دوست نداريم مثل يک سوت خالي باشيم که فقط در آن مي‌دمند!
تاریخ انتشار: ۹ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۹۳۸۹۸۰
خبرگزاري آريا - رويداد مشترک «صت» و «سي‌تي‌ام» با برگزاري نشست مشترک پايان يافت. حاضران در اين نشست، سياوش اميني، اميربهادر اشرف‌زاده، ربيع بعيني و ژان رولف (Jan rohlf) بودند که در رابطه با تجربه‌هاي مختلف پيشين و همچنين اين تجربه مشترک سخن گفتند.
اين رويداد که از چهارم مرداد ماه آغاز شده بود، با هشت اجرا از هنرمندان ايراني، لبناني و آلماني به کار خود پايان داد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
آيا تمرکز موسيقي الکترونيک در اروپا است؟سوال اول اين بود که همکاري مشترکي که در سال 2016 بين SETوCTM از برلين شروع شد و امروز در سال 2018 در تهران ادامه پيدا کرده هنوز تحت تأثير موسيقي‌دان‌هاي اروپايي است يا نه؟
رولف در جواب اين سوال گفت: «معتقدم اين جريان به طور کلي همچنان تحت تأثير موزيسين‌هاي اروپايي است اما همه چيز متمرکز در اروپا نيست البته که اين تبادلات مي‌تواند به شکل فعالانه‌تري اتفاق بيفتد که طبيعتاً نياز به کار بيشتري دارد.»
در ادامه ربيع بعيني موزيسين لبناني‌الاصل که در 1996 به ايتاليا مهاجرت کرده و اکنون در برلين ساکن است گفت: «من کارم را در ايتاليا در جايي در حد يک کلاس شروع کردم اما اين چيزي بود که در لبنان در اختيار نداشتم و همه اتفاقات از بعد از مهاجرتم به وقوع پيوست.»
او ادامه داد: «لازم است اين را بدانيم که ترکيبي از کنجکاوي و فرصت‌هاست که ما را به اين نقطه مي‌رساند. من در شهر ديگري و نه در بيروت، بزرگ شدم. براي ما که آن جا بوديم اتفاقات زيادي در زمينه موسيقي نمي‌افتاد و امکانات کمي داشتيم، چون شرايط لبنان و شرايط جهان سوم با شرايط کشورهاي ديگر فرق مي‌کند.»
سپس سياوش اميني در توضيحي کوتاه در مورد چگونگي شکل‌گيري همکاري ميان موزيسين‌هاي ايراني و خارجي گفت: «خيلي‌ها به دلايل شخصي به دنبال موسيقي مي‌روند ولي شما ممکن است تنها به اين دليل که ايراني هستيد تحت فشار قرار بگيريد. من افراد زيادي را در کشورهاي ديگر ديده‌ام و تجربيات زيادي در اين زمينه داشته‌ام که فرصت‌هاي جديدي را به من معرفي کرده است. اگر ببينم موسيقي کشوري ديگر در راستاي موسيقي مورد نظر من است به سمتش مي‌روم.»
همکاري بين ايران و اروپادر ادامه اميربهادر اشرف‌زاده در مورد اهداف فستيوال SET و CTM گفت: «يکي از نکات مدنظر ما در اين فستيوال، فراهم کردن شرايطي براي افراد بود که خودشان را به خوبي معرفي کنند و مطمئناً در راه اين معرفي هميشه مشکلاتي براي ايرانيان بوده است؛ بحث ويزا و گرفتن رواديد و مسائل مالي و تورم رو به رشد که گاهي اوقات مشکل‌ساز مي‌شود.»
رولف هم در اين مورد اشاره کرد: «ما هم نمي‌خواهيم درگير بحث ملي‌گرايي باشيم، يعني فستيوال را به اين منظور پايه‌گذاري نکرديم. بلکه دوست داريم آرتيست‌هاي مختلفي را از سراسر دنيا دور هم جمع کنيم. هيچ وقت دوست نداشتيم مثل يک سوت خالي باشيم که فقط در آن مي‌دمند.»
اشرف‌زاده در ادامه گفت: «روشي که براساس آن کار مي‌کنيم براي ما به اين صورت است که بخواهيم يک ظرف را طراحي کنيم. يعني در ابتدا بايد توجه کنيم مخاطب ما چه تجربه‌اي را دوست دارد ببيند. ما مخاطب را نه براساس مليتش که براساس روش پرزنت شدنش نگاه مي‌کنيم.»
رولف نيز افزود: «چيزي که مي‌خواهم بگويم اين است که ما يک جور مذاکرات دائم و مستمر داريم براي اين‌که بفهميم چه رابطه‌اي بين يک آرتيست مستقل با نفرات ديگر گروه وجود دارد و با توجه به تجربياتي که هر کدام از اين افراد دارند به صورت مجزا چه کاري انجام مي‌دهند. اين تجربيات با جوامعي که از آن آمده‌اند و با علم جامعه‌شناختي مرتبط است. تجربه شخصي يک آرتيست مستقل مي‌تواند ايده مختص او را به وجود بياورد.»
اميربهادر اشرف‌زاده در ادامه با بازگشت به مسيري که SET از زمان شکل‌گيري‌اش از حدوداً چهار سال پيش تاکنون طي کرده است گفت: «چهار سال پيش، زماني که کارمان را شروع کرديم، به سراغ مکان‌هاي بسيار کوچکي براي اجرا رفتيم. جاهايي که رزروشان سخت بود و راحت با ما کنار نمي‌آمدند. همين، اولين انگيزه ما شد که يک پلتفرم استاندارد به وجود بياوريم. بحث مالي هميشه براي ما مشکل‌ساز بوده، چون يک سازمان کاملاً شخصي هستيم که در کشورمان از جايي تأمين مالي نمي‌شويم و همين انگيزه ديگرمان شد تا کارمان را در سطح بين‌الملي گسترش دهيم و از حمايت‌هاي مالي احتمالي که در سطح جهاني از گروه‌هاي موسيقي مي‌شود بهره‌مند شويم.»
شايد مخاطب کم‌تر، آزادي عمل بيشتر مي‌دهد سياوش اميني نيز در ادامه گفت: «به نکته خوبي اشاره کرديد. ما در ابتدا به مکان‌هاي بزرگي دسترسي نداشتيم و مستمعين‌مان زياد نبودند و اتفاقاً اين باعث مي‌شد آزادي عمل بيشتري داشته باشيم. گاهي اوقات حتي کسي نبود که پيش از اجرا، ساندچک را برايمان انجام دهد و به همين دليل خودمان آستين‌هايمان را بالا زديم. حداقل فايده کوچک بودن يک گروه و کوچک بودن اجرا اين است که به شما اين فرصت را مي‌دهد تا اتفاقات جديدي را تجربه کنيد. بحث قضاياي مالي هم که هميشه هست و اين بار ما توانستيم از کمک‌هايي از خارج تغذيه شديم که به لحاظ مالي فشار زيادي را از روي ما برداشت و گامي رو به جلو بود.»
رولف نيز در تأييد آن چه گفته شده بود افزود: «سي‌تي‌ام تاريخچه‌اي 20 ساله را پشت سر دارد، اما مانند شما از ايونت‌هاي کوچک شروع کرد. لازم است بگويم بحث مالي واقعا مهم است و ما اگر امکانات مالي مورد نيازمان را در اختيار نداشتيم شايد به اين اندازه پيشرفت نمي‌کرديم و اين چيزي است که به ما فرصت مي‌دهد کارمان را به درستي پيش ببريم. ما هم در سال 1999 از جيب خرج و ريسک‌هايي را به صورت شخصي تجربه مي‌کرديم و طي 20 ساله گذشته، براي اولين بار است که توانسته‌ايم يک تأمين مالي دو ساله براي خودمان به ارمغان بياوريم. شما در آلمان ياد مي‌گيريد که چطور به اين شکل جلو برود.»
خودتان را وقفش کنيد
رولف افزود: «اگر فرهنگ فيدبک گرفتن در سازمان خودمان را بلد باشيم، به حرف افراد گوش بدهيم، بدانيم چه چيزي مي‌خواهند و چه چيزي دوست دارند آن وقت است که مي‌توانيد اين فرصت را داشته باشيد که آن‌چه خودتان مي‌خواهيد را هم به افراد گروه انتقال دهيد و اگر خوش‌شانس باشيد همه چيز خوب پيش مي‌رود. اين متد به يک توجه دائم و مستمر و از خودگذشتگي مستمر نياز دارد و بايد خودتان را وقفش کنيد.»
ربيع بعيني نيز ادامه داد: «من از آن‌چه انجام مي‌دهم به عنوان يک شغل ياد مي‌کنم، شغلي که در آن لازم نيست کسي شما را استخدام کند و شما بايد بتوانيد تمرکزتان را روي خودتان بگذاريد و نياز داريد در فستيوال‌هايي شرکت کنيد. يعني به تأثيري که آن فستيوال‌ها بر شما مي‌گذارند و به الهامي که از آن‌ها مي‌گيريد نياز داريد. ممکن است فستيوال عظيمي 10 روز طول بکشد و در فستيوال ديگري فقط 40 نفر حضور داشته باشند.»
مدل مشابهي در ايران نبود
سياوش اميني در پاسخ به اين که آينده SET را چگونه مي‌بيند گفت: «بهترين بخشش از حالا به بعد براي ما اين است که وقتي ما شروع به کار کرديم مدل خودمان کسي را در ايران نداشتيم و حالا داريم. يکي از اصلي‌ترين اهداف‌مان اين بود که کاري را انجام دهيم که کساني ببيند و لذت ببرند. ما سعي کرديم دريچه‌اي را باز کنيم که مذاکراتي حول آن شکل بگيرد و مي‌دانيم در آينده کانال‌هاي بيشتري به رويمان باز خواهد شد.»
او ادامه داد: «موسيقي مي‌تواند مرا از الزاماً ايراني بودنم فراتر ببرد و اجراهاي من گاهي اوقات مي‌تواند با اجراي کسي ديگر از جايي ديگر از دنيا مشابهت داشته باشد. آن‌چه براي من مهم است تحت تأثير قرار دادن مخاطباني غير از مخاطبان خودم و به عنوان مثال مخاطبان CTM است.»
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۹۳۸۹۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کارگاه اموزشی هنرمند ایرانی در قزاقستان
اسماعیل شفیعی، کارگاه آموزشی «انرژی دستان عروسک‌گردان» را در قزاقستان برگزار می‌کند.
او که عضو هیات علمی دانشگاه هنر و از فعالان حوزه تئاتر کشور است، بنا به دعوت ششمین فستیوال بین‌المللی تئاتر «کوک لندیا» قزاقستان، یکی از کارگاه‌های خود را که با عنوان «انرژی دستان عروسک‌گردان» در این جشنواره ، برگزار می‌کند.
به گفته شفیعی، این کارگاه تاکنون بارها در چارچوب فستیوال‌های مختلفی در روسیه و صربستان و ... برگزار شده است .
این کارگاه به موضوع نحوه زنده‌گردانی و قابل باورکردن عروسک در تئاتر عروسکی اختصاص دارد که در تاریخ 5 ژوئن ( 16 خرداد) برگزار خواهد شد.
گفتنی است شفیعی و گروه تئاتر «چایکا» در 2 سال اخیر در فستیوال‌های متعددی نماینده تئاتر ایران بوده و چندین موفقیت بین‌المللی را کسب کرده و در سال‌جاری نیز عازم 4 فستیوال بین‌المللی هستند .
انتهای پیام
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟