چرا هزارپا می فروشد؟

پرداختن به فیلم هزارپا که هم اکنون دراکران سینماهاست نه ازباب حمایت است نه نکوهش آن بلکه سخن از فرآیندی ست که  نسلامروز رابه خودمشغول کرده است.

به اقتضای فعالیت رسانه ای وپیشنهاد یکی ازدوستان والبته باجمعی ازاهالی رسانه به دیدن فیلم هزارپا رفتم. سالن تقریبا پربود ودر طول فیلم کمترازهر۵دقیقه صدای  خنده بلندبود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

خنده ای که شامل همه میشد ومن نیزازین قاعده مستثنی نبودم.
فیلم مملو بوداز شوخی های ایهام دار  جنسی که همه را به شعف آورده بود چنان که اگر رقص ۲بازیگراصلی وآن تیکه های جنسی ازفیلم حذف شود اهرم دیگری برای پذیرش نشستن برصندلی سینما وجود ندارد.

این فیلم امروز عالی فروخته وخواهدفروخت وبازیگراصلی آن فهمیده تاوقتی در کارهایش به مقولات جنسی بپردازد پیروز  مادی سینمای ایران است.
امابه واقع تکلیف نسل امروزچیست؟
سینما نرود چه کند؟
بهانه ای براخندیدن را ازکجا بیاورد؟

فرهنگ سازی و پرداخت به سینمای غنی ایرانی به کنار، امروز وزارت فرهنگ وارشاداسلامی بادادن مجوز به چنین فیلمهایی ذائقه سازی نسل امروز راشکل میدهد، وقت مردم را پرمیکند وگردش پول رادرسینمای ایران جریان میدهد وجای همه این ویژگی ها رابا واژه ای چون شرم و حیا درجامعه ایرانی ونسل امروز معاوضه کرده است.

دورهمی چند رفیق و طرح لطیفه ای که درآن ایهامی ست و موجبات شوخی وخنده رافراهم میکند با نشتن ۵۰۰نفر کنارهم از کودک ونوجوان و جوان ومیانسال و خنده دستجمعی به فلان مقوله محرک جنسی متفاوت است.

شایدبگویید بیخیال تواین وضع اقتصادی دورهم خوش باشیم، باشه من بازهم اگربه دیدن هزارپابروم خواهم خندید اما باهمان رفقای دوران تحصیل وجوانی، والبته به حال سینمای ایران ونسل امروز دلم خواهد  سوخت اماحداقل  بدانیم باآینده ی فرهنگ و روح وروان ملت چه میکنیم.

منبع: نماینده

کلیدواژه: سینما نماینده هزارپا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت namayande.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «نماینده» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۸۷۴۱۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا مست عشق پای ستارگان ترکیه‌ای را به سینمای ایران باز می‌کند؟

به گزارش همشهری آنلاین، ‌ طولانی شدن روند تصویربرداری و توقف تولید در زمان کووید و ماجراهایی که بعد از تصمیم تهیه‌کننده ترکیه ای برای اکران فیلم در این کشور پیش از اکران در ایران پیش آمد بخشی از حواشی بود که این فیلم تا رسیدن به اکران پشت سر گذاشت، هرچند اکرانش هم بی‌مسئله نبود.

فیلم چند نوبت قرار بود به اکران برسد که هر بار به تعویق افتاد. آخرین بار همین یک هفته قبل از اکران بود که باز به هفته بعد از آن موکول شد.

اما این‌ها تمام ماجراهای این فیلم نبود. به جز انتخاب بازیگران نقش مولانا و شمس که بازخوردهای زیادی داشت، استفاده از بازیگران ترکیه‌ای مثل‌ هانده ارچل، ‌ ابراهیم چلیک‌کول، بنسو سورال، ‌ بوران کوزوم، ‌ سلما ارگچ، ‌ حسام منظور و هالیت ارگنچ هم یکی از مسائلی بود که صحبت‌های زیادی درباره آن شد.

حضور بازیگران ترکیه‌ای در فیلم‌های ایرانی البته به سال‌های دور برمی‌گردد. در سال‌های پیش از انقلاب هم بازیگران ترکیه‌ای در فیلم‌های فارسی بازی کرده بودند. مهم‌ترین و پرکارترین آنها جنید آرکین است که در ایران با نام فخرالدین شهرت دارد. او از سال ۴۷ تا ۷۴ در ۱۶ فیلم و سریال ایرانی بازی کرد. اولین آنها یوسف و زلیخا بود و آخرینش سریال مزد ترس که سال ۷۴ پخش شد. به جز او امل سایین خواننده و بازیگر ترک هم پیش از انقلاب در چند فیلم ایرانی حضور داشت.

دو دهه بعد از انقلاب حضور ستارگان ترک در فیلم‌های ایرانی ادامه پیدا کرد. آدم برفی ساخته داود میرباقری که سال ۷۳ ساخته شد، اگرچه از بازیگران ترکیه‌ای استفاده نکرد، اما به نوعی پیشقدم ساخت فیلم در ترکیه شد.

پس از آن در دهه هشتاد فیلم‌ اکواریوم ایرج قادری در ترکیه فیلمبرداری شد و بعدتر در دهه‌ی ۹۰ فیلم‌هایی نظیر گناهکاران از فریبرز قریبیان، بغض به کارگردانی رضا درمشیان و یک سطر واقعیت ساخته علی وزیریان در ترکیه فیلمبرداری شدند و در تمام آنها بازیگران ترک در نقش‌های فرعی و کم اهمیت حضور داشتند.

اما از اواخر دهه نود حضور بازیگران ترکی در فیلم‌ها و سریال‌های ایرانی جدی شد و حالا این بازیگران عهده‌دار بازی نقش‌های اصلی یا دست‌کم پر رنگ در فیلم‌های ایرانی شدند. فیلم‌های مطرب، ‌ جن زیبا، هولیا با حضور بازیگران ترکیه ای در این دهه به نمایش درآمدند.

«جن زیبا» در سال ۹۷ اکران شد که بازیگر ترکی در آن بازی می‌کرد که به واسطه سریال‌هایی که در آنها بازی کرده بود، ‌ برای تماشاگر ایرانی شناخته شده بود. حضور نورگل یشیلچای امید زیادی هم برای فروش این فیلم ایجاد کرده بود که البته موفق نبود. این فیلم در سال ۹۷ کمی ‌بیش از یک میلیارد تومان فروخت که اصلا رقم جالبی نیست.

«مطرب» ساخته ۱۳۹۸ مصطفی کیایی داستان خواننده‌ای قدیمی ‌با بازی پرویز پرستویی است که دیگر اجازه فعالیت ندارد و بالاخره در هفته فرهنگی ایران در ترکیه فرصتی برای اجرای کنسرت پس از سالیان طولانی پیدا می‌کند. این فیلم در سال ۹۸ بیش از ۳۸ میلیارد تومان فروش داشت و یکی از فیلم‌های موفق گیشه بود.

سال ۹۹ هم مرتضی آتش زمزم فیلم «هولیا» را با حضور ویلما الس و هولیا دیکن ساخت که البته سال گذشته اکران شد و حدود ۵ میلیارد تومان فروش داشت. نوروز هم فیلم دیگری بود که سال گذشته در جشنواره فجر اکران شد و علی بوراک سیلان، بازیگر ترکیه‌ای، در آن بازی داشت.

حالا هم مست عشق گروهی از بازیگران ترک را وارد فیلمی‌از سینمای ایران کرده است. اما آنچه در مورد مست عشق متفاوت است این است که این فیلم محصول مشترک ایران و ترکیه است و نه این که تنها از بازیگران ترکیه ای استفاده کرده باشد. فروش نه چندان موفق فیلم هایی که با بازیگران ترکیه‌ای ساخته شدند، ‌این پیام را می دهد که صرف حضور آنها نمی‌تواند دلیلی برای فروش بالای فیلم باشد.

در مورد مست عشق هم دلایل زیاد دیگری برای فروش ۴۷ میلیاردی آن وجود دارد که تنها بخشی از آن بازی ستارگان ترک است. بنابراین فروش بالای آن نمی‌تواند مشوقی برای ساخت فیلم‌هایی با حضور بازیگران ترکیه‌ای قلمداد شود، اما می‌تواند شروعی برای همکاری مشترک با ترکیه باشد.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: بزرگان فرهنگ و ادب و هنر ایران زمین مهمان "مست عشق" شدند (+تصاویر) مست عشق : روایتی متفاوت از عشق با حضور ستارگان دو کشور (+عکس) ادامه رقابت «تمساح خونی» و «مست عشق» در گیشه و آغاز اکران یک اکشن