانع و ایمن از تنگه بالتیک را دارند.