ماجرای عجیب روحانی اتوبوس سواری که عمامهاش را به جوی آب انداختند!
تاریخ انتشار: ۳۱ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۷۹۳۶۱۵
ایران اکونومیست - به گزارش ایران اکونومیست، پیرمرد قاطی مردم بود. اتوبوسهای قدیمی شرکت واحد خط تجریش- ناصرخسرو، شاید همچنان او را یادشان باشد. از آن روزگاری که خانهاش را در سرچشمه را به توصیه اکید پزشک ترک کرد و خانهای در خیابان باهنر تهران گرفت؛ سلانه سلانه؛ تنهای تنها صبحها میآمد و روانه مدرسهاش در مسجد میرزا موسی بازار میشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سالها بعد بالا و پایین رفتن از پلههای اتوبوس و آن صندلیهای قدیمی برایش سخت شد و رانندههای تاکسی خطی آن منطقه پیرمردی روحانی و محاسنسفید را به خاطر میآورند که اصرار زیادی داشت تا روی صندلی چسبیده به در سمت چپ بنشیند و بعدها یکی دوتایشان فهمیدند که آفتاب داغ و اذیتکننده آن موقع صبح، فقط به سمت چپ تاکسیها میگرفت و پیرمرد به سنت اجدادش؛ رنج را بر تن خود میپسندید و نه دیگری.
مسیر خانه تا اتوبوس و تاکسیها را معمولا پیاده میرفت؛ از لابهلای مردم و اصرار زیادی داشت که مردم را ببیند و تنها باشد و در یکی از همین روزها پیرمرد را دوره کردند و عبایش را به جوی آب انداختند. ماجرا را بعدها برای امامجمعه شهری تعریف کردند.
خندیده بود و گفته بود که امکان ندارد. حتما امکان نداشت؛ از آن تریبون بلند شاید این چیزها دیده نمیشد. شاید هم محافظان شخصی علاج واقعه بودند. پیرمرد گوشهنشین نبود. نگاه تیزبینش روی جامعه میچرخید و منبرهای اخلاقیاش، مملو بود از مسائل روزمره و معاصری که در منبرهای اخلاقی حوزهها خبری از آنها نبود. چشمانش آنقدر ضعیف شده بود که آدمهای داخل تلویزیون را محو میدید؛ اما میدید و میگفت آنچه تلویزیون بر جامعه جاری میکند حیاتی است. پیرمرد چند دهه پابهپای جامعه پیش آمده بود. آیتا... بود.
پیرمرد تنها بود. همان جلسات شب جمعه کوچک و دورهمیاش که فقط شبهای قدر جمعیت را به روی پلهها میکشاند هم تحمل نمیشد.
صاحبمنصبان و عکسبگیران حتی در ایام انتخابات هم یاد او نمیکردند. دلیلش شاید ساده بود: پیرمرد حواسش جمع بود. نه دفتر و دستکی داشت که حاصل یک عمر تقوا را یکشبه با وسوسههای سیاسی به باد دهد و نه فرزند و فامیل و نزدیکان جرات میکردند از همدم بودن با او استفاده کنند و نه آنقدر سرش در گریبان خودش بود و مشغول درس و بحث که متوجه نشود سالها از انقلاب گذشته است و مملکت اسلامی بدون سرمایه مردمی اجتماعی پیش نمیرود.
اما شلوغ کرده بودند و گفته بودند ضدولایت فقیه است. نرنجیده بود؛ که اگر قرار به رنجیدن بود سالهای سال میشد که اذیت شده بود. چندی بعد یکی از معدود گفتوگوهای دوران زندگیاش منتشر شد. با حجتالاسلام رحیمیان. فقط درباره رهبر انقلاب صحبت کرده بود و این چنین گفته بود: «حقتعالی اراده فرموده است وجود آقای خامنهای را از دیگران متمایز کند.
ما اکنون زیر آسمان نداریم انسانی را که مثل آقا در مسائل سیاسی به صورت ریز، این مطالعات و این نظرات تصدیقی اعم از اثباتی و نفیای را داشته باشد. معتقدم شکر و سپاسگزاری این نعمت الهی را شیعه اعم از علما و غیرعلما بهجا نیاوردهاند، چون درک نکردهاند.»
در همین مصاحبه گفته بود: «خدا را شاکرم قدری موفق شدم درباره این موضوع صحبت کنم.» گویی باری بود که باید از روی دوشش برمی داشت. بارها تعریف کرده بود که مرحوم حاج عبدالعلی، پدرش، گفته بود دستانت را از دست حاجآقا روحا... رها نکن.
پیرمرد روزهای آخر هم خسته نشد. تعریف کرده بود که در «غیرخواب» دیده بود که حسینیه محل زندگیاش را به شکلی واقعی نشانش دادهاند، دیده است که غرفههایی است و بازاری و نور اهل بیت(ع) و به او گفته بودند: «تو کلیددار این بازاری مرتضی!»
سالها و ماههای آخر اما بسیار رنجیده شده بود. میگفت هر روزی که به بازار میروم چند روز باید بگذرد تا تنگی سینهام برطرف شود. تحمل نمیکرد که محل نفس کشیدن مرشدچلوییها و حاج اسماعیل دولابیها، حالا به میدان مسابقه برای احتکار دلار و طلا تبدیل شده بود.
پیرمرد اما لحظهای آرام نگرفت. در اوج بدترین لحظات حال جسمانیاش، جمعهشبها دو طرف بدنش را میگرفتند و میآوردند و بالای منبر مینشست و از جامعه، اخلاق و آرمان جمعی و مشترک انسانی و دینی برای خلقا... سخن میگفت. آیتا... محاسنسفیدِ حوزه علمیهدار و بزرگ خاندانِ مشهور تهرانیها، هم کارهایش را میکرد و هم در عین حال از بزرگترین آرمانگرایان نسل ما بود.
نه به سنت مومنان روزگار فعلی از مردم کناره گرفت؛ جلسات پرسش و پاسخش تا آخرین ذرههای توان جسمیاش قطع نشد. از هر قشر و سن و جمعیتی به سراغش میآمدند و او برایشان از آرمان میگفت و اخلاق؛ درباره مشکلات کوچک زناشویی مردم ساعتها بحث و گفتوگو میکرد و نه به شیوه بازیبلدان روزگار ما آیتا... پوسترها، سیدیها و اینستاگرام شد. چند نفر معدودی که از زندگیاش باخبر بودند میگویند مصیبتهای جسمی و همچنین دنیاییاش روزبهروز بیشتر میشد و همانها میگویند آنچه از او از روز اول تا به حال به خاطرشان مانده است این است که چون مصیبت حسین(ع) و فرزندانش را میگفت از خود بیخود میشد. سنتی که در لحظات پایانی توان جسمیاش نیز ترک نکرد. رحمت خدا بر او.
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: ایران اکونومیست روحانی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۷۹۳۶۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
افشای دلایل رد صلاحیت حسن روحانی
حسن روحانی در دیدار دورهای با معاونان رئیسجمهور در دولتهای یازدهم و دوازدهم که دیروز برگزار شد، با تبریک روز کارگر و معلم به این دو قشر مهم جامعه، از انتشار پاسخ خود به نامه شورای نگهبان برای ردصلاحیت در انتخابات ششمین دوره مجلس خبرگان رهبری در آیندهای نزدیک خبر داد. به گزارش سایت حسن روحانی او در بخشی از اظهارات خود از انتشار پاسخ خود به نامه شورای نگهبان برای ردصلاحیت در انتخابات ششمین دوره مجلس خبرگان رهبری در آیندهای نزدیک خبر داد و تصریح کرد: من به ایرادات شورای نگهبان پاسخ خواهم داد تا مردم از سطح درک اعضای این شورا از مسائل حیاتی کشور مطلع شوند. موارد ردصلاحیت یکی ادعای اهانت به قوه قضائیه و شورای نگهبان است و دیگری عدم ایستادگی در برابر غرب و اشکال در اجرای برجام و… این پاسخ هم به این دلیل است که باور دارم جایگاه شورای نگهبان مقدس است و این شورا شکل گرفته تا مردم اطمینان حاصل کنند قوانین تدوینشده خلاف موازین اسلامی و قانون اساسی نیست. اگر داوری شورای نگهبان مورد تردید قرار بگیرد، به جمهوریت و اسلامیت ما ضربه وارد خواهد شد. مجلس اقلیت، دولت اقلیت و خبرگان اقلیت به نفع کشور و نظام نیست. به همین جهت باید احساس مسئولیت کنیم، ساکت ننشینیم و مردم را به مشارکت در همه امور و پشتیبانی از نظام و کشور تشویق کنیم کانال عصر ایران در تلگرام