به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

اختلال ترس از زایمان طبیعی چیست؟

تاریخ انتشار: ۵ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۸۶۹۶۷۲

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛  کمی استرس و ترس از زایمان برای شما خوب است. این ترس اندورفین را به جریان خون شما وارد می‌کند و شما را برای مواجهه با چالش‌ها آماده می‌کند. با این حال اگر بیش از اندازه ترسیده باشید، عملکرد سیستم‌های بدن‌تان و ماهیچه‌ها مختل می‌شود. اگر ترس شما نسبت به زایمان شما را در وضعیت دائمی وحشت نگه داشته است، این ترس‌ها را با پزشک‌تان مطرح نمایید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ترس از زایمان یا توکوفوبیا چیست؟ منظور از توکوفوبیا ترس شدید از زایمان و بارداری است. این موضوع که زنان در مورد زایمان، درد شدید هنگام متولد شدن فرزند و خودِ مسئله فرزندآوری و عدم قطعیت این فرایند نگرانی داشته باشند موضوع عجیبی نیست.

ترس با هراس (فوبیا) متفاوت است. فوبیا حالت شدیدتر ترس و به نوعی غیر منطقی و شاید توهمی است که مدت زمان بیشتری فرد را آزار می دهد. فوبیا علت مشخص و واقعی ندارد و باعث کاهش عملکرد نرمال فرد می شود.

در مورد برخی از زنان، ترس از بارداری به حدی است که می تواند بر تصمیم آنها برای بارداری و سایر ابعاد زندگی شان تاثیر منفی داشته باشد و آنها را از فعالیت عادی روزمره باز دارد. به این حالت که فرد ترس شدید و غیر عادی از بارداری و زایمان دارد، توکوفوبیا (Tokophobia) می گویند. برای بعضی از زنان همچنین می تواند با عدم علاقه یا نفرت از بازداری همراه باشد.

توکوفوبیا را می توان به دو نوع تقسیم کرد:

- توکوفوبیای اولیه در زنانی که تاکنون زایمان نداشته اند رخ می دهد. علت این ترس می تواند به تجربه تروماتیک در گذشته فرد مانند اذیت و آزار جنسی مرتبط باشد. علت دیگر می تواند دیدن یک زایمان سخت یا شنیدن داستان یا دیدن برنامه هایی باشد که زایمان را خجالت آور یا خطرناک به تصویر کشیده اند.

- توکوفوبیای ثانویه در مورد زنانی که تجربه زایمان دردناک داشته اند و هراس از فرزندآوری مجدد دارند صادق است.

آیا ترس از زایمان یک اختلال شایع است؟

تعیین اینکه توکوفوبیا یا ترس از زایمان چقدر شایع است دشوار است، تحقیقات درصدی بین ۲.۵ و ۱۴ درصد را پیشنهاد می دهند، اما برخی درصد بالاتر ۲۲ درصد را باور دارند. علت این تفاوت در تخمین شیوع این اختلال این است که زنان با سطوح مختلف توکوفوبیا در تحقیق گنجانده شده اند. برخی فوبیای خفیف دارند و برخی با حالت شدید آن مواجه می شوند. نمود این نگرانی در خانم ها می تواند به شکل اضطراب و افسردگی باشد و در حالت شدید می تواند به شکل توکوفوبیا خود را نشان دهد.

بارداری به شکل یک موقعیت ناخوشایند

زنان مبتلا به توکوفوبیا پس زمینه های متفاوتی دارند و به همین خاطر پیش بینی اینکه چه کسی ممکن است دچار این هراس شود دشوار است. اما زنان مبتلا به توکوفوبیا به احتمال بیشتری در معرض مشکلات مرتبط با اضطراب و افسردگی و سایر مشکلات بهداشت روان هستند

تحقیقات نشان می دهد برخی از زنان با این شرایط تصمیم می گیرند که از بازداری اجتناب کنند و در صورت بارداری ممکن است کودک خود را سقط کنند. برخی از این زنان نیز ممکن است درخواست انجام سزارین به جای فرایند طبیعی زایمان داشته باشند.

پیامدهای توکوفوبیا یا ترس از زایمان

اضطراب، بی خوابی، کم خوابی، اختلالات خوردن، افسردگی پیش از زایمان یا افزایش احتمال افسردگی پس از زایمان همه به عنوان پیامدهای توکوفوبیا شناخته شده اند. یکی از این پیامدها می تواند زایمان طولانی تر از معمول باشد که احتمال نیاز به استفاده از فورسپس یا ابزاری برای بیرون کشیدن نوزاد و کمک به بدنیا آمدن او را افزایش می دهد. این کارهای کمکی می تواند پیامدها و آسیب های برای مادر و کودک داشته باشد.

برخی از زنان مبتلا به توکوفوبیا ممکن است در آینده ارتباط کمتر رضایت بخشی با فرزندشان داشته باشند و این تجربه سخت فرزندآوری می تواند آنها را برای تجربه زایمان های بعدی دچار هراس بیشتری کند.

درمان توکوفوبیا یا ترس از زایمان

شواهد بالینی درمان های مشخصی برای زنان مبتلا به این هراس تعیین نکرده اند. اما خبر خوشحال کننده این است که کمک های مفیدی برای زنان مبتلا به این شرایط وجود دارد. برخی از زنان مبتلا به توکوفوبیا صحبت کردن در مورد تجربه تروماتیک زایمان خود یا قوت قلب گرفتن از دیگران به کمک اطلاعاتی که آنها از زایمان و تولد بچه می دهند را مفید و اثربخش می دانند. اما برخی از زنان مبتلا ممکن است نیاز به درمان هدفمندتری مانند مشاوره گرفتن از یک کارشناس داشته باشند.

همچنین زنان بسیاری بازدید از بخش زنان و زایمان و صحبت با ماماها و متخصصین زنان و زایمان را کمک کننده دانسته اند. صحبت در مورد شرایطی که دارند و دانستن این موضوع که در احساس کردن این ترس تنها نیستند بسیار مفید است.

غلبه بر ترس از زایمان

افراد و گروه های تحقیقی بسیاری در تلاش هستند که در مورد این موضوع اطلاعات بیشتری کسب کنند تا برای افزایش سلامت روان مادران و خانواده آنها راهکاری پیدا کنند. در این تحقیقات نیاز هست که شرایط لازم برای مراقبت و حمایت مورد نیاز زنان باردار و برآورده کردن نیازهای روحی و جسمی آنها در نظر گرفته شود.

این هراس یک موضوع عادی و کم خطر نیست زیرا می تواند بر تصمیم مادران تاثیرگذار باشد. آسیب های این اختلال بر زنان و خانواده هایشان می تواند به شکل اجتناب از بارداری، تصمیم برای سقط یا سزارین یا آسیب های در حین و پس از زایمان ظاهر شود. این هراس سختی ها و نیازهای دوران بارداری را تحت الشعاع قرار می دهد، به همین خاطر نیاز هست که در جهت جلوگیری از تبدیل ترس عادی به توکوفوبیا یا برای تحت کنترل قرار دادن آن در زمان بارداری این زنان تحت درمان و مراقبت قرار گیرند.

درست است بخشی از پروسه‌ی زایمان با ناراحتی و درد همراه است. اما راه‌های بسیاری برای کنترل درد وجود دارد. شما نیز مثل تمامی نسل‌های گذشته از آن جان به در خواهید برد و در پایان روز، فرزندتان را در آغوش خواهید گرفت. اکنون به راه‌هایی برای کاهش ترس‌تان نیاز دارید.

دلیل ترس‌تان را مشخص کنید: به عنوان مثال اگر سابقه‌ی سقط جنین یا تولد فرزندی مرده، زایمان سخت فرزند قبلی، یا شنیدن داستان‌های دردناک زایمان افراد دیگر را دارید، بهتر است اطلاعات دقیق و واقعی نسبت به پروسه‌ی زایمان به دست اورید و از سلامت بارداری‌تان اطمینان حاصل نمایید. نگرانی‌هایتان را در مورد داروها، عمل سزارین و سلامت فرزندتان یادداشت نمایید. این تفکرات وحشت‌آور را با پزشک‌تان در میان بگذارید، او می‌تواند راهکارهای مناسبی برای مقابله با این مسائل پیشنهاد دهد.

صحبت با یک مشاور را مد نظر قرار دهید: تحقیقات نشان داده است زنانی که با ترس شدید نسبت به زایمان به مشاور مراجعه می‌نمایند، درد زایمان کوتاه‌تری را سپری می‌کنند و کمتر مجبور به عمل سزارین می‌گردند. پزشک شما می‌تواند شما را به مشاور مناسب معرفی نماید.

در نهایت از داستان‌های منفی و سیاه دوری نمایید: از برنامه‌های ترسناک تلویزیون در مورد زایمان بپرهیزید و اگر دوستان‌تان شروع به تعریف داستان‌ مشقت‌های زایمان‌شان سرگرم نمایند، از آنها بخواهید تا موضوع صحبت را تغییر دهند. روش‌ها ریلکسیشن را بشناسید و تا حد امکان از آنها برای ایجاد آرامش در خود استفاده نمایید.

منبع:وب سایت نی نی نما

انتهای پیام/

توکوفوبیا چیست؟

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: خواندنی اخبار سلامت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۸۶۹۶۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۱۰۰ کودک مبتلا به اوتیسم در نیشابور شناسایی شدند

محمد توحیدی معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی نیشابور با بیان این که شناسایی کودکان مبتلا به اختلال اتیسم و ارجاع به مرکز توانبخشی و درمانی در ۶ ماهه دوم سال ۱۴۰۲ نسبت به۶ ماهه نخست آن رشد چهار برابری داشته است گفت: در نیمه نخست سال ۱۴۰۲، ۲۰ کودک مبتلا به اوتیسم و در نیمه دوم سال گذشته ۸۰ کودک مبتلا به اوتیسم شناسایی شدند.

او افزود: در راستای اجرای دستورالعمل وزارتی و شیوه‌‎نامه پذیرش و ارائه خدمت به بیماران مبتلا به اختلال اوتیسم و همچنین اهمیت شناسایی به هنگام کودکان دارای طیف اوتیسم، فرایند شناسایی و غربالگری این بیماران طی جلسات متعددی با معاونت بهداشت، بهزیستی، آموزش و پرورش و مرکز توانبخشی و درمانی در سال گذشته بازبینی شد و آموزش پزشکان، بهورزان و مراقبان پایگاه‌های سلامت و مربیان مدارس سطح شهر به عنوان بخش مهمی از فرآیند شناسایی به طور ویژه در دستور کار قرار گرفت.

معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی نیشابور ادامه داد: با آموزش و حساس‌سازی افراد دخیل در شناسایی و غربالگری که با همکاری گروه سلامت جمعیت، خانواده و مدارس و گروه سلامت روان، اجتماعی و اعتیاد معاونت بهداشت انجام شد، شناسایی کودکان مبتلا به اوتیسم انجام و مبتلایان به مرکز توانبخشی و درمانی ارجاع شدند.

توحیدی بیان کرد: در مرکز توانبخشی پس از انجام تست‌های تشخیصی و محرز شدن اختلال طیف اوتیسم توسط متخصص روانشناسی و آموزش کودکان استثنائی، اقدامات آموزشی و درمانی موردنیاز برای کودک آغاز می‌شود.

او تصریح کرد: هزینه مداخلات درمانی برای کودکان مبتلا به اوتسیم بسیار زیاد است به گونه‌ای که در ماه بین ۷۰ تا ۸۰ میلیون ریال برای هر کودک هزینه باید انجام شود، اما خوشبختانه بخش قابل توجهی از هزینه‌های درمان این کودکان تا ۱۴ سالگی، در قالب بسته حمایتی بیماران خاص و صعب العلاج از سوی سازمان‌های بیمه‌گر و اداره بهزیستی به مرکز توانبخشی پرداخت و والدین هیچ گونه هزینه‌ای برای درمان فرزند خود برعهده ندارند.

معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی نیشابور با بیان این که تشخیص ابتلا به اوتیسم در کودکان پسر حدود چهار برابر کودکان دختر است تاکید کرد: تشخیص ابتلای به اوتیسم غالبا بعد از ۲ سالگی دقیق‌تر است ولی به دلیل مراجعات دیرهنگام والدین با توجه به عدم پذیرش آنان، متاسفانه تشخیص‌ها بعد از زمان طلایی مداخله یعنی بعد از سن پنج سالگی صورت می‌گیرد.

توحیدی با تأکید بر این که هر چه کودک مبتلا به اختلال اوتیسم در سنین پایین‌تر و تا کمتر از سه سالگی شناسایی شود اقدامات درمانی برای او مؤثرتر خواهد بود اظهار کرد: علاوه بر پزشکان، مراقبان سلامت و مربیان مدارس و والدین نیز در صورت مشاهده رفتار‌های غیرمعمول کودک خود نظیر رفتار‌های کلیشه‌ای و تکراری، عدم ارتباط چشمی مناسب، عدم واکنش به صدا زدن نام و انجام بازی‌های تکراری و متعاقب آن مراجعه زودهنگام به پایگاه‌های بهداشتی، نقش مهمی در شناسایی و شروع روند درمانی کودک مبتلا به اختلال اوتیسم دارند.

باشگاه خبرنگاران جوان خراسان رضوی مشهد