به نقل از «رکنا»

دلخوری بدلکار جیمز باند از سینمای ایران

تاریخ انتشار: ۷ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۹۰۸۹۸۱

رکنا: ارشا اقدسی بدلکار ایرانی درخصوص حضور دوباره خود به عنوان بدلکار در فستیوال صربستان گفت: سال ۲۰۱۶ برای فستیوال شوالیه‌ها به کشور صربستان دعوت شدم و در این فستیوال اجرایی را بر عهده داشتم که با حضور سران اصلی کشور صربستان و همچنین استقبال ۵۰ هزار نفری مخاطبان روبرو شد.

وی ادامه داد: در همان سال متوجه شدم که برخی با اسب اجرای خود را برگزار می‌کنند و به همین برای سال بعد من درخواست کردم تا بتوانم با اسب اجرای کمانگیری را اجرا کنم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

همانطور که می‌دانید منشاء کمانگیری در کشور ایران است و بعد از آن به کشور‌های دیگر سرایت پیدا کرده است. طی همان سال لباسی طراحی کردم تا بتوانم علاوه بر اجرا، فرهنگ ایرانی را نیز به نمایش بگذارم، زیرا من نماینده ایران بودم و می‌خواستم لباسی برازنده بپوشم.

بدلکار فیلم سینمایی Movie "بمب" با اشاره به موفقیت خود در دومین حضور در فستیوال صربستان تاکید کرد: سال دوم به عنوان اجرا‌های اول انتخاب شدم تا اجرایم بیشتر و بهتر به چشم بیاید. این اجرا با مشارکت ایران و صربستان به بهترین حالت ممکن اجرا شد و همین امر باعث شگفتی رئیس جمهور این کشور شد. افتتاحیه این مراسم تنها توسط دو سوار یکی از کشور ایران و دیگری از کشور صربستان انجام شد و همین امر نشان می‌داد که اجرای من تا چه در میان تمامی کشورها پسندیده شده است.

وی در همین رابطه اضافه کرد: جالب آنجاست که رئیس جمهور صربستان تا حدی از اجرا خوشش آمده بود و رضایت داشت که لقب شوالیه ایرانی را به من اهدا کرد. بنا به دوسال موفقیت در این فستیوال امسال نیز از من دعوت شده تا در افتتاحیه مراسم اجرایی تازه داشته باشم.

بدلکار فیلم "جیمز باند" درباره اینکه صربستان برای این اجراها به وی دستمزدی می‌دهد یا نه تصریح کرد: برای این مجموعه اجرا‌ها از کشور صربستان دستمزدی تعریف نشده و تمامی بدلکاران با مخارجی که توسط کشورشان تامین شده در این فستیوال شرکت می‌کنند. این فستیوال سه روز زمان می‌برد که اجرا‌های آن طی یک روز انجام می‌شود. سال گذشته ۷۰ هزار نفر تماشاگر این فستیوال بودند که به احتمال فراوان امسال افزایش نیز خواهد یافت.

وی با تاکید بر اهمیت بالای این فستیوال نزد دیگر کشورها ادامه داد: این فستیوال و حضور کشور‌ها در آن از لحاظ فرهنگی به شدت مهم است و تمامی کشور‌ها سعی می‌کنند حضور قدرتمندانه‌ای را در آن داشته باشند تا خودشان را معرفی کنند. دو سال است که من با هزینه شخصی به این فستیوال می‌روم و امیدوارم امسال بتوانم با تیمم در این رویداد حضور داشته باشم. طی این دو سال اعضای صربستانی در قالب گروه با من همکاری می‌کنند، اما خوشحال می‌شوم که این اتفاق در کنار اعضای گروه خودم بیفتد.

اقدسی حمایت های داخلی از رشته بدلکاری را لازم دانست و اضافه کرد: واقعیت امر اینکه من همیشه با هزینه شخصی به این فستیوال‌ها رفته ام، اما بسیار بهتر است که این اعزام با حمایت مالی نهاد‌های داخلی شکل بگیرد. دوست داشتم پیگیر حمایت مالی از داخل باشم اما در اصل نمی‌دانم واقعاً باید برای همکاری به چه نهادی مراجعه کنم، زیرا وقتی به نهاد‌های فرهنگی مراجعه می‌کنم می‌گویند کار شما ورزشی است و بالعکس. این نشان می‌دهد که این حرفه می‌تواند از هر دو سمت حمایت شود، اما از هیچ سویی مورد حمایت نیست.

وی افزود: من به شخصه تنها از پس هزینه‌های سفر و لباس خود بر می‌آیم، اما شاید باورتان نشود که هر کشور برای حضور در این مسابقات هشت نفر را اعزام می‌کند، که فقط برای تهیه لباس برای حضور در این مراسم هزینه بسیار بالایی را متقبل می‌شوند. این کشور‌ها طی یکسال برای یک شب اجرا آماده می‌شوند، اما من به عنوان مثال برای اجرای سال گذشته ام که حرکت با اسب بود تنها دو ساعت قبل از اجرا با آن اسب تمرین کردم.

این هنرمند Artist عرصه بدلکاری در همین رابطه اظهار کرد: امسال از کشور ترکیه ۲۵ نفر می‌خواهند در این فستیوال شرکت کنند و تمامی هزینه‌های آنان را کشورشان تامین می‌کند و من هم دوست دارم با این نوع حمایت‌ها از سوی کشور خودم به صربستان اعزام شوم. حتی درخواست دارم که مسئولین فرهنگی و سایر مسئولین ایرانی حاضر در صربستان از جمله رایزن فرهنگی ایران در صربستان در این مراسم شرکت کنند، زیرا به طور معمول هیچ ایرانی به دیدن این فستیوال نمی‌آید و حضور آنها وجهه خوبی به حضور یک ایرانی در فستیوال می‌دهد و برای شخص من یک دلگرمی بزرگ است.

وی ضمن درخواست همکاری بیشتر از سوی مسئولان فرهنگی اشاره کرد: من بابت کار‌هایی که کرده ام هیچ پولی دریافت نکرده ام، اما در رشته خودم برای کشورم بهترینم را در بهترین عرصه‌های جهانی ارائه کرده ام. من فرزند ایرانم و از کشورم انتظار دارم که وقتی یک نفر در حوزه فرهنگی - ورزشی فعالیتی را برای کشورش انجام می‌دهد از سوی مسئولان حمایت شود.

وی درباره فعالیت‌های خود در عرصه سینما Cinema در سال 97 افزود: در حال حاضر مشغول همکاری با سعید روستایی برای فیلم "متری شیش و نیم" هستم. این فیلم فعلاً در مرحله پیش تولید بوده و فیلمبرداری آن آغاز نشده است. به تازگی فیلم "ما همه با هم هستیم" به کارگردانی "کمال تبریزی" را نیز پایان رسانده ام. علاوه بر این در دو فیلم با مسعود اطیابی نیز همکاری داشته ام و در فیلم "قانون مورفی" به کارگردانی رامبد جوان نیز حضور داشته ام.

اقدسی با اشاره به نبود سیمرغ بهترین بدلکاری در جشنواره فیلم فجر خاطرنشان کرد: امسال حداقل چهار فیلم را در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر دارم، اما متاسفانه کماکان امسال هم هیچ اعتنایی به بدلکاری در جشنواره فیلم فجر نشده است. من تمام حرفم این است که همانطور که بخش عکس فیلم و یا تیزر در جشنواره مهم است کار بدلکاران نیز باید در این رویداد جدی گرفته شود، زیرا زحمات بسیاری در این عرصه کشیده شده که شایان تقدیر است.

 

اخبار اختصاصی سایت رکنا را از دست ندهید:

وقتی جنازه برادرم را دیدم دستانش از پوست آویزان بود + عکس

تجاوز مرد شیطان صفت به کودکان بی سرپناه !

اولین عکس شهرام جزایری هنگام دستگیری در مرز بازرگان

3 روز مانده به پایان خدمت سربازی راز شومی از زنم فهمیدم! +فیلم گفتگو

این زندانی حبس ابدی را می شناسید؟/ او در خیابان های تهران جولان می داد! + فیلم گفتگو

تجاوز به دختر ها با بستن دست و پایشان!+عکس

بلایی که بر سر نوعروس 16 ساله در خانه مجردی آمد / او با پسرهای غریبه قرار مرار می گذاشت!

گردانندگان باند «مگس»‌ مشهد را به هم ریخته بودند + عکس رییس باند

از نگاه مردها به اندام زنم زجر می کشم / نسرین با لباس و آرایش زننده بیرون می رود!

3جوان نصفه زن و نصفه مرد بعد از پارتی شبانه فاجعه مرگبار آفریدند !+تصاویر

مرد طلافروش وقتی زندانی شد زنش تنهایش گذاشت!

ناگفته هایی از 10 هزار دلار جامانده در شلوار کردی یک معلم! + گفتگو

جمشید به خواهر زنش نظر داشت! / او نزد سیما کتمان نکرد!

 

منبع: رکنا

کلیدواژه: سلامت مهم ترین های 24 ساعت فیلم سینمایی Movie موفقیت فیلم سفر هنرمند Artist سینما Cinema رامبد جوان جشنواره جیمز باند سینمای ایران صربستان فستیوال ایرانی عکس روزنامه حوادث جوان ایران دستگیر شد عروس زن تصاویر فیلم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rokna.net دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۹۰۸۹۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دین سینما به امام صادق‌(ع) چه زمانی ادا می‌شود؟

این اهمیت از آن‌روست که با توجه به آمارهای منتشر شده از‌سوی نهادهای علمی کشور بیشتر مخاطبان ایرانی به موضوعات دینی اهمیت می‌دهند و براساس آخرین پیمایش مرکز تحقیقات صدا وسیما نیز پربیننده‌ترین برنامه‌های رسانه‌ملی برنامه‌های مذهبی هستند. اما این‌که چرا تاکنون درصنعت فیلمسازی و سریال‌سازی به چنین موضوع مهمی کمتر پرداخته شده نیاز به بررسی بیشتری دارد.   سینما و فیلمسازی مذهبی  سینما ذاتا هنری قصه‌گو و در عین‌حال وابسته به تکنولوژی محسوب می‌شود و به همین جهت بستر خوبی برای طرح روایت و داستان‌های برآمده از باورها و عقاید انسان‌ها در طول تاریخ است. همچنین به‌دلیل بدیع و مدرن بودن، ابزارهای نامحدودی در اختیار دارد که می‌تواند در اذهان مخاطبان عمیقا اثرگذار باشد. از آغاز شکل‌گیری سینما در اواخر قرن نوزدهم تا به امروز، جادوی سینما این امکان را فراهم کرده تا سینماگران، دغدغه‌های اعتقادی و مذهبی خود را از طریق این رسانه به نمایش بگذارند. به‌طورکلی این تولیدات دارای اهمیت استراتژیک هستند و می‌توانند در نمایش و قرائت مطلوب مردم درخصوص ادیان، مهم و پرطرفدار باشند.   چرا سینمای دینی در ایران شکل نمی‌گیرد سینمای ایران اسلامی که به‌عنوان مرکز اصلی تجمع شیعیان دنیا، سال‌هاست در تولیدات انواع فیلم‌های سینمایی با رویکردهای انسانی و اخلاقی خوش درخشیده اما به‌نظر می‌رسد تاکنون برای تولیداتی از نوع سینمای دینی حرف چندانی برای گفتن نداشته باشد؛ آن‌هم در شرایطی که جریانات انحرافی صهیون و وهابیت، تمام سپاه خود را برای به تصویر کشیدن دوران صدر اسلام به‌گونه‌ای که مطلوب خودشان است، به میدان آورده‌اند. از ساخت فیلم و حکمرانی بر سینمای هالیوود تا بودجه‌ریزی و سریال‌سازی در کشورهای حاشیه خلیج‌فارس و خاورمیانه برای تحریف تاریخ شیعه و دوران امامت اولاد نبی اسلام‌(ص) آن هم بدون رعایت ابتدایی‌ترین ملاحظاتی که می‌توان داشت.   تحریف تاریخ شیعه مصداق فراوانی را می‌توان از میان تولیدات عربی درباره تحریف تاریخ شیعه هم‌راستا با تفکر ضدایرانی مثال زد اما متأخر‌ترین آنها می‌تواند مجموعه‌هایی مانند «اِمامُ الْفُقَهاء» یا «حشاشین» باشد که این روزها نامش سر زبان‌ها افتاده است. این تولیدات نمایشی گرچه از‌سوی برخی با سهل‌انگاری دنبال می‌شود اما ماجرای آنها عمیق‌تر از مباحثی چون جنبه سرگرمی صنعت فیلمسازی است و تلاش می‌شود تا با القای تصویری غلط، زمینه تحریف تاریخ را فراهم کند.به طور مثال این مجموعه‌های تلویزیونی نه فقط به‌دور از اهداف سیاسی و ضد‌شیعی ساخته نشده‌اند بلکه دقیقا می‌دانند چه هدفی را دنبال می‌کنند و قرار است چه تصویری از اسلام و شیعه به جهان ارائه نمایند تا در نهایت آنچه در اذهان در مورد اسلام و تشیع شکل می‌گیرد، به نفع خودشان و در راستای تضعیف اندیشه ولایی شیعیان باشد که امروز رسانه‌ها‌ و اندیشمندان صهیونیستی چنین تفکری را مانع جدی حیات خود می‌دانند.   تصویری تحریف شده از امام صادق‌(ع)  به عنوان نمونه مجموعه «اِمامُ الْفُقَهاء» که در رابطه با زندگی امام صادق‌(ع) به کارگردانی سامی جنادی سوری و نویسندگی حامد العلی کویتی با حمایت شرکت کویتی الخیر در ۳۰ قسمت ساخته شده و در سال ۱۳۹۱ از شبکه العراقیه در عراق پخش گردید و پس از آن شبکه الکوثر صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران نیز البته با برخی اصلاحات، از‌جمله پوشاندن چهره مبارک بنیان‌گذار مذهب شیعه‌(ع) و پدر بزرگوارشان، آن را به نمایش گذاشت، تلاش شده تا روایتی تاریخی از خلفای اربعه ارائه دهد و با توجه به نهضت علمی که امام باقر(ع) و امام صادق‌(ع) پایه‌گذاری کردند، این موضوع را اثبات کند. این در حالی است که این سریال با توجه به جایگاه این دو امام شیعه در پی اثبات جریان خلافت است اما از این امامان و خلافت برحق آنها چیزی نمی‌گوید.همین امر سبب شد برخی‌ مراجع تقلید در کشورهای مختلف اسلامی از این سریال انتقاد کنند. «اِمامُ الْفُقَهاء» اگرچه مدرسه علمیه امام صادق‌(ع) در مسجد النبی‌(ص) و پرورش فقها و علما در آن مدرسه را به تصویر کشیده است، اما به امامت این امام بزرگوار و نشان دادن شخصیت وی در حد یک فقیه، بسنده کرده که چنین رویکردی در مجموعه‌ای که مدعی روایت زندگی امام صادق‌(ع) است، نمی‌تواند بی‌هدف بوده باشد.بر همین اساس باید این سؤال را مطرح کرد، آیا واقعا ساخت فیلم و سریال در خصوص بنیان‌گذار مذهب شیعه وظیفه سینما و تلویزیون ایران نیست؟    حشاشین در مقابل تفکر شیعی در راستای بررسی تولیدات فیلمسازی و سریال‌سازی، باید گفت سریال حشاشین نیز که در ماه رمضان امسال پخش شد و تلاش کرده جنبش شیعه اسماعیلیه را همراستا با داعش به تصویر بکشد را هم باید در این رابطه ارزیابی کرد. اسماعیلی‌ها نام خود را از اسماعیل بن جعفر، فرزند امام صادق‌(ع) گرفته‌اند. آنها برخلاف شیعیان اثنی‌عشری، که امام موسی کاظم‌(ع) برادر کوچک‌تر اسماعیل را به عنوان امام پذیرفته‌اند، معتقد بودند اسماعیل جانشین امام صادق‌(ع) بوده است. همین تفکر انحرافی حالا دستمایه جریان‌های صهیونیستی شده تا از زبان کشورهای سکولار اسلامی فیلمی ساخته شود که تفکر شیعی را با داعش ساخته شده توسط غرب پیوند زنند و به جهانیان نشان دهند که تفکر داعشی هم‌راستا با تفکر شیعی است‌ و با تحریف تاریخ، کذبیات تفکری خود را جای حقیقت اندیشه شیعیان جا بزنند.   سینما حق دستکاری تاریخ را ندارد با بازخوانی انتقادات و واکنش‌هایی که امروزه از سوی منتقدان به چنین آثاری می‌شود، می‌توان به‌خوبی دریافت که جریانات صهیونیستی چگونه از دو‌قطبی‌سازی و پاک‌کردن تاریخ بهره می‌برند. به‌طور مثال شاید فیلمنامه‌ای با یک قصه اجتماعی و عاشقانه این امکان را برای فیلمساز فراهم کند تا دخل و تصرفی در موضوع ایجاد نماید اما فیلمساز طبیعتا حق دستکاری تاریخ و وقایع شناخته شده را ندارد، به‌خصوص اگر درام به شخصیتی تاریخی بپردازد که در یک دوره زمانی خاص نقش فعالی داشته است؛ این نقدی است که وجیهه عبدالرحمن از بازیگران سینمای عرب به‌تازگی بر سریال «حشاشین» مطرح کرده است. متاسفانه پدیده جعل تاریخ در درام تاریخی عرب و ترکیه بسیار وجود دارد، چراکه آنها فیلمنامه‌ها را از بین رویدادهایی برمی‌گزینند که مواضع قهرمانانه را تقویت و افتخارات و پیشینیان‌شان را ستایش می‌کند و این قطعا به نفع درام نیست و وقتی این درام درخصوص به تصویر کشیدن شخصیت‌های ارزشمند دینی جمع زیادی از مردم دنیا باشد، اشکال چنین رویکردی بیشتر نمود پیدا می‌کند.حتی برخی منتقدان شبکه‌های عربی نیز در مورد این سریال گفته‌اند: این مجموعه نمایشی در ابتدا و انتها ماحصل خیال بوده که از تاریخ الهام گرفته شده است.    وقتی صهیون برای کوبیدن اسلام سیاسی دست به‌کار می‌شود ساخت سریال‌هایی چون حشاشین از سوی جریان صهیونیستی که امروز در ضعیف‌ترین جایگاه خود قرار دارد راهبری می‌شود تا با کوبیدن اسلام سیاسی در ایران، اخوان‌المسلمین در مصر و حماس‌ در فلسطین که بزرگ‌ترین دشمن آنها محسوب می‌شود و جریان مقاومت را در منطقه پدید آورده‌اند به جریان تندروی ساخته شده توسط آمریکا داعش نسبت دهد که اسلام‌هراسی را در دنیا تقویت کند.    در جنگ روایت‌ها چه کردیم؟ حالا در این جنگ روایت‌ها، سینمای ایران شیعی برای روایت صادق از زندگی پدر مکتب جعفری چه کرده است؟ گرچه تلویزیون ایران درخصوص صدر اسلام و حوادث کربلا تولیدات قابل دفاعی داشته و می‌توان به مجموعه‌هایی مانند مختارنامه، امام علی(ع)، معصومیت از دست رفته، ولایت عشق، تنهاترین سردار و... اشاره کرد که هر‌کدام دوره‌ای از تاریخ اسلام را مورد بررسی قرار داده‌اند اما در این بین، جای یک فیلم سینمایی یا سریال در شأن بنیان‌گذار مذهب شیعه، به‌شدت احساس می‌شود.همان‌طور که بر همه روشن است، تاریخ تمدنی غرب بدون وجود آورده‌های علمی مسلمانان قطعا به جایی نمی‌رسید یا دست‌کم این دستاوردهای دانشمندان و عالمان اسلام بود که کتابخانه‌های غرب را تا دوره‌ای از تاریخ پر کرد.طبیعتا تمدن کنونی جهان، ازتلاش ملل گوناگون در طول تاریخ شکل گرفته است وسهم اسلام در پیدایش وتوسعه این تمدن، بیش ازدیگر تمدن‌ها نباشد، کمتر نیست. پرسش اینجاست که آیا سینمای ایران ظرفیت ساخت فیلمی برای بیان این تاریخ را ندارد یا ما با فقر سینماگران دغدغه‌مند و شیعه مواجه هستیم؟   دوران سینمای سکولار گذشته است علوم و تمدن اسلامی از مسیرهای مختلفی به غرب منتقل شد که ترجمه کتب عربی به زبان‌های اروپایی و تدریس و استفاده از کتب عربی که دانشمندان مسلمان آنها را در مراکز علمی نوشته یا ترجمه کرده بودند، بیشترین تاثیر را داشت. شاید این توضیحات برای اثبات اهمیت توجه به اقدامات اساسی امام صادق(ع) و جهاد علمی که او ایجاد کرد، کافی است تا متوجه باشیم که تا چه اندازه پرداخت به زندگی این دانشمند زمان، گردآورنده علوم اسلامی و سپس انتشار آن به سراسر دنیا و حتی تاثیرش بر شکل‌گیری غرب در سینما و تلویزیون اهمیت و جذابیت دارد. مردم ایران مخاطبانی مشتاق به تماشای آثار نمایشی با مضامین مذهبی و دینی هستند.در همین ماه رمضان گذشته واقعا روشن شد که دوران «تلویزیون، رسانه‌ای با ماهیت سکولار است» گذشته و نه‌فقط تلویزیون که سینما نیز تشنه تولیداتی با مضامین ارزشمند است؛ چراکه مخاطب سینمای امروز نیز چنین خواسته‌ای دارد و فیلم‌های دفاع‌مقدس یا انقلابی همیشه در ایران پرفروش بوده‌اند.   جای خالی استکبارستیزی رئیس مکتب جعفری در سینما می‌توانیم با یک روایت دقیق و جذاب سینمایی، حقانیت شیعه و تاثیراتی را که بر فرهنگ بشری گذاشته، ثابت کنیم و این بار ما به‌عنوان شیعیان ۱۲امامی و باورمند به مهدویت بگوییم غرب چگونه غرب شد و حالا با فاصله از همان دستاوردها امروز به چه نقطه‌ای از اضمحلال فرهنگی رسیده است؟! در حقیقت دوران زندگی امام صادق(ع) را از هر منظری که مورد توجه قرار دهیم، سرشار از قصه‌ها و پیروزی‌های علمی و فرهنگی است که موجب شکل‌گیری دوران طلایی اسلام شد و تمامی این دستاوردها قابلیت نمایشی‌شدن دارد؛ ضمن این‌که امروز که جهان علیه هر نوع استکبار برخاسته و آزادگان مسلمان و غیرمسلمان خواهان برچیده‌شدن رژیم صهیونیست هستند، بهترین فرصت برای بیان وجوه استکبارستیزی رئیس مکتب جعفری است و سینما باید دست‌به‌کار شود تا در این جنگ رسانه‌ای از موثرترین و فراگیرترین رسانه‌ها، یعنی فیلمسازی برای تولید محتواهایی متناسب با فرهنگ شیعی بهره برد و چه روایتی مهم‌تر و ضروری‌تر از روایت زندگی امام صادق(ع)؟! سینما قصه می‌خواهد،  حادثه و قهرمان نیاز دارد و دوران امام صادق یکی از توفانی‌ترین ادوار تاریخ اسلام است که از یک سو اغتشاش‌ها و انقلاب‌های پیاپی متعددی را تجربه کرده، از جمله قیام خونخواهان امام حسین(ع) و از سوی دیگر در این دوره تاریخی شاهد برخورد مکاتب، ایدئولوژی‌ها و تضاد افکار فلسفی و کلامی هستیم که ناشی از برخورد امت اسلامی با مردم کشورهای فتح‌شده با دنیای خارج است. در آخر این‌که به نظر روایت این دوران طلایی از اسلام شیعی در سینما کمی همت، دغدغه و اسلام‌شناسی می‌خواهد تا فیلمنامه‌نویسان و کارگردانان سینمای ایران دست‌به‌کار شوند و مدیران سینمایی و صدا‌وسیما را کنار خود ببینند و دست و دلبازانه برای فتح و پیروزی شیعیان، این بار نه مانند صدر اسلام با فدا کردن خون؛ بلکه با تخصیص بودجه کافی، بهره‌مندی از فناوری و استفاده از افراد باسواد و آگاه، آثاری نمایشی تولید کنند و مرزهای فرهنگی و هنری را درنوردند.